بهین ارتباط هوشمند تیلا
021-91002727

آشنایی باSSD و کاربرد آن

در این مقاله به بررسی هارد SSD و کاربرد SSD می پردازیم با ما همراه باشید:

SSD (درایو حالت جامد)

نوعی رسانه ذخیره سازی غیر فرار است که داده های مداوم را روی حافظه فلش ذخیره می کند. این دو بخش اساسی دارد – یک حافظه فلش NAND و یک کنترل کننده فلش بهینه شده برای ارائه عملکرد خواندن-نوشتن به صورت پی در پی و همچنین واکشی تصادفی. SSD ها هیچ قسمت متحرکی ندارند ، بنابراین بدون شکستن ، چرخش به سمت بالا یا پایین ، مانند مورد درایوهای دیسک سخت پارچه ای با رسانه های مغناطیسی چرخان و آنها است.

SSD یک مزیت عملکردی مشخص را ارائه می دهد. در گذشته ، قیمت SSD ها بسیار بالاتر از HDD بود. هنوز هم ، با پیشرفت در فن آوری ساخت و ظرفیت تراشه ، قیمت ها به طور مداوم در حال کاهش است ، که ارزش آن را برای هر دلار ارزش دارد.

سرعت انتقال SSD

حافظه های SSD سرعت انتقال بالا ، تأخیر کم حتی با دسترسی تصادفی به داده ها ، دوام بیشتر اما نه برای استفاده از ذخیره سازی سلسله مراتبی و انتظار می رود هیچ صدایی از قطعات متحرک نداشته باشد. افزایش عملکرد چشمگیر را می توان در کاربردهای روزمره مشاهده کرد ، مانند سرعت بوت شدن سیستم و سرعت خاموش کردن ، راه اندازی نرم افزار قوی تر است و سیستم نرمتر و بدون هیچ گونه عقب ماندگی احساس می شود. شما باید SSD را امتحان کنید تا جادویی را که با عملکرد و چابکی سیستم رایانه ای شما در مدیریت بارهای سنگین بازی می کند ، ببینید.

برای دستاوردهای قابل درک و واقعی عملکرد ، ذخیره سازی آخرین تنگنا بود که با ظهور SSD و سپس راهکارهای ذخیره سازی NVMe SSD با عملکرد بالا از بین رفت. حافظه های SSD فلش NAND عملکرد ورودی-خروجی را کاملاً بهبود بخشیده و زمان دسترسی از 6-12 میلی ثانیه به کمتر از 1 میلی ثانیه کاهش یافته است. با این وجود ، کمتر از 1 میلی ثانیه زمان دسترسی و ورودی و خروجی شگفت آور نزدیک به ظرفیت واقعی درایوهای فلش نبود. مسئله سخت افزار و نرم افزار قدیمی بود که بیش از پنج دهه پیش به جای SSD های سریع ، برای HDD ساخته شده بود.

چندین نوع SSD موجود که از نظر عملکرد و ضریب شکل با یکدیگر رقابت می کنند ، اثر واقعی و استحکام حافظه فلش تاکنون حاصل شده است.

معرفی خدمات اکتیو شبکه

خدمات اکتیو شبکه یکی دیگر از خدمات اساسی برای راه‌اندازی شبکه می‌باشد که پس از خدمات پسیو شبکه اجرا میشود. واژه‌ی اکتیو به معنالی فعال است و از آنجایی که با اجرای خدمات اکتیو، یک شبکه را می‌توان به راه انداخت و فعالیت آن را آغاز کرد، برای این بخش از فعالیت شبکه واژه اکتیو را انتخاب کرده‌اند.

به مجموعه فعالیت‌هایی که بر روی تجهیزات نرم افزاری شبکه و دیتاها اعمال میشود خدمات اکتیو گفته میشود که شامل طراحی، مهندسی و اجرای بخش نرم افزاری شبکه و پیکربندی قطعات و نرم افزارهای مورد نیاز سازمان می‌باشد.

خدمات اکتیو شبکه شامل موارد زیر می‌باشد:

  • تنظیم و پیکربندی تمامی تجهیزات اکتیو شبکه مانند: سوئیچ (Switch)، روتر (Router)، مودم (Modem)، اکسس پوینت (Access Point)، فایروال (Firewall) و …
  • نصب سیستم عامل‌های کلاینت و سرور و تنظیمات آن، مانند: Windows Server 2016 ,2012 ,2008 ،Linux و …
  • نصب و راه‌ اندازی سرویس‌های تحت شبکه مانند: Active Directory ،Domain ،DHCP ،DNS و …
  • نصب و راه‌ اندازی نرم‌افزاری‌های تحت شبکه مانند: آنتی ویروس‌ها Skype for Business Server (Microsoft Lync Server) ،SQL Server ،Microsoft Exchange ، Microsoft CRM نرم‌افزارهای تجاری و تخصصی تحت شبکه و …
  • راه اندازی و مدیریت اینترنت، یوزرها و مدیریت پهنای باند
  • انجام تنظیمات و پیکربندی جهت کنترل و مدیریت یکپارچه سیستم‌ها، اکانت‌ها، فایل‌ها و …
  • ارائه خدمات ویپ
  • نصب و راه‌اندازی ایمیل سرور

کیفیت عملکرد یک شبکه رابطه‌ی مستقیمی با خدمات اکتیو شبکه دارد؛ بنابراین بهتر است اجرای آن را به افراد متخصص در این زمینه بسپارید. شرکت رایان پشتیبان با مهارت تمام پشتیبانی از خدمات اکتیو شبکه شرکت شما را انجام می‌دهد و با نیازسنجی جهت حفظ سیستم موجود و یا پیاده سازی یک شبکه جدید و همچنین ارتقا و به روزرسانی سیستم‌ها و نرم افزارهای موجود متناسب با اهداف کاری و تجاری شما اقدام می‌کند تا بهترین‌ها را برایتان رقم بزند.

اکتیو شبکه

مراحل اجرای خدمات اکتیو شبکه

پیاده سازی درست و اصولی یک شبکه نیازمند برنامه ریزی دقیق و پیشبرد مراحلی از قبل تعیین شده است تا همه چیز طبق برنامه پیش رود و چندین سال بی‌وقفه و بدون اختلال کار کند. مراحلی که شرکت بهین ارتباط هوشمند تیلا برای اجرای خدمات اکتیو به مشتریان ارائه می‌دهد به ترتیب زیر انجام میگیرد.

  • مشاوره و نیازسنجی

قبل از شروع هر کاری ابتدا بهتر است همه‌ی جوانب آن را بررسی کرد و نیازهای سازمان را سنجید تا بر طبق نیازها مشاوره‌های لازم صورت گیرد و برنامه ریزی‌های لازم اعمال گردد.

  • براورد نیازهای کنونی و آینده‌ی شرکت

یکی دیگر از مسئولیت‌های مهم شرکت‌های پشتیبانی، بررسی و پیش بینی نیازهای آتی آن مجموعه است. آینده نگری در انتخاب تجهیزات شبکه جهت بهبود نیازهای آینده مجموعه، بخش بسیار مهمی از راه اندازی یک شبکه است. با انتخابی درست در خرید تجهیزات شبکه میتوان از بروز مشکلات زیادی در آینده جلوگیری کرد .

  • رفع ایرادات احتمالی و مشکلات شبکه

زمانی که پشتیبانی و نظارت روزانه بر شبکه صورت نگیرد احتمال بروز خطا بالا میرود. برخی از این خطاها فورا نمایان نمیشوند و تا مرحله‌ی بحران پیش میروند و مشکلات جبران ناپذیری برای سازمان بوجود میاورند. وظیفه رفع این مشکلات با کارشناسان شبکه است. حل و فصل اینگونه مشکلات در سریع‌ترین زمان ممکن اهمیت زیادی دارد. زیرا اغلب این مشکلات باعث میشود یک یا چند نفر در مجموعه نتوانند به راحتی  و کامل کارهای خود را انجام دهند.

  • پیاده‌سازی و راه‌اندازی سرورها

سرورها وظیفه ارائه‌ی خدمات به یوزرهای داخلی و خارجی را بر عهده دارند. هر سرور نیازمند سیستم عامل مربوط به خود می‌باشد که توسط پشتیبان تشخیص داده میشود. نصب نسخه‌ی سیستم عامل سرور باتوجه به نیاز شبکه و منابع مورد نظر آن صورت میگیرد.

  • پیکربندی روترها، سویچ‌ها و فایروال‌های شبکه

همانطور که میدانید وظیفه‌ی هدایت اطلاعات و تامین امنیت شبکه بر عهده‌ی روترهاست. روترها خود از مارک‌های مختلف و با قیمت‌های مختلف در بازار وجود دارند. تنظیم و پیکربندی سویج‌ها نیز قسمتی از خدمات اکتیو شبکه است که توسط پشتیبان شبکه باید صورت گیرد.
و اما نقش فایروال‌ها و ضرورت وجود آن در شبکه چیست؟ فایروال‌ها اجزای جدایی ناپذیر شبکه هستند چراکه از ورود هکرها و سرقت اطلاعات مجموعه جلوگیری به عمل میاورند؛ لذا این مورد یکی از آیتم‌های تامین امنیت شبکه است که باید حتما جزو خدمات اکتیو شبکه قرار گیرد.

مانیتورینگ و پایش مداوم عملکرد شبکه، ضامن عملکرد صحیح آن می‌باشد. به همین منظور برای سیستم مانیتورینگ و مدیریت شبکه نرم افزارها و روش‌های متعددی ایجاد شده است که با توجه به وضعیت شبکه، نرم افزارهای مناسب انتخاب و نصب میگردد.

با استفاده از خدمات مجازی سازی شبکه میتوان فایل‌ها، تصاویر، برنامه‌ها و پوشه‌ها را به صورت متمرکز از یک سایت فیزیکی مدیریت کرد. رسانه‌های ذخیره سازی را میتوان به راحتی اضافه کرد یا مجدداً آنها را واگذار کرد. فضای ذخیره سازی را می توان بین سرورها به اشتراک گذاشت و یا آنها را دوباره تخصیص داد.

  • پیکربندی شبکه‌های وایرلس و آنتی ویروس‌ها

تعیین مکان مناسب برای کانفیگ شبکه‌های وایرلس نقش مهمی در جلوگیری از اختلات کنونی و آینده‌ی سازمان ایفا می‌کند. بنابراین نصب و تنظیم درست این شبکه در کیفیت خدمات اکتیو بسیار دخیل است. همچنین برای جلوگیری از ورود ویرو‌س‌ها و بدافزارهای رایانه‌ای بایستی آنتی ویروس‌ها را هم بر روی سرورها و هم بر روی کلاینت‌ها نصب کرد.

  • پشتیبانی همه جانبه

جهت حفظ اطلاعات علاوه بر جلوگیری از خراب شدن آنها پشتیبان گیری نیز ضروری است. قطعا پیاده سازی هر نوع سیستم و نرم افزاری و پیکربندی آنها در هر حوزه‌ای نیاز به پشتیبانی دارد. تیم فنی در این پروژه‌ها می‌بایست از زیرساخت و سیستم پیاده سازی شده اگاهی کامل داشته باشد و در عین حال با آگاهی و تخصص بالا، قابلیت ارتقاء، حفظ یکپارچگی سیستم و ارتقاء شبکه آن را مدیریت کند. اجرای سیستم مناسب پشتیبان گیری در بخش خدمات اکتیو شبکه تضمین می‌دهد تا در صورت بروز خرابی اطلاعات به راحتی بازیافت شوند.

نحوه ی تقسیم بندی شبکه VLMS

تقسیم شبکه به چند Subnet با تعداد Host متفاوت

در نظر بگیرید رنج IP زیر را در اختیار دارید:

172.16.32.0/23

نیاز است تقسیم بندی زیر در آن اعمال و به 3 شبکه کلی تعلق گیرد:

تقسیم شبکه VLMS (آموزش کامل IPv4 قسمت پنجم)

پس به عبارتی:

تقسیم شبکه VLMS (آموزش کامل IPv4 قسمت پنجم)

 

علاوه بر Subnet هایی که در صورت مساله مشخص شده است، جهت ارتباط هر یک از این 3 شبکه با روتر اصلی، نیاز به دو IP خواهد بود. اگر هر یک از این 3 خط ارتباطی را یک Subnet در نظر بگیریم مجموعا 14 Subnet خواهیم داشت:

6 + 2 + 3 +3 =14

یعنی خواهیم داشت:

 تقسیم شبکه VLMS (آموزش کامل IPv4 قسمت پنجم)

بر اساس فرمولی که پیش از این آموختیم خواهیم داشت:

تقسیم شبکه VLMS (آموزش کامل IPv4 قسمت پنجم)

پس نیاز به 4 بیت از Host خواهد بود تا امکان تقسیم این رنج به 14 Subnet باشد:

تقسیم شبکه VLMS (آموزش کامل IPv4 قسمت پنجم)

در این صورت 4 بیت برای Host باقی خواهد ماند که بر اساس فرمول زیر:

تقسیم شبکه VLMS (آموزش کامل IPv4 قسمت پنجم)

خواهیم داشت:

24 – 2 = 30

پس تعداد Host در هر Subnet برابر خواهد بود با عدد 30. در حالی که در شبکه A در هر Subnet نیاز به 50 هاست و در دیگر subnet ها نیاز به تعداد کمتری هاست داریم.

روش VLMS به شما اجازه می دهد برای هر شبکه و subnet به تعداد مورد نیاز Host داشته باشید. به طور کلی در این روش با استفاده از فرمول  Host =< 2h– 2 و به صورت قدم به قدم برای هر Subnet تعداد مورد نیاز Host را از رنج اصلی جدا می کنیم. برای این کار باید از شبکه ای شروع کنیم که بیشترین تعداد Host را نیاز دارد که در این شبکه به شکل زیر خواهد بود:

 تقسیم شبکه VLMS (آموزش کامل IPv4 قسمت پنجم)

در شبکه A نیاز به 50 عدد Host می باشد. پس خواهیم داشت:

      تقسیم شبکه VLMS (آموزش کامل IPv4 قسمت پنجم)

بنابراین 6 بیت نیاز است تا به 62 هاست دست پیدا کنیم، یعنی Subnet دارای 26 بیت خواهد شد. طبق توضیحاتی که در بخش subnetting و Supernetting ارائه شد، با اطلاعات فعلی نتیجه زیر حاصل خواهد شد:

تقسیم شبکه VLMS (آموزش کامل IPv4 قسمت پنجم)

بر اساس Magic Table هر subnet در این شبکه با پرش 64 تا IP خواهد گرفت.

با توجه به توضیحات فوق جدول زیر حاصل خواهد شد:

تقسیم شبکه VLMS (آموزش کامل IPv4 قسمت پنجم)

VLMS یکی از پرکاربرد ترین و مهم ترین روش های محاسبه جهت تقسیم رنج های شبکه محسوب می شود. شما می توانید جهت تسلط بر روش هایی که دراین مقاله از آن صحبت شد،  مسائل متعددی برای خود طرح و حل نمائید. همچنین به سایتهایی مانند www.vlms-calc.net مراجعه و نتیجه خود را با آن مقایسه کنید.

نحوه ی تقسیم بندی شبکه با Subnetting

در این مقاله  قصد داریم شما را با تقسیم یک رنج شبکه که آن را Subnetting می نامند آشنا کنیم با ما همراه باشید:

Subnetting

به عبارتی Subnetting به معنای افزایش محدوده ی Network است. برای درک بهتر این مفهوم به مثال زیر توجه فرمائید:

آدرس Network با اطلاعات مربوطه به شکل زیر در اختیار است. نیاز است این رنج IP در دو شبکه تقسیم شود.
تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

شبکه ای که قرار است از این رنج IP استفاده نماید تعدادی کمتر از 254 عدد IP در هر بخش نیاز دارد اما در مقابل می بایست از همین رنج در 2 بخش متفاوت استفاده کند. جهت تشخیص تعداد بیت های مورد نیاز در Subnetmask از فرمول زیر استفاده کنید:
تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

در این فرمول Subnet برابر است با تعداد شبکه های مورد نیاز و n برابر است با تعداد بیت هایی که نیاز است از Host کم و به Subnetmask افزوده شود. در مثال فعلی فرمول برابر خواهد بود با:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

تنها در صورتی که  n=1 باشد پاسخ همواره بزرگتر و مساوی با 2 خواهد بود. پس تغییرات زیر در Octed چهارم رخ خواهد داد:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

حال وضعیت Subnet را در Magic Table بررسی کنید:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

در این جدول اگر بیت هایی که به subnet افزوده شده است را برابر با 1 قرار دهیم و مابقی را 0 ، به مقدار جدید subnet دست خواهیم یافت.

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

پس از اعمال تغییرات، رنج ابتدایی تبدیل به دو شبکه شد. اطلاعات شبکه اول برابر خواهد بود با:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

نکته دیگری که در این جدول می توان به آن توجه نمود این است که مقدار Weights هم وزن با Subnet ، تعداد پرش آدرس Network از شبکه اول به شبکه دوم خواهد.

نکته : به طور کلی پس از اعمال تغییرات در یک رنج IP می توانید به کمک فرمول زیر اطلاعات شبکه را بدست آورید:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

نکته: در هر تقسیم بندی شبکه، در اولین شبکه، مقدار Broadcast برابر خواهد بود فرمول زیر، به عبارتی مجموع وزن تمامی بیت های باقی مانده در Host با مقدار 1، عدد مربوط به Broadcast خواهد بود:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

در این مثال:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

در شبکه اول، رنج IP در Broadcast با 127 به اتمام رسیده است، IP بعدی یعنی

192.168.1.128  به Network Address شبکه دوم تعلق گرفته و مشخصات دیگر شبکه نیز بر اساس آن تعیین می گردد.

بنا براین اطلاعات شبکه دوم برابر خواهد بود با:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

جهت درک مطلب به مثال زیر توجه فرمائید:

مطلوب است تقسیم رنجIP  ارائه شده به 5 شبکه مساوی:

IP: 10.0.0.0/8

Subnetmask: 255.0.0.0

برای حل این مساله ابتدا فرمول زیر را بررسی کنید:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

در این مثال 5=<2n  باید به جای حرف  n  چه عددی قرار گیرد تا 5 همواره کوچکتر یا مساوی با آن باشد؟ به نظر می رسد عدد 3 با حاصل 8 مناسب باشد. پس نیاز است 3 بیت از Host  کاسته و به Subnet بیافزاییم. بنابراین Subnet  به شکل زیر تغییر خواهد کرد:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

بر اساس این تغییر و با توجه به Magic Table می توان تشخیص داد که تعداد پرش از هر شبکه به شبکه های بعدی 32تا 32تا خواهد بود.

نکته ریاضی: علاوه بر Magic Table میتوان به این نکته نیز اشاره نمود که با توجه به تقسیم اولیه که در شبکه صورت گرفت، با کسر 3 بیت از Host و افزودن آن به Subnet که (23=8) را حاصل شد، شبکه به 8 قسمت مساوی تقسیم گردید که ما تنها به 5  بخش آن نیاز داشتیم. حال اگر عدد 255 را بر 8 تقسیم کنید برابر خواهد بود با 32. پس در حال حاضر ما 8 بخش 32 تایی خواهیم داشت که تنها از 5 بخش آن استفاده خواهیم کرد.

حال با توجه به فرمول های گفته شده در این مقاله و روشهای یافتن Subnet، Broadcast و دیگر مشخصه های شبکه، جدول زیر را میتوان نتیجه گرفت:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

نکته: Hostmin برابر خواهد بود با یک IP پس از Network Address و Hostmax برابر خواهد بود با یک IP پیش از Broadcast. این دو به ترتیب با عناوین First Host و Last Host نیز شناخته می شوند.

نکته: تعداد Host در هر شبکه برابر خواهد بود با 2h که در آن h برابر خواهد بود با تعداد بیت های Host.

نکته: زمانی که از Subnetting جهت تقسیم شبکه استفاده کرده و رنج شبکه را تغییر می دهید، شبکه های به دست آمده با یکدیگر در ارتباط نخواهند بود. جهت برقراری ارتباط بین این شبکه ها باید از Router استفاده نمائید.

 

معرفی Classful و Classes

کلاس بندی های A تا E به عنوان کلاس های استاندارد و یا Classful شناخته می شود. در حالت عادی شما امکان تغییر در این کلاس ها را نخواهید داشت. حال تصور کنید به طور مثال در شبکه ای که از کلاس C استفاده می شود نیاز به تعداد IP بیشتری داشته باشید. و یا لازم باشد شبکه به چند بخش در همین رنج  تقسیم شود. در این صورن شما به روش هایی نیاز خواهید داشت تا بتوانید.

در بسیاری از سناریوها در شبکه های کامپیوتری کلاس بندی استاندارد پاسخگو نبوده و نیاز است تعداد Host و یا Subnet افزایش و یا کاهش یابد که به این تغییرات CIDR(Classes Inter Domain Routing) یا Classes می گویند.

برای دستیابی به آنچه از IP نیاز دارید می توانید دو دسته تغییرات در کلاس بندی پیش فرض اعمال کنید :

Classful و Classes(آموزش کامل IPv4 قسمت دوم)

همانطور که گفته شد جهت انجام Subnetting و یا Supernetting نیاز است یکی از Octed ها تغییر کند. پس نیاز است کمی بیشتر وزن هر بیت در Octed را بررسی کنیم.

تصور کنید قرار است Prefix آدرس شبکه زیر از 16 به 17 تغییر یابد:

172.0.0.0/16

255.255.0.0

برای این کار ابتدا Subnetmask  را به اعدا باینری تبدیل می کنیم که معادل است با:

Classful و Classes(آموزش کامل IPv4 قسمت دوم)

قرار است از Octed سوم یک بیت کاسته و به subnet افزوده شود(Subnetting)

پیش از تغییر Subnet دارای 16 بیت و مقدار 255.255  بود.  حال اگر مقدار بیت افزوده شده را 1 در نظر بگیریم خواهیم داشت:

Classful و Classes(آموزش کامل IPv4 قسمت دوم)

پس از اعمال تغییرات نیاز است که مجدد اعداد را به دسیمال تبدیل کنیم تا به Subnet جدید دست پیدا کنیم:

Classful و Classes(آموزش کامل IPv4 قسمت دوم)

با توجه به تغییر اعمال شده، Subnet جدید برابر خواهد بود با: 255.255.128.0

حال تصور کنید نیاز باشد 2 یا بیش از 2 بیت به Subnet افزوده شود. مسلما نیاز است که در Octed مورد تغییر، از سمت چپ به تعداد مورد نیاز بیت ها را برابر با 1  قرار دهیم. بنابراین می توان جدول زیر را ترسیم نمود:

Classful و Classes(آموزش کامل IPv4 قسمت دوم)

اگر جدول فوق را خلاصه کنیم به Magic Table یا جدول طلایی خواهیم رسید:

Classful و Classes(آموزش کامل IPv4 قسمت دوم)

درک و به خاطر سپردن این جدول در مراحل بعد شما را کمک خواهد کرد. جهت به خاطر سپردن بهتر این جدول می توانید از فرمول های ریاضی به کار رفته در آن نیز استفاده کنید:

  • از سمت چپ هر subnet Value برابر خواهد بود با مجموع Weight خود و Subnet Value پیش از خود:

Classful و Classes(آموزش کامل IPv4 قسمت دوم)

  • در سطر اول و از سمت چپ، هر سلول مجموعه سلول های قبل از خود با عدد 1 خواهد بود:

Classful و Classes(آموزش کامل IPv4 قسمت دوم)

خوشبین بودن معامله گران حرفه ای نسبت به قیمت اتریوم

بر خلاف بیت کوین که طی روزهای گذشته عملکرد خوبی از خود به جا گذاشته است، اتریوم در ثبت عملکردی به خوبیِ بیت کوین ناکام مانده است. با این حال، بسیاری از معامله‌گران نسبت به عملکرد خوب اتریوم در کوتاه‌مدت و عبور این ارز دیجیتال از ۴,۰۰۰ دلار خوشبین هستند.

به گزارش کوین تلگراف، عملکرد بیت کوین از ابتدای ماه جاری میلادی، ۱۳ درصد بهتر از اتریوم بوده است؛ اما نباید فراموش کرد که اتریوم ۲۷۴ درصد در سال ۲۰۲۱ رشد کرده است. معامله‌گران حالا این سؤال را مطرح می‌کنند که آیا اتریوم می‌تواند با موفقیت اجماع اثبات سهام را اجرا کند یا نه. با راه‌اندازی کامل اتریوم ۲.۰، تا حد زیادی شاهد کاهش مشکلات شبکه نظیر کارمزدهای بالا و طولانی‌شدن روند تأیید تراکنش‌ها خواهیم بود.

قیمت اتریوم؛ معامله‌گران حرفه‌ای خوشبین هستند

از سوی دیگر، تبدیل‌شدن پلتفرم‌هایی مثل سولانا و اولنچ به رقبای جدی اتریوم در بحث قراردادهای هوشمند، نگرانی معامله‌گران را بیشتر کرده است.

بحث مهمی که در روزها و هفته‌های اخیر بار دیگر بر سر زبان‌ها افتاده، احتمال تأیید صندوق‌های قابل‌معامله در بورس (ETF) بیت کوین توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) است. معامله‌گران بیت کوین با رویکردی مثبت به این موضوع نگاه می‌کنند. کمیسیون بورس آمریکا قرار است طی هفته‌های آینده تصمیم خود را در این باره اعلام کند. صد البته این احتمال هم وجود دارد که اعلام این تصمیم به تعویق بیفتد.

وضعیت معامله‌گران حرفه‌ای

برای این که بفهمیم احساسات معامله‌گران حرفه‌ای نسبت به بازار در چه وضعیتی قرار دارد، باید نگاهی به پریمیوم قراردادهای آتی بیندازیم. پریمیوم قراردادهای آتی شاخصی است که اختلاف میان قیمت قراردادهای آتی و قیمت دارایی در بازارهای آنی را محاسبه می‌کند.

قراردادهای آتی با سررسید سه‌ماهه، ابزار موردعلاقه نهنگ‌ها و افرادی است که آربیتراژ می‌کنند. این نوع قراردادها به‌سبب تاریخ سررسید و اختلاف قیمت آنها با بازارهای آتی، برای معامله‌گران عادی و خرد پیچیده به نظر می‌رسند. این در حالی است که مزیت اصلی آنها نرخ تأمین بودجه کم‌نوسانشان است.

قیمت اتریوم؛ معامله‌گران حرفه‌ای خوشبین هستند

قراردادهای آتی با سررسید سه‌ماهه عموماً‌ با پریمیوم سالیانه ۵ تا ۱۵ درصد معامله می‌شوند. این رقم همسو با نرخ اعطای وام استیبل کوین‌ها تغییر می‌کند. زمانی که تاریخ سررسید یک قرارداد به تعویق می‌افتد، فروشنده خواستار مبلغ بیشتری برای فروش قرارداد است و همین مسئله سبب اختلاف قیمت آن می‌شود.

همان طور که در بالا مشاهده می‌کنید، شکست اتریوم در عبور از مقاومت ۳,۶۰۰ دلاری، احساسات معامله‌گران حرفه‌ای را دچار تغییر نکرده است، زیرا نرخ پریمیوم در محدوده ۱۳ درصد باقی مانده است. این مسئله نشان می‌دهد که در حال حاضر خوش‌بینی مفرطی در بازار وجود ندارد.

معامله‌گران خرد

معامله‌گران خرد معمولاً تمایل بیشتری به استفاده از قراردادهای بدون سررسید دارند. در این گونه قراردادها، کارمزد قرارداد هر هشت ساعت تغییر می‌کند تا پاسخگوی تقاضا باشد. برای این که بفهمیم آیا فروش هیجانی در بازار رخ داده یا نه، باید نرخ تأمین بودجه قراردادهای آتی را بررسی کنیم.

قیمت اتریوم؛ معامله‌گران حرفه‌ای خوشبین هستند

در یک بازار خنثی، این نرخ بین ۰ تا ۰.۰۳ درصد متغیر است. کارمزد ۰.۶ درصد به‌صورت هفتگی است. در این وضعیت، کارمزدها را دارندگان قراردادهای آتی لانگ پرداخت می‌کنند.

از ۷ سپتامبر (۱۶ شهریور) تا به حال، تعیین وضعیت صعودی یا نزولی معامله‌گران ممکن نبوده است. این وضعیت توازن نشان می‌دهد علاوه بر این که معامله‌گران تمایل چندانی به ایجاد موقعیت‌های لانگ ندارند، فروش هیجانی آنچنانی هم در بازار دیده نمی‌شود.

داده‌های بازار مشتقه نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاران اتریوم نسبت به عملکرد ضعیف‌تر این ارز دیجیتال در مقابل بیت کوین نگران نیستند. به‌علاوه، نبود اهرم‌های بالا پس از رشد ۲۷۴ درصدیِ امسال، عاملی مثبت تلقی می‌شود.

به‌طور کلی، در حال حاضر معامله‌گران اتریوم نسبت به تداوم روند صعودی و عبور از اوج تاریخی امیدوارند. در این میان، اخذ مجوز صندوق‌های قابل‌معامله در بورس بیت کوین می‌تواند به‌عنوان یک عامل تسریع‌کننده عمل کند.

معرفی کریپتوکیتیز

یکی از بازی هایی که در حوزه بلاک چین وجود دارد کریپتوکیتیز (CryptoKitties) می باشد که در دسامبر سال گذشته توانست بسیار محبوب شود و به عنوان یکی از بازی های محبوب و جدید در حوزه بلاک چین شناخته شود.

هر چه نیاز است درباره کریپتوکیتیز بدانید
سوالی که وجود دارد این می باشد که این بازی به چه صورت می باشد و چگونه کار می کند و چه هدفی در بازی کردن آن وجود دارد که در ادامه ذکر خواهد شد.در این بازی کاربران می توانند به خرید گربه های منحصر به فرد کارتونی روی فناوری بلاک چین بپردازند.پیشرفت این بازی در ابتدای معرفی آن بسیار سریع بود و این سرعت پیشرفت تا جایی ادامه داشت که روی شبکه اتریوم نیز تاثیر گذاشت و آن را کند کرد.در چند روز اول اجرا و رونمایی از این بازی کاربران رقمی معادل یک ملیون دلار را در این بازی خرج کردند تا بتوانند به جمع آوری گربه های منحصر به فرد بپردازند.
نکته جالبی که درباره کریپتوکیتیز وجود دارد این می باشد که آن ها یک تظاهر می باشند و وجود خارجی ای ندارند و تنها برای سرگرمی ایجاد شده اند که زیبایی خاصی نیز دارند با این حال آن ها توانستند پتانسیل خود را در تجارت و دارایی های دیجیتالی نشان دهند که این خود یک قدم بزرگ در این حوزه بود.یکی از هدف هایی که این بازی با خود به همراه دارد این می باشد که سازنده های آن امیدوار بودند تا بازی کریپتوکیتیز بتواند به مردم کمک کند تا دید خود را نسبت به آنچه در بلاک چین اتفاق می افتد گسترش دهند که بسیار نیز در این زمینه موفق بودند.

ماهیت کریپتوکیتیز

ماهیت کریپتوکیتیز
بسیاری به اشتباه بر این باورند که کریپتوکیتیز ارز می باشد که این تفکر اشتباه می باشد آن ها در واقع یک دارایی محسوب می شوند که می توان گفت کریپتوکیتیز ها دارایی های بلاک چین هستند.کریپتوکیتیز شباهت بسیاری با توکن های دیگر دارد ولی با شباهت های بسیار یک تفاوت عمده نیز وجود دارد و آن نیز تفاوت در شخصیت ها می باشد که هر شخصیت در کریپتوکیتیز منحصر به فرد و در واقع تک می باشند و هیچ مشابهی برای آن ها وجود ندارد و حتی آن ها با یکدیگر نیز شباهتی ندارند و با یکدیگر نیز قابل تعوض نیستند.

استفاده از شبکه اتریوم

استفاده از شبکه اتریوم
لازم به ذکر است این بازی از شبکه اتریوم استفاده می کند به جای اینکه بلاک چین مخصوص به خود را بسازد.ایجاد و تجارت های کریپتوکیتیز بر عهده قراردادهای هوشمند همه جانبه می باشد در نتیجه می توان گفت هیچ مرجع مرکزی وجود ندارد تا بتواند یک کریپتوکیتی را ایجاد کند یا حذف کند و یا ویرایش کند.شخصی که صاحب نشان ERC-721 می باشد می تواند گربه مخصوص به خود را خریداری کند و می تواند به تجارت آن بپردازد.
از زمانی که کریپتوکیتیز از شبکه اتریوم استفاده می کند از اتر به عنوان ارز رایج برای پرداخت و معامله آن استفاده می شود.خرید کریپتوکیتیز هنوز با ارز فیزیکی و رایج هر کشور امکان پذیر نمی باشد اما گفته شده در آینده قرار است این قابلیت به آن اضافه شود.سرمایه گذاری روی کریپتوکیتیز نیاز دارد تا شما از یک مرورگر یکپارچه برای کیف پول اتریوم خود استفاده کنید.

چگونگی اتصال ایزابل به SIP TRUNK مخابرات

در این مقاله قصد داریم تا شما را با نح.ه ی برقراری ارتباط ایزابل با خارج بوسیله SIP TRUNK مخابرات آشنا کنیم، با ما همراه باشید:

سرویس SIP TRUNK چیست؟

حتما تا به حال به این فکر کرده اید که شرکت ها و سازمان های بزرگ چطور با استفاده از یک شماره تماس به مشتریان خود سرویس می دهند ، و یا چطور می توانند ۱۰۰ خط تلفن شهری را مدیریت کرد و از آنها بهینه استفاده کرد .

جواب این سوال بسیار ساده است سرویس های تلفنی بر بستر Data این مشکلات را حل می کند.

تا چند سال پیش سرویسی توسط مخابرات ارائه می شد که به آن E1 ویا PRI گفته می شد در واقع این خطوط با استفاده از یک زوج سیم مسی قادر به انتقال ۳۰ خط تلفن بودند این سرویس بسیار باکیفیت بود و شماره های ۵ رقمی برای خطوط یک طرفه ( فقط قابلیت تماس از بیرون) و شماره های هشت رقمی برای (۵ رقم بعلاوه ۳ صفر) برای خطوط دوطرفه روی آنها ارائه می شد.

یکی از مشکلات این سرویس هزینه بالای تجهیزات سمت کاربر بود به شکلی که برای اتصال خطوط PRI به مرکز تماس VOIP شما نیاز به یک مودم و یک گیتوی PRI داشتید .

با عمومی تر شدن سیستم های تلفنی مبتنی بر VOIP این سرویس حداقل دیگر در تهران ارائه نمی شود و جای خود را به سرویس SIP Trunk داده است ، سرویس SIP Trunk بسار مقرون به سرفته می باشد.

در واقع مخابرات با راه اندازی یک شبکه data این امکان را به شما می دهد که  از سرور تلفنی خود یک ترانک به مخابرات بزنید . و تماسهای خود را از طریق آن دریافت و ارسال کنید.

برای راه اندازی SIP TRUNK به چه ملزوماتی نیاز دارید

بعد از انجام کار های اداری مخابرات به شما ۳ عدد IP اختصاص می دهد ، برای راه اندازی این خطوط شما نیاز به این سه عدد IP بعلاوه یک مودم G.biz دارید. همچنین نیاز به یک کارت شبکه دیگر روی سرور خود دارید.

هر چند می توان بدون کارت شبکه اضافی اتصال SIP Trunk را برقرار کرد ولی به دلیل عبور ترافیک  Brodcast های داخلی از شبکه تلفنی مخابرات ممکن است باعث کاهش کیفیت تماس ها شود. با توجه به ناچیز بودن قیمت کارت شبکه استفاده از آن توصیه می شود.

تنظیمات شبکه در اتصال SIP TRUNK

همانطور که گفتیم برای اتصال SIP Trunk ابتدا باید یک کارت شبکه به سیستم اضافه کنید. و آن را به مودم G.biz متصل کنید

در این مرحله شما سه IP از مخابرات دریافت کرده اید که یکی را باید روی سیستم خود تنظیم کنید یکی را هم به عنوان Gatway استفاده کنید و دیگری هم مربوط به سرویس دهنده مخابرات می باشد

به عنوان مثال این سه IP به ما داده شده است

۱-  ۱۰٫۱۹۲٫۳۸٫۱۳۷/۳۰

۲-   ۱۰٫۱۹۲٫۳۸٫۱۳۸/۳۰

۳-  ۱۰٫۱۰۶٫۳۰٫۲۳

واضح است که دو IP اول مربوط به سیستم شما و Gateway می باشد و IP سوم مربوط به سرویس دهنده مخابرات ، معمولا IP کوچکتر را Gateway در نظر می گیرند.

طبق آموزش های قبلی IP را روی کارت شبکه تنظیم کنید در صورتی  که کارت شبکه دیگرتان Gateway ندارد می توانید Gateway را هم ست کنید ولی معمولا کارت شبکه اول دارای Gateway می باشد و امکان اضافه کردن Gateway به کارت شبکه دوم وجود ندارد.

برای همین منظور کافی است یک Route به سیستم اضافه کنید

برای اینکار فایل etc/sysconfig/network-scripts/NIC  را توسط یک ویرایشگر متن ویرایش کنید (در صورتی که آشنایی به سیستم عامل لینوکس ندارید بهتر است از برنامه winscp استفاده کنید) در این مسیر منظور از NIC  نام کارت شبکه دوم شماست

این خط را به فایل مذکور اضافه کنید

۱۰٫۱۰۶٫۲۰٫۲۳ via 10.192.38.137 dev NIC

در این خط هم به جای NIC باید نام کارت شبکه خود را قرار دهید

بعد از انجام این کار کافی است سرویس شبکه را مجددا راه اندازی کنید . برای اینکار می توانید از دستور زیر استفاده کنید

service network restart

با انجام این کار ها شما باید بتوانید از سرور ایزابل خود IP سرور مخابرات را ping  کنید.

تنظیمات ترانک برای اتصال به SIP TRUNK مخابرات

یک ترانک از نوع SIP بسازید. در قسمت Trunk name یک نام دلخواه وارد کنید

به بخش Outgoing Setting بروید

در این بخش هم یک Trunk name وجود دارد . یک نام دلخواه برای ترانک انتخاب می کنیم توجه داشته باشید نام اصلی ترانک نامی است که در Outgoing Setting وارد کنید.

قسمت peer details  را با استفاده از کد زیر پر کنید.


host=10.106.30.23
type=friend
qualify=yes
insecure=very

با تنظیمات دیگر کاری نداریم و روی Submit Change  کلیک کنید و سپس Applay کنید

sip trunk مخابرات

در صورتی که همه ی موارد بالا را به درست انجام داده باشید SIP ترانک شما باید رجیستر شده باشد برای اطمینان از این منظور به منوی PBX و سپس Tools و سپس Asterisk CLI می رویم و دستور زیر را اجرا کنید

sip show peers

در لیست نمایش داده شده به دنبال نام ترانک خود بگردید در قسمت وضعیت باید عبارت OK  درج شده باشد

سیپ ترانک مخابرات

در صورتی که Sip Trunk شما رجیستر نشده بود موارد بالا را یک باره دیگر چک کنید در صورت اطمینان از صحت تنظیمات به پشتیبانی مخابرات تماس بگیرید

حال برای آنکه تماس ورودی و خروجی هم داشته باشیم . باید یک Outbound Route و یک Inbound Route هم تعریف کنید

نحوه ی ایجاد و کانفیگ ANNOUNCEMENT در ایزابل

در این مقاله قصد داریم تا شما را با اطلاعیه ها یا همان announcement آشنا کنیم . اطلاعیه ها آسان ترین روش تعامل با کاربر می باشد. شما با استفاده از announcement ها می توانید یک پیام صوتی برای کاربر پخش کنید و سپس آن را به مسیر دیگر هدایت کنید.

به طور مثال می توانید در روز تعطیل می توانید برای کاربر یک پیام صوتی مبنی بر اینکه در این روز امکان پاسخگویی تماس وجود ندارد پخش کنید و سپس مکالمه را قطع کنید ، و یا قبل از متصل کردن کاربر به صندوق صوتی پیامی مبنی بر اینکه چطور پیام خود را ضبط کند به کاربر بگویید سپس تماس را به صندوق صوتی متصل کنید.

ساخت ANNOUNCEMENT یا اطلاعیه در ایزابل

برای ساخت یک announcement یا اطلاعیه در ایزابل ابتدا از منوی سمت راست گزینه PBX را انتخاب و سپس از زیر منوی آن PBX Configuration را انتخاب می کنید ، در منوی باز شده جدید گزینه announcement را انتخاب می کنید.

سپس از منوی سمت راست گزینه add announcement را انتخاب کنید .

announcement در ایزابل

تنظیمات announcement در ایزابل

تنظیمات مهم و پرکاربرد عبارتند از:

آموزش announcement در ایزابل

Description : یک توضیح برای announcement خود می نویسید این توضیح ارتباطی با نحوه کارکرد ندارد و فقط جهت یاد آوری announcement به کار می رود.

Recording : در این قسمت می توانید صدای ضبط شده توسط System recording  را انتخاب کنید . در مطالب قبلی از مجموعه آموزش ایزابل نحوه ضبط و یا بارگذاری صدا در system recording آموزش داده شده است.

Repeat : در این قسمت تعداد تکرار پیام را مشخص می کنید در صورتی که روی Disable قرار داده شده باشد یعنی پیام یک بار پخش خواهد شد

Allow Skip: در صورتی که این گزینه را فعال کنید تماس گیرنده با فشردن هر کلید پیام را رد خواهد کرد.

Return to IVR : در صورت فعال کردن این گزینه ، اگر کاربر توسط یک IVR به این پیام وارد شده باشد بعد از تمام شدن پیام دوباره به IVR باز خواهد گشت ، دقت کنید که اولویت این گزینه از مقصدی که شما انتخاب می کنید بالا تر است.

Destination after playback: در این قسمت شما می توانید مسیری برای هدایت کاربر بعد از پخش پیام مشخص کنید .این مسیر می تواند به هر کجا از سیستم تلفنی متصل شود و یا حتی تماس را قطع کند

در آخر هم  روی submit و سپس Applay config کلیک کنید.

در سمت چپ هم می توانید لیستی از  announcement هایی که تا به حال ایجاد کرده اید را ببینید.

در ضمن در ایزابل محدودیتی برای تعریف announcement  وجود ندارد.

نحوه ی مدیریت زمان در ایزابل(پارت اول)

در این مقاله قصد داریم تا شما را با نحوه ی مدیریت زمان در ایزابل آشنا کنیم با ما همرا باشید.

فرض کنید بخواهید در خارج از ساعت کاری تماس گیرنده ها با صدایی مبنی بر اتمام ساعت کاری برخورد کنند. برای انجام این کار شما باید دو مفهوم  را در ایزابل  یاد بگیرید

  • Time Group
  • Time Condition

TIME GROUP در ایزابل

به بازه های زمانی تعریف شده در ایزابل Time Group می گویند

تعریف TIME GROUP در ایزابل

برای تعریف یک Time Group در ایزابل از منو PBX ، گزینه PBX Configouration را انتخاب کنید از تنظیمات PBX گزینه Time Group را انتخاب کنید.

time group در ایزابل

در صفحه باز شده از منوی سمت راست Add Time Group را بزنید

در صفحه باز شده می توانیم یک محدوره زمانی تعریف کنید

Description : یک توضیح برای محدوده زمانی خود اضافه کنید

Time to start:    می توانم ساعت شروع را مشخص کنید

Time to finish:   در این قسمت ساعت و دقیقه پایان را مشخص کنید

Week Day start: زمان شروع در هفته را مشخص کنید

Week Day finish: زمان  پایان در هفته را مشخص کنید

Month Day start: زمان شروع در ماه را مشخص کنید

Month Day finish: زمان پایان در ماه را مشخص کنید

Month start: زمان شروع  ماه را مشخص کنید

Month finish:    زمان پایان ماه را مشخص کنید

مدیریت زمان در ایزابل

توجه داشته باشید که در هر گزینه ای اگر زمانی را انتخاب نکنید و همان خط تیره باقی بماند به معنای بی اهمیت بودن آن گزینه می باشد و در تمام آن محدوده بازه زمانی شما معتبر خواهد بود.

در صورتی که می خواهید چند محدوده داشته باشید باید ابتدا محدوده اول را ذخیره کنید و سپس از منوی سمت راست دوباره آن را انتخاب کرده و در ویرایش آن می توانید محدوده های بیشتری به آن اضافه کنید

یک مثال کاربردی از محدوده زمانی در ایزابل

فرض کنید می خواهید ساعت کاری یک شرکت را در محدوده زمانی تنظیم کنید

ساعت کاری شرکت بدین شکل است:

از شنبه تا چهارشنبه از ساعت ۹ صبح تا ۵ عصر  و در روز های پنجشنبه از ساعت ۹ صبح  تا ۱ عصر و جمعه ها تعطیل می باشد

مقدار Description را Work time قرار دهید

بقیه مقادیر به شکل زیر خواهد بود

Time to start:    ۹:۰۰

Time to finish:   ۱۷:۰۰

Week Day start: saturday

Week Day finish: wednisday

Month Day start: – –

Month Day finish: – –

Month start : – –

Month finish: – –

Time Group را ذخیره کرده و دوباره از منوی سمت راست انتخابش کنید . با اسکرول مشاهده می کنید یک محدوده دیگر اضافه شده است آن را نیز به شکل زیر با مقادیر زیر پر کنید

Time to start:    ۹:۰۰

Time to finish:   ۱۳:۰۰

Week Day start: thursday

Week Day finish: thursday

Month Day start: – –

Month Day finish: – –

Month start : – –

Month finish: – –

تنظیمات را ذخیره کنید ، بازه زمانی آماده است.

چگونگی نوشتن VOIP DIAL PEER

در این مقاله قصد داریم تا شما را با چگونگی نوشتن VOIP DIAL PEER آشنا کنیم . با ما همراه باشید .

نحوه نوشتن VOIP DIAL PEER :

اگر به خاطر داشته باشید  نحوه نوشتن POTS Dial Peer ها را مورد بررسی قرار دادیم و گفتیم که چگونه می‌توانیم دستگاه‌ها و تجهیزاتی که برای برقراری ارتباط از IP Address استفاده نمی‌کنند را به روتر سیسکو متصل نماییم . همانطور که گفته شد در این مقاله می‌خواهیم نحوه نوشتن VOIP Dial Peer ها در روتر سیسکو را مورد بررسی قرار دهیم و سناریوی مطرح شده در مقاله قبل را با نوشتن VOIP Dial Peer های آن تکمیل نماییم . برای شروع ، شکل سناریوی قسمت قبل را مجددا مشاهده نمایید .

آشنایی با dial peer

همانطور که در تصویر فوق مشاهده می‌کنید ، ارتباط دو روتر از طریق بستر WAN برقرار شده است . همانطور که همه‌یشما می‌دانید روتر‌ها برای برقراری ارتباط از IPها استفاده می‌کنند یا به عبارتی IP Address را می‌فهمند . بنابراین برای این که ارتباط تماس‌ها را بین دو روتر برقرار کنید باید از VOIP Dial Peer ها استفاده نمایید که در ادامه با نحوه نوشتن آن آشنا خواهید شد .

نوشتن VOIP Dial Peer برای برقراری ارتباط بین دو روتر :

در مرحله‌ی اول می‌خواهیم روتر سمت چپ را تنظیم کنیم تا تماس‌های لازم را به سمت روتر سمت راست هدایت کند .

در قدم اول باید وارد مود کانفیگ شوید و یک Dial Peer از نوع ویپ با یک تگ منحصر به‌ فرد ایجاد نمایید . ( در این جا عدد ۲۰۰۰ را در نظر گرفته‌ایم )

Router# conf t
Router(config)# dial-peer voice 2000 VOIP

در قدم بعدی باید یک الگوی تماس ایجاد کنید .

Router(config-dial-peer)# destination-pattern 2…

همانطور که مشاهده می‌کنید الگوی تماس را روی …۲ قرار داذیم ، یعنی هر تماسی که شماره گرفته شده در آن چهار رقمی بوده و با ۲ آغاز شود را با این Dial Peer ساخته شده Match کن .

در مرحله‌ی بعد کدک تماس را مشخص می‌کنید که بسته به نوع سناریوی شما می‌تواند حالت‌های مختلفی داشته باشد . در اینجا ما کدک را روی G711ulaw قرار می‌دهید .

Router(config-dial-peer)# codec G711ulaw

در قدم آخر باید مقصد مورد نظر برای هدایت تماس را تعیین نمایید.

Router(config-dial-peer)# session target IPV4:10.1.1.2

حال نوبت به تنظیم روتر سمت راست برای هدایت تما‌س‌های لازمه به سمت روتر سمت چپ می‌رسد . با توجه به نکاتی که تا این مرحله مطرح شد برای نوشتن VOIP Dial Peer روتر سمت راست :

Router# conf t
Router(config)# dial-peer voice 1000 VOIP
Router(config-dial-peer)# destination-pattern 110.
Router(config-dial-peer)# codec G711ulaw
Router(config-dial-peer)# session target IPV4:10.1.1.1

نکته : برای مشاهده debug های dial peer ها می‌توانید از کامند debug voip dialpeer در مود enable استفاده نمایید .

نکته : در صورتی که کدک‌ تماس در دو طرف یکسان نباشد تماس شما به درستی برقرار نخواهد شد . کدک پیش‌فرض VOIP Dial Peer ها G729 می‌باشد‌ .

 

چگونگی نوشتن POTS DIAL PEER

در این مقاله قصد داریم تا شما را با نحوه نوشتن POTS Dial Peer ها در روتر سیسکو آشنا کنیم . با ما همراه باشید .

نحوه نوشتن POTS DIAL PEER :

اگر به خاطر داشته باشید ،  از POTS Dial Peer ها برای برقراری ارتباط با تجهیزاتی که IP Address را نمی‌فهمند ، استفاده می شود. ( مانند پورت FXO ، FXS ، E&M و یا Digital Interfaceها ) . برای این که درک درستی نسبت به این مطالب داشته باشید ، بحث را در قالب یک سناریو ادامه خواهیم داد . به تصویر ذیل دقت کنید :

آشنایی با dial peer

همانطور که در تصویر مشاهده می‌کنید ، در این سناریو دو نوع سیستم آنالوگ وجود دارد که از IP Address استفاده نمی‌کنند . اولی ماژول‌های FXS با شماره‌های ۱۱۰۱ و ۱۱۰۲ ، دومی دستگاه مرکز تلفنی آنالوگ با شماره‌‌های ۲XXX که از طریق کارت VWIC به روتر B متصل شده است . در ابتدا باید ارتباط بخش FXS را راه اندازی کنید .

نوشتن POTS Dial Peer برای ارتباط با FXS :

در قدم اول باید وارد مود کانفیگ روتر خود شوید و توسط کامند ذیل یک Dial Peer از نوع POTS ایجاد نمایید .

Router# conf t
Router(config)# dial-peer voice 1101 pots

عدد ۱۱۰۱ که در کامند فوق مشاهده می‌کنید تنها یک تگ منحصر به فرد برای Dial Peer می‌باشد و می‌تواند هر مقدار عددی داشته باشد . ( این مقدار ارتباطی به شماره داخلی FXS ندارد اما معمولا شماره داخلی را قرار می‌دهند . )

در قدم بعدی باید یک الگوی یا شماره تماس و آدرس پورت را تعیین نمایید .

Router(config-dial-peer)# destination-pattern 1101
Router(config-dial-peer)# port 0/0/0

با کامند‌های فوق تعیین می‌کنید که زمانی که مقصد تماس ۱۱۰۱ بود ، باید تماس به سمت پورت ۰/۰/۰ ارسال شود . به همین ترتیب برای داخلی ۱۱۰۲ دارید:

Router# conf t
Router(config)# dial-peer voice 1102 pots
Router(config-dial-peer)# destination-pattern 1102
Router(config-dial-peer)# port 0/0/1

مراحل نوشتن POTS Dial Peer ها برای پورت‌های FXS به پایان رسید و اکنون هر یک از داخلی‌ها می‌تواند به سادگی با طرف مقابل خود ارتباط برقرار کند . در ادامه به نوشتن POTS Dial Peer برای هدایت تماس‌ها به سمت مرکز تلفن آنالوگ از طریق کارت VWIC پرداخته خواهد شد .

نوشتن POTS Dial Peer برای ارتباط از طریق VWIC :

برای نوشتن Dial Peer جهت برقراری ارتباط با VWIC پس از اعمال تنظیمات اولیه ماژول دیجیتا ، مانند مرحله‌ی قبل ابتدا یک Dial Peer ایجاد کنید .

Router# conf t
Router(config)# dial-peer voice 2000 pots

در قدم بعدی مجددا باید یک الگوی تماس و آدرس پورت را تعیین نمایید .

Router(config-dial-peer)# destination-pattern 2…
Router(config-dial-peer)# port 1/0:23
Router(config-dial-peer)# no digit-strip

با کامند اول یک الگوی تماس ایجاد کردید به این صورت که هر تماسی را که با عدد ۲ آغاز شود و سه رقم بعدی ( سه نقطه ) آن هر میزان دلخواهی باشد را شامل می‌شود . با کامند دوم تعیین می‌کنید که این الگوی تماس باید به سمت پورت مورد نظر ما ارسال شود ( چون ارتباط با مرکز تلفن آنالوگ از نوع T1 است و سیگنالینگ T1 روی کانال ۲۳ ارسال می‌شود ، تماس را به ۱/۰:۲۳ ارسال می‌کند ) .

همیشه به خاطر داشته باشید ، زمانی که یک Destination pattern ایجاد می‌کنید ، اگر درون الگوی شما اعداد ثابت وجود داشته باشد ( مثلا عدد ۲ در الگوی فوق میزان ثابت و سه نقطه نشان دهنده سه عدد متغییر می‌باشد ) روتر ابتدا آن عدد را حذف نموده و سپس به سمت مقصد مورد نظر شما ارسال می‌کند . حال همانطور که در تصویر می‌بینید شماره‌های مرکز تلفن آنالوگ به صورت ۲XXX می‌باشد . بنابراین باید قانون حذف اعداد ثابت لغو شود که برای این کار از کامند سوم ( no digit-strip ) استفاده می‌کنید.

نکته : برای ارسال تماس‌ها به FXO در روتر باید یک الگوی تماس که شامل همه‌ی مقصد‌ها شود ایجاد کنید و به سمت پورت‌های FXO ارسال کنید . برای این کار کافی است یک Dial Peer ایجاد نموده و الگوی تماس را روی T. قرار دهید . ( الگوی T. مانند دیفالت روت عمل می‌کند و در صورتی که تماس‌ها با هیچ یک از Dial Peerها match نشود به سمت آن مقصد ارسال می‌شود . )

Router# conf t
Router(config)# dial-peer voice [tag] pots
Router(config-dial-peer)# destination-pattern .T
Router(config-dial-peer)# port [FXO Ports]

نکته : برای مشاهده تمامی Dial Peer های نوشته شده می‌توانید از کامند ( Show Dial-peer voice summary ) استفاده نمایید .