نحوه ی کانفیگ ابتدایی Exchange Server 2016

در این مقاله قصد داریم تا شما را با تنظیمات اولیه این نرم افزار آشنا گمیم با ما همراه باشید:

قبل از انجام هر کاری بهتر است بدانید که چه اقداماتی را می بایست در Exchange Server انجام دهید تا به مرحله استفاده برسد. در قسمت زیر با کلیه مراحل پس از نصب و راه اندازی آشنا خواهید شد:
– ثبت سریال نامبر جهت فعال سازی Exchange Server
– خرید و نصب SSL در Exchange Server
– کانفیگ Mail Flow جهت ارسال و دریافت ایمیل
– ساخت و کانفیگ دیتابیس جهت ایجاد میل باکس کاربران
– مدیریت ساخت میل باکس در Exchange Server
– کانفیگ آنتی اسپم در Exchange Server
در نظر داشته باشید که موارد فوق هیچکدام دارای اولویت کمتر یا بیشتر نمی باشند. به این صورت که شما می توانید به هر ترتیبی که تمایل دارید موارد فوق را انجام دهید.
در مرحله اول برای فعال سازی Exchange Server 2016 از سریال نامبرهای موجود استفاده کنید. برای فعال سازی Exchange Server 2016 می توانید از کنسول مدیریتی Exchange Server که به صورت Web Base می باشد استفاده کنید و یا از طریق Exchange PowerShell با وارد کردن کامند مربوطه این مورد را انجام دهید. برای شروع وارد کنسول مدیریتی Exchange Server شوید.

 

exchange server 2016 configuration

همانند تصویر فوق وارد منوی Server شده و پس از انتخاب سرور مورد نظر از گزینه های سمت راست آیتم Enter Product Key را انتخاب کنید.

 

exchange server 2016 configuration

در فیلدهای فوق سریال نامبر مربوطه را وارد کنید تا Exchange Server از حالت Trial به نسخه اصلی تبدیل شود.
بعد از وارد نمودن سریال نامبر لازم است که سرویس Microsoft Exchange Information Store را یکبار Restart کنید.
جهت وارد سریال نامبر از طریق Exchange Management Shell می توانید از طریق کامند ذیل اقدام کنید:
Set-ExchangeServer ServerName -ProductKey XXXXX – XXXXX – XXXXX – XXXXX -XXXXX
خب تا این مرحله نصب سریال نامبر Exchange Server 2016 با موفقیت به اتمام رسید.
در مرحله بعد برای اینکه بتوانید در محیط اینترنت ارسال داشته باشید نیاز است که یک Send Connector از نوع Internet ایجاد کنید. توجه داشته باشید که به صورت پیش فرض تنظیمات Mail flow آماده دریافت ایمیل از اینترنت می باشد. اما در مورد ارسال ایمیل به اینترنت می بایست کانکتور مربوطه مربوطه ایجاد شود. در این مقاله در مورد چگونگی تنظیم کانکتورها صحبت نخواهد شد.
برای ایجاد Internet Send Connector در Exchange Server 2016 به صورت ذیل عمل کنید:

 

exchange server 2016

از طریق منوی Mail Flow وارد ساب منوی Send Connectors شوید و از طریق دگمه + اقدام به ساخت یک کانکتور جدید کنید. همانند تصویر فوق یک نام برای کانکتور خود در نظر بگیرید و نوع آن را Internet انتخاب کنید و وارد مرحله بعد شوید.

 

exchange server 2016 configuration

تنظیمات این صفحه را تغییری ندهید و وارد صفحه بعدی شوید.

 

در این قسمت طبق تصویر بالا مراحل را انجام دهید. در فیلد FQDN (شماره 2) کاراکتر * (ستاره) را وارد کنید.

 

exchange server 2016 configuration

طبق تصویر فوق، انتخاب کنید که خروجی ایمیل ها از طریق کدام سرور می بایست انجام شود. و با کلیک بر روی Finish عملیات مربوط به ساخت Send Connector برای Exchange Server 2016 به اتمام می رسد.
اگر سرور شما به اینترنت متصل باشد اکنون قادر خواهید بود از طریق میل باکس پیش فرضی که در حین نصب ساخته شده، به آدرس ایمیلهای خارج از سازمان خود در محیط اینترنت، ارسال ایمیل داشته باشید.

آشنایی با انواع سرورهای HP

انواع سرور اچ پیدر این مقاله به بررسی سرورهای HP و انواع آن پرداخته می شود با ما همراه باشید:

شرکت اچ پی یکی از معروفترین و بزرگترین شرکت های سازنده کامپیوتر و تجهیزارت کامپیوتری،سرور و تجهیزات شبکه در جهان است.و در ایران بیشترین سهم بازار سرورها،در اختیار برند HPE قرار دارد.شاید بتوان گفت یکی از مهترین معیار هایی که در خرید یک سرور اچ پی باید مد نظر قرار بدهید نوع تاور و نوع رک مونت بودن سرور های مورد نظر میباشد .البته شاید در نگاه اول کمی خنده دار بنظر برسد اما مهمترین نکته در خرید سرور اچ پی این مورد میباشد.یک زیر ساخت قوی با قابلیت انعطاف پذیری بالا، موجب افزایش کارایی شده و دنیای جدید را به زیر ساخت های شما خواهد داد، همچنین زمینه استفاده از فناوری های جدید در آینده را نیز فراهم خواهد و شما میتوایند با یک انتخاب مناسب سرور ی برای چندین سال اینده خود تامین کنید.سرورهای HP همواره جزء پرفروش ترین محصولات بوده و از جمله این زیرساخت ها محسوب می گردد. این سرورها به همراه مجموعه ای از ابزارهای مختلف برای مدیریت ، ذخیره سازی اطلاعات و تچهیزات جانبی، قابلیت ارائه سرویس های مورد نیاز برای سازمانها و محیط های کاری با کیفیت فوق را دارا می باشد.سرورهای رده Proliant به سه گروه Rackmount و Tower و Blade تقسيم شده اند. سرورهای Tower و Rackmount در مدلهای۱۰۰، ۳۰۰ و ۵۰۰ ارائه شده لست. در ادامه به معرفی هر گروه از سرورهای سری Proliant می پردازيم.

انواع سرور اچ پی : گروه سرورهای (Rackmount (DL

اين گروه از سرورها ،سرورهايی با سايز متوسط هستند كه قابليت انعطاف و مديريت پذيری بالايی دارند. همچنين برای محيطهای با تعداد زياد سرور مناسب هستند و جهت استفاده بايد داخل رك قرار گيرند. در اين گروه از سرورها می توان به مدلهای سری DL100 ، DL300 ، DL500 ، DL700 و DL900 اشاره نمود. البته از این نوع سری DL380 یکی از پرفروش ترین مدل ها در ایران میباشد و بسته به محیطی های که دارای رک میباشند بسیار انتخاب مناسبی میباشد و شاید اين گروه از سرورها برای پشتيبانی از ميزان حافظه ديسك و I/O بالا طراحی شده اند.در بخشهای مختلف از جمله سايتها، ديتا سنترها و … مي توان از آنها استفاده نمود.

انواع سرور اچ پی : گروه سرورهای (Tower (ML

نمیتوان گفت در کارایی چیزی کمتر از سری های DL دارند و حتی در حد سری های DL نیز بتوان همچنین کانفیگی را پیاده ساز ی کرد اما بهترین مزیت این سری ها عدم وابستگی انها به رک یوده و میتوانید در شرکت های معمولی و کوچک سولشن های مناسبی باشد البته میتوان گفت که در همچنين برای استفاده نيازی به رك ندارند وبه صورت Tower قرار می‌‌‌‌‌گيرند. البته در صورت نياز می‌توان اين سرورها را داخل رك قرار داد. در اين گروه سرورهای مدلهای سری ML100 و ML300 قرار دارند.

انواع سرور اچ پی : گروه سرورهای (Blade (BL

گروه سرورهای Blade كه حالت تيغه‌ای دارند، به صورت كاملا فشرده و ماژولار طراحی شده اند. نحوه قرارگيری اين سرورها در رك به صورت مجموعه ای بوده و تعداد ۸ يا ۱۶ عدد از آنها در محفظه های مخصوصی با عنوان C7000 و C3000 قرار گرفته و داخل رك نصب می‌شو ند. قابليت انعطاف بالا و ساختار متفاوت، موجب كاهش هزينه های ديتا سنترها و بالا رفتن كيفيت سرويس دهی شده است.

شاید در نگاه اول به ماهیت اساسی سرور های BLADE پی نبرید اما با نگاهی ریز تر میتوان به اهمیت این نوع از سرور ها پی برد و ارزش انها را درک گرد . به عنوان مثال در یک رک اچ پی 42 یونیت شما میتوانید سه عدد سرور BLADE C7000 را نصب کنید که هر شاسی شما 16 تیغه ی سروری در خود جای میدهد یعنی 3*16=48 عدد سرور را میتوانید در یک عدد رک جای دهید حال اگر در همان رک اگر DL380 به کارببرزید تنها میتوانید 24 عدد سرور را جایگذاری کنید و اهمیت موضوع را وقتی میفهمید که هر متر مربع از دیتا سنتر شما با هزینه های بسیار بالایی تهیه شده باشد انوقت شما برای هر متربع از دستاسنتر خود اهمیت بسیاری قائل خواهید شد.

چگونگی انتخاب منبع تغذیه مناسب

راندمان منبع تغذیه چیست؟

به یاد داشته باشید ، کار منبع تغذیه تبدیل برق AC از پریز برق شما به برق DC است که سایر اجزای شما می توانند از آن استفاده کنند. درجه راندمان صرفاً نیروگاهی است که به اجزای تقسیم شده توسط واتی که از سوکت دیواری تقسیم می شود تقسیم می شود. بنابراین یک منبع تغذیه 500W با راندمان 50٪ کارایی 1000W را برای رسیدن به اوج خروجی ترسیم می کند. در این مثال ، 500W دیگر به عنوان گرما در این فرآیند تبدیل می شوند. منبع تغذیه چقدر کارآمد نیز بستگی به درصد بار بارگذاری شده با امتیاز دارد ، بیشتر PSU ها با حداکثر کارآیی در حدود 50٪ بار یا 250 وات در این مثال کار می کنند.

منبع تغذیه با رتبه 80 پلاس به چه معنی است؟

80 پلاس صدور گواهینامه ای است که به این معنی است که منبع تغذیه حداقل 80٪ با بارهای 20٪ ، 50٪ و 100٪ کارآمد است. این بدان معنی است که یک PSU دارای امتیاز 500W 80 Plus حداکثر 625W را با بار 100٪ ترسیم می کند. به دلیل حق بیمه نسبتاً کم هزینه و مزایای آنها (در زیر مورد بحث قرار می گیریم) ، ما چیزی کمتر از 80 پلاس را توصیه نمی کنیم ، بنابراین حتما هنگام خرید PSU بعدی خود به دنبال این آرم باشید. بیشتر منبع تغذیه موجود امروز حداقل 80 پلاس دارای امتیاز است.

رتبه بندی برنز (Bronze)، نقره (Silver)، طلا (Gold)، پلاتین (Platinum) و تیتانیوم (Titanum) به چه معنی است؟

در طی چند سال گذشته ، رتبه بندی بهره وری فراتر از 80 پلاس گسترش یافته است که شامل (از حداقل تا کارآمدترین) رتبه های برنز (Bronze) ، نقره (Silver) ، طلا (Gold) ، پلاتین (Platinum) و تیتانیوم (Titanum) نیز می شود. در حالی که برنز ، نقره و طلا در بیشتر ساخت رایانه های شخصی رایج شده است ، رتبه بندی های پلاتین و تیتانیوم به طور کلی برای PSU های با ظرفیت بسیار بالا استفاده می شود که در سرورها مورد استفاده قرار می گیرند (جایی که چند درصد از امتیازها می تواند تفاوت بزرگی را برای ترسیم قدرت داشته باشد). یا PSU سرور. برای نمای کلی از حداقل کارایی برای هر امتیاز در بارهای اصلی ، به نمودار زیر مراجعه کنید .

آیا PSU در هزینه قبض برق من صرفه جویی می کند؟

پاسخ کوتاه بله است ، اما اینکه این صرفه جویی در هزینه چه میزان خواهد بود بستگی به میانگین قدرت رایانه یا سرور شما و هزینه محل فعلی برای هر کیلووات در ساعت دارد. هرچه قدرت ترسیم بیشتر باشد ، تغییرات كوچكتر در درصد بهره وری بر هزینه كل تأثیر می گذارد. به همین ترتیب ، هرچه هزینه کیلووات در ساعت بیشتر باشد ، بازده تفاوت بیشتری در کیف پول شما ایجاد خواهد کرد. در زیر مثالی از این مقایسه محاسبه شده است .

محاسبه شد محاسبه شد محاسبه شد
متوسط ​​نیاز به سیستم سیستم (وات) راندمان PSU متوسط میانگین ترسیم قدرت (W) هزینه به ازای هر Kw / h هزینه در هر ساعت ساعات استفاده روزانه هزینه در هر ماه
مقایسه 1 500 80٪ 625 0.12 دلار 0.075 دلار 8 18.00 دلار
مقایسه 2 500 90٪ 555.6 0.12 دلار 0.067 دلار 8 16.00 دلار
پس انداز ماهانه بالقوه 2.00 دلار

مزایای منبع تغذیه کارآمد تر

علاوه بر صرفه جویی در صورتحساب شما ، یک قاعده کلی این است که هرچه منبع تغذیه کارآمد تر باشد ، طول عمر و قابلیت اطمینان آن نیز بهتر است و در بیشتر مواقع از ماندگاری رایانه یا سرور نیز بهتر است. به یاد داشته باشید که قبلاً بحث کردیم که وات از دست رفته از تبدیل AC به DC به عنوان گرما هدر می رود؟ هرچه منبع تغذیه کارآمدتر باشد ، گرمای بیشتری نیز به وجود می آورد. گرمای بیشتر به معنای فرسودگی بیشتر و ضعف بیشتر است. و اگر آن گرما به اندازه کافی شدید باشد تا بتواند ترمال ها را در کامپیوتر یا سرور به طور کلی افزایش دهد ، می تواند آن اجزای سازنده را نیز تخریب کند.

آشنایی با SATA SSD و مزایای آن

 

فناوری SATA (Serial ATA)

در سال 2003 معرفی شد و جایگزین PATA قدیمی ATA) موازی) به عنوان استاندارد رابط اتصال ذخیره سازی در رایانه ها شد. این اتصال به عنوان یک اتصال جهانی متصل به یک سیم برق و یک کابل داده SATA ، توان شکننده در سرعت خواندن – نوشتن مورد استفاده قرار گرفت. در حال حاضر ، SATA مسئول بازار است و بیشتر برای اتصال SSD به سیستم رایانه استفاده می شود. SATA از پروتکل دستور AHCI استفاده می کند و از IDE پشتیبانی می کند ، که در درجه اول برای درایوهای دیسک چرخان قدیمی و تنبل ساخته شده است و نه برای ذخیره سازی محکم مبتنی بر فلش.

حتی تا به امروز که فضای ذخیره سازی را در نظر می گیریم ، هارددیسک ها برتری آشکاری نسبت به SSD ها دارند زیرا هر گیگابایت هزینه کمتری دارند و داده ها را برای مدت طولانی تری نگه می دارند.

سازگاری سخت افزار

رابط SATA در زمان چرخش درایوهای دیسک سخت ایجاد شد و شرکت ها هیچ تغییری در سازگاری ایجاد نکردند. SSD های SATA می توانند از زیرساخت های موجود برای جایگزینی هارد دیسک های قدیمی با درایو دیسک SATA جدید استفاده کنند. هنوز پیشرفت های اخیر در شکل NVMe مناسب درگاه های SATA نیست و به یک درگاه M.2 نیاز دارد که یافتن آن در رایانه های شخصی یا لپ تاپ های رایج مصرف کننده بسیار دشوار است.

عملکرد SATA

سرعت نظری SATA 3.0 750 مگابایت در ثانیه است ، در حالی که به دلیل هزینه های اضافی فیزیکی و رمزگذاری در حین انتقال ، سرعت انتقال موثری که با جدیدترین مدل SATA دریافت خواهید کرد حدود 600 مگابایت بر ثانیه است که برای یک SATA محدود بسیار سریع است. رابط.

مقرون به صرفه

تفاوت در SSD های SATA و PCIe از نظر هزینه هر گیگابایت قابل توجه است ، اما درایوهای SATA فضای بیشتری را برای پول شما فراهم می کنند و ما می دانیم که وقتی زمان ذخیره سازی می رسد ، به فضا فکر می کنیم ، نه سرعت بیشتر. SATA SSD می تواند یک یا دو ترابایت با همان قیمت 250 گیگابایت یا 500 گیگابایت درایو NVMe با عملکرد بالا به شما بدهد ، اگرچه تفاوت سرعت برای کاربران عادی قابل توجه نیست.

اشتباهات برای جلوگیری از

  • Defragmentation برای SSD نیست و می تواند روی طول عمر آن تأثیر منفی بگذاردSSD ها داده ها را به صورت بلوکی ذخیره می کنند و می توانند به طور تصادفی از هر مکانی ، چه مجاور و چه تصادفی بخوانند. هنگام لغو کردن ، درایو فلش را بیش از حد مجاز کشت خواهید کرد.
  • از SSD به طور کامل استفاده نکنید وگرنه می توانید آن را خفه کنید. از آنجا که عملکرد آن تحت تأثیر قرار می گیرد ، به طور عمده سرعت نوشتن است ، پیشنهاد می شود حداقل 25 درصد از فضای ذخیره سازی خود را برای بهبود عملکرد آزاد کنید.
  • SSD های مدرن با مکانیزم جمع آوری زباله ساخته شده اند. این که آیا دستور TRIM باید فعال باشد یا خیر یک سوال بر اساس سیستم عامل خاصی است که شما از آن استفاده می کنید و باید بررسی شود زیرا می تواند داده های ناخواسته را در درایو شما به هم ریخته و به درستی مدیریت می شود.

استفاده از repadmin برای حل کردن مشکلات active directory

استفاده از repadmin می تواند یکی از بهترین راه حل ها برای حل کردن مسائل مربوط به اکتیو باشد. بیشتر مواقع به نظر می رسد که فرایند replicate  دارد به خوبی انجام می شود اما موقعی که  این فرآیند به دلایل گوناگون مختل شود، پیدا کردن راه حلی برای رفع مشکل میتواند کار سختی باشد. خوشبختانه سیستم عامل ویندوز شامل یک command  است که می تواند برای تشخیص خطا در active directory replicate  به ما کمک کند که آن را repadmin می نامند.

مشکل RepAdmin و Troubleshooting در Active Directory | How To Use Repadmin for Active Directory Troubleshooting  | How to resolve Active Directory replication problems | مشکل در اکتیو دایرکتوری | ارتقاء dc

این ابزار که قسمتی از سیستم عامل ویندوز سرور است، از زمان ویندوز سرور 2003 در آن وجود داشته و با روی کار آمدن ویندوز سرور 2012 نیز روی آن وجود دارد.این دستور را می توان با user administrator ومستقیما روی domain controller  اجرا کرد.

اولین دستور در رابطه با repadmin  دستور Repadmin /replsummary است.این command  خلاصه ای از سلامت replication  جاری را به ما نشان می دهد.

این خلاصه به 2 بخش تقسیم میشود:

source Dsa

 destination Dsa

نصب سرویس Active Directory |  آموزش نصب سرویس Active Directory Lighweight | سرویس ADLDS | فیلم آموزش فارسی آماده سازی Active Directory و DNS

اگر توجه کنید می بینید که سرورهای یکسان در دو بخش لیست شده اند. دلیل این موضوع این است که اکتیو دایرکتوری از یک  multi master domain model.استفاده می کند.به عبارت دیگر آپدیت های اکتیو دایرکتوری میتوانند روی هر domain controller  نوشته شوند. سپس این آپدیت ها برای بقیه domain controller های داخل domain ، replicate  می شوند.به همین دلیل است که شما domain control های یکسان در sorce Dsa و  Dsa destinationمیبینید.

حال اگر  domain ما شامل read only domain controller  باشد،نام آن ها، در بخش destination DSA آورده می شود.این دستور علاوه بر اینکه خلاصه ای از domain controller های موجود را نشان می دهد، largest replication delta را نیز نشان می دهد.همچنین شما می توانید مجموع replication هایی که اخیرا صورت گرفته ، تعداد replicatiom  هایی که با شکست مواجه شده و درصد اقداماتی که منجر به خطا شده است را ببینید.

دستوردیگر” repadmin /queue” است که این دستور تعداد مواردی که برای replicate شدن در صف هستند را نشان میدهد.

نحوه نصب و راه اندازی سرویس اکتیو دایرکتوری در ویندوز | نحوه نصب و راه اندازی سرویس Active Directory در ویندوز 2012 | رمان DCPromo | نصب Active Directory در Windows Server 2008 R2 به صورت | منظور از روش Unattended آنست که بتوان این سرویس را به صورت خودکار نصب  

 

دستور repadmin /showrepl :

این دستور مواردی که در شبکه replicate شده و نتیجه replicate  را نشان می دهد و به شما کمک می کند تا بتوانید بفهمید کدام replicate با شکست مواجه شده است.

استفاده از دستور repadmin می توانید تعداد زیادی از  مشکلات مربوط به Active directory replication را حل کند و بهترین دستوری که میتوان در ابتدا از آن استفاده کرد دستور repadmin/replicate است. این دستور به صورت دستی شروع فرآیند replication  را آعاز می کند.

مقایسه فنی Citrix XenApp و VMware Horizon

سیتریکس Citrix XenApp در مقابل VMware Horizon و مقایسه فنی بین این دو راهکار و بیان عملکرد و هر یک از دو محصول محبوب در حوزه مجازی سازی Virtualization یکی در زمینه مجازی سازی اپایکیسن و دیگری در زمینه ارائه دسک تاپ مجازی Desktop Virtualization و زیرساخت VDI برای کاربران راه دور از طریق بستر اینترنت و اینترانت

 مقایسه فنی بین سیتریکس Citrix XenApp و VMware Horizon

VMware در حال حاضر برنامه های مجازی virtual apps پرتابل ارائه می دهد. راهکارهای VMware اثبات نشده و ناقص هست به همین دلیل نیاز کاربران به طور کامل برطرف نمی شود.

سیتریکس Citrix XenApp در مقابل VMware Horizon و مقایسه فنی بین این دو راهکار و بیان عملکرد و هر یک از دو محصول محبوب در حوزه مجازی سازی Virtualization یکی در زمیه مجازی سازی اپایکیسن و دیگری در زمینه ارائه دسک تاپ مجازی Desktop Virtualization و زیساخت VDI برای کاربران راه دور از طریق بستر اینترنت و اینترانت

سیتریکس راهکارهای مجازی سازی نرم افزار و تجربه کاربری را ارائه می دهد. در ستریکس کلید مدیریت و قبلیت های امنیتی در آن فراموش شده است. علاوه بر این VMware فاقد مشتری مداری ، نوآوری محصول و مهارت زمان آزمایش است به همین دلیل سیتریکس به عنوان رهبر صنایع در نرم افزارها و مجازی سازی دسکتاپ است.

سیتریکس XenApp یکی از کامل ترین پلت فرم مجازی سازی برنامه است.

سیتریکس XenApp یکی از کامل ترین پلت فرم مجازی سازی برنامه است.

 

سیتریکس XenApp در هر محیطی برنامه های مجازی سازی شده را در اختیار کاربر راه دور قرار می دهد.

سیتریکس XenApp در هر محیطی برنامه های مجازی سازی شده را در اختیار کاربر راه دور قرار می دهد.

 سیتریکس XenApp مبحث پشتیبانی واحد IT را بسیار آسان ساخته است در حالی که VMWare به پختگی سیتریکس نیست.

 سیتریکس XenApp مبحث پشتیبانی واحد IT را بسیار آسان ساخته است در حالی که VMWare به پختگی سیتریکس نیست.

 

سیتریکس XenApp ساختار نرم افزار های موجود را تغییر نمی دهد و سطح امنیت برنامه ها را افزایش می دهد در حالی که VMWare View کمی در این زمینه ناامن تر است.

 سیتریکس XenApp ساختار نرم افزار های موجود را تغییر نمی دهد و سطح امنیت برنامه ها را افزایش می دهد در حالی که VMWare View کمی در این زمینه ناامن تر است.

 

 سیتریکس XenApp قابلیت گسترش پذیری را می دهد در حالی که VMWare انتخاب بین هزینه و قابلیت را ارائه می دهد.

 سیتریکس XenApp قابلیت گسترش پذیری را می دهد در حالی که VMWare انتخاب بین هزینه و قابلیت را ارائه می دهد.

 

نحوه ی تست کردن هارد External & Internal Hard

تست سالم بودن هارد External & Internal Hard

سوالات: درود من یک هارد اکسترنال ۴ ترابایت External Hard با 4TB فضای ذخیره سازی و گارانتی سه ساله که حدود دو سال پیش خریده ام و حالا میخواهم با یک هارد ۴ ترابایتی اینترنال سالم و گارانتی دار تعویضش کنم. سوالاتی که می خواهم کارشناسان فنی تیم سخت افزار شرکت مهندسی شبکه پال نت به آنها پاسخ بگویند و ما را راهنمایی کننند در زمینه های زیر است:
برای تست هارد اینترنال Internal Hard برای سالم بودن یا نبودن چه چیز هایی را باید مد نظر داشته باشم؟
سوال دوم اینکه هارد فعلی من Adata هست و در حد این مارک چه مارک هایی از هارد اینترنال در بازار موجود است؟
بهترین روش استفاده و نگهداری از هارد اکسترنال چیست؟ آیا همیشه باید آداپتور هارد داخل پریز برق باشد و on یا اینکه باید دایما خاموش باشد و فقط موقع استفاده روشن باشد؟
و سوال آخر اینکه هارد اینترنال گران تر است یا اکسترنال؟

 

در رابطه با سوال اینکه نحوه اطمینان از سالم بودن هارد اینترنال چگونه است؟ توجه بفرمایید، تست های ساده و پیچیده ای وجود دارد که خدمتتان عرض میکنیم. تست ساده ولی کارآمدی که بیش از 95 درصد مواقع جوابگو می باشد، اینست که در محیط RUN تایپ نمایید Diskmgmt.msc. هارد دیسک های شما را در بخش پاییتی با نامهای DISK0 – DISK1 – DISK 2 الی … نمایش داده می شود. اگر یک هارد دیسک دارید که فقط DISK0 در زیر نام حجم هارد دیسک و Online یا Offline بودن هارد دیسک نمایش داده می شود. اگر هارد پارتیشن و یا والیوم بندی شده باشد، در تب Status هر درایو، واژه Healthy را میبایست مشاهده نمایید. اگر پارتیشن بندی یا والیوم بندی نشده باشد. این کار را انجام دهید و نتیجه کار میبایست باز همان Healthy باشد. اگر بود 95 درصد هارد دیسک سالم است.
5 درصد مواقع به ندرت اتفاق می افتد که Healthy است ولی دیتا یا به اصطلاح Paste یا ثبت نمی شود و یا Damage ذخیره میگردد و یا از حجم مثلا 200 گیگ اعلام می شود که تا نیمه بیشتر پر نمی شود و یا هزار مورد دیگر که باز به هزار دلیل دیگر از جمله مهمترین عامل BadSector هارد برمیگردد که مباحث خاص خودش را دارد که در صورت مواجهه توضیحات اعلام میگردد.

کارشناسان سخت افزار کامپیوتر و نیروهای پشتیبان دهنده سرور و سرویسهای آی تی درخواست مشاوره در زمینه خرید هارد اکسترنال و اینترنال و تفاوتها و مزایای هرکدام را در قالب سوال از طریق سامانه پشتیبانی آنلاین شرکت مهندسی شبکه پال نت بیان کردند

در رابطه با سوال اینکه آیا باید همیشه هارد دیسک شما روشن باشد یا موقع استفاده روشن شود؟ بیانیه رسمی را فقط از Western Digital که یکی از بزرگان صنعت Storage هست، موجود هست که با ذکر اینکه اگر مشکل قطع و وصلی برق نداشته باشید ( ملاک غیر اشاره شده UPS است ) و کنترل دما صورت بپذیرد ( دما افزایش پیدا نکند، به دمای Rack بسنده ننمایید )، روشن بودن دائمی دیوایس مشکلی ایجاد نمیکند. قاعدتا همین اصول باید برای دیوایس های برندهای دیگر هم صدق کند. از نظر تجربی برای کارشناسان فنی تیم پشتیبانی شرکت مهندسی شبکه پال نت نیز بر همین قاعده بوده است. در نظر داشته باشید که با چنین دیوایسی معمولا برای بک آپ گیری اتوماتیک استفاده میشود که قاعدتا باید همیشه ON باشد.

در رابطه با سوال اینکه چه برند در حد AData می باشد شک نکنید Western Digital گرید Black یا به اصطلاح Caviar Black برای اینترنال ( منظورم سرورهای مثلا HP نیست ) هارد اینترنال برای PC

در رابطه با سوال اینکه هارد اکسترنال گران تر است یا اینترنال؟ به هزار و یک عامل از برند گرفته – حجم ساپورت – نوع مدل ( مثلا Western Digital برای اینترنال مدل های Green و Blue و Black ) تفاوت قیمتی وجود دارد و هزار عامل دیگر مثل حجم Cache و … سوال مشکل داره مثل اینکه بگیم بنز گرون تره یا BMW

نحوه ی تقسیم بندی شبکه با Subnetting

در این مقاله  قصد داریم شما را با تقسیم یک رنج شبکه که آن را Subnetting می نامند آشنا کنیم با ما همراه باشید:

Subnetting

به عبارتی Subnetting به معنای افزایش محدوده ی Network است. برای درک بهتر این مفهوم به مثال زیر توجه فرمائید:

آدرس Network با اطلاعات مربوطه به شکل زیر در اختیار است. نیاز است این رنج IP در دو شبکه تقسیم شود.
تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

شبکه ای که قرار است از این رنج IP استفاده نماید تعدادی کمتر از 254 عدد IP در هر بخش نیاز دارد اما در مقابل می بایست از همین رنج در 2 بخش متفاوت استفاده کند. جهت تشخیص تعداد بیت های مورد نیاز در Subnetmask از فرمول زیر استفاده کنید:
تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

در این فرمول Subnet برابر است با تعداد شبکه های مورد نیاز و n برابر است با تعداد بیت هایی که نیاز است از Host کم و به Subnetmask افزوده شود. در مثال فعلی فرمول برابر خواهد بود با:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

تنها در صورتی که  n=1 باشد پاسخ همواره بزرگتر و مساوی با 2 خواهد بود. پس تغییرات زیر در Octed چهارم رخ خواهد داد:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

حال وضعیت Subnet را در Magic Table بررسی کنید:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

در این جدول اگر بیت هایی که به subnet افزوده شده است را برابر با 1 قرار دهیم و مابقی را 0 ، به مقدار جدید subnet دست خواهیم یافت.

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

پس از اعمال تغییرات، رنج ابتدایی تبدیل به دو شبکه شد. اطلاعات شبکه اول برابر خواهد بود با:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

نکته دیگری که در این جدول می توان به آن توجه نمود این است که مقدار Weights هم وزن با Subnet ، تعداد پرش آدرس Network از شبکه اول به شبکه دوم خواهد.

نکته : به طور کلی پس از اعمال تغییرات در یک رنج IP می توانید به کمک فرمول زیر اطلاعات شبکه را بدست آورید:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

نکته: در هر تقسیم بندی شبکه، در اولین شبکه، مقدار Broadcast برابر خواهد بود فرمول زیر، به عبارتی مجموع وزن تمامی بیت های باقی مانده در Host با مقدار 1، عدد مربوط به Broadcast خواهد بود:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

در این مثال:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

در شبکه اول، رنج IP در Broadcast با 127 به اتمام رسیده است، IP بعدی یعنی

192.168.1.128  به Network Address شبکه دوم تعلق گرفته و مشخصات دیگر شبکه نیز بر اساس آن تعیین می گردد.

بنا براین اطلاعات شبکه دوم برابر خواهد بود با:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

جهت درک مطلب به مثال زیر توجه فرمائید:

مطلوب است تقسیم رنجIP  ارائه شده به 5 شبکه مساوی:

IP: 10.0.0.0/8

Subnetmask: 255.0.0.0

برای حل این مساله ابتدا فرمول زیر را بررسی کنید:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

در این مثال 5=<2n  باید به جای حرف  n  چه عددی قرار گیرد تا 5 همواره کوچکتر یا مساوی با آن باشد؟ به نظر می رسد عدد 3 با حاصل 8 مناسب باشد. پس نیاز است 3 بیت از Host  کاسته و به Subnet بیافزاییم. بنابراین Subnet  به شکل زیر تغییر خواهد کرد:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

بر اساس این تغییر و با توجه به Magic Table می توان تشخیص داد که تعداد پرش از هر شبکه به شبکه های بعدی 32تا 32تا خواهد بود.

نکته ریاضی: علاوه بر Magic Table میتوان به این نکته نیز اشاره نمود که با توجه به تقسیم اولیه که در شبکه صورت گرفت، با کسر 3 بیت از Host و افزودن آن به Subnet که (23=8) را حاصل شد، شبکه به 8 قسمت مساوی تقسیم گردید که ما تنها به 5  بخش آن نیاز داشتیم. حال اگر عدد 255 را بر 8 تقسیم کنید برابر خواهد بود با 32. پس در حال حاضر ما 8 بخش 32 تایی خواهیم داشت که تنها از 5 بخش آن استفاده خواهیم کرد.

حال با توجه به فرمول های گفته شده در این مقاله و روشهای یافتن Subnet، Broadcast و دیگر مشخصه های شبکه، جدول زیر را میتوان نتیجه گرفت:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

نکته: Hostmin برابر خواهد بود با یک IP پس از Network Address و Hostmax برابر خواهد بود با یک IP پیش از Broadcast. این دو به ترتیب با عناوین First Host و Last Host نیز شناخته می شوند.

نکته: تعداد Host در هر شبکه برابر خواهد بود با 2h که در آن h برابر خواهد بود با تعداد بیت های Host.

نکته: زمانی که از Subnetting جهت تقسیم شبکه استفاده کرده و رنج شبکه را تغییر می دهید، شبکه های به دست آمده با یکدیگر در ارتباط نخواهند بود. جهت برقراری ارتباط بین این شبکه ها باید از Router استفاده نمائید.

 

معرفی کلاسهای IP ورژن 4(IPv4)

پس از درک مفهوم IP نیاز است بخشهای مختلف آن نیز مورد بررسی قرار گیرد و معنا و مفهوم هر بخش مشخص گردد. IP  از دو بخش اصلی به نام Netmask و Host تشکیل شده است. Netmask که آن را Subnetmask نیز می نامند معرف شبکه(به عبارتی آدرس شبکه ) است و Host آدرس Station و یا کلاینت می باشد.

آشنایی با کلاس های IPv4 (آموزش کامل IPv4 قسمت اول)در مثال بالا همانطور که مشخص است قسمت سبز رنگ نشان دهنده  Subnetmask، قسمت آبی نشان دهنده Host و قسمت قرمز(که آن را Prefix می نامند) مشخص کننده subnet در یک شبکه است. در تعریف Prefix می توان گفت این بخش به عبارتی تعداد بیت های اختصاص یافته به Netmask است که جهت تعیین Subnet شبکه در انتهای آدرس قرار میگیرد. در این مثال اگر توجه نمائید سه Octed از سمت چپ به Netmask تعلق گرفته است. با در نظر گرفتن این نکته که هر Octed، 8 بیت است، مجموعه 24 بیت به این بخش تخصیص داده شده است.

کلاس های IPv4

در کلاس بندی IP، آن را به 5 کلاس اصلی تقسیم نموده اند که در جدول زیر به بررسی دقیق هر یک از این کلاس ها می پردازیم:

آشنایی با کلاس های IPv4 (آموزش کامل IPv4 قسمت اول)کلاس A:

در کلاس A و در Octed اول از سمت چپ، تنها اعداد 1 تا 126 قرار می گیرند. این اعداد در وزن باینری تنها اعدادی هستند که با 0 شروع می شوند.

در کلاس A، Octed اول از سمت چپ، آدرس Network و سه Octed بعد آدرس Host  خواهند بود. به همین ترتیب Subnet نیز برابر خواهد بود با 255.0.0.0 که متغیر نبوده و در تمامی شبکه ها با این کلاس مقدار خود را حفظ می کند.

تعداد شبکه هایی که با استفاده از این کلاس می توان به آن دست یافت 2-2است. در این فرمول 7 برابر است با تعداد بیت هایی که در Octed اول می توانند مقدار 0 و یا 1 داشته باشند. یعنی 7 بیت غیر از بیت اول که باید 0 باشد. همچنین در فرمول مذکور 2 شبکه حذف شده است که علت آن عدم امکان استفاده دو رنج  0.0.0.0 و 127.x.x.x در این کلاس است.

نکته: عدد 2 تنها در این کلاس از نتیجه فرمول محاسبه تعداد Subnet حذف شده است. در کلاس های دیگر فرمول به دست آوردن تعداد شبکه برابر خواهد بود با 2n .

تعداد Host در این کلاس با فرمول 224-2 مشخص میگردد که در آن 24 برابر خواهد بود با تعداد بیت هایی که به Host  تعلق گرفته است. همچنین علت کسر عدد 2 عدم استفاده از IP های Network و Broadcast است.

Network: اولین آدرس   IPدر هر شبکه که با 0 شروع شود را آدرس Network شبکه می نامند و از آن برای نشان دادن رنج IP یک شبکه استفاده می نمایند. آدرس شبکه قابل اختصاص به کلاینت نیست و IP رزرو محسوب می شود. به طور مثال 10.0.0.0  یک آدرس شبکه در کلاس A است که Octed مربوط به Subnet در آن دارای مقدار 10 و مابقی Octed ها که مربوط به Host  میباشند با عدد 0 مقداردهی شده است.

Broadcast: آخرین IP در هر رنج را Broadcast می نامند که از آن برای ارسال پیام به تمامی IP های موجود در شبکه استفاده می شود. برای مثال در شبکه ای با آدرس 10.0.0.0 می توان Broadcast را 10.255.255.255 در نظرر گرفت.

نکته: در محاسبه تعداد Host در تمامی شبکه ها و کلاس ها این دو IP کسر می شود.

کلاس B:

در کلاس B و در Octed اول از سمت چپ، تنها اعداد 128 تا 191 قرار می گیرند. این اعداد در وزن باینری تنها اعدادی هستند که با 10 شروع می شوند. در این کلاس دو Octed اول مربوط به Netmask و دو Octed آخر مربوط به Host می باشد.

کلاس C:

در کلاس C و در Octed اول از سمت چپ، تنها اعداد 192 تا 223 قرار می گیرند. این اعداد در وزن باینری تنها اعدادی هستند که با 110 شروع می شوند. در این کلاس دو Octed اول مربوط به Netmask و Octed آخر مربوط به Host می باشد. این کلاس را می توان یکی از پر کاربردترین و یا رایج ترین کلاس ها در شبکه های کامپیوتری دانست.

با توجه به توضیحات فوق می توان مقادیر زیر را در نظر گر فت:
آشنایی با کلاس های IPv4 (آموزش کامل IPv4 قسمت اول)کلاس D:

این رنج IP که اعدادی از 224 تا 239 را در بر دارد تنها برای Multicast استفاده می شود. در شبکه های کامپیوتری ارسال پیام به 3 شکل انجام می گیرد:

  • Unicast: در این نوع ارسال، دریافت کننده پیام مشخص است. به عبارتی پیام تنها به یک دریافت کننده ارسال می شود.
  • Multicast: در پیام های Multicast دریافت کنندگان بیش از یک مقصد خواهند بود. در واقع پیام به دو یا چند مقصد ارسال می شود.
  • Broadcast: پیام های Broadcast به تمامی IP های موجود در شبکه ارسال می شود.

کلاس D را کلاس Multicast نیز می نامند. این رنج از IP تنها به ارسال پیام های Multicast اختصاص دارد که در مباحث آموزشی سیسکو بیش از این در این خصوص صحبت خواهد شد.

کلاس E:

این رنج به هیچ عنوان در شبکه های کامپیوتری مصرف نشده و تنها مختص به محیط های آزمایشگاهی سازندگان است.

 

 

خوشبین بودن معامله گران حرفه ای نسبت به قیمت اتریوم

بر خلاف بیت کوین که طی روزهای گذشته عملکرد خوبی از خود به جا گذاشته است، اتریوم در ثبت عملکردی به خوبیِ بیت کوین ناکام مانده است. با این حال، بسیاری از معامله‌گران نسبت به عملکرد خوب اتریوم در کوتاه‌مدت و عبور این ارز دیجیتال از ۴,۰۰۰ دلار خوشبین هستند.

به گزارش کوین تلگراف، عملکرد بیت کوین از ابتدای ماه جاری میلادی، ۱۳ درصد بهتر از اتریوم بوده است؛ اما نباید فراموش کرد که اتریوم ۲۷۴ درصد در سال ۲۰۲۱ رشد کرده است. معامله‌گران حالا این سؤال را مطرح می‌کنند که آیا اتریوم می‌تواند با موفقیت اجماع اثبات سهام را اجرا کند یا نه. با راه‌اندازی کامل اتریوم ۲.۰، تا حد زیادی شاهد کاهش مشکلات شبکه نظیر کارمزدهای بالا و طولانی‌شدن روند تأیید تراکنش‌ها خواهیم بود.

قیمت اتریوم؛ معامله‌گران حرفه‌ای خوشبین هستند

از سوی دیگر، تبدیل‌شدن پلتفرم‌هایی مثل سولانا و اولنچ به رقبای جدی اتریوم در بحث قراردادهای هوشمند، نگرانی معامله‌گران را بیشتر کرده است.

بحث مهمی که در روزها و هفته‌های اخیر بار دیگر بر سر زبان‌ها افتاده، احتمال تأیید صندوق‌های قابل‌معامله در بورس (ETF) بیت کوین توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) است. معامله‌گران بیت کوین با رویکردی مثبت به این موضوع نگاه می‌کنند. کمیسیون بورس آمریکا قرار است طی هفته‌های آینده تصمیم خود را در این باره اعلام کند. صد البته این احتمال هم وجود دارد که اعلام این تصمیم به تعویق بیفتد.

وضعیت معامله‌گران حرفه‌ای

برای این که بفهمیم احساسات معامله‌گران حرفه‌ای نسبت به بازار در چه وضعیتی قرار دارد، باید نگاهی به پریمیوم قراردادهای آتی بیندازیم. پریمیوم قراردادهای آتی شاخصی است که اختلاف میان قیمت قراردادهای آتی و قیمت دارایی در بازارهای آنی را محاسبه می‌کند.

قراردادهای آتی با سررسید سه‌ماهه، ابزار موردعلاقه نهنگ‌ها و افرادی است که آربیتراژ می‌کنند. این نوع قراردادها به‌سبب تاریخ سررسید و اختلاف قیمت آنها با بازارهای آتی، برای معامله‌گران عادی و خرد پیچیده به نظر می‌رسند. این در حالی است که مزیت اصلی آنها نرخ تأمین بودجه کم‌نوسانشان است.

قیمت اتریوم؛ معامله‌گران حرفه‌ای خوشبین هستند

قراردادهای آتی با سررسید سه‌ماهه عموماً‌ با پریمیوم سالیانه ۵ تا ۱۵ درصد معامله می‌شوند. این رقم همسو با نرخ اعطای وام استیبل کوین‌ها تغییر می‌کند. زمانی که تاریخ سررسید یک قرارداد به تعویق می‌افتد، فروشنده خواستار مبلغ بیشتری برای فروش قرارداد است و همین مسئله سبب اختلاف قیمت آن می‌شود.

همان طور که در بالا مشاهده می‌کنید، شکست اتریوم در عبور از مقاومت ۳,۶۰۰ دلاری، احساسات معامله‌گران حرفه‌ای را دچار تغییر نکرده است، زیرا نرخ پریمیوم در محدوده ۱۳ درصد باقی مانده است. این مسئله نشان می‌دهد که در حال حاضر خوش‌بینی مفرطی در بازار وجود ندارد.

معامله‌گران خرد

معامله‌گران خرد معمولاً تمایل بیشتری به استفاده از قراردادهای بدون سررسید دارند. در این گونه قراردادها، کارمزد قرارداد هر هشت ساعت تغییر می‌کند تا پاسخگوی تقاضا باشد. برای این که بفهمیم آیا فروش هیجانی در بازار رخ داده یا نه، باید نرخ تأمین بودجه قراردادهای آتی را بررسی کنیم.

قیمت اتریوم؛ معامله‌گران حرفه‌ای خوشبین هستند

در یک بازار خنثی، این نرخ بین ۰ تا ۰.۰۳ درصد متغیر است. کارمزد ۰.۶ درصد به‌صورت هفتگی است. در این وضعیت، کارمزدها را دارندگان قراردادهای آتی لانگ پرداخت می‌کنند.

از ۷ سپتامبر (۱۶ شهریور) تا به حال، تعیین وضعیت صعودی یا نزولی معامله‌گران ممکن نبوده است. این وضعیت توازن نشان می‌دهد علاوه بر این که معامله‌گران تمایل چندانی به ایجاد موقعیت‌های لانگ ندارند، فروش هیجانی آنچنانی هم در بازار دیده نمی‌شود.

داده‌های بازار مشتقه نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاران اتریوم نسبت به عملکرد ضعیف‌تر این ارز دیجیتال در مقابل بیت کوین نگران نیستند. به‌علاوه، نبود اهرم‌های بالا پس از رشد ۲۷۴ درصدیِ امسال، عاملی مثبت تلقی می‌شود.

به‌طور کلی، در حال حاضر معامله‌گران اتریوم نسبت به تداوم روند صعودی و عبور از اوج تاریخی امیدوارند. در این میان، اخذ مجوز صندوق‌های قابل‌معامله در بورس بیت کوین می‌تواند به‌عنوان یک عامل تسریع‌کننده عمل کند.

خارج شدن ۲۰ شرکت فعال در حوزه ارز دیجیتال با افزایش محدودیت‌ها در چین

آمارهای تازه نشان می‌دهد که به‌دنبال اعمال محدودیت‌های جدید بر فعالیت‌های مرتبط با ارزهای دیجیتال در چین، بیش از ۲۰ شرکت فعال در این حوزه مجبور شده‌اند فعالیت‌های خود را در این کشور متوقف کنند.

به گزارش کریپتو اسلیت، ممنوعیت ارزهای دیجیتال در چین، تأثیر زیادی بر اقتصاد دارایی‌های دیجیتال این کشور داشته است. آمارهای تازه نشان می‌دهند حداقل ۲۰ شرکت فعال در زمینه ارزهای دیجیتال مجبور شده‌اند تا ارائه خدمات به کاربران چینی را متوقف کرده و یا اینکه کسب‌وکار خود را به‌کلی تعطیل کنند.

گزارش منتشرشده در نشریه چاینا سکیورتیز ژورنال (China Securities Journal)، نشان می‌دهد صرافی‌های ارز دیجیتال هوکوین (Huocoin)، بایننس، بیکی (BiKi)، بی‌اچ‌اکس (BHEX) و چند صرافی دیگر، از جمله شرکت‌هایی هستند که مجبور به ترک فعالیت‌های خود در چین شده‌اند.

در این گزارش آمده است:

بیش از ۲۰ شرکت فعال در حوزه ارز دیجیتال اعلام کرده‌اند که ارائه خدمات به کاربران چینی خود را متوقف خواهند کرد و به‌طور کلی از بازار چین خارج خواهند شد.

شرکت‌های فعال در زمینه استخراج ارزهای دیجیتال مانند شینگهو ماین پول (Xinghuo Mine Pool)، بزرگ‌ترین استخر استخراج اتریوم، ان‌بی ماینر (Nbminer)، تولید‌کننده نرم‌افزارهای مدیریت کارت گرافیک ماینر و بسیاری از شرکت‌های دیگر، در بیانیه‌های مختلف اعلام کرده‌اند که دیگر به کاربران چینی خدماتی ارائه نمی‌دهند.

پلتفرم‌های ارائه‌دهنده اطلاعات مرتبط با بازار ارزهای دیجیتال هم شامل این محدودیت‌ها شده‌اند. بسیاری از برنامه‌های نه‌چندان‌ کوچک فعال در این حوزه هم اعلام کرده‌اند برای اینکه فعالیت‌های خود را با قوانین این کشور مطابقت دهند، مجبورند از ارائه خدمات به چینی‌ها صرف‌نظر کنند.

در حال حاضر برخی از وب‌سایت‌های محبوب ارز دیجیتال مانند کوین گکو (CoinGecko) و کوین مارکت کپ (CoinMarketCap) را هم مقامات چینی مسدود کرده‌اند و شهروندان این کشور به آنها دسترسی ندارند.

دینگ فیپنگ (Ding Feipeng)، از مدیران شرکت «Beijing Liantong Law Firm»، در رابطه با بسته‌شدن این شرکت‌ها گفته است:

فرقی نمی‌کند که موضوع فعالیت‌های قانونی کسب‌وکارهای ارز دیجیتال در چین باشد یا خارج از کشور، چه کارکنان در چین باشند چه خارج از این کشور، در هر صورت تا زمانی که به کاربران چینی خدمات‌رسانی کنند، آن پلتفرم و کارکنانش با مجازات‌ کیفری یکسان مواجه خواهند شد.

در این گزارش همچنین آمده است که ضربه شدیدی به بازار داخلی ارزهای دیجیتال چین وارد شده است و احتمالاً هیچ شانسی برای احیای آن وجود ندارد.

معرفی ادرس ها در بلاک چین و تفاوت آنها

مبحث آدرس ها در بلاک چین یک مبحث بسیار مهم در زمینه ارز های رمزنگاری شده و بلاک چین می باشد که  در این مقاله به این پرداخته خواهد شد که چه آدرس هایی در بلاک چین وجود دارد و تفاوت آدرس ها در چه می باشند.

آدرس ها در بلاک چین

آدرس ها در بلاک چین
در اوایل در بیت کوین افراد می توانستند پرداخت خود را به ای پی های مختلف ارسال کنند که در واقع در آن زمان برنامه ها برنامه ریزی شده بود تا بتوان بیت کوین را بدون کلید ها و آدرس های عمومی غیر حرفه ای استفاده کرد که وقتی توسعه دهندگاه این موضوع را فهمیدند که این روش ارسال می تواند در معرض حملات جدی بسیاری قرار بگیرد دیگر از آن استفاده نشد.
بسیاری فکر می کنند مفهموم آدرس در بلاک چین یک مفهموم سنگین و خاص می باشد که در واقع این طور نمی باشد و آدرس ها در واقع وظیفه نگه داری مبادلات بلاک چین را بر عهده دارند مانند آدرس IBAN و یا SWIFT.
در مبحث آدرس , خود آدرس و فرمت آن از اهمیت زیادی برخوردار نمی باشد و تنها نکته ای که در آن حائز اهمیت می باشد این است که آدرس در خدمت هدف خود باشد.برای مثال پداخت به یک نهاد که اطلاعات منحصر به فردی دارد معمولا از یک کلید خصوصی استفاده می شود.آدرس ها در واقع چیزی نیستند جز یک شناسه مطمعن.

تولید آدرس در بلاک چین از کجا شروع می شود؟

تولید آدرس در بلاک چین
زمانی که پرداختی در بیت کوین صورت می گیرد یک قالب استاندارد جدید به نام P2PKH برای آدرس های بیت کوین ایجاد می شود که یک نمونه آن به صورت زیر است:

1K31KZXjcochXpRhjH9g5MxFFTHPi2zEXb

آدرس P2PKH استانداردی می باشد که از 34 نشانه و کارکتر تشکیل شده است که با عدد 1 نیز شروع می شود. P2PKH مخفف شده “پرداخت به کلید عمومی هش” می باشد که این بدین معنا می باشد که شما به یک هش با کلید عمومی پرداخت می کنید.
هر کیف پول دیجیتالی ای می تواند به راحتی یک آدرس P2PKH ایجاد کند.در ابتدا ممکن است شما فکر کنید این مفهموم بسیار پیچیده می باشد اما این اعداد و حروف ترکیبی از چندین عملیات رمزنگاری می باشد.

آدرس ها در ارزهای دیجیتالی

آدرس ها در ارزهای دیجیتالی
بسیاری از ارز های دیجیتال از همان قالب آدرس دهی بیت کوین که در بالا ذکر شد استفاده می کنند. برای مثال Litecoin , Dash , Dogecoin همان روش های رمزنگاری را برای تولید آدرس استفاده می کنند که نام فرمت آن ها به ترتیب ECDSA , SHA 256 , RIPEMD 160 می باشد.
از آنجا که این ارزهای دیجیتال از همان الگوریتم های رمزنگاری استفاده می کنند می توانید از همان کلید های خصوصی و عمومی برای ذخیره ارزها در تمام این ارزهای پایه استفاده کرد.این شباهت تا حدی می باشد که شما می توانید تا حدی آن ها را در همان آدرس ها ذخیره سازی کنید برای مثال لایت کوین و بیت کوین پیشوند های یکسانی دارند که شما می توانید هر دو را در یک آدرس ذخیره سازی کرد.