در این بخش به معرفی شبکه WLAN میپردازیم.
یک شبکه محلی بی سیم (WLAN) ارتباطات شبکه بی سیم را در مسافت های کوتاه با استفاده از سیگنال های رادیویی یا مادون قرمز به جای کابل کشی شبکه سنتی فراهم می کند.
WLAN به معنی شبکه محلی بی سیم است. WLAN را می توان با استفاده از هر چند پروتکل شبکه بی سیم مختلف ، که معمولاً Wi-Fi یا Bluetooth است ، ساخت.
امنیت شبکه همچنان یک مسئله مهم برای WLAN است. مشتری های بی سیم معمولاً هنگام پیوستن به یک شبکه بی سیم ، هویت خود را تأیید می کنند (روندی به نام احراز هویت). فن آوری هایی مانند WPA سطح امنیت شبکه های بی سیم را با رقیب شبکه های سیم کشی سنتی بالا می برد.
WLAN (جوانب مثبت و منفی)
جوانب مثبت :
تعداد زیادی دستگاه را پشتیبانی می کند.
راه اندازی WLAN آسانتر از گذاشتن کابل برای شبکه های سیمی است.
دسترسی به WLAN از شبکه سیمی آسان تر است ، طول کابل عاملی نیست.
WLAN در خارج از مشاغل و خانه ها مانند مناطق عمومی رایج است.
جوانب منفی :
هک کردن WLAN ساده تر است ، به همین دلیل رمزگذاری لازم است.
تداخل بی سیم می تواند سرعت و پایداری شبکه بی سیم را ربود.
دستگاه های بی سیم بیشتری مانند تکرار کننده ها برای گسترش یک شبکه بی سیم مورد نیاز هستند.
دستگاه های WLAN
WLAN می تواند به اندازه دو دستگاه و به اندازه صد یا بیشتر باشد. با این حال ، با افزایش تعداد دستگاه ها ، مدیریت شبکه های بی سیم به طور فزاینده دشوار می شود.
LAN های بی سیم می توانند انواع مختلفی از دستگاه ها از جمله:
تلفنهای همراه
رایانه های لپ تاپ و رایانه های لوحی
سیستم های صوتی اینترنتی
کنسول های بازی
سایر لوازم خانگی و دستگاههای دارای اینترنت
سخت افزار و اتصالات WLAN
اتصالات WLAN با استفاده از فرستنده های رادیویی و گیرنده های داخلی در دستگاه های Client کار می کنند. شبکه های بی سیم به کابل احتیاج ندارند ، اما معمولاً چندین وسیله خاص (همچنین دارای رادیو مخصوص خود و آنتن گیرنده) برای ساخت آنها استفاده می شود.
به عنوان مثال شبکه های Wi-Fi محلی می توانند در هر دو حالت ایجاد شوند : Ad-hoc و Infrastructure
Ad-Hoc متشکل از اتصالات نظیر به نظیر بین کلابنت ها است که هیچ بخش سخت افزاری واسطه ای در آن دخیل نیست. شبکه های محلی Ad-Hocمی توانند در بعضی مواقع برای ایجاد ارتباط موقتی بین دو دستگاه استفاده شوند ، اما آنها برای پشتیبانی از بیش از چند دستگاه کاربردی ندارند و می توانند خطرات امنیتی را ایجاد کنند.
یک حالت زیرساخت Wi-Fi، WLAN از یک دستگاه مرکزی به نام اکسس پوینت بی سیم (AP) استفاده می کند که کلیه مشتریان به آن متصل می شوند. شبکه های خانگی ، روترهای Broadband بی سیم عملکردهای یک AP به علاوه WLAN را برای دسترسی به اینترنت خانگی فعال می کنند. چندین AP را می توان به یکدیگر وصل کرد و چندین WLAN را به یک بزرگتر وصل کرد.
برخی از شبکه های بی سیم یک شبکه سیمی موجود را گسترش می دهند. این نوع WLAN با اتصال یک نقطه دسترسی به لبه شبکه سیم کشی و تنظیم AP برای کار در حالت Bridge ساخته شده است.
مشتریان از طریق لینک بی سیم با نقطه دسترسی ارتباط برقرار می کنند و می توانند از طریق اتصال Bridge AP به شبکه اترنت برسند.
WLAN در مقابل WWAN
شبکه های سلولی از تلفن های همراهی که در مسافت های طولانی به هم متصل می شوند ، پشتیبانی می کنند ، نوعی شبکه بی سیم وسیع (WWAN). آنچه یک شبکه محلی را از یک شبکه گسترده متمایز می کند مدل های استفاده آنها از همراه با محدودیت های ناچیز در فاصله فیزیکی و مساحت است.
یک شبکه محلی ، ساختمانهای فردی یا نقاط مهم را پوشش می دهد ، صدها یا هزاران متر مربع را در بر می گیرد. شبکه های منطقه گسترده شهرها یا مناطق جغرافیایی را پوشش می دهند و چندین مایل را در بر می گیرند.