آشنایی با IOPS و دلیل اهمیت آن

IOPS چیست؟

IOPS مخفف ورودی خروجی در هر ثانیه است. این روش رایج برای اندازه گیری عملکرد هارد دیسک ها مانند هارد درایوهای SATA، SAS و SSD LDFH می باشد.

IOPS  تعیین سرعت درایو هارد دیسک می تواند داده ها را بخواند و داده ها را به هارددیسک بسپارد و می تواند در هر دو هارد دیسک معمولی و همچنین درایوهای SSD استفاده شود.

به طور کلی IOPS برای اندازه گیری طیف وسیعی از سناریوهای عملکرد مانند:

  • تصادفی خوانده شده IOPS
  • نوشتن تصادفی IOPS
  • به طور متوالی IOPS خوانده شود
  • نوشتن متوالی IOPS

دلیل اینکه IOPS به IOPS های تصادفی و متوالی و خواندن و نوشتن IOPS نگاه می کند این است که این شرایط در شرایط دنیای واقعی را در نظر می گیرد. داده ها به ندرت بر روی دیسک ذخیره می شوند به طوری که می توانند به بهترین نحو قابل دسترسی باشند.

SATA و SAS IOPS

شکل های زیر به عنوان یک قاعده خوب از نظر عملکرد برای هارد دیسک های SATA و SAS  عمل می کنند:

7.2K SATA – +/- 80 IOPS

10K SAS – +/- 120-140 IOPS

15K SAS – +/- 180-200 IOPS

SSD IOPS

هنگامی که IOPS به SSD می آید این تمایل به تولید بر اساس نیاز به سرعت خواندن و نوشتن افزایش میابد. با این حال، اگر ما یک Enterprise Data Center SSD مانند Intel DCS 3500 بگیریم، این IOPS در محدوده بین 4،600 IOPS (Writing Random) تا 75،000 IOPS (Random Reads) می باشد.

چرا IOPS مهم است؟

اساسا IOPS تشخیص می دهد که تا چه اندازه سریع دیسک سخت کار می کند. سریعتر بودن هارد دیسک سرور به دلایل مختلف بهتر است. گوگل اعلام کرده است که سرعت بارگذاری وب سایت یک عامل رتبه بندی است – به سادگی، وب سایت های سریع تر رتبه بندی بهتر را دریافت می کنند.

همچنین، وب سایت های سریع تر تمایل به فروش بیشتر دارند، زیرا کاربران ترجیح می دهند یک تجربه مرور سریع تر را داشته باشند.

البته راه های زیادی برای سرعت بخشیدن به یک وب سایت وجود دارد، اما یکی از سریع ترین و ارزان ترین ها این است که به SSD Hosting بروید.

بررسی دو هارد دیسک SATA و SAS و تفاوت میان آنها

 

SATA مخفف Serial Advanced Technology Attachment است و SAS مخفف Serial Attached SCSI است (SCSI Stand for Interface System Computer Small، معمولا به عنوان “scuzzy” تلفظ می شود). آنها دو نوع رابط برای انتقال اطلاعات به و از درایوهای سخت استفاده می کنند.

در شرایط غیرعادی، آنها اتصالاتی هستند که مادربرد سرور را با هارد دیسک ها متصل می کنند.

در حالی که SATA و SAS به رابط انتقال داده اشاره می کنند، آنها برای توصیف دو نوع هارد دیسک استفاده می شوند. مهم است که توجه داشته باشیم که به منظور استفاده از این پست، ما به درایوهای سنتی “چرخاندن” به عنوان درایوهای SSD اشاره می کنیم.

به طور معمول، فرمت محبوب برای درایوهای SATA 7.2K است در حالی که SAS در دو نوع اصلی قرار دارد: 10K و 15K. “K” به سرعت در حال چرخاندن داده ها اشاره می کند.

تفاوت بین هاردهای SATA و SAS این است که درایوهای SAS سریع تر و قابل اطمینان تر از درایوهای SATA هستند.

بهترین اندازه برای سرعت هارد دیسک:

IOPS (خروجی های ورودی در هر ثانیه) بهترین اندازه برای سرعت هارد دیسک است که میزان داده هایی را که می توان از آن درایو نوشته و خواند، بیان می کند. صنعت پذیرای میانگین 7.2K SATA درایوها 80 IOPS است در حالی که 10K ارائه حدود 120 IOPS و 15K کشش تا 180 IOPS. این میانگین ها براساس صرفه جویی در هزینه های کم و شدید است.

درایوهای SAS تمایل دارند برای رایانه های سازمانی مورد استفاده قرار بگیرند که در آن سرعت و دسترسی بالا بسیار مهم هستند مانند معاملات بانکی و تجارت الکترونیک.

درایوهای SATA تمایل دارند که برای دسکتاپ، استفاده از مصرف کننده و برای نقش های کمتری مانند ذخیره سازی داده ها و پشتیبان گیری مورد استفاده قرار گیرند.

درایو SAS قابل اعتمادتر از درایوهای SATA هستند. صنعت مداخله بین شکست (MTBF) برای درایوهای SAS را پذیرفت 1.2 میلیون ساعت در مقابل 700000 ساعت MTBF برای درایوهای SATA است.

از دیدگاه فیزیکی، کابل داده نیز به طور قابل توجهی متفاوت است. کابل های SATA به طول 1 متر محدود می شوند و داده ها و قدرت جدا می شوند، در حالی که کابل SAS می تواند تا 10 متر طول با قدرت و اطلاعات ارائه شده از طریق همان کابل باشد.

از نظر ظرفیت، درایوهای SATA دست به دست می زنند. هارد دیسک 3TB SATA غیر معمول نیست و 8 ترابایت دیسک در فرمت 3.5 اینچ وجود دارد. به طور کلی، هرچند که در مقیاس 1 تا 3 ترابایت مقرون به صرفه هستند. از سوی دیگر، درایو SAS به حداکثر مقدار 900 گیگابایت می رسد، گرچه محبوب ترین پیکربندی آن حدود 450 گیگابایت تا 500 گیگابایت است.

آشنایی با Windows Steps Recorder (PSR)

 

Steps Recorder یک ترکیب ، ضبط صفحه و ابزار حاشیه نویسی برای ویندوز است. این به منظور ثبت سریع و آسان اقدامات انجام شده در رایانه برای اهداف عیب یابی استفاده می شود.

در زیر همه چیزهایی که باید در مورد Steps Recorder بدانید – آنچه برای آن استفاده می شود ، برای نسخه های ویندوز با آن سازگار است ، چگونگی باز کردن برنامه و نحوه استفاده از آن مراحل شما را ضبط می کند.

دستورالعمل استفاده از ضبط کننده Windows Steps در ویندوز 10 ، ویندوز 8 و 8.1 و ویندوز 7 و ویندوز سرور  , 2008 ویندوز سرور  , 2012 اعمال می شود.

ضبط مرحله ای برای چه استفاده می شود؟

Steps Recorder یک ابزار عیب یابی و کمک است که برای ضبط اقدامات انجام شده توسط کاربر در رایانه استفاده می شود. پس از ثبت ، می توان اطلاعات را برای هر شخص یا گروهی در زمینه عیب یابی ارسال کرد.

Steps Recorder گاهی به عنوان Recorder Steps Recorder یا PSR گفته می شود.

بدون ضبط مراحل ، کاربر باید تکالیفی را که هر قدم برداشته است برای تکثیر مسئله مورد نظر خود با جزئیات توضیح دهد. بهترین راه برای انجام این کار این است که به صورت دستی بنویسید که چه می کنند و از هر پنجره ای که می بینید ، عکس می گیرید.

با این حال ، با Steps Recorder ، تمام این کارها به طور خودکار در حالی انجام می شود که کاربر در رایانه خود باشد ، به این معنی که دیگر نیازی به نگرانی در مورد چیزی ندارند ، اما شروع و متوقف کردن Steps Recorder و سپس ارسال نتیجه.

Steps Recorder یک برنامه است که باید بصورت دستی توسط شما شروع و متوقف شود. PSR در پس زمینه اجرا نمی شود و اطلاعات را به صورت خودکار برای هر کسی جمع آوری یا ارسال نمی کند.

در دسترس بودن ضبط کننده مراحل

ضبط مراحل فقط در ویندوز 10 ، ویندوز 8 (از جمله ویندوز 8.1) ، ویندوز 7 و ویندوزهای سرور 2008 به بعد در دسترس است.

متأسفانه ، هیچ برنامه معادل ارائه شده توسط مایکروسافت برای ویندوز ویستا ، ویندوز XP یا سایر سیستم عامل های مایکروسافت قبل از ویندوز 7 وجود ندارد.

نحوه دسترسی به ضبط مراحل

Steps Recorder از منوی Start در ویندوز 10 و صفحه برنامه ها در ویندوز 8 در دسترس است.

در ویندوز 7 ، Problem Steps Recorder ، نام رسمی ابزار در آن نسخه ویندوز ، با اجرای دستور زیر از منوی Start یا Run کادر محاوره ای به راحتی می توان دسترسی پیدا کرد:

PSR

Steps Recorder به عنوان میانبر در منوی Start در ویندوز7 در دسترس نیست.

نحوه استفاده از ضبط مراحل

مراحل ضبط کننده اطلاعات بسیاری از اطلاعات بسیار مفید برای شخصی را برای عیب یابی یک مشکل از جمله هر کلیک ماوس و عملکرد صفحه کلید ثبت می کند.

PSR تصویری از هر عمل ایجاد می کند ، هر عملی را به زبان انگلیسی توضیح می دهد ، تاریخ و زمان دقیق عمل را یادداشت می کند ، و حتی به ضبط کننده اجازه می دهد تا در هر زمان در هنگام ضبط نظر خود را اضافه کند.

نام ها ، مکان ها و نسخه های کلیه برنامه های قابل دسترسی هنگام ضبط نیز گنجانده شده است.

پس از اتمام ضبط PSR ، می توانید پرونده ایجاد شده را به فرد یا گروه ارسال کنید تا به حل هر مشکلی که می رسد کمک کند.

ضبط ساخته شده توسط PSR با فرمت MHTML است که در Internet Explorer 5 و بعد از آن در هر سیستم عامل ویندوز قابل مشاهده است. برای باز کردن پرونده ابتدا Internet Explorer را باز کرده و سپس از میانبر صفحه کلید Ctrl + O برای باز کردن ضبط استفاده کنید.

تفاوت میان رم RAM PC3 با RAM PC4

اکثر فن آوری های رایانه فقط مدت کوتاهی طول می کشد تا آنها را با چیز جدیدی جایگزین کنید ، اما رم DDR یکی از معدود مواردی است که تمایل به ماندن مدتی قبل از تعویض دارد. DDR SDRAM اصلی در سال 2000 راه اندازی شد و سه سال قبل از جایگزینی در سال 2003 توسط DDR2 SDRAM ادامه داشت. DDR2 چهار سال قبل از جایگزین شدن در سال 2007 با DDR3 SDRAM دوام آورد. از آن زمان به بعد ، هفت سال بدون تجدید نظر جدید در مورد DDR RAM می گذرد ، اما بالاخره DDR4 برای جایگزینی DDR3 SDRAM راه اندازی شده است.

تفاوت جدید در RAM DDR4

از نظر فیزیکی ، DDR4 همان DDR3 است ، اما تقریباً 0.9 میلی متر بلندتر است. تفاوت اصلی فیزیکی بین DDR3 و DDR4 در این است که DDR4 از 288 پین در مقایسه با 240 پین موجود در DDR3 استفاده می کند و کلید آن در یک مکان متفاوت است. علاوه بر این ، پین های DDR4 در حقیقت به صورت یک خط مستقیم نیستند اما کمی با منحنی خمیده با قسمت میانی که بیشتر از پین های انتهای آن است ، خمیده اند.

 به صورت کلی

چهار پیشرفت اساسی در DDR4 SDRAM وجود دارد:

  1. ولتاژ پایین تر کار می کند
  2. پیشرفت های صرفه جویی در مصرف انرژی افزایش یافته است
  3. افزایش فرکانس
  4. تراکم تراشه بهبود یافته است

رم DDR3 بطور طبیعی با ولتاژ 1.5 ولت با ماژول های کم مصرف در 1.35 ولت اجرا می شود. البته برخی از تولید کنندگان خارج از این عمل می کنند اما اکثر رم های DDR3 با این ولتاژ کار می کنند. با این حال ، DDR4 با ولتاژ 1.2 ولت اجرا می شود و ماژول هایی با قدرت پایین انتظار می رود که فقط در 1.05V کار کنند. علاوه بر این ، DDR4 از تعدادی از پیشرفتهای صرفه جویی در مصرف انرژی از جمله یک حالت خاموش عمیق جدید برای کاهش مصرف انرژی در هنگام آماده بودن سیستم پشتیبانی می کند. ولتاژ پایین تر و تقویت کننده توان ، به رم DDR4 اجازه می دهد تا از رم DDR3 قدرت کمتری بکشد. (و در نتیجه خنک تر باشد)

از نقطه نظر عملکرد ، رم DDR4 از MHz2133 شروع می شود (که تقریباً حد بالایی برای DDR3 است) و انتظار می رود سرانجام به سرعتی به اندازه 3200 مگاهرتز برسد. علاوه بر این ، تراشه های DDR4 در تراکم های حداکثر 128GB (یا 2 گیگابایت) در هر تراشه تولید می شوند که چند برابر چگالی DDR3 است. این بدان معنی است که ما باید RAM DDR4 از نوع مصرف کننده را در ظرفیت های 16 گیگابایت در هر اسلات و احتمالاً 128 گیگابایت در هر اسلات برای حافظه در سطح سرور مشاهده کنیم.

ضعف در DDR4

DDR4 مانند اکثر فن آوری های جدید ، کامل نیست. در حالی که DDR4 هنوز جدید است ، انتظار می رود که حافظه های حافظه از 50 تا 20٪ گرانتر از یک حافظه DDR3 معادل باشند. با افزایش تقاضا انتظار داریم هزینه به شدت کاهش یابد ، اما در حال حاضر DDR4 صرفاً هزینه بیشتری خواهد داشت.

مشکل دوم این است که حتی اگر رم DDR4 با فرکانس بالاتر از DDR3 اجرا شود ، زمان بندی ها در واقع بسیار سست تر هستند. در حالی که یک DDR3-2133MHz معمولاً در حدود CL10-CL11 اجرا می شود ، رم های فعلی DDR4-2133Mhz در CL15 اجرا می شوند. این غیر معمولی نیست و دقیقاً همان چیزی است که ما هنگام معرفی DDR3 دیدیم ، اما به این معنی است که DDR4 احتمالاً در ابتدا سریعتر از DDR3 نخواهد بود. در حقیقت ، Core i7 5960X در مقابل 4960X مقایسه عملکرد Geekbench فقط نمرات کمی بالاتر از حافظه DDR4-2133MHz را در مقابل سیستم با حافظه DDR3-1600MHz 5691 در مقابل 5382 گزارش کرده است. با وجود حافظه DDR4 با فرکانس بالاتر و زمان بندی کمی سفت می شود ، با این حال ، باید فواید عملکرد DDR4 را ببینیم.

نتیجه

حافظه سیستم جنبه بسیار مهمی از سیستم های رایانه ای مدرن است ، اما RAM در بعضی از برنامه ها زیاد تاثیر نداشته. و مطمئناً حافظه سریعتر چیز بدی نیست ، به نظر ما امکانات عملکرد در واقع مزیت اصلی DDR4 نسبت به DDR3 نبوده. در حقیقت ، از آنجا که حافظه DDR4 به یک چیپست و CPU کاملاً متفاوت از DDR3 نیاز دارد ، محک زدن مزایای عملکرد رم DDR4 بسیار دشوار است. در حال حاضر ، مقایسه دقیق تر در واقع مقایسه کل پلتفرم DDR4 / X99 / Haswell-E با یک سکوی DDR3 است.

RAM DDR4 بیشتر ولتاژ پایین کار و افزایش تراکم ذخیره سازی است. در تجربه ما ، اجزای ولتاژ پایین تر نسبت به همتایان ولتاژ بالاتر خنک تر عمل می کنند و به طور کلی قابل اطمینان تر هستند. البته استثنائاتی نیز در این مورد وجود دارد ، اما ما به عنوان یک قاعده کلی کاملاً دقیق دانستیم.

 

آشنایی با وضعیت چراغ های LED سرورهای نسل 8

در این مقاله قصد داریم شما را با وضعیت چراغ های LED سرورهای نسل 8 مربوط به HP آشنا کنیم با ما همراه باشید:

1- دکمه شناسایی واحد (UID)

  • آبی ثابت= تایید فعالیت.
  • چشمک زن آبی= سیستم از راه دور مدیریت می شود.
  • OFF = بدون فعالیت.

2- دکمه خاموش روشن

  • سبز ثابت= سیستم روشن است.
  • چشمک زن سبز= منتظر راه اندازی (روشن شدن) سرور.
  • زرد ثابت= سیستم در حالت آماده به کار است ، اما هنوز استارت روشن شدن نخورده است.
  • خاموش = سیم برق وصل نشده است ، منبع تغذیه قطع شده است ، هیچ منبع تغذیه نصب نشده است ، منبع تأسیسات در دسترس نیست یا کابل دکمه پاور قطع شده است.

3- LED سلامت (Health)

  • سبز ثابت= سلامت سیستم عادی است.
  • زرد درخشان= خرابی درسلامت سیستم.
  • چشمک زدن قرمز= خرابی در سیستم  (بسیار مهم).
  • چراغ چشمک زن سریع = خطا در سیستم برق (بررسی سیستم و دستگاه ها).

4-چراغ شبکه

  • سبز ثابت= پیوند به شبکه.
  • چشمک زن سبز= فعالیت شبکه.
  • خاموش = اتصال به شبکه وجود ندارد.

بررسی وضعیت چراغ LEDهای پشت سرورهای نسل 8

1-(سمت چپ) LED فعالیت HPE iLO / کارت رابط شبکه استاندارد (NIC)

  • سبز ثابت = فعالیت وجود دارد.
  • چشمک زن سبز = فعالیت وجود دارد.
  • خاموش = هیچ فعالیتی وجود ندارد.

1-(سمت راست) HPE iLO / LED استاندارد NIC Link

  • سبز ثابت = پیوند وجود دارد.
  • خاموش = هیچ پیوندی وجود ندارد.

2- دکمه / LED UID

  • آبی ثابت = شناسایی سیستم فعال.
  • چشمک زن آبی = سیستم از راه دور مدیریت می شود.
  • OFF = شناسایی غیرفعال می باشد.

3- منبع تغذیه 2 LED

  • سبز ثابت = عادی.
  • OFF = یک یا چند شرط  در زیر وجود دارد:
  • برق در دسترس نیست.
  • سوختگی منبع تغذیه.
  • منبع تغذیه در حالت آماده به کار.

4- منبع تغذیه 1 LED

  • سبز ثابت = عادی.
  • OFF = یک یا چند شرط  در زیر وجود دارد:
  • برق در دسترس نیست.
  • سوختگی منبع تغذیه.
  • منبع تغذیه در حالت آماده به کار.

بررس وضعیت چراغ LEDهای SID Panel سرورهای نسل 8

Processor LEDs

  • خاموش= عادی.
  • زرد رنگ = پردازنده ناموفق.

DIMM LEDs

  • خاموش= عادی.
  • زرد رنگ = مشکل DIMM یا پیکربندی انجام نشد.

Fan LEDs

  • خاموش= عادی.
  • زرد رنگ = فن خراب یا فن نصب نشده.

NIC LEDs

  • خاموش= پیوندی به شبکه نیست.
  • سبز ثابت= پیوند شبکه.
  • چشمک زن سبز = پیوند شبکه با فعالیت. در صورت خاموش بودن ، چراغ جلوی پنل فعال نیست.

Power supply LEDs

  • خاموش= عادی.
  • زرد رنگ = منبع تغذیه ناموفق است.

Peripheral Component Interconnect (PCI) riser LED

  • خاموش= عادی.
  • زرد رنگ =نصب نادرست رایزر روی اسلات PCI.

Over temp LED

  • خاموش= عادی.
  • زرد رنگ = درجه حرارت بالای سیستم شناسایی شد.

AMP Status LED

  • خاموش= غیرفعال است.
  • سبز ثابت= محافظت از حافظه پیشرفته فعال.
  • زرد رنگ= خرابی حافظه رخ داده است.
  • زرد رنگ  درخشان = پیکربندی حافظه AMP نامعتبر است.

Power cap LED

  • خاموش = سیستم در حالت آماده به کار است ، یا تنظیم نشده است.
  • سبز ثابت = درپوش برق اعمال شده است.

آشنایی با ILO و نحوه ی پیکربندی آن

Integrated Lights-Out (iLO)  یک پردازنده مدیریت از راه دور سرور است که روی مادربرد سرورهای HP ProLiant و Blade تعبیه شده است که امکان کنترل و نظارت بر سرورهای HP را از یک مکان از راه دور فراهم می کند. مدیریت HP iLO ابزاری قدرتمند است که روشهای مختلفی برای پیکربندی ، به روزرسانی ، نظارت و اجرای سرورها از راه دور فراهم می کند.

کارت مدیریت iLO جاسازی شده دارای اتصال به شبکه و آدرس IP خاص خود است که سرورهای سرور می توانند از طریق سیستم نام دامنه (DNS) / پروتکل تنظیمات میزبان پویا (DHCP) یا از طریق یک شبکه مدیریت اختصاصی جداگانه به آن متصل شوند. iLO یک کنسول از راه دور مبتنی بر وب فراهم می کند ، که می تواند برای مدیریت از راه دور سرور استفاده شود. درگاه iLO یک درگاه اترنت است که می تواند از طریق برنامه راه اندازی مبتنی بر (ROM (RBSU فعال شود.

 چه سرور هایی دارای iLO هستند؟

iLO با سرورهای ProLiant سری 300 و بالاتر از پیش تنظیم شده است. یک حساب کاربری و رمز عبور پیش فرض برای iLO تعریف شده است.

 iLO را می توان از طریق چندین روش پیکربندی کرد:

  • پیکربندی مبتنی بر مرورگر وب.
  • iLO RBSU در هنگام لودشدن سیستم (POST) با استفاده از کلید F8 دسترسی داشت.
  • Remote scripted configuration.
  • تنظیمات بصورت آنلاین Local on-line and local scripted setup.

ابزار مدیریت iLO به کاربر اجازه می دهد اقدامات زیر را از راه دور روی سرور انجام دهد:

  • سرور را روشن و خاموش کنید.
  • راه اندازی مجدد سرور.
  • بدون در نظر گرفتن وضعیت سیستم عامل سرور ، سرور را رصد کنید.
  • میزان مصرف برق را اندازه بگیرید.
  • آپدیت patches ، به روزرسانیهای سیستم عامل firmware updates و به روزرسانی های مهم سیستم سخت افزاری سرور را از طریق رسانه های مجازی و پوشه های مجازی اعمال کنید.
  • دسترسی به قطعات مربوط به رویدادهای سیستم و فهرست مدیریت مجتمع HP.

اشنایی با CAS LATENCY در رم

در این مقاله قصد داریم تا شما را با CAS Latency در رم آشنا کنیم با ما همراه باشید.

لتنسی و نقش آن در عملکرد سیستم چیست؟

CAS Latency in RAM لتنسی چیست؟

هنگام خرید رم ، لیست هایی را برای زمان بندی آنها مشاهده می کنید ، مانند CL16-18-18-38 یا CL14-14-14-34 یا CL 16-18-18-36. این عدد پس از “CL” نشانگر تأخیر CAS کیت RAM است که گاهی اوقات CL نامیده می شود. اما واقعاً تأخیر CAS چیست؟ و تأخیر CAS کیت RAM برای عملکرد آن چیست؟

بسیاری از کاربران معتقدند که CAS Latency یک شاخص دقیق از عملکرد تأخیردر دنیای واقعی است. بسیاری از کاربران همچنین بر این باورند که به دلیل افزایش CAS Latency با افزایش سرعت ، برخی از سرعت ها خنثی می شوند. مهندسان می دانند که زمان CAS Latency  یک شاخص نادرست از عملکرد است.زمان تأخیر در بهترین حالت در نانو ثانیه است که ترکیبی از سرعت و  CAS Latency است. افزایش سرعت و کاهش زمان تأخیر منجر به عملکرد بهتر سیستم می شود.

مثال: از آنجا که تأخیر در نانو ثانیه برای DDR4-2400 CL17 و DDR4-2666 CL19 تقریباً یکسان است ، سرعت بالاتر DDR4-2666 RAM عملکرد بهتری را ارائه می دهد.

مثال: اگر امتیاز سرعت یک ماژول استاندارد و یک ماژول بازی یکسان باشد (یعنی DDR4-2666) اما زمان تاخیر CAS متفاوت است (یعنی CL16 در مقابل CL19) ، پس زمان تاخیر در رم عملکرد بهتری خواهد داشت.

تایمینگ رم چیست ؟

سرعت رم شما از طریق نرم افزارهایی مانند CPU-Z یا در BIOS / UEFI در جعبه یا ماژول قابل مشاهده است. نام کامل ماژول RAM شما چیزی شبیه به موارد زیر خواهد بود:

DDR4 3200 (PC4 25600)

DDR4 نسل DDR را توصیف می کند که تراشه با آن سازگار است. همان شماره (2 ، 3 یا 4) در شماره PC ظاهر می شود و همین موضوع را توصیف می کند. گفته می شود که اولین شماره چهار رقمی 3200 در مثال ما ، سرعت ساعت RAM را در مگاهرتز نشان می دهد. این در واقع کمی بازاریابی است ، اما احساس بدی نکنید. این عدد در واقع نرخ داده را گزارش می کند ، اندازه گیری در megatransfer در ثانیه یا 106 عملیات انتقال داده در ثانیه.

در DDR RAM ، سرعت واقعی ساعت نیمی از نرخ داده است – 1600 مگاهرتز ، در مثال ما ، اگرچه حتی از سرعت داخلی رم 400 مگاهرتز از طریق بیت های چند مرحله ای قبل از گرفتن نیز افزایش می یابد. اما از آنجا که DDR داده ها را به ازای هر تیک ساعت دو بار منتقل می کند ، می توان گفت سرعت موثر ساعت دو برابر سرعت واقعی ساعت است. در نتیجه ، سرعت داده همانند سرعت ساعت آشکار رم در مگاهرتز مؤثر است.

در مثال ما 25600 ، میزان انتقال در مگابایت در ثانیه (مگابایت در ثانیه) را نشان می دهد.

3200 megatransfers per second x 64 bits per transfer/8 bits per byte = 25600 MB/s

هر شماره به طور مستقل به شما می گوید سرعت رم چقدر سریع است. اما هر دو شماره ، دقیقاً به اشکال مختلف ، اطلاعات یکسانی را ارائه می دهند.

تایمینگ رم دسترسی عملکرد حافظه تصادفی پویا همزمان را (SDRAM) با استفاده از چهار پارامتر را شرح می دهد: CL ، TRCD ، TRP و TRAS در واحدهای چرخه ساعت. آنها معمولاً به صورت چهار عدد با خط های جدا شده نوشته می شوند ، به عنوان مثال 7-8-8-24.اعداد کمتر معمولاً نشان دهنده عملکرد سریعتر است.

CL Timings چیست؟

CL Timings زمان پاسخگویی حافظه به CPU ، زمان تاخیر (CAS (CL است. اما CL را نمی توان به تنهایی در نظر گرفت. این فرمول زمان CL را به نانو ثانیه تبدیل می کند ، که براساس نرخ انتقال RAM است:

(CL/Transfer Rate) x 2000

در نتیجه ، در صورت داشتن CL کوتاه تر ، رم آهسته تر می تواند تاخیر واقعی داشته باشد.

TRCD

ماژول های RAM برای پرداختن به آدرس از یک طراحی مبتنی بر شبکه استفاده می کنند. تقاطع ردیف ها و شماره ستون ها نشانگر یک آدرس حافظه خاص است. آدرس ردیف تا تأخیر آدرس ستون (TRCD) حداقل تأخیر را بین وارد کردن یک ردیف جدید در حافظه و شروع به دسترسی به ستون های درون آن اندازه گیری می کند. شما می توانید به عنوان زمانی که RAM برای رسیدن به “آدرس” به آن فکر می کند ، فکر کنید. زمان دریافت بیت اول از یک ردیف که قبلاً غیرفعال است ، TRCD + CL است.

TRP

Row Precharge Time  مدت زمان تأخیر در باز کردن یک ردیف جدید در حافظه را اندازه گیری می کند. از نظر فنی ، تأخیر بین صدور فرمان precharge برای خالی بودن (یا بستن) یک ردیف و یک دستور فعال سازی برای باز کردن یک ردیف متفاوت را اندازه گیری می کند. این اغلب با شماره دوم یکسان است. همین عوامل تأخیر هر دو عملیات را تحت تأثیر قرار می دهد.

 TRAS

Row Active Time (TRAS) مقدار حداقل چرخه هایی را که یک ردیف باید اندازه بگیرد ، برای نوشتن اطلاعات صحیح نشان می‌دهد. از نظر فنی ، تأخیر بین یک دستور فعال در یک ردیف و صدور فرمان preload در همان ردیف یا حداقل زمان بین باز و بسته کردن ردیف را اندازه گیری می کند. برای ماژول های SDRAM ، TRCD + CL TRAS را محاسبه می کند.

در نتیجه:

این تأخیرها سرعت رم شما را محدود می کنند. اما مشخصات رم حد و مرز را تعیین می کند ، نه فیزیک. کنترل کننده حافظه که RAM شما را مدیریت می کند ، این زمانبندی ها را اعمال می کند ، به این معنی که قابل تغییر هستند (اگر مادربرد اجازه این کار را داد). شما ممکن است با اورکلاک و سفت کردن زمان بندی توسط دو چرخه ، عملکرد متفاوتی  از RAM خود بدست آورید. اورکلاک رم معتدل ترین تکنیک های اورکلاک سخت افزاری است که به بیشترین آزمایش نیاز دارد. اما RAM سریعتر زمان پردازش را برای بارهای کاری محدود با RAM کوتاه می کند و باعث افزایش سرعت رندر و پاسخگویی دستگاه مجازی می شود.

تفاوت بین سرعت RAM و CAS Latency

عملکرد حافظه (DRAM) در رابطه بین سرعت و تأخیر است. این دو به هم نزدیک هستند ، در حالی که ممکن است فکر کنید با یکدیگر ارتباط ندارند. در اینجا چگونگی ارتباط سرعت و تأخیر در سطح فنی آورده شده است – و چگونگی استفاده از این اطلاعات برای بهینه سازی عملکرد حافظه بیان خواهد شد.

تأخیر اغلب به اشتباه درک می شود زیرا در پروانه های محصول و مقایسه های خاص ، در (CAS Latency (CL ذکر شده است که فقط نیمی از معادلات تأخیر است. از آنجا که رتبه بندی های CL تنها تعداد کل چرخه ساعت ها را نشان می دهد ، هیچ ارتباطی با مدت زمان هر چرخه ساعت ندارند و بنابراین ، آنها نباید به عنوان تنها نشانگر عملکرد تأخیر درنظر گرفته شوند. با نگاهی به تأخیر ماژول از نظر نانو ثانیه ، می توانید به بهترین وجه داوری کنید اگر یک ماژول در واقع بیشتر از دیگری پاسخگو باشد. برای محاسبه تأخیر ماژول ، مدت زمان چرخه ساعت را با تعداد کل چرخه ساعت ضرب کنید. این اعداد در اسناد رسمی مهندسی سیستم، در برگه اطلاعات ماژول ذکر خواهد شد.

CAS Latency in RAM لتنسی چیست؟ و معادله تأخیر چگونه بیان می‌شود؟

در سطح پایه ، لتنسی به تأخیر زمانی بین ورود یک فرمان و زمان دسترسی به داده ها اشاره دارد. تأخیر فاصله بین این دو واقعه است. هنگامی که کنترلر حافظه به حافظه می گوید برای دسترسی به یک مکان خاص ، داده ها باید برای رسیدن به محل مورد نظر خود و تکمیل دستور ، تعدادی چرخه ساعت را در (Column Address Strobe (CAS طی کنند. با این حساب ، دو متغیر وجود دارد که تأخیر ماژول را تعیین می کند:

۱- اعداد چرخه های ساعت که داده ها باید طی شوند (اندازه گیری شده در CAS Latency یا CL ، روی برگه های داده)

۲- مدت زمان هر چرخه ساعت (اندازه گیری شده در نانو ثانیه)

ترکیب این دو متغیر معادله تأخیر را به ما می دهد:

تأخیر (ns) = زمان چرخه ساعت ns)  x) تعداد چرخه ساعت

در تاریخچه فن آوری حافظه ، با افزایش سرعت ، (به این معنی که زمان چرخه ساعت کاهش یافته است) ، مقادیر تأخیر CAS نیز افزایش یافته است ، اما به دلیل چرخه ساعت سریعتر ، زمان تاخیر واقعی که در نانو ثانیه ها اندازه گیری می شود تقریباً یکسان است. با بهینه سازی تعادل بین حداکثر سرعت پردازنده شما و کمترین تأخیر در حافظه موجود می توانید با استفاده از حافظه های جدیدتر ، سریعتر و کارآمد تر به عملکرد بالاتری برسید.

کدام مهمتر است: سرعت یا CAS Latency in RAM ؟

بر اساس آنالیز مهندسی عمیق و آزمایش گسترده در آزمایشگاه عملکرد بسیار مهم ، پاسخ به این سؤال کلاسیک هردو است! سرعت و تأخیر هر دو نقش اساسی در عملکرد سیستم دارند ، بنابراین هنگام جستجو برای ارتقاء توصیه می کنیم:

مرحله ۱: بالاترین سرعت حافظه پشتیبانی شده توسط پردازنده و مادربرد (از جمله پروفایل های اورکلاک) را شناسایی کنید.

مرحله ۲: کمترین حافظه تأخیر را که با بودجه شما متناسب است با آن سرعت انتخاب کنید ، به خاطر داشته باشید که یک تأخیر برتر (یعنی پایین تر) به معنای عملکرد سیستم برتر است.

 

نحوه ی تشخیص SPD در RAM و کارایی آن

برای اینکه یک سیستم رایانه ای بتواند ماژول حافظه را تشخیص دهد ، باید تراشه ای روی خود داشته باشد که مشخصات ماژول را به سیستم منتقل کند. اگر این تراشه به طور نامناسبی برای سیستمی که در آن ماژول را نصب می کنید پیکربندی شود، سیستم حافظه را تشخیص نمی دهد و یا ممکن است اطلاعات نادرستی درباره سرعت ماژول بدست آورید. می توان گفت که در محاسبات Serial Presence Detect (SPD)  یک روش استاندارد برای دستیابی خودکار به اطلاعات مربوط به ماژول حافظه وجود دارد.

اطلاعات SPD در یک EEPROM مجزا که روی ماژول حافظه (DIMM) قرار دارد ، نوشته می شود. پایه های EEPROM به کانکتور لبه ماژول هدایت می شوند تا از طریق I2C  یا SMBus بتوان به سیستم دسترسی پیدا کرد. به این ترتیب اطلاعات پیکربندی DIMM در ماژول باقی می ماند و سیستمی که ماژول در آن نصب شده است، قابلیت دسترسی را دارد.

استانداردهای JEDEC

SPD دارای دو قسمت اساسی است؛ سخت افزار که متشکل از EEPROM و گذرگاه I2C در آن قرار دارد و اطلاعات پیکربندی ماژول که در EEPROM ذخیره می شود. JEDEC سخت افزار و داده ها را تعریف کرده و آنها را در بخشهای جداگانه استاندارد JEDEC شماره 21C ایجاد کرده است.

این استاندارد ابزارهای پیاده سازی Presence Detect  (PD) را به صورت سریال تعریف می کند. این تشخیص حضور سریال استاندارد (SPD) برای استفاده در هر ماژول حافظه مستقل از فناوری حافظه یا فاکتور شکل ماژول در نظر گرفته شده است. در نقطه استاندارد سازی هر ماژول حافظه خاص، SPD که در این استاندارد تعریف می شود در صورت انتخاب به راحتی قابل اجرا است و کمک شایانی در سرورهای HP دارد. بدنه این استاندارد به طور کلی نحوه اجرای SPD را به تصویر می کشد و این مستقل از فناوری حافظه ماژول خواهد بود.

استاندارد ماژول و اطلاعات مربوط به SPD :

  • پروتکل رابط SPD
  • پیکربندی قابل قبول ماژول
  • معماری های قانونی: عمق ، عرض ، آدرس دهی
  • طرح های قابل قبول بررسی خطا (ECC ، Parity …)
  • نمودار سیم کشی SPD و پینوت به ماژول

توجه داشته باشید که تمام ماژول های حافظه نوشتنی که دارای ویژگی Serial Presence Detect ((SPD هستند نیز باید از عملکرد “Page Write” حداقل 4 آدرس پی در پی را پشتیبانی کنند.

پروتکل رابط SPD

با توسعه و استاندارد سازی یک فاکتور فرم ماژول جدید که از SPD استفاده می کند ، پروتکل رابط SPD گفته می شود. تا زمانی که از آن فاکتور فرم ماژول استفاده شود این پروتکل باید ثابت بماند. نمونه هایی از پروتکل رابط SPD شامل I2C ، Microwire و غیره است. در صورت اجرای SPD اجرای فیزیکی (pinout و غیره) نیز باید در استاندارد برای فرم ماژول تعریف شود.

استاندارد مورد استفاده رابط برای SPD در همه ماژول های حافظه JEDEC برای انواع دستگاه زیر تعریف شده است:
  • خانواده دستگاه های EEPROM EE1002
  • خانواده TSE2002 دستگاه های EEPROM با سنسور حرارتی یکپارچه در RAM
  • خانواده سنسورهای حرارتی مستقل TS3000

اگرچه از نظر فنی یک دستگاه SPD نیست؛ اما خانواده حسگرهای TS3000 برای سازگاری با ماژول های استفاده از دستگاه های SPD تعریف شده اند. علاوه بر این خانواده دستگاه های TSE2002 نیز در نظر گرفته شده است که مجموعه ای فوق العاده از عملکرد دستگاه های خانواده EE1002 و TS3000 می باشد.

شروع شرط

Start با لبه در حال سقوط  Serial Data(SDA) مشخص می شود در حالی کهSerial Clock (SCL) در حالت High پایدار است. یک شرط شروع باید قبل از هر دستور انتقال داده باشد. دستگاه بطور مداوم (بجز در طول چرخه نوشتن) داده های سریال (SDA) و سریال (SCL) را برای شرایط شروع کنترل می کند و تا زمانی که دستور داده نشود، پاسخ نخواهد داد.

توقف در شرط

توقف با افزایش لبه Serial Data (SDA) مشخص می شود در حالی کهSerial Clock (SCL) پایدار است. یک وضعیت Stop ارتباط بین دستگاه و مدیر شغلی را خاتمه می دهد. یک دستور Read که توسط NoAck دنبال می شود می تواند با یک وضعیت Stop دنبال شود تا SPD مجبور به حالت آماده به کار شود. یک شرط توقف در انتهای یک دستور نوشتن باعث ایجاد چرخه داخلی نوشتن EEPROM برای SPD می شود. هیچ یک از این شرایط عملکرد بخش TS را تغییر نمی دهد.

بدون بیت تأیید (NACK)

بیت عدم تأیید برای نشان دادن تکمیل عملیات خواندن بلوک یا تلاشی برای اصلاح یک رجیستر محافظت شده از نوشتن استفاده می شود. مستر گذرگاه پس از ارسال هشت بیت داده و در طول پالس ساعت 9، Serial Data (SDA) را آزاد می کند و داده های سریال (SDA) را پایین نمی کشد.

نوع داده SPD

داده های SPD در دستگاه حافظه سریال غیر فرار ذخیره می شود. انواع مختلف داده ها شامل موارد زیر است:

  • ورودی های جدول را جستجو کنید
  • داده های دودویی
  • داده های اختیاری (باینری ، ASCII و غیره)
  • Checksums یا چک های اضافی دوره ای

ورودی های جدول جستجو (LUT)

بیشتر داده های SPD به صورت مجموعه ای از ورودی های جدول سازمان یافته است. هر ورودی جدول شامل یک یا چند بایت اطلاعات است. هر ورودی جدول یک مشخصه خاص مربوط به ماژول حافظه را نشان می دهد. به عنوان مثال حالت صفحه سریع DRAM دارای جداول خاصی برای tRAC ، tCAC ، تعداد بانک ها ، تعداد آدرس های ردیف ، تعداد آدرس ستون ، تشخیص و تصحیح خطا ، نرخ تازه سازی ، عرض داده و استاندارد رابط است. هر ورودی جدول مربوط به موقعیت موجود در جدول جستجو است که در ضمیمه این استاندارد مشخص شده است. تعداد بایت (یک یا چند بایت) مورد نیاز برای بیان جنبه خاصی از ماژول در این استاندارد یا در یکی از ضمایم آن ثابت و تعریف شده است.

 داده اختیاری

استاندارد فعلی JEDEC به تولیدکنندگان اجازه می دهد برخی از داده های خاص خود را در SPD EEROM وارد کنند. این داده ها شامل شناسه سازنده ، شماره سریال ماژول سازندگان و سایر داده های ASCII ، Binary Coded Decimal یا دودویی است.

چک باکس و چک های اضافی دوره ای

در موارد مختلف چک باکس مورد نیاز است؛ این روش برای همه شرایطی که به Checksum نیاز است اعمال می شود.

روش محاسبه مجموع چک به شرح زیر است:

  1. اطلاعات باینری را در مکانهای بایت 0 به 62 به اعشار تبدیل کنید.
  2. تمام مقادیر اعشار را برای مکانهای 0 تا 62 جمع کنید.
  3. “جمع” را بر 256 تقسیم کنید.
  4. باقیمانده را به باینری تبدیل کنید (کمتر از 256 خواهد بود)
  5. نتیجه (تک بایت) را در مکان 63 به عنوان ‘Checksum’ ذخیره کنید.

توجه داشته باشید که با جمع کردن مقادیر باینری در مکانهای 0 تا 62 و حذف همه بایت های کم نظم، می توان نتیجه مشابهی گرفت. بایت کم سفارش «جمع کنونی» خواهد بود.

ارتباط سریال

سریال 4 Kbit EEPROM به صورت دو صفحه با 256 بایت یا 512 بایت حافظه کل سازمان یافته در فروش قطعات سرور HP است. هر صفحه از دو بلوک 128 بایت تشکیل شده است. دستگاه ها قادرند داده ها را به طور انتخابی در هر دو یا چهار بلوک 128 بایت قفل کنند. به طور خاص برای استفاده در DRAMDIMMs (ماژول حافظه دو درون خطی) با Serial Presess Detect طراحی شده است ، کلیه اطلاعات مربوط به پیکربندی ماژول DRAM (مانند سرعت دسترسی ، اندازه آن ، سازماندهی آن) را می توان در یک یا چند بلوک حافظه محافظت کرد.

قفل کردن جداگانه یک بلوک 128 بایت از SPD ممکن است با استفاده از یک مکانیسم محافظت از نوشتن نرم افزار همراه با یک ولتاژ ورودی بالا VHV روی ورودی SA0 انجام شود. با ارسال یک توالی SMBus خاص به دستگاه ، هر بلوک ممکن است از نوشتن محافظت شود تا زمانی که محافظت در برابر نوشتن با استفاده از یک توالی SMBus جداگانه که به VHV در ورودی SA0 نیز احتیاج دارد ، برعکس شود. محافظت از نوشتن برای هر چهار بلوک به طور همزمان پاک می شود و ممکن است پس از پاک شدن  حفاظت از نوشتن دوباره مطرح شود.

بخش سنسور حرارتی (TS)

دستگاه بطور مداوم دما را کنترل کرده و اطلاعات دما را حداقل هشت بار در ثانیه به روز می کند. داده های دما توسط دستگاه داخلی بسته مشخص می شوند و ممکن است در هر زمان توسط نرم افزار از میزبان گذرگاه خوانده شوند.

رجیسترهای داخلی برای پیکربندی عملکرد TS و پاسخ به شرایط دمای بیش از حد استفاده می شوند. این دستگاه شامل محدودیت های قابل برنامه ریزی دمای بالا ، پایین و بحرانی است. سرانجام  پین EVENT_n دستگاه می تواند به صورت فعال زیاد یا فعال کم پیکربندی شود و بتواند به صورت وقفه یا خروجی مقایسه کننده پیکربندی شود.

انتخاب آدرس سریال

ورودی های SA0 ، SA1 و SA2 مستقیماً با DTIC و بیت آدرس صفحه EE ترکیب می شوند تا آدرس SMBus را واجد شرایط کنند. هر یک از پین های SA به VDDSPD یا VSSSPD گره خورده و آدرس سریال منطقی (LSA) برابر با کد موجود در پین های آدرس سریال است.

نرم افزار نوشتن محافظت

این دستگاه دارای سه دستورالعمل نرم افزاری برای تنظیم ، پاکسازی یا بازجویی از وضعیت محافظت در برابر نوشتن است.

محافظت در برابر نوشتن نرم افزار با سه دستورالعمل انجام می شود:

SWPn: تنظیم نوشتن حفاظت برای Block n

CWP: پاک کردن حفاظت از نوشتن برای همه بلوک ها

RPSn: خواندن وضعیت حفاظت برای Block n

چهار بلوک حافظه مستقل وجود دارد و هر بلوک ممکن است به طور مستقل محافظت شود. بلوک های حافظه عبارتند از:

  • بلوک 0 = آدرس حافظه 000x تا 07Fx (اعشاری 0 تا 127) ، آدرس صفحه SPD = 0
  • بلوک 1 = آدرسهای حافظه 080x تا 0FFx (اعشاری 128 تا 255) ، آدرس صفحه SPD = 0
  • بلوک 2 = آدرس حافظه 000 x تا 07Fx (اعشاری 0 تا 127) ، آدرس صفحه SPD = 1
  • بلوک 3 = آدرس حافظه 080x تا 0FFx (اعشاری 128 تا 255) ، آدرس صفحه SPD = 1

سطح محافظت در برابر نوشتن (تنظیم شده یا پاک شده) که با استفاده از این دستورالعمل ها تعریف شده است؛ حتی پس از یک چرخه قطع برق نیز تعریف می شود که این امر در تعمیرات سرور HP بسیار مفید است.

SWPn و CWP: تنظیم و پاک کردن نوشتن محافظت

اگر حفاظت از نوشتن نرم افزار با دستورالعمل SWP تنظیم شده باشد می توان دوباره با دستورالعمل CWP آن را پاک کرد. همانطور که در دستور SWPn مشخص شده است بر روی یک بلوک در فروش قطعات سرور HP عمل می کند؛ اما CWP حفاظت از نوشتن را برای همه بلوک ها پاک می کند .

 RPSn: وضعیت حفاظت از خواندن

کنترل کننده یک دستور RPSn را صادر می کند و مشخص می کند در کدام بلوک گزارش شود. اگر حفاظت از نوشتن نرم افزار تنظیم نشده باشد؛ دستگاه با Ack به بایت داده پاسخ می دهد. اگر تنظیمات نوشتن نرم افزار تنظیم شده باشد؛ دستگاه با NoAck به بایت داده پاسخ می دهد.

 SPAn: آدرس صفحه SPD را تنظیم کنید

کنترل کننده دستور SPAn را برای انتخاب 256 بایت پایین (SPA0) یا 256 بایت بالاتر (SPA1) صادر می کند. پس از تنظیم مجدد روشن یا خنک کننده؛ آدرس صفحه SPD همیشه 0 است و 256 بایت پایین را انتخاب می کند.

 RPA: آدرس صفحه SPD را بخوانید

کنترل کننده برای تعیین اینکه صفحه SPD در حال حاضر انتخاب شده 0 است (دستگاه Ack را برمی گرداند) یا 1 (دستگاه NoAck را برمی گرداند) ، یک فرمان RPA صادر می کند.