راه اندازی Bonding در روتر میکروتیک

 

Bonding تکنولوژی ای است که به شما این امکان تجمیع مجموعه ای از اینترفیس های اترنت را به یک لینک مجازی می دهد و راه اندازی Bonding در روتر میکروتیک قابلیت ارائه failover و data rates  بالاتری را دارد. همچنین به وسیله آن می توان High Available و Maximum Throughput را دارا باشید.

 

 Link Monitoring

روشی که برای مانتور کردن لینک در هر دو حالت up و down استفاده می شود Link Monitoring گفته می شود.راه اندازی Bonding در روتر میکروتیک

انواع متدهای Link Monitoring:

 ARP Monitoring

با استفاده از این روش ARP querie ها فرستاده می‌شوند و پاسخی که دریافت می شود نشان دهنده عملیاتی بودن Link می باشد.

 MII Monitoring

MII مخفف شده ی Media Independent Interface می باشد و یک لایه انتزاعی است که مابین سیستم عامل و NIC قرار میگیرد و  لینکی که در حالت عملیاتی و پویاییباشد قادر به تشخیص آن است. MII  برای روی function های مختلفی قابل استفاده می باشد .

 

انواع Bonding Mode

I802.3ad:

مجموعه‌ای از لینک های داینامیک را EEE 802.3ad می نامند.همچنین باید از سپورت کردن استاندارد EEE 802.3ad  توسط سوییچ  و ارائه قابلیت های Fault Tolerance و  Load Balancing اطمینان حاصل کنید.راه اندازی Bonding در روتر میکروتیک

 

Active-backup:

با استفاده از Active-backup می‌توان Line Backup را ارائه داد و تنها قادر به اکتیو بودن یک slave  در یک زمان مشخص است. در صورتی که slave اول با خطا مواجه شود، تنها Slave بعدی اکتیو خواهد شد.

 

 

Balance-rr:

از آن به عنوان Round-Robin Load Balancing یاد شده است . یک Slave در اینترفیس bonding، وظیفه دارد تا دیتا را به صورت متوالی ارسال و دریافت کند و قادر به ارائه قابلیت های Fault Tolerance و Load Balancing باشد.

Balance-xor:

Balance-xor به بالانس کردن ترافیک خروجی بر مبنای اطلاعات هش شده پروتکل در قسمت هدر بسته بین پورت های اکتیو و فعال کردن ترافیک ورودی  از هر پورت می پردازد.

(Balance tlb (Transmit Load Balancing

  • تقسیم ترافیک خروجی بر مبنای بار فعلی
  • عدم بالانس ترافیک ورودی
  •  متعادل کننده بار ترافیکی Address-Pair یا Address-Pair Load Balancing

 

Balance alb

Alb یا Adaptive load balancing شامل balance tlb و rlb (receive load balancing) برای ترافیک مربود به IPv4 می باشد و احتیاج به سوئیچ support مخصوص ندارد.

 

Broadcast

Broadcast به انتقال همه‌ی دیتا بر روی اینترفیس slave می پردازد و قادر بهfault Tolerance نیز می باشد.

تنظیمات کلی:

Mikrotik-1

/interface bonding

Add name=bonding1 slaves=ether1, ether2

/ip address

Add address=192.168.88.1/30 interface=bonding1

Network=192.168.88.0

Mikrotik-1

/interface bonding

Add name=bonding1 slaves=ETH-1, ETH-2

/ip address

Add address=192.168.88.2/30 interface=bonding1

Network=192.168.88.0

 

پهنای باند تست شده :

سرعت از Mikrotik-1 به Mikrotik-2 تست می شود

 

سرعت از Mikrotik-2 به Mikrotik-1 تست می شود

برای پشتیانی شبکه و پشتیبانی voip با شرکت تیلاتل در تماس باشید.

کانفیگ High Availability در میکروتیک

کانفیگ High Availability در میکروتیک

زمانی که یک سیستم بتواند با قابلیتهای خود به تغییرات فیزیکی و Logical به منظور به حداکثر رساندن زمان برای حفظ و نگهداری شبکه شکل دهد در واقع دارای توانایی High Availability می باشد. راه های متفاوتی وجود دارد تا بتوان این قابلیت را بر روی روتر میکروتیک پیاده سازی کرد.کانفیگ High Availability در میکروتیک

 

روشهایی که امکان استفاده از High Availability را برای شما فراهم می کند :

• Bonding

• STP protocol

• Static Routing

•Dynamic Routing

• VRRP

• ByPass بر روی روتربوردها

• Redundant Power بر روی روتربوردها

شما می توانید از تمامی موارد بالا برای رسیدن به توانایی High Availability استفاده کنید همچنین در بعضی از موارد ممکن است احتیاج باشد برای رسیدن به نتایج مورد نظر خود از بیش از یک مورد از موارد بالا استفاده کنید. بنابراین اولین قدم درک درست توپولوژی شبکه می باشد.کانفیگ High Availability در میکروتیک

 

 

در تصویر بالا مشاهده می کنید که در شبکه Bridged، تعداد  ISP و  Gateway LAN  یک عدد بوده بدون آنکه احتیاج به روتینگ داشته باشد.

روش 1:Bonding

برای استفاده از این روش نیاز است که دو یا چند اینترفیس برای ادغام لینکها و همچنین استفاده از امکان failover در کنار یکدیگر قرار گیرند همچنین در بعضی از موارد سیستم های failover تنها می توانند 20 ثانیه در حال انجام کار باشند.

 

 

مزیت ها و معایب Bonding

مزایا:

  • انجام آسان default config
  • وجود حالتهای مختلف برای ادغام
  • استفاده از طریق  EoIP Tunnel

معایب:

  • کند بودن تشخیص تغییرات در توپولوژی شبکه
  • وجود مشکلات  در انتقال مجدد و بیش از حد در برخی حالت ها

STP یا RSTP

از پروتکل STP برای ایجاد شبکه های Bridge که بدون loop می باشند استفاده می شود.این پروتکل ابتدا نقطه شروع مسیر را با عنوان Root Bridge برمیگذیند و در مرحله بعد به محاسبه مسیر های بدون loop می پردازد. اگر loop از طریق هر پورتی توسط این پروتکل شناسایی شود ،آن پورت را غیرفعال و یا در حالت Stand By قرار می دهد.

 

 

مزیت ها و معایب STP

مزایا:

  • انالیز کامل توپولوژی سبکه
  • عدم نگرانی بابت فیلترهای L2 برای جلوگیری از به وجود آمدن loop

معایب:

  • در صورت داشتن شبکه بزرگ برای اعمال تغییراتی مانند افزایش عملکرد و امنیت انتخاب مناسبی نمی باشد.

 

 

 Routed Networks

در شبکه های مسیریابی شده (Routed Networks)  حداقل به دو ISP، چندین Gateway LAN و شبکه تقسیم بندی شده نیاز دارید.

 Static Routing

در Static Routing در صورتی می توانید ار توانایی High Availability استفاده کنید که از قبل تمامی مشکلات را پیش بینی کرده باشید.

 

 

مزیت ها و معایب  Static Routing

مزایا

  • قابلیت حل مشکلات خاص که با تغییر دادن پروتکل Dynamic Routing امکان پیچیده تر شدنش وجود دارد
  • امکان حل مشکلات به دلیل fail شدن پروتکل Dynamic Routing

معایب:

  • امکان رخ دادن اشتباه انسانی
  • مشکل بودن برخی از راهکارهای مربوط به failover

 Dynamic Routing

با استفاده از پروتکلهای Dynamic Routing می توان  مشکلات موجود در Static Routing را حل کرد.

پروتکلهای Dynamic Routing عبارتند از:

MME، BGP،RIP، OSPF و ……

پروتکل های Dynamic Routing قادر هستند تا تغییرات Logical و فیزیکی در شبکه را از طریق الگوریتم خاص خود اعلام کنند و برای حفظ Traffic Flowتغییراتی را در Routing Table اعمال کنند.

پروتکل های Dynamic Routing تغییرات Logical و فیزیکی موجود در شبکه را اعلام کرده و با اعمال تغییراتی در Routing Table به حفظ Traffic Flow می پردازد.

 

مزیت ها و معایب متد Dynamic Routing

از مزیت های این نوع پروتکل ها می‌توان به انجام موارد سخت، سهولت در ایجاد جریان یک طرفه برایUpload و جریان دیگری برای دانلود بدون از دست رفتن Redundancy اشاره کرد.

مزایا:

  • انجام موارد سخت
  • سهولت در ایجاد جریان یک طرفه برای Upload کردن
  • ایجاد جریان برای دانلود بدون از دست رفتن Redundancy

مهایب:

  • استفاده الگوریتم ها از CPU
  • یجاد تغییر در Routing Table

سناریو VRRP

VRRP که مخفف شده Virtual Router Redundancy Protocol می باشد پروتکلی است که شرایطی را به وجود می آورد تا روترهای در دسترس را به صورت اتوماتیک برای هاست ها اختصاص دهید.VRRP قابلیت اطمینان Routing Path ها را با انتخاب default gateway ها به صورت خودکار افزایش می دهد.این پروتکل این کار را از طریق به وجود آوردن روتر مجازی که نوعی نمایش انتزاعی از چندین روتر است انجام می دهد.Default gateway سیستم هاست به روتر مجازی اختصاص داده می شود.

روتر فیزیکی بسته ها را به نمایندگی از روتر مجازی موجود هدایت می کند اما اگر این روتر فیزیکی با مشکل مواجه شد به صورت خودکار یک روتر فیزیکی دیگر جای آن را خواهد گرفت.

مستر روتر (Master Router) به روتری گفته می شود که مسیریابی بسته های موجود را در زمان مشخص انجام دهید.

 

روتری که بالاترین اولویت را در بین روترها داشته باشد به عنوان Master Router انتخاب می شود.هنگامی که شما بخواهید Master Router را بردارید و یا اولویت آن را تغییر دهید روتری به نام  Backup Router بدون هیچ گونه مدت زمان برای جا به جایی جای  Master Router را می گیرد. فرایند شرح داده شده باعث می شود Black Hole کاهش یابد

 

ویژگی های سناریو VRRP

•  پیاده سازی ساده VRRP به صورت پیش فرض

• تنظیم پارامترهای پیشرفته به منظور گرفتن نتایج مورد نظر

به عنوان مثال :

اگر بخواهید روتر R1  را بصورت دائم به عنوان Master Router برگزینید باید اولویت آن از روتر R2 بالاتر باشد و حالت Preampetable را به صورت Mode=Yes قرار دهید.

 

Soft Configuration

تنظیمات مربوط به روتر R1:

/interface vrrp add interface=ether1 vrid=49 priority=150

/ip address add address=192.168.1.1/24 interface=ether1

/ip address add address=192.168.1.254/32 interface=vrrp1

 

تنظیمات مربوط به روتر R2:

/interface vrrp add interface=ether1 vrid=49 priority=100

/interface vrrp add interface=ether1 vrid=49 priority=100

/ip address add address=192.168.1.2/24 interface=ether1

/ip address add address=192.168.1.254/32 interface=vrrp1

 

برای اینکه بتوانید از VRRP  به عنوان Load Balancer استفاده کنید باید دو گروه virtual routing با ID های متفاوت ایجاد کنید.

 

تنظیمات مربوط به روتر R1:

 

/ip address add address=192.168.1.1/24 interface=ether1

/interface vrrp add interface=ether1 vrid=49 priority=150

/interface vrrp add interface=ether1 vrid=77 priority=100

/ip address add address=192.168.1.253/32 interface=vrrp1

/ip address add address=192.168.1.254/32 interface=vrrp2

تنظیمات مربوط به روتر R2:

/ip address add address=192.168.1.2/24 interface=ether1

/interface vrrp add interface=ether1 vrid=49 priority=100

/interface vrrp add interface=ether1 vrid=77 priority=150

/ip address add address=192.168.1.253/32 interface=vrrp1

/ip address add address=192.168.1.254/32 interface=vrrp2

مزیت ها و معایب VRRP

در صورت بروز مشکل فیزیکی به سرعت به آن پاسخ داده می‌شود و به آسانی می‌توان دستگاه ها را جایگزین یکدیگر نمود بدون آنکه زمان زیادی از دست رود یا Routing Table نیاز به اصلاح داشته باشد.

مزایا:

  • پاسخ سریع در صورت بروز مشکل فیزیکی
  • جایگزینی آسان دستگاهها بدون از دست دادن زمان یا نیاز به اصلاح Routing Table

معایب:

  • ریست بعضی از کانکشنها در شبکه های نامگذاری شده

 

ByPass

در شکل زیر منابع بر روی روتربوردها از طریق ByPass را خواهید دید.

 

Power Redundancy

می توان روتربوردها را همزمان با جک DC و POE اینجکتور تغذیه کرد و با این کار هنگامی که برق قطع می شود زمان از دست نمی رود که در این مورد ولتاژ بالاتر انتخاب شده است.

برای پشتیانی شبکه و پشتیبانی voip با شرکت تیلاتل در تماس باشید.