پورت RDP یک پورت مخصوص مایکروسافت است که به کمک آن میشود از طریق شبکه به یک دستگاه دیگر به وصل شد و آن را تحت کنترل گرفت و از امکانات آن استفاده کرد .در حالت عادی، سرویس RDPبا استفاده از پورت tcp ۳۳۸۹ کار میکند. اگر firewall پورت ۳۳۸۹ را غیرفعال کند دیگر نمی توانید از Remote Desktopاستفاده کنید. ولی می توان شماره ی پورت RDP را با استفاده از فرمت به راحتی عوض کرد. نخستین نسخه از پورت RDPکه منتشر شد RDP ۴.۱ بودکه برای ویندوز NT ۴.۰ رونمایی شد. و آخرین نسخه هم RDP ۷.۰ می باشد این نسخه برای ویندوز سرور ۲۰۰۸ و ویندوز ۷ است.
امکانات ارتباطی، عملکردی و امنیتی در هر نسخه نسبت به نسخه قبلی تغییرات قابل توجه ای داشته است. قابلیت Remote Desktopاین دسترسی را به ما میدهد که مشترکانبه تمامی برنامه ها، منابع سیستم عامل کامپیوتر خود، از راه دور دسترسی داشته باشد. باید به این نکته توجه داشت که خصوصیته Remote Desktop در نسخهHome Edition قابل دسترسی نیست و اگر این نسخه را مورد استفاده قرار میدهید باید آن را به نسخهPro ارتقا دهید.
رمز گذاری ۱۲۸ بیتی بر مبنای الگوی رمزنگاریRC۴ به دلیل تهدید man-in-the-middle در خیلی از گزینه ها، ترافیک می تواند در میان مسیر رمز را باز کند. تهدید man-in-the-middleبه گونه ای است که در آن حمله کننده توانایی read, insert و modify بین دو فرد ارتباط دارد. حمله کننده باید توانایی دیدن و جلوگیری کردن از پیام هایی که بین ۲ قربانی میرود و می اید را داشته باشد .
پشتیبان از TLS به همراهSSL که محدودیت های رمزنگاری شده ای میباشد که ارتباطات ایمن را از طریق نت برای مواردی تامین میکند.
قابلیت صدا به کاربران این دسترسی را میدهد که یک فایل صوتی را در سیستمRemote اجرا کنند و صدای آن را در کامپیوتر Local خودشان داشته باشند.
File System Redirectionبه مشترکان این دسترسی را میدهد که از فایلهای Local خود روی کامپیوتر Remote با استفاده از یک Terminal Session استفاده نماید.
Port Redirectionبهبرنامهاجازهمیدهدتاازراه Terminal Session بهپورتهای Serial و parallel کامپیوتر Local ،دسترسیمستقیمداشتهباشند.
Clip boar کهمی شودبینکامپیوتر Local و Remote بهنوع Share استفادهشود.
بعد از گرفتن قابلیت به سیستم عامل، حتی به صورتی که اپلیکیشن های به مخصوص ضد باج افزار نیز بر روی کامپیوتر نصب باشد، باز هم با توجه به داشتن دسترسی مدیریتی، هکرها دسترسی به حذف هرگونه محصول امنیتی را خواهند داشت، و بعد از آن به سادگی باج افزار خود را پخش و عمل به کدگذاری همه یفایل ها خواهند کرد.
متاسفانه باید بگوییم که به دلیل داشتن قابلیت مدیریتی هیچ یک از اپلیکیشن های امنیتی عمل به مقاومت در برابر آنها نخواهد کرد؛ چون همه ی فعالیت های آنهابر پایه ی قابلیت های مدیریت سیستم و به صورت کاملا قانونی انجام می شود. در نظر بگیرید که نرم افزار ها، اپلیکیشن ها و برنامه های ترمینال سرور مثل سیتریکس، وی ام ویر هورایزن و… هم در صورتی که کانفیگ نادرست، میتوانند این دسترسی را برای هکرها فراهم کنند.
برای جلوگیری از هک شدن و هکر ها چه راه حل هایی وجود دارد؟
وقتی که نیاز به استفاده از کنترل دسکتاپ وجود نداشته باشد، از خاموش بودن پورت آن روی فایروال و خاموش بودن سرور مربوط به آن اطمینان خاطر خوش را حاصل کنید.
رمز عبور انتخابی شما برای این کامپیوتر ها حتما باید پیچیده و غیرقابل گمان باشد زیرا باید از انتخاب رمزهای عبور ساده و مشتقات آن بر روی سرویس جلوگیری کنید.
بر روی لبه های شبکه از فایروال های اطمینان حاصل کنید و با عملکرد مشخص کردن و جلوگیری از نفوذIPS/IDS ها را مورد استفاده خود قرار دهید.
در صورتی که وجود عملکرد جلوگیری کردن IP روی فایروال سخت افزاری، تنها کنترل دسکتاپ را حتما برای IP های مشخص خود و مورد اعتماد خود از بیرون باز کنید. در صورتی که قابلیت، پورت RDP از قبل اعمال شده را از ۳۳۸۹ به پورت مخصوص دیگری تغییر دهید.
از به روز بودن سیستم عاملی که کنترل روی آن فعال شده است، اطمینان حاصل پیدا کنید.
عوض کردن مرتب رمزهای عبور را حتما جدی بگیرید.
ایجاد پالیسی رمز گذاری شده کامپیوتر بعد از تعداد معینی ورود غیر قابل موفق را امتحان و پیاده سازی کنید.
تا حدی که امکان، بررسی کنید که کلیه ی امنیت شبکه توسط فرد مورد نظر و مورد اعتماد و به غیر از مدیر شبکه انجام شود.
امروزه استفاده از شبکهحتی در بیزینس های کوچک هم مورد استفاده قرار میگیرد و فراگیر شده است. در این حالت شبکه های داخلی و اینتعداد از کامپیوتر ها که به شبکه متصل هستندبرای ارتباط با یکدیگر نیاز ی به default gateway ندارند و می توانند از طریق برودکست همدیگر را پیدا کنند. اما default gateway زمانی به کار خواهد آمد که نیاز باشد تا یک شبکه با شبکه های دیگر ارتباط داشته و با IP خارج از شبکه لوکال خود تبادل دیتا داشته باشد.
در واقع default gateway نقش یک روتر را بازی می کند که کامپیوتر های با ای پی متفاوت از شبکه های مختلف را به همدیگر ارتباط دهد. دیوایس های مختلف از شبکههایمتفاوت اطلاعات خود را به این قسمت ارسال می کنند و پس از تبدیل به سیگنالمورد نظر به همدیگر وصل می شوند. در این بین این دروازه دیتاهای مورد نظر را هم به سیگنال قابل انتقال تبدیل کرده و هم وظیفه انتقال آنها را نیز به عهده خواهد گرفت. و از نظر تعریف سخت افزاری هم default gateway رابط بین کارت شبکه کامپیوتر هااز دو شبکه جدا می باشد.
نحوهکارdefault gatewayچگونهاست؟
این دروازهبه عنوان مسیر پیش فرض برای تمام شبکه ها تعریف شده و مورد استفاده قرار می گیرد. مگر اینکه شبکه ای به علت موارد خاص مانند: موارد امنیتی، یا درخواست ارتباط با یک شبکه هدف خاص روتر خاص و مخصوص خود را تعریف کرده باشد که در این صورت آن شبکه فقط از آن مسیر تعریف شده با شبکه مورد نظر ارتباط خواهد داشت. یکی از بیشترین و پرکاربردترین موارد استفاده از default gateway زمانی است که یک دیوایس می خواهد به پیجی وصل شود و از آن استفاده کند.
اهمیتdefault gateway دررفعمشکلشبکه
برای گروه پشتیبانی یک شرکت دانستنای پی این مسیر بسیار مهم است تا بتواند برخی مشکلات شبکه را که در این راستا پیش می آید را مرتفع سازد در این بخش به یک سری استفاده هایی که از این آی پی میشود اشاره خواهیم کرد:
با استفاده از این مورد می توان شبکه را عیب یابی کرده و مشکلات آن را رفع کنیم.
می توان به روتر مورد نظر خود که در این شبکه استفاده می شود توسط برنامه های خاص شبکه ای دسترسی داشته باشیم.
نحوه پیدا کردن آی پیdefault gateway یک شبکه یا مودم
دو روش برای رسیدن به هدف وجود دارد که در این بخش به هر دو مورد اشاره اجمالی خواهیم کرد:
روش اول: در این روش از مسیر Control Panel به Network and Sharing Center باید برویم وگزینه Change adapter options یا Change adapter settings را انتخاب کنیم پس از باز شدن پنجره مورد نظر شبکه ای که میخواهید آی پی default gateway آن را پیدا کنید انتخاب کرده و بر روی آن کلیک کنید و سپس بعد از اینکه پنجره باز شد گزینه Details را انتخاب کنید و بعد از باز شدن منو مورد نظر از قسمت IPv4 می توانید IP این دروازه را مشاهده کنید.
روش دوم: در این روش از منو استارت یا سرچ ویندوز منو Command Prompt را فعال کرده و سپس دستور ipconfig را اجرا نمایید. سپس در منو باز شده شماره ای پی defaultgatewayبرای شما به نمایش در خواهد آمد.
کاربردهایdefault gateway چهمیباشد
آشنایی با این مورد برای کاربران معمولی چندان ضروری نیست ولی افراد ی که وظیفه پشتیبانی و تعمیرات شبکه یک شرکت را بر عهده دارند در صورتی که از این موضوع بی اطلاع باشند به مشکل بر خواهند خورد. در این قسمت به مهمترین استفاده هایی که از default gateway در امور کامپیوتر و شبکه می شود اشاره خواهیم کرد:
کانفیگ مودم
یکی از پرکاربردترین موارد این مورد می باشد. شرکت هایی که فروشنده اینترنت خانگی و همراه هستند از این مورد استفاده میکنند. و معمولا افراد عادی هیچ آشنایی با این مورد نداشته و برای کانفیگ مودم خود نیاز دارند کهفردی از این شرکت ها این مورد را انجام دهد.
برای اتصال شبکه خود با یک شبکه اختصاصی و هدف
در صورتی که کاربر از کارکرد و نحوه استفاده از این دروازه ومسیر آگاهینداشته باشد به هیچ عنوان نخواهد توانست تا یک مسیر اختصاصی برای شبکه خود تعریف کند.
امکان تعمیر و رفع اشکال نرم افزاری و شبکه از راه دور
در بسیاری از مواقع می توان بدونحضور فیزیکی و از راه دور با استفاده از نرم افزار های خاص و همین دروازه و مسیر مشکلات شبکه را رفع کرد. البته باید قبلا آی پی default gateway مورد نظر داشته باشید. البته این روش برای شرکت ها و شبکه های دارای دیتا های با ارزش و سطوح امنیتی به هیچ وجه توصیه نمی شود.
استفاده هکر ها و ضد هکر ها
یکی از راه هایی که معمولا هکر ها می توانند به شبکه ها نفوذ کنند از این راه می باشد. همچنین در صورت آشنایی از این مورد می توان نحوه نفوذ و آی پی نفوذ کننده را نیز ردیابی کرد.
در صورت آشنایی کاربر و شرکت استفاده کننده از default gateway برای امنیت شبکه خود بسیار می تواند مفید باشد. برنامه نویسان با اطلاع از نقاط ضعف و مورد نفوذ این دروازه با نوشتن برنامه می توانند امنیت شبکه را ارتقاء بخشند.
امروزه اغلب افراد از لپ تاپبرای انجام فعالیتهای کامپیوتری خود بهره میبرند. لپ تاپهایی که بیشتر آنها از هارد SSD برای ذخیره سازی اطلاعات به جای هارد قدیمی HDD استفاده میکنند. به طور کلی، هارد دیسکها دارای صفحۀ فلزی با پوشش مغناطیسی هستند که وظیفۀ ذخیرهسازی و حفظ اطلاعات کاربران را دارند.
هارد SSD یا (Solid State Drive) جایگزین هارد دیسکهای قدیمی HDD شده است. در حقیقت، SSD ها هارد دیسکهای حالت جامدی هستند که دارای هیچ قطعه متحرکی نیستند و در طراحی آنها از فناوری مبتنی بر حافظه Flash یا SD-Ram ها بهره بردهاند. به همین جهت، برخی از کارشناسان این حافظهها را به عنوان حافظهFlash نیز مینامند.
ذخیرهسازی دادهها در هارد SSD روی میکرو چیپهای داخلی آن انجام میشود. در نتیجه افزایش سرعت پردازش و دسترسی به اطلاعات در این نوع از هاردها بیشتر از هارد دیسکهای قدیمی روی خواهد داد که در نهایت منجر به کاهش مصرف انرژی و گرمای تولید شده هنگام فعالیت هارد SSD نیز میگردد.
فرم استاندارد حافظه SSD در ابعاد ۱.۸ اینچ، ۲.۵ یا ۳.۵ اینچی طراحی شده است که قابلیت نصب روی اسلات و کانکتورهای هارد دیسک را دارد. کانکتور استاندارد برای اتصال این ابعاد از حافظه، SATA میباشد. البته برای SSDهای جدید، از NVME به عنوان رابط کاربری پرسرعت برای افزایش سرعت خواندن و نوشتن استفاده میکنند.
آشنایی با هارد M2، درک خوبی از فرق هاردهای M2 و SSDخواهد داشت
M2 به عنوان یکی از حافظههای حالت جامد SSD یا (Solid State Drive) و همچنین اصلیترین پورتهای مادربورد Intel Z97 محسوب میشوند. هدف از طراحی این نوع از حافظهها، کاهش ابعاد و اندازه قطعات ذخیرهسازی اطلاعات میباشد که در کنار چنین طراحی، عملکرد سریع و بهینه نیز بسیار مهم تلقی شده است.
اگر با دقت، مطالب این بخش را مطالعه کنید، به برخی از دلایل فرقهاردهای M2 و SSD پِی خواهید برد.
از نظر فنی پورت M2 جایگزین حافظههای SSD و mSATA در نظر گرفته شده و در بین بسیاری از طراحان و سازندگان لپتاپهای مدرن و باریک، بسیار مورد استفاده بوده است. پشتیبانی از هارد M2 میتواند از طریق SATA و هم PCIe انجام شود. لازم به ذکر است که اگر رابط استفاده شده برای هاردهای M2 از نوع رابط NVMe باشند نسبت به رابط SATA عملکرد و سرعت بهتری برای پردازش و انتقال دادهها خواهند داشت.
از سوی دیگر، هارد M2 دارای ابعاد ۸۰*۲۲mm است که در طرحهای مختلف ابعاد و شکل آن تغییر خواهد کرد.
برای آنکه سایز هارد M2 را به راحتی بخوانید و بدانید بهتر است چهار یا پنج رقم درج شده روی هارد را مشاهده کنید. به طور معمول، دو رقم اول اندازه در عرض هارد است. از طرفی به هر میزان که هارد M2 طولانیتر باشد، فضای ذخیرهسازی اطلاعات نیز بیشتر است.
بهتر است بدانید که کاربرد این نوع از حافظهها در کامپیوترهای جدید و لپتاپهای پیشرفته بیشتر دیده میشود و همچنین شرکت معتبر ADATA یکی از سازندگان پیشگام و موفق در ساخت M2.SSD در جهان است.
فرق هاردهای M2 و SSD
در این بخش از مقاله به فرقهاردهای M2 و SSD اشاره بیشتری خواهیم داشت.
کانکتورهای هارد M2 از یک خط SATA یا USB و البته چهار خط پهنای باند PCIe استفاده میکنند. در حالی که SSD تنها از کانکتور SATA استفاده میکند.
هارد M2 نسبت به انواع SSDها فضای ذخیرهسازی بیشتر و همچنین سرعت بالاتری دارند.
کارتهای PCIe ( به ازای هر Lane) ،قابلیت افزایش تا سرعت ۴ گیگابایت در ثانیه را دارند در حالی که SSDهای SATA حداکثر تا سرعت ۶۰۰ مگابایت در ثانیه را قابلیت افزایش خواهند داشت.
همچنین M2 مبتنی بر PCIe ازپروتکل NVMe نیز قابلیت پشتیبانی دارد.
فرقهاردهای M2 و SSD در این ویژگی نیز قابل مشاهده و مقایسه است که هارد mSATA SSD تنها در دو اندازه ارائه شده اما فرم فاکتور M2 در انواع مختلفی قابل نصب است.
استفاده از هارد M2 در دستگاههای Enterprises و Client بیشتر رایج است.
پشتیبانی از اسلات M2 در اکثر مادربردهای دسکتاپ بیشتر صورت میگیرد. ضمن آنکه، امکان نصب انواع درایو M2 در ابعاد ۸۰، ۶۰ و ۴۰ میلیمتری را نیز دارند.
DNS یک سیستم سلسهمراتبی نامگذاری برای کامپیوترها، سرویسها، و یا هر منبع دیگری که به شبکه اینترنت و یا یک شبکه خصوصی (LAN) متصل بوده، میباشد. وقتی میخواهید وارد وبگاهی شوید، باید نشانی کارساز وبش را بدانید. نشانی کارساز وب با نشانی آیپی مشخص میشود. اما به خاطر سپردن نشانی آیپی، دشوار است. میتوان به جای نشانی آیپی، از نامهای دامنه استفاده کرد. برای هر نشانی آیپی یک نام دامنه در نظر گرفته شدهاست.
پیکربندیROOT HINT ها، بطوری که اگر یک یک ریشه DNS داخلی داشته باشید، باید ROOT HINT های دیگر سرویس دهنده های داخلی طوری پیکربندی شوند تا به سرویس دهنده مزبور، اشاره کنند.
انتقال حوزه ها باید غیر فعال و یا محدود گردد
Properties\Zone Transfers
فایل ثبت سرویس DNS باید پیکربندی شود.
Computer Management\System Tools\Event Viewer\Properties\General\Max Log Size : Min 16 M
به عنوان یک مدیر شبکه یا کسی که با ساختارهای شبکه آشنایی دارد ، قطعا تا کنون با مبحثی به نام Zone در ساختار DNS برخورد کرده اید. هر چند که به دلیل اینکه در بسیاری از موارد تنظیمات مربوط به Zone ها در DNS بصورت خودکار توسط فرآیند DCPROMO در اکتیودایرکتوری انجام می شود اما به هر حال بد نیست که در خصوص ماهیت اصلی Zone و چیستی آن صحبت کنیم . در این مقاله قصد داریم شما را با مفاهیم تئوری و مفهومی Zone و انواع آن در سیستم عامل های سرور شرکت مایکروسافت آشنا کنیم. ابتدا به بررسی مفهوم Zone می پردازیم و با این سئوال شروع می کنیم که Zone چیست ؟
بد نیست قبل از اینکه به مفهوم فنی Zone بپردازیم واژه Zone را از لحاظ لغوی بررسی کنیم . از لحاظ مفهوم لغوی Zone در فارسی به معنی منطقه ، محدوده ، قلمرو و بخش می باشد. در ساختار DNS نیز Zone به معنی یک بخش مشخص ، یک فضای مدیریت شده ، یک فضای اجرایی در داخل ساختار DNS می باشد که منحصر به یک ساختار نامگذاری مشخص شده است.برای اینکه درک بهتری از مفهوم Zone داشته باشید همان مثال همیشگی را در خصوص DNS به خاطر بیاورید ، DNS را با یک دفترچه تلفن مقایسه کنید .
این دفترچه تلفن دارای ترتیبی است که بر اساس حروف الفبا مرتب شده اند و شماره تلفن ها نیز بر اساس همان ها مرتب شده اند ، شما قطعا می دانید که کسی که دارای نام خانوادگی نصیری است در قسمت حروف الفای نون قرار دارد نه در جای دیگر ، همین مثال را در خصوص Zone ها نیز بکار می بریم . تمامی زیر مجموعه های نام دامنه ای که با آدرس tosinso.com هستند در داخل یک Zone به همان اسم نگهداری می شوند ، برای مثال آدرس IP یا رکورد مربوط به نام دامنه edu.tosinso.com قطعا در Zone مربوط به tosinso.com قرار دارد نه در جای دیگر.
فراموش نکنیم که ساختار Zone ها از همان ساختار سلسله مراتبی DNS پیروی می کند. در هر Zone آدرس های IP و یا نام دامنه ها یا نام Host های مورد نظر برای جستجو همانند شماره تلفن های موجود در دفترچه تلفن وجود دارد.که در اینجا به هر یک از این موجودیت ها به اختصار رکورد گفته می شود. بصورت کلی دو نوع Zone به نامهای Reverse Lookup Zone و Forward Lookup Zone وجود دارد که اینها طبقه بندی کلی مجموعه Zone ها می باشد ، در Forward Lookup Zone نام دامنه خواسته شده به آدرس IP و در Reverse Lookup Zone آدرس IP مقصد به نام دامنه مرتبط می شوند. فارق از اینکه Zone ما از کدامیک از این دو نوع است ، هر یک از این دو نوع Zone کلی به انواع دیگری طبقه بندی می شوند که به شرح زیر می باشد :
Primary zone
Secondary zone
Stub zone
primary zone : وقتی برای اولین بار در DNS یک zone می سازیم باید از نوع primary باشد . این zone ،هم نوشتنی و هم خواندنی است.این zone منبع اصلی اطلاعات است و کپی های اصلی از اطلاعات zone را در یک local file یا در ADDS ذخیره می کند ،وقتی zone در یک فایل ذخیره می شود،به صورت پیشفرض این فایل zone_name.dns نامیده می شود و در پوشه ی %windir%\System32\Dns ،روی سرور قرار می گیرد.تمامی zone ها باید نام داشته باشند،یعنی بر اساس name.name باشند.برای مثال edu.tosinso.com یک نام دامنه است.
secondary zone: این zone هم مانند primary zone است با این تفاوت که DNS سرور Backup است و وقتی ما یک DNS سرور primary داریم قطعا وجود نسخه ی پشتیبان برای آن جز ضروریات است، secondary zone فقط ( Read only ) خواندنی است. هرچیزی که در primary zone ساخته شود در secondary zone هم ساخته خواهد شد که به این فرآیند zone transferring می گویند.secondary zone یک کپی از primary zone است و روی ADDS نمی تواند ذخیره شود و به دلیل اینکه secondary zone ها از نوع استاندارد هستند پایگاه داده آنها در پوشه ی DNS در system32 ذخیره می شود.این زون درخواستها را به primary zone ارجاع می دهد.
Stub zone : این Zone در واقع یک کپی از یک Primary Zone است که صرفا حاوی رکوردهای ضروری برای شناسایی Zone ای است که حاوی کلیه کوردهای Authoritative برای آن Zone است . Stub Zone تا حدود زیادی با Secondary Zone شباهت دارد با این تفاوت که در Secondary Zone کلیه رکوردهایی که در Primary Zone قرار دارد وجود دارد اما در Stub Zone صرفا رکوردهای ضروری برای شناسایی سرورهایی که رکوردهای مورد نظر را در درون خود نگه می دارد. معمولا زمانی از Stub Zone استفاده می کنیم که می خواهیم چندین DNS Namespace متفاوت را برای کاربران خود سرویس دهی کنیم . شما نمی توانید تغییراتی در Stub Zone ایجاد کنید مگر اینکه در Primary Zone ای که از آن گرفته شده است تغییری ایجاد شود.رکورد هایی که در Stub Zone قرار می گیرند به شرح زیر می باشد :
رکوردهای SOA یا Start Of Authority Records
Host name یا A رکوردهای تمام سرورها
NS یا Name Server رکوردهای تمام Name Server های معتبر در زون ها که Glue record نام دارند
SRV(service) و MX و A رکوردهای های مربوط به host ها را ندارد.
پس همانطور که بدیهی است یک Secondary Zone بسیار بزرگتر از یک Stub Zone است. این حجم کوچک Stub Zone ها باعث میشود که ترافیک حاصل از Replication Zone در شبکه بسیار ناچیز باشد،چرا که رکوردهای NS به ندرت تغییر میکنند و در نتیجه نیاز به Replication در آنها زیاد احساس نمیشود.همچنین از آنجا که بیشتر DNS سرورها طوری طراحی میشوند که از ایجاد ترافیک حاصل از Zone Transfer به Secondary Zone جلوگیری شود، تنها SOA ,NS و A رکوردها در Stub Zone برای Name Server ها درخواست میشوند.
در نهایت یکی از مورادی که باعث برتری Stub Zone ها نسبت به Secondary Zone ها میشود این است که Stub Zone ها می توانند Active Directory Integrated باشند اما Secondary Zone ها نمیتوانند.از اینرو به راحتی می توان عمل Replication را بین Stub Zone و دومین کنترلرها انجام داد.توجه کنید که استفاده از Stub Zone در مواقعی که بیش از یک فارست داریم توصیه می شود.از Stub Zone ها به دلیل کاهش ترافیک Zone Transfer بین دو مجموعه ای که به وسیله WAN با یکدیگر ارتباط برقرار کرده اند استفاده میشود.
کاربردهای Stub zone
بروز نگه داشتن اطلاعات Zone ای که Delegate شده است : با بروز شدن اطلاعات stub zone اطلاعات مربوط به child domain ها نیز بروز می شود و همین امر باعث می شود که اطلاعات موجود در parent domain همیشه بروز نگه داشته بشود.
بهبود فرآیند Name Resolution : ساختار stub zone به DNS سرور این امکان را می دهد که بتواند فرآیند Recursion را با استفاده از لیست Name Server هایی که دارد و بدون مراجعه به اینترنت با سرعت بیشتری انجام دهد .
ساده سازی مدیریت DNS : شما با استفاده از ساختار Stub Zone می توانید اطلاعات موجود در خصوص DNS سرور های معتبر را بدون استفاده از ساختار Secondary Zone براحتی منتشر کنید. از جهتی با استفاده از قابلیت Delegation باعث ساده تر شدن فرآیند مدیریت در DNS می شوند.
دو لیست از سرورهای DNS که در مدیریت ،نگهداری و بارگذاری stub zone مشارکت دارند وجود دارند.
لیست ای از سرورهای اصلی (master servers )از آنDNS سروری که stub zone را بارگذاری و آپدیت میکند.که این master server ممکن است primary DNS serverیا secondary DNS server برای zone باشد.
لیستی ازDNS serverهای معتبر و شناخته شده برای zone .
این قابلیت در سرور های نسل 8 اچ پی و بالاتر از آن در دسترس است. برای سرور های نسل های پایین تر به روش دوم مراجعه کنید.
در این روش برای رید کردن باید وارد محیط SSA(Smart Storage Administrator) شویم. برای ورود به این محیط در صفحه Loading سرور هنگامی که سخت افزارها بررسی و معرفی می شوند کلید F10 را فشار دهید.
پس از زدن این کلید وارد صفحه استارت Intelligent Provisioning سرور می شوید. در این صفحه سه گزینه مشاهده می شود که شما باید گزینه دوم یعنی Smart Storage Administrator را انتخاب کنید تا به صورت مستقیم وارد محیط SSA شوید. دقت داشته باشید که بارگزاری این صفحه ممکن است حدود یک دقیقه زمان ببرد.
همانطور که در تصویر زیر می بینید پس از بارگزاری صفحه در ستون سمت چپ مدل کنترلر دستگاه مشاهده می شود. روی آیکون کنترلر مورد نظر کلیک کنید.
حالا از ستون وسط روی دکمه Configure کلیک کنید
همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید در صفحه Configure تعدادی دکمه عملیاتی مشاهده می شود.
حال می توانیم هارد ها را Raid کنیم. در اینجا ما می خواهیم 4 عدد هارد 300 گیگابایتی را با یکدیگر Raid 5 کنیم. برای شروع روی دکمه Create array کلیک می کنیم.
با زدن این دکمه با صفحه زیر روبرو می شویم.
در اینجا منابع خام به ما نشان داده می شود، این یعنی ما در این صفحه فقط لیست هارد هایی که Raid نیستند را می بینیم که کنار هر کدام، اطلاعات موقعیت فیزیکیشان روی باکس هاردها نوشته شده است. چون در این نمونه می خواهیم هر 4 عدد هارد موجودمان را رید کنیم تیک همه هارد ها را می زنیم و آن ها را انتخاب می کنیم. البته باید به این نکته توجه داشت که هارد های HDD و هاردهای SSD به دلیل تفاوت تکنولوژی با یکدیگر رید نمی شوند. حال اگر شما علاوه بر HDD، هارد های SSD هم برای رید کردن روی سرور دارید می توانید از منوی کشویی بالای صفحه گزینه SSD را انتخاب کنید تا لیست هارد های SSD شما نمایش داده شود.
پس از انتخاب هاردهای مورد نظر در پایین صفحه دکمه Create Array را کلیک می کنیم.
در صفحه بعدی باید نوع رید خود را مشخص کنیم. در اینجا ما Raid 5 را انتخاب می کنیم.
در پایین همین صفحه زیر عنوان Size یک دکمه رادیویی با نام Custom Size به همراه یک جعبه متن در جلوی آن وجود دارد. اگر می خواهید رِیدی که می سازید بیش از یک Logical Drive داشته باشد، می توانید از این گزینه استفاده کنید. به این صورت که با فعال کردن آن می توانید میزان حجم logical drive دلخواهتان را بر حسب GB بسازید. با هر میزان حجمی که انتخاب می کنید در پایین صفحه دکمه Create Logical Drive را بزنید.
در انتها نیز پس از ساخت کامل Raid، دکمه Finish را برای پایان کار بزنید.
پس از این که شما عملیات ساخت رید را انجام دادید می توانید برای کنترلر تعریف کنید که درهنگام بوت شدن سرور به وسیله آن در صورت نیاز کدام درایو منطقی Bootable شود. برای این کار کافیست در صفحه پیکربندی رید کنترلر بر روی دکمه Set Bootable Logical Drive/Volume کلیک کنید.
حال وارد صفحه ای می شوید که باید درایو Logical مورد نظرتان را انتخاب کنید. گزینه مورد نظر را انتخاب و سپس دکمه OK را در پایین صفحه فشار دهید و در انتها نیز در صفحه بعدی دکمه Finish را کلیک نمایید.
در ستون سمت چپ در همان صفحه پیکربندی کنترلر گزینه ای وجود دارد به نام Logical Devices که با کلیک بر روی آن در ستون وسط درایو های منطقی و اطلاعات مربوط به Raidها را می توان مشاهده کرد.
در محیط SSA گزینه هایی مانند مشاهده درایو های فیزیکی و تنظیمات دیگری نیز موجود است که چون مربوط به این مقاله نمی باشد در اینجا از شرح آن ها صرفه نظر می کنیم.
روش دوم
raid بندی سرور های HP از طریق ROM
برای انجام عملیات Raid در سرور های نسل 9 به قبل می توان این کار را از دو طریق انجام داد که یکی از آن ها رید کردن از طریق ROM می باشد.
در سرور های Gen8 و نسل های پایین تر از آن در هنگام بررسی و معرفی Raid Controller دستگاه توسط ROM در صفحه Loading سه کلید عملیاتی پیشنهاد داده می شود. در تصویر زیر توضیحات فوق در سرور های Gen8 قابل مشاهده است:
در مورد سرور های Gen6 و Gen7 پس از نمایش میزان حجم رم های دستگاه و پردازشگر آن با گزینه Press any key to view option ROM messages مواجه می شوید:
با فشردن یک کلید به صفحه ای منتقل می شوید که ابتدا معرفی iLO و پس از آن رید کنترلر سرور مشاهده می شود:
همانطور که در تصاویر فوق مشاهده می کنید برای ورود به صفحه پیکر بندی کنترلر کلید F8 تعریف شده است.
با فشردن این کلید به صفحه زیر هدایت می شوید:
در تصویر شماره 17 چند گزینه برای پیکربندی و رید کردن مشاهده می شود.
حال می توانید برای رید کردن هاردها اقدام کنید.
ایجاد Raid
روی گزینه اول یعنی Create Logical Drive یک Enter بزنید. با انتخاب این گزینه وارد صفحه دیگری می شوید که در آن هاردها به صورت جداگانه در سمت چپ و Raid های پیشنهادی در سمت راست دیده می شود. در تصویر زیر ما 4 عدد هارد 300 گیگابایتی داریم که می خواهیم آن ها را رید کنیم:
به طور مثال اگر بخواهیم این همه این 4 هارد را با یکدیگر Raid 1+0 کنیم باید به این صورت عمل کنیم:
از ستون سمت چپ همه هاردها را با استفاده از کلید Space تیک می زنیم. سپس از ستون سمت راست گزینه Raid 1+0 را تیک زده و در انتها کلید Enter را می زنیم.
پس از زدن کلید Enter وارد صفحه زیر می شویم:
همانطور که در تصویر می بینید برای تایید عملیات باید کلید F8 را بزنیم.
و همچنین برای تایید نهایی و ادامه کار کلید Enter را می زنیم
به این نکته توجه داشته باشید که با ساختن یک Raid آرایه ای از دیسک ها ساخته می شود، که به صورت یک درایو منطقی (Logical Drive) در دسترس خواهد بود.
مشاهده Raid های ساخته شده
برای مشاهده Logical drive های موجود می توانید در صفحه اول پیکربندی (تصویر شماره 17) گزینه View Logical Drive را انتخاب کنید. پس از آن تصویر زیر را مشاهده خواهید کرد:
در این صفحه درایوهای منطقی قابل مشاهده در کنترلر و همچنین وضعیت فعلی آنها نشان داده می شود. به طور مثال در اینجا ما تعدادی هارد را با هم رید 0+1 کرده ایم که در این صفحه به صورت 1# نشان داده شده است.
با زدن Enter روی هر Logical Drive در صفحه ای دیگر تعداد هاردهای آن مجموعه و وضعیت (سالم و یا خراب بودن) هر هارد به صورت جدا گانه مشخص شده است. با رفتن روی هر کدام از این هاردها چراغ آبی رنگ آن به صورت فیزیکی روی هارد روشن می شود.
همچنین اگر در صفحه ای که درایو های منطقی نمایش داده می شود روی هر کدام از گزینه ها برویم نیز چراغ های آبی که آن درایو را تشکیل داده اند همگی با هم روشن می شود. با استفاده از این قابلیت می توانیم بفهمیم که هر Logical drive کدام یک از هارد ها را شامل می شود.
حذف کردن Raid
قبل از هر چیز به این نکته توجه داشته باشید که با پاک کردن رید، تمامی داده های آن از بین خواهد رفت و اصطلاحاً Lost خواهد شد. پس قبل از انجام این عملیات توصیه می کنیم از دیتای خود یک نسخه پشتیبان تهیه کنید و به طور خلاصه از بی اهمیت بودن داده های موجود در آن درایو منطقی که قصد حذف کردن آن را دارید اطمینان حاصل نمایید. زیرا بعد از آن دیگر به داده هایتان دسترسی نخواهید داشت و باید به متخصصان بازیابی اطلاعات مراجعه کنید و متحمل هزینه های بالایی شوید، که البته تضمین صد در صدی هم برای بازگشت دیتای شما وجود نخواهد داشت.
حال برای پاک کردن یک logical Drive، به صفحه اول پیکربندی Raid Controller (تصویر شماره 17) مراجعه کنید. سپس گزینه Delete Logical Drive را انتخاب کنید.
با انتخاب این گزینه لیست درایو های منطقی یا همان رید هایی که ساخته اید به شما نمایش داده می شود. بر روی رید مورد نظر F8 را بزنید:
حال به شما تذکر داده می شود که با این حذف دیتای موجود در آن از بین می رود و آیا از پاک کردن آن مطمئن هستید؟ در این مرحله برای حذف کلید F3 را بزنید. سپس برای اتمام کار و ادامه کلید Enter را از شما می خواهد.
با انجام این کار شما عملیات حذف را انجام داده اید و اکنون چراغ سبز رنگ هارد های مورد نظر خاموش می شوند. برای اطمینان و چک نهایی نیز می توانید به صفحه مشاهده Logical Drive ها مراجعه کنید.
بوت کردن یک Logical Drive
گزینه چهارم پیکربندی این کار را برای شما انجام می دهد. پس از این که شما عملیات ساخت رید را انجام دادید می توانید برای کنترلر تعریف کنید که در هنگام بوت شدن سرور به وسیله آن در صورت نیاز کدام درایو منطقی Bootable شود. برای این کار کافیست در صفحه پیکربندی رید کنترلر گزینه چهارم، یعنی Select Boot Volume را انتخاب کنید.
حالا با انتخاب Direct Attached Storage درایو های موجود نشان داده می شود. در صفحه بعد لیست درایو های موجود نمایش داده می شود. درایو مورد نظر را انتخاب کنید.
برای ذخیره، کلید F8، و در انتها Enter را برای اتمام و ادامه بزنید.
همانطور که متوجه شدید در استفاده از راه هایی که برای عملیت Raid وجود دارد سرور های نسل 8 به دلیل بهره مند بودن از خاصیت Intelligent Provisioning و همچنین استفاده از بوت Legacy به صورت همزمان، امکان انجام این عملیات از هر دو طریق را دارد.
برای نسل های قبل از 8 که بوت دستگاه از نوع legacy است و از گزینه Intelligent Provisioning بی بهره هستند علاوه بر رید از طریق ROM می توان با استفاده از بالا آوردن محیط گرافیکی SSA به وسیله برنامه های Smart Start و یا با استفاده از بوت سرویس های SPP ارائه شده توسط شرکت HP هارد ها را رید کرد.
هنگامی که شما دستگاهتان را به وسیله یک دیسک SPP بوت می کنید با دو گزینه آپدیت به صورت اتوماتیک و گزینه آپدیت به صورت دستی مواجه می شوید. با انتخاب گزینه دستی می توانید در ادامه کارعلاوه بر آپدیت Firmware های سرور به صورت دستی، گزینه SSA را نیز به صورت یک آپشن جداگانه مشاهده و استفاده کنید.
برنامه های Start Smart نیز به همین صورت عمل می کنند و بعد از بوت شدن شما می توانید به وسیله محیط گرافیکی SSA عملیات رید را انجام دهید. توضیحات نحوه Raid کردن از این مسیرها همانند روش اول است که در ابتدای مقاله به طور مفصل راجع به آن توضیح داده شد.
در انتها فقط نحوه اجرای محیط SSA به وسیله سرویس SPP را در سرور های Gen7 به صورت تصویری به شما نشان داده ایم.
امیدواریم این مطلب مفید بوده و raid بندی سرور های HP را فرا گرفته باشید.
بیگ دیتا به زبان ساده یعنی دیتای حجیم و پیچیده که با سرعت زیاد تولید میشود و تحلیل آن با روشهای سنتی سخت و یا غیرممکن است.
بیگ دیتا یعنی به دست آوردن اطلاعات کاربردی و قابل فهم و قابل پیاده سازی از اطلاعات خامی که به طور مجزا ساختار و معنی و مفهوم خاصی ندارند و قابل استفاده نیستند، بیگ دیتا نام دارد. بیگ دیتا یعنی تحلیل کلان داده. حال ببینیم کلان داده یا داده های حجیم چیست. کلان داده یعنی تمام دیتا و اطلاعاتی که در یک سازمان و شرکت وجود دارد و اصولا دارای سه ویژگی مهم است: حجم زیاد، سرعت تولید بالا، تنوع زیاد. با وجود این ویژگیها باید از راهکار و شیوههایی برای تحلیل استفاده کرد که هزینه مناسبی داشته باشد و از نتایج پردازش آن بتوان برای بهبود در زمینههای مختلف سازمانی مثل بینش و اتوماسیون و تصمیم گیری و مدیریت استفاده کرد.
در مدل ۳v بیگ دیتا، دیتاها دارای سه ویژگی حجم زیاد (volume)، سرعت تولید بالا (velocity)، تنوع زیاد (variety) هستند. چنین حجم از دیتا را نمیتوان با ابزارهای معمولی و ستنی پردازش و تحلیل کرد و باید در زمانی بهینه بتوان از این اطلاعاتِ بدون ساختار و ناقص، نتایجی به دست آورد و بتوان از این اطلاعات استفاده مفید برد.
در مدل ۵v کلان داده، علاوه بر سه ویژگی قبلی، دو ویژگی ارزش (Value) و صحت (Veracity) هم مورد توجه است و نشانگر آن است که ارزش دیتا و درستی دیتا مار را به تحلیل درستتر هدایت میکند وگرنه بدون ارزشمندی و درستی، به بیراهه خواهیم رفت.
تحلیل کلان داده ها در سیستم ها و ابزارهای سنتی مثل دیتابیس، نه تنها هزینه زیادی برای ذخیره لازم دارد بلکه زمان زیادی هم برای تحلیل لازم است که در عمل راهکاری ناکارآمد است. اما اگر دیتای خام جمعآوری شده، ورودیهای یادگیری ماشین و هوش مصنوعی باشند، با استفاده از الگوریتمهای پیچیده میتوان الگوهای تکرارشوندهای را از بین این دیتاها پیدا کرد و فقط لازم است این خروجی را تحلیل کنیم.
مزایای بیگ دیتا و تحلیل کلان داده
از مزایای بیگ دیتا و تحلیل کلان داده این است که:
جوابهای کاملتری دارید چون اطلاعات بیشتری دارید. و هر چه جوابهای کاملتری داشته باشید راحتتر میتوانید مشکلات را حل کنید.
افزایش فروش: ۴۴ درصد از کسبوکارهای کوچک که از ابزارهای تحلیل داده استفاده میکنند، افزایش فروش را گزارش کردهاند.
مدیریت سادهتر داده: شرکتهایی که از تحلیل داده استفاده میکنند، تصمیمهای تجاری خود را ۵ برابر سریعتر انجام میدهند.
مهمترین قسمت تحلیل داده، گرفتن داده، تشخیص داده درست، تروتمیز کردن داده (Data Cleaning) و قرار دادن آن در جای مناسب است. Data Cleaning در واقع به پروسه تشخیص و تصحیح و حتی حذف قسمتهای خراب یا غیردقیق از رکوردها، جدولها و دیتابیس است تا بخشهای ناصحیح، ناکارآمد و نامرتبط با داده حذف شود. در نتیجه دادههای Dirty، جایگزین، اصلاح و یا حذف میشوند و در نهایت چنین دادههایی را میتوان تحلیل کرد. Dirty Data یعنی دادههای ثبت شده در دیتابیس که دارای خطا هستند که دلایل متفاوتی دارد مثلا دادههای منقضی شده یا ناقص، فیلدهای نامناسب و وجود Duplicate در دادههای ثبت شده. متخصصین علم داده، ۶۰ درصد وقت خود را صرف تمیزکاری و برچسبزنی به دادهها (Cleaning and Labeling Data) میکنند.
تاریخچه کلان داده
مفهوم بیگ دیتا مفهوم جدیدی است اما اولین مجموعه دیتاهای بزرگ در دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی مطرح بودند. درست زمانی که دیتا تازه داشت کارش را در دنیا شروع میکرد و اولین دیتاسنترها و دیتابیسها در حال شکلگیری بود.
مفهوم بیگ دیتا در اوایل قرن ۲۱ و معرفی مدل ۳V مطرح شد. حدود سال ۲۰۰۵ بود حجم زیادی دیتا توسط مردم در فیس بوک و یوتیوب و دیگر سرویسها در حال تولید بود. Hadoop (برنامه متن بازی که با هدف ذخیره و تحلیل بیگ دیتا به وجود آمد) هم در همین سال توسعه یافت و NoSQL در همین زمان محبوبیت پیدا کرد.
توسعه برنامههای متن بازی مانند Apache Hadoop و Apache Spark (ارایه شده در سال ۲۰۱۴)، از جمله ابزارهای تحلیل بیگ دیتا هستند که نقطه عطفی در رشد بیگ دیتا بودند و باعث شدند کار با بیگ دیتا راحتتر و ذخیره آن کمهزینهتر شود. حالا دیگر فقط انسانها نبودند که روی تحلیل دیتاهایی که هر روز بیشتر و بیشتر تولید میشدند کار میکردند. هم اکنون استفاده ترکیبی از این دو ابزار تحلیل بیگ دیتا بهترین راهکار است .
ظهور اینترنت اشیا که باعث اتصال اشیای بیشتر به هم از طریق اینترنت شد حجم دیتای تولیدی را بیشتر افزایش داد. و در این حین، پردازش رایانش ابری – Cloud Computing وارد میدان شد و قابلیتهای بیگ دیتا را توسعه داد.
Predictive Analytics چیست؟
Predictive Analytics در مبحث کلان دادهها، صنعت بزرگی است و شرکتها از اطلاعات حاصل از آن استفاده میکنند که خود چند مرحله دارد:
جمعآوری دادها: جمعآوری و آمادهسازی دادهها از منابع گوناگون برای تحلیل
تحلیل دادهها: فرایند بررسی، شفافسازی و مدلسازی دادهها
آمار: استفاده از تکنیکها و مدلهای آماری برای تایید فرضیهها با هدف کشف اطلاعات مفید و نتیجهگیری
مدلهای قابل پیشبینی: آمادهسازی مدلهای قابل پیشبینی برای پیشبینی رفتارهای آینده مشتری
اجرای مدلهای قابل پیشبینی: گزینهای برای تصمیمگیری روزانه درباره نتیجهگیری، تهیه گزارشها و نتایج و خودکارسازی تصمیمها براساس مدلسازی آماده میکند.
از طرفی، Predictive Analytics شامل فنون اجرایی تحلیل آماری، پرسشهای تحلیلی و الگوریتمهای خودکار است و قابلیتهای آنالیز و تحلیل پیشرفته را که شامل موارد زیر است، در کنار هم جمع میکند:
ad-hoc statistical analysis
predictive modeling
data mining
text analytics
optimization
real-time scoring
Machine Learning Predictive Analytics
کاربردهای بیگ دیتا
همان طور که گفتیم تحلیل کلان داده و بیگ دیتا عمر زیادی ندارد و دوران جوانی خود را سپری میکند اما توانسته در جای جای زندگی ما تاثیرات مهمی بگذارد. از جمله کاربردهای بیگ دیتا در موارد زیر:
سلامت و پزشکی
رسانه و تلویزیون
صنعت بیمه
برنامه های مسیریابی مانند Waze و Google Maps
رفتارشناسی در شبکه های اجتماعی
بانکداری
پیش بینی وضعیت هوا
بورس و اقتصاد
بازاریابی و دیجیتال مارکتینگ
سیستم های توصیه کنند – Recommendation Engins
مدیریت ارتباط با مشتری – CRM
آموزش
شناسایی مجرمان و تبهکاران و تامین امنیت
کشاورزی
راهنمایی و رانندگی
شبکه و ارتباطات
کاربرد بیگ دیتا در بازاریابی
کاربرد بیگ دیتا در بازاریابی و دیجیتال مارکتینگ به این صورت است که با شناخت مشتریان و بررسی نظر شخصی آنها پرسونای خود را تعریف میکنیم و بدین ترتیب متناسب با پرسونای برند خود کمپینهای تبلیغاتی را طراحی و اجرا میکنیم در نهایت صرفهجویی در هزینه ودرآمد بیشتر نصیب ما خواهد شد.
در طراحی پرسونا استفاده از بیگ دیتا میتواند مواردی مانند نقاط قوت و نقاط ضعف، نیاز به ارتقای خدمات و محصولات، معرفی فرصت تجاری جدید را به شما نشان دهد. حال اگر با توجه به دیتایی که از رفتار مشتری دارید مثلا روی چه مطلبی کلیک کرده یا برایش جذاب است یا کدامیک به کارش نمیآید، کجا زندگی میکند، چه سابقه خریدی دارد و هزاران نکته دیگر میتوانید دقیقا آنچه مورد نیاز اوست را برایش تبلیغ کنید و فرد دقیقا همان زمانی که به محصول و خدمات شما نیاز دارد این تبلیغ را دریافت میکند و احتمال تبدیل شدن او به مشتری و سپس مشتری وفادار بالا خواهد رفت.
در کمپینهای تبلیغاتی توجه به سه نکته مهم است: چه کسی، چه زمانی و چه چیزی. با تحلیل بیگ دیتا میتوانید چندین تبلیغ را برای افراد مختلف و در زمانهای مختلف و با محتواهای مختلف آماده کنید. در این صورت دایره هدف شما گسترش مییابد و درصد موفقیت در تبلیغات بسیار بالا میرود. با استفاده از تحلیل کلان داده در بازاریابی نه تنها هزینه هدفمندی انجام میدهید بلکه نرخ تبدیل به مشتری و در پی آن افزایش درآمد حاصل میشود.
بیگ دیتا در بانکداری
از جمله مزایای کاربرد بیگ دیتا در بانداری به شرح زیر است:
مدیریت ریسک برای کاهش میزان کلاهبرداری و خطا در زمینه تروریسم و فعالیتها جامعه ستیزی
مبارزه با پول شویی
دارای الگوریتم تشخیص کلاهبرداری است و به مشتریانی که اعتبار کمی دارند تسهیلات تعلق نمیگیرد.
ابزارهای هوش تجاری قابلیت تشخیص ریسک های بالقوه را دارد.
امکان آنالیز ترندهای بازار
امکان حل مشکلات به صورت بلادرنگ در شعبات بانک ها
مانیتورینگ دقیق شعبه با نظارت بر کارایی کارمندان و نیازهای مشتریان و …
افزایش کارایی کلی سیستم
ارایه راهکارهای شخصی سازی شده برای مشتریان
بیگ دیتا در بورس
کاربرد بیگ دیتا در بورس از این جهت حایز اهمیت است که با بررسی و تحلیل رفتار بازار میتواند آینده بازار را پیش بینی کند و سود زیادی برای سرمایه گذاران به ارمغان آورد. همچنین امکان تشخیص تقلب و شفافیت در معاملات بورس را به همراه دارد و بدین ترتیب رضایت مشتریان و مدیریت ریسک حاصل میشود. ابزارهای زیادی در زمینه تحلیل بازار بورس در دسترس شما قرار دارد که با آموختن طریقه کار با آن میتوانید معاملات مطمئنتری انجام دهید.
بیگ دیتا در ایران
جای پای تحلیل کلان داده در تمام عرصههای زندگی در ایران خالی است. با وجود کم و کسریهای زیرساختی و نبود متخصصین به میزان کافی ایران را باچالش استفاده از بیگ دیتا مواجه کرده است. جمعآوری اطلاعات از منابع مختلف و تمیزکاری دیتا و دیگر مراحل تحلیل بیگ دیتا، نیازمند پیش زمینههایی چون قانونگذاری، حمایت از داده های شخصی کاربران، رعایت حریم خصوصی، آموزش متخصصین، تامین سخت افزارها و نرم افزارهای موردنیاز، توسعه پلتفرم های بیگ دیتا است. لذا با وجود فعالیتهای برخی شرکت های ایرانی در زمینه بیگ دیتا باز هم آن طور که باید و شاید از این تکنولوژی استفاده نمیشود.
کاربرد بیگ دیتا در کسبوکارهای کوچک و متوسط
وقتی صحبت از بیگ دیتا به میان میآید، کسبوکارهای کوچک و متوسط، ممکن است تصور کنند که این حوزه به درد آنها نمیخورد چرا که طبق تعریف بیگ دیتا، بیگ دیتا به حجم زیادی از داده اطلاق میشود که درون دیتابیسهای بزرگی جای دارند که SMBها هرگز چنین دیتابیسی را تجربه نخواهند کرد. زیرا اگر دادهها زیاد هم باشد اما کسبو کار، بزرگ نیست! پس آیا این تکنولوژی مناسب چنین کسبو کارهایی نیست؟
نتیجهای که بیگ دیتا در تحلیلها عاید ما میکند پروسه یافتن ترندها و الگوها است. اما این نتیجه چه نقشی در SMBها میتواند بازی کند؟ آنچه مسلم است این است که دادهها برای اینکه بینش تجاری ما مشخص کنند، نیازی نیست بزرگ باشند! راههای متفاوتی برای SMBها وجود دارد تا دادهها را جمعآوری، ذخیره و استفاده کنند.
مثلا بینش تجاری ما میتواند شامل عملیات درون سازمانی، رفتار مشتریان، اثرگذاری کمپینها و فرصتهای تجاری بازار باشد. شناسایی مشتریان، علایق مشتریان و کمبودهای بازار هم میتواند مورد توجه باشد. اما داشتن داده به معنای این که بتوانیم از آنها استفاده کنیم نیست. پس نوع دادههایی که ذخیره میکنیم، نیز مهم است.
مزایای تحلیل دادهها برای SMBها بسیار مهم است چرا که باعث تصمیمگیریهای دقیقتر میشود و امکان بررسی اثرات این تصمیمها وجود دارد پس دادهها برای اینکه بر کسبوکار شما تاثیرگذار باشند، نیازی ندارند بیگ و بزرگ باشند.
یکی از ابزارهای ساده و بدون کدنویسی در زمینه کسبو کارهای کوچک ابزار رپیدماینر – RapidMiner و IBM SPSS Modeler و Knime و Orange و SAS است.این ابزارهای با آنالیز مشتری و پیش بینی کالا و خدمات مورد نیاز او و پیشنهاد قیمت مناسب شما را در کسب درآمد بیشتر یاری میکنند.
سایتهایی که روزانه با آنها سروکار داریم دارای نامی منحصر بفرد هستند که به آن دامنه میگویند. دامنه توسط سروی به نام DNS به آدرس IP که در محیط اینترنت قابل شناسایی است تبدیل میشود. برای آشنایی بیشتر با DNS، تنظیمات و خطاهای آن با فالنیک همراه شوید.
هنگام راه اندازی وب سایت باید نام منحصر بفردی به آن اختصاص دهید. به آن نام، دامنه یا Domain میگویند. این نام توسط DNS به IP تبدیل میشود تا در فضای وب قابل شناسایی است. DNS مخفف عبارت Domain Name System است. برای شناسایی دامنه که به سایت شما اشاره کند باید نام آن در DNS Server اضافه شود. DNS SERVER پایگاه دادهای بزرگ است که شامل مجموعهای از دامین ها و IP های مرتبط است. مانند دامین google.com که به آدرس IP ۶۴.۲۳۳.۱۹۱.۲۵۵ ارجاع داده میشود.
DNS سرورهای زیادی در شرکتهای هاستینگ و سازمانها دارد تمام این سرورها با هم در ارتباط هستند. اگر شرکت هاستینگ نام دامنهای را در DNS خود ذخیره کند. به تدریج در زمانی حدود ۴۸ ساعت با تمام DNS های دیگر در سراسر جهان هماهنگ میشود.
DNSها نقش اساسی در اتصال دامنه به هاست دارند و استفاده از اینترنت را آسانتر کردهاند فکر کنید برای دسترسی به سایتها نیاز بود آدرس آنها را حفظ کنید کار سخت و دشواری بود. مزیت مهم دیگر DNS ثبات آن است که تمام اطلاعات مربوط به آدرسهای IP، دامینها و تغییرات آنها را ذخیره میکند و دسترسی به سایتهای مختلف برای کاربران راحت میشود.
تمام سایتهایی که آنها را جستجو میکنید یک آدرس ip دارند. این آدرسها بطور کامل در dns Cache ذخیره میشوند و در بازدید بعدی از همان سایتها دیگر نیاز به DNS Resolver مجدد نیست.
اما هنگامی که ادمین سایتی، نیم سرور (DNS) خود را تغییر دهد، خطاهایی مانند عدم بارگذاری سایت یا بارگذاری سایت طبق اطلاعات قبل از تغییر DNS رخ میدهد. در سیستم عاملهای ویندوز نسخه ۷ و ۸ و ۱۰ مرورگر از اطلاعات ذخیره شده قبلی در DNS استفاده میکند.
برای رفع این خطا باید DNS Cache حذف یا اصطلاحا flush شود. برای اینکار مراحل زیر را انجام دهید.
۱- وارد محیط cmd ویندوز شوید. (Win+R)
۲- عبارت ipconfig/flushdns را تایپ و Enter بزنید.
۳- Cache dns حذف و پیغام Successfully flushed the DNS Resolver Cache نمایش داده میشود.
آموزش ریست dns
در شرایط عادی پس از وارد کردن آدرس سایت در مرورگر و جستجوی آن به سایت مورد نظر منتقل میشوید. ولی ممکن است گاهی پس از جستجوی آدرس سایت با خطای ” DNS PROBE FINISHED NXDOMAIN” مواجه شوید. برای رفع این خطا باید DNS سیستم را ریست کنید.
برای reset کردن dns در ویندوز میتوانید از محیط cmd استفاده کنید. برای اینکار مراحل زیر را انجام دهید:
۱- به محیط cmd وارد شوید (Win+R)
۲- عبارت ipconfig /flushdns را تایپ و سپس Enter کنید.
۳- عبارت ipconfig/registerdns را تایپ و Enter کنید.
۴- عبارت ipconfig/release را تایپ و Enter کنید
۵- عبارت ipconfig/renew را تایپ و Enter کنید.
۶- عبارت netsh winsock reset را تایپ و Enter بزنید.
هنگام استفاده از اینترنت با کندی روبرو میشوید یا مشکلاتی مثل قطع و وصلی ارتباط با شبکه پیش میآید. ممکن است مشکل از کارت شبکه سیستم و تنظیمات نادرست آن باشد. راه حل رفع این مشکلات ریست کردن کارت شبکه است.
برای نمایش تنظیمات کارت شبکه یا تغییر آن میتوانید از خط فرمان Netsh که مخفف Network Shell است در محیط CMD استفاده کنید.
– وارد محیط cmd شوید.
– عبارت ” netsh int ip reset” را تایپ کنید و Enter کنید.(این دستور تنظیمات مربوط به IPV4 یا IP هایی که دستی تنظیم شده اند را حذف میکند.)
– عبارت ” netsh int ipv6 reset” را تایپ و Enter کنید.( این دستور تنظیمات مربوط به IPV6 را حذف میکند.)
برای اعمال تنظیماتی که انجام دادید سیستم را reset کنید.
تنظیمات اولیه dns
برای تغییر تنظیمات فعلی DNS ازطریق تنظیمات شبکه در Control Panel به صورت زیر عمل کنید.
۱- از منو استارت Control Panel را باز کنید.
۲- روی Network and Sharing Center کلیک کنید.
۳- گزینه Change adapter settings را انتخاب کنید.
۴- روی آیکن شبکه متصل به اینترنت کلیک کنید و گزینه Properties را انتخاب کنید.
۵- گزینه Internet Protocol Version 4(TCP/IP V4) را انتخاب کنید.
۶- دکمه Properties را بزنید.
۷- روی گزینه Use the following DNS server addresses کلیک کنید.
۸- آدرسهای preferred و alternate را برای DNS تایپ کنید.
۹- اگر از Google Public DNS، Open DNS یا Cloud Fare استفاده میکنید، میتوانید تنظیمات زیر را اعمال کنید:
Google Public DNS : ۸.۸.۸.۸ , ۸.۸.۴.۴
OpenDNS: ۲۰۸.۶۷.۲۲۲.۲۲۲ , ۲۰۸.۶۷.۲۲۰.۲۲۰
CloudFlare: ۱.۱.۱.۱ , ۱.۰.۰.۱
۱۰- روی دکمه OK و سپس Close کلیک کنید.
مراحل به پایان رسیده است. برای اعمال تغییرات سیستم را ریست کنید. سیستم با تنظیمات DNS که انجام دادید راه اندازی میشود.
چگونه تمامی کسبوکارها از بزرگ گرفته تا کوچک، چه بخش IT داشته باشند چه نداشته باشند، میتوانند از امنیت سایبری بهرهمند شوند. امنیت سایبری یعنی حفاظت از سیستمهای اطلاعاتی از سرقت یا از بین رفتن، که در صورت وقوع باعث وقفه در ارایه خدمات میشود. با فالنیک همراه باشید تا به تعریف فضای سایبری و انواع تهدیدات سایبری و امنیت سایبری یپردازیم.
فضای سایبری به دنیایی مجازی گفته میشود که با متصل کردن کامپیوترها، دستگاههای با قابلیت اتصال به اینترنت، سرورها، روترها و سایر مولفههایی که زیرساخت اینترنت را شکل میدهند پدید میآید. فضای مجازی، برخلاف خود اینترنت، موجودیتی است که توسط این پیوندها پدید میآید.
اصطلاح فضای مجازی اولین بار توسط ویلیام گیبسون نویسنده کانادایی آمریکایی در سال ۱۹۸۲ در داستانی که در مجله Omni منتشر شد و سپس در کتاب Neuromancer به شکل گسترده از آن استفاده شد رواج پیدا کرد. گیبسون در این رمان علمی تخیلی، فضای مجازی را برآیند شکلگیری شبکهای رایانهای در جهانی مملو از موجودات هوشمند مصنوعی تعبیر کرد.
در فرهنگ رایج دهه ۹۰ میلادی، فضای مجازی به عنوان یک اصطلاح کلی برای توصیف مکانی در نظر گرفته شد که مردم هنگام استفاده از اینترنت برای تعامل با یکدیگر از آن استفاده میکردند. این مکان محلی است که بازیهای آنلاین در آن انجام میشود، اتاقهای گفتوگو، پیامرسانهای فوری و شبکههای اجتماعی در آن قرار دارند. اگر این نظریه را ملاک قرار دهیم، وبسایتهای ارائهدهنده بازیهای آنلاین، اتاقهای گفتوگو و شبکههای اجتماعی منشا شکلگیری این مفهوم هستند.
فضای مجازی با ظهور پدیدههای نوظهور دیگری مثل شبکههای اجتماعی و وبلاگها در اواخر قرن بیستویکم به مکانی مهم برای تبادل نظرهای عمومی، اجتماعی و سیاسی تبدیل شد. معمولا بلاگها توسط افرادی ساخته میشوند که عقاید شخصی خود را مینویسند و غالباً به معرفی وبسایتهایی میپردازند که به آنها علاقه دارند. با ظهور گسترده نرمافزارهای وبلاگسازی، حتی افرادی که با توسعه وب آشنا نیستند موفق شدند وبلاگهای خود را ایجاد کنند.
مولفههای فضای سایبری
فضای مجازی یک دامنه جهانی در یک محیط اطلاعاتی متشکل از شبکهها و زیرساختهای فناوری اطلاعات مثل اینترنت، شبکههای ارتباطی راه دور، سیستمهای رایانهای، پردازندهها، کنترلکنندهها و… است. فضای مجازی را میتوان در قالب سه لایه (فیزیکی، منطقی و اجتماعی) و متشکل از پنج مولفه (جغرافیایی، شبکه فیزیکی، شبکه منطقی، پرسونای سایبری و پرسونای کلی) توصیف کرد. توصیف هر یک از این مولفهها به شرح زیر است:
فیزیکی: لایه فیزیکی شامل مولفه جغرافیایی و شبکه فیزیکی است. مولفه جغرافیایی موقعیت فیزیکی عناصر شبکه را نشان میدهد. از منظر مولفه جغرافیایی جنبههای فیزیکی باید با یکدیگر در ارتباط باشند تا امکان تعامل با افرادی که در کشورها یا قارههای دیگر زندگی میکنند فراهم شود. مولفه شبکه فیزیکی، شامل تمامی سختافزارها و زیرساختهایی (سیمی، بیسیم و نوری) است که از شبکه و اتصالات فیزیکی (سیم، کابل، فرکانس رادیویی، روتر، سرور و رایانه) پشتیبانی میکند.
منطقی: لایه منطقی شامل مولفه شبکه منطقی است که ماهیت فنی دارد و شامل اتصالات منطقی بین گرههای شبکه است. به هر دستگاهی که به شبکه متصل باشند گره نام دارد مثل رایانه، دستیارهای شخصی دیجیتال، تلفنهای همراه یا سایر وسایل شبکه. در شبکه مبتنی بر پروتکل اینترنت (IP) یک گره هر دستگاهی است که یک آدرس آیپی دارد.
اجتماعی: لایه اجتماعی شامل جنبههای انسانی و شناختی است و شامل مولفه پرسونای (شخصیت) سایبری و پرسونای واقعی افراد است. مولفه پرسونای سایبری شامل اطلاعاتی است که برای شناسایی یا تعیین هویت یک فرد در شبکه استفاده میشود (آدرس ایمیل، آدرس آیپی رایانه، شماره تلفن همراه و سایر موارد). مولفه پرسونا به ماهیت واقعی افراد در شبکه اشاره دارد. یک فرد میتواند صاحب چند شخصیت سایبری باشد (به عنوان مثال حسابهای ایمیلی مختلف در رایانههای مختلف. پس یک شخص واقعی میتواند حسابهای کاربری مختلفی در فضای سایبری داشته باشد.
اصطلاحات فضای سایبری
فضای سایبری متشکل از میلیاردها اصطلاح کوچک و بزرگی است که هر یک تعاریف و معنای خاص خود را دارند. با اینحال برخی از آنها کاربرد گستردهای داشته و شناخته شدهتر هستند. از مهمترین اصطلاحات در این زمینه باید به اینترنت، آرپانت، زیرساخت ملی اطلاعات، W3، WWW، World Wide Web، فضای سایبری، شبکه اجتماعی، ابرفضا (Hyperspace)، بزرگراه اطلاعات، شبکه آنلاین، ستون فقرات اینترنت، آیکان، شبکه گسترده عریض مستندات فرامتن، سرور اطلاعات، وبلاگ، زبانهای توسعهدهنده وب، هوش مصنوعی، محیط سهبعدی شبیهسازی شده، واقعیت افزوده، واقعیت مجازی و…. اشاره کرد.
امنیت سایبری چیست؟
سازمانها در زمان انجام فعالیتهای تجاری، دادههای حساس را از طریق شبکهها و سایر دستگاهها منتقل میکنند و درست در همین نقطه است که امنیت سایبری با ارائه مجموعهای متشکل از راهحلهای سختافزاری و نرمافزاری به محافظت از این اطلاعات و سیستمهای پردازش یا ذخیره اطلاعات میپردازد.
با افزایش حجم و پیچیدگی حملات سایبری، شرکتها و سازمانها به ویژه آنهایی که وظیفه حفاظت از اطلاعات مربوط به امنیت ملی، بهداشتی یا سوابق مالی را بر عهده دارند باید اقدامات لازم برای محافظت از اطلاعات حساس را انجام دهند. سال گذشته میلادی بود که شرکتهای امنیتی هشدار دادند حملات سایبری و جاسوسی دیجیتال مهمترین تهدید برای امنیت کشورها هستند و حتا از اصطلاح تروریسم برای خطرناک بودن این تهدیدات استفاده کردند.
امنیت سایبری یعنی محافظت از سیستمها، شبکهها و برنامهها در برابر حملات دیجیتالی. دسترسی، تغییر و نابودی اطلاعات مهم، دریافت پول از کاربران و ایجاد وقفه در روال کسبوکارها از اهداف حملات سایبری است.
پیاده سازی امنیت سایبری به صورت موثر و درست، از چالشهای دنیای امروز است چون هم تعداد دستگاهها بیشتر شده و هم هکرها خلاقتر شدهاند.
امنیت سایبری، کامپیوترها، سرورها، موبایلها و سیستمهای الکترونیکی را از حملات شرورانه حفظ میکند و وظیفه آن در سه مورد زیر خلاصه میشود:
۱. حفاظت از دستگاههایی که افراد استفاده میکنند.
۲. حفاظت از اطلاعاتی که روی این دستگاهها قرار دارند.
۳. حفاظت از هویت افرادی که از این اطلاعات استفاده میکنند.
اهمیت امنیت سایبری
تهدیدات سایبری با سرعت زیادی رشد میکند و هر ساله تعداد رخنهها در حال افزایش است. ۷.۹ میلیارد ثبت رخنه تنها در نه ماه اول سال ۲۰۱۹ انجام شده که در مقایسه با همین مدت در سال ۲۰۱۸، بیش از دو برابر (۱۱۲%) شده است. بیشتر رخنهها در سرویسهای پزشکی و سرویسهای عمومی است. جرایم سایبری بیشتر به دنبال اطلاعات پزشکی و مالی است اما کسبوکارهایی که از شبکهها استفاده میکنند هم هدف قرار میگیرند تا به اطلاعات مشتری و شرکت دست یابند یا به مشتری حمله شود.
پیشبینی شده تا سال ۲۰۲۲ حدود ۱۳۴ میلیارد دلار باید صرف امنیت سایبری شود. مسیول هدایت سازمانها برای پیاده سازی مناسب امنیت سایبری در برابر حملات سایبری در سراسر دنیا، دولتها هستند. با انجام چند کار ساده اما به موقع میتواند جلوی ضررهای بیشتر را گرفت. امنیت سایبری با همین هدف باید در صدر برنامههایمان قرار گیرد. چه کسبوکار بزرگ داشته باشیم چه کاربر خانگی باشیم که اطلاعات شخصی مثل عکس و فیلم دارد.
در زمینه امنیت، گاهی بدون در نظر گرفتن پیامدهای منفی و طولانی مدت، تصمیمات نامناسبی میگیریم. افراد باهوش معمولا کارهای غیرعاقلانهای انجام میدهند. لیست بلندبالایی از کارهایی که باید انجام شود، برنامههای فشرده و بودجه کمی که در اختیار است، باعث میشود بدون در نظر گرفتن پیامدهای منفی و طولانی مدت آن، تصمیمات نامناسبی بگیریم. مثلا:
فردی در زمینه ارایه خدمات کاشت چمن فعالیت دارد. مشغله او زیاد است و باعث میشود او از دنداندردی که هفتههاست او را آزار میدهد، چشمپوشی کند. او میداند که باید به دندانپزشک مراجعه کند اما کی؟ عدم حضور در محل کار به معنی از دست دادن ساعات کاری باارزش است. تا این که یک شب این درد ناچیز باعث دردی در دندان آسیاب او شد و علیرغم میلش او را مجبور کرد به اورژانس مراجعه کرده و آن را جراحی کند. کاری که با یک مراجعه ساده و کم هزینه به دندانپزشکی قابل انجام بود، اکنون با هزینهای چندین برابر، از دست رفتن ساعات کاری بسیار و مشتریان منتظر به پایان رسید. مردی باهوش با تصمیمی غیرعاقلانه!
و یا کسی که کار و کسب موفقی در زمینه تحویل گل دارد. او همیشه صدایی از زیر ماشین خود میشنود اما زمانی برای بردن آن به مکانیکی ندارد. سرانجام هم در میانه راه و تحویل سفارش از کار افتاد و باعث شد تحویل چندین سفارش را از دست داد و مجبور به بازپرداخت شد. باید به دنبال ماشین دیگری باشد که همچنان باعث از دست رفتن سفارشات و کارهای دیگر میشود. فردی باهوش با تصمیمی غیرعاقلانه!
فردی که خدمات مالیاتی انجام میدهد. او میداند که باید به پیغام نرم افزار امنیتی خود که مدام هشدار میدهد توجه کند. اما فصل مالیات است و زمانی برای رسیدگی به آن وجود ندارد. در نهایت نیز زمانی رسید که کامپیوترش مورد هجوم یک بدافزار قرار گرفت و چندین فرم مالیاتی در حال رسیدگی را از بین برد. نتیجه آن از دست دادن کار و سیل دادخواستهای مشتریان ناراضی است. متخصص باهوش و تصمیمی غیرعاقلانه!
امنیت سایبری از این جهت مهم است که سازمانهای دولتی، نظامی، شرکتی، مالی و پزشکی حجم گستردهای از اطلاعات را در رایانهها و سایر دستگاهها جمعآوری، پردازش و ذخیره میکنند. بخش قابل توجهی از این دادهها میتوانند اطلاعات حساسی باشند مثل مالکیت معنوی، دادههای مالی، اطلاعات شخصی یا انواع دیگر دادههایی که دسترسی غیر مجاز به آنها یا افشای آنها ضررهای جبرانناپذیری به افراد یا سازمانها وارد میکند.
اهداف امنیت سایبری
هدف امنیت سایبری محافظت از اطلاعات در برابر سرقت و آسیب است. این اطلاعات شامل دادههای حساس، اطلاعات قابل شناسایی و تشخیص هویت افراد، سوابق پزشکی، اطلاعات شخصی، مالکیت معنوی، دادههای مرتبط با فعالیت آژانسهای دولتی و صنعتی میشود.
بدون وجود امنیت سایبری، سازمانها نمیتوانند از خود در برابر نقضهای دادهای (نقض دادهای – Data Breach به رویکردی اشاره دارد که باعث افشای دادههای شخصی کاربران شده و به هکرها اجازه سوء استفاده از اطلاعات و جعل هویت افراد را میدهد.) و حملههای هکری دفاع کنند و به هدفی ساده برای مجرمان سایبری تبدیل میشوند. مخاطرات امنیتی به دلیل گستردهتر شدن ارتباطات در مقیاس جهانی و استفاده از سرویسهای ابری برای ذخیرهسازی اطلاعات حساس و شخصی رو به افزایش است.
پیکربندی غیر اصولی خدمات ابری باعث شده تا حملههای سایبری شکل پیچیدهای به خود بگیرند. هر سازمانی ممکن است قربانی یک حمله سایبری موفق شده و با مشکل نقض دادهای در مقیاس کلان روبرو شود. روزهایی که دیوارهای آتش ساده و نرمافزارهای ضد ویروس تنها راهکارهای امنیتی موثر بودند سپری شده و کارشناسان امنیتی نمیتوانند همچون گذشته به مقابله با تهدیدات سایبری بپردازند و این تهدیدات میتوانند از زوایای مختلفی به سازمانها آسیب زنند.
امنیت سایبری با رویکردهای فنی و آموزشی به مقابله با چالشهای امنیتی میپردازد مثلا کارمندان درباره کلاهبرداریهای سادهای مثل مهندسی اجتماعی (فیشینگ) و حملات پیچیدهتر مثل حملات باج افزاری، بدافزارهایی که برای سرقت مالکیت معنوی یا دادههای شخصی طراحی شدهاند آموزشهای لازم را میبینند.
امنیت سایبری دیگر مفهومی نیست که کسبوکارها به سادگی از آن چشمپوشی کنند. حوادث امنیتی بهطور منظم بر عملکرد مشاغل مختلف در هر اندازهای تأثیرگذار است و اغلب به اعتبار یک شرکت خدشه وارد میکند.
انواع تهدیدات سایبری
تهدیدات در برابر امنیت سایبری به سه دسته تقسیم میشود:
جرایم سایبری – CyberCrime: عبارت است از فرد یا گروهی که سیستمها را هدف قرار میدهند تا درآمد کسب کنند یا خرابکاری کنند.
حمله سایبری – Cyber Attack: اغلب با هدف جمعآوری هدفمند اطلاعات، با انگیزه سیاسی است.
تروریست سایبری – Cyber Terrorisom: با هدف ایجاد رعب و وحشت با خراب کردن سیستمهای الکترونیکی است.
اما برسیم به این مبحث که شرور های سایبری چگونه کنترل سیستم های کامپیوتری را به دست میگیرند. رایجترین روشها برای تهدید امنیت سایبری عبارتند از:
بدافزار – Malware که شامل ویروس، تروژان، باج افزار، Spyware و Adware و Botnets.
SQL injection.
Phishing
Man-in-the-middle attack
Denial-of-service attack
مهندسی اجتماعی -Social engineering
Dridex malware و Romance scams و Emotet malware از جدیدترین روشهای تهدیدات سایبری هستند که در امریکا، انگلیس و استرالیا گزارش شده است.
تهدیدات فضای سایبری با در نظر گرفتن تمامی بردارهای حملهای که کاربران، تجهیزات و شبکهها را نشانه میروند، به صورت زیر دستهبندی میشوند:
تهدیدات شبکهها: کاربران، تجهیزات و کانالهای ارتباطی (شبکههای بیسیم و سیمی) در معرض انواع مختلفی از تهدیدات سایبری نظیر نفوذ، حمله انکار سرویس – DoS، حمله انکار سرویس توزیع شده – DDoS، دوقلوهای شیطانی، حمله مرد میانی، حمله سیلابی، باتنتها، ویروسها، باجافزارها و… قرار دارند.
تهدیدات برنامههای کاربردی: تمامی برنامههای کاربردی از سامانههای مدیریت بانکهای اطلاعاتی گرفته تا برنامههای دسکتاپ، موبایل و سرور ممکن است به آسیبپذیریهایی آلوده باشند که به هکرها اجازه میدهند به واسطه آنها به سامانهها حمله کنند. بهطور مثال، هکرها میتوانند از خطای سرریز بافر برای تغییر کدها و روال اجرای یک برنامه استفاده کرده و با آلودهسازی حافظه اصلی به کدهای مخرب موقت، راه را برای ورود بدافزارها به سامانهها هموار کنند، به همین دلیل برنامهها برای اطمینان از ایمن بودن در برابر حملات نیازمند بهروزرسانی و آزمایش مداوم هستند.
تهدیدات نقاط پایانی: دسترسی از راه دور یکی از ارکان اجتنابناپذیر کسبوکارهای امروزی است. همین مسئله شکاف امنیتی بزرگی به وجود میآورد که در نهایت نقض دادهای را باعث میشود. در این بردار حمله تمرکز هکرها روی کارمندانی است که از منازل خود و از طریق لپتاپهای شخصی به شبکه سازمانی متصل میشوند. در این بردار حمله هکرها میتوانند رمز عبور و نام حساب کاربری یک کارمند را سرقت کرده و به شکل مشروع به شبکه سازمانی نفوذ کنند.
تهدیدات دستکاری دادهها: گاهی اوقات حملههای هکری با هدف دستکاری اطلاعات درون پایگاههای دادهای انجام میشوند. در این بردار حمله هکرها سعی میکنند ابتدا با روبایش یک حساب کاربری به شبکه سازمانی نفوذ کرده، سطح مجوزهای خود را ارتقا داده (مدیر شبکه، مدیر پایگاه داده یا توسعهدهنده پایگاه داده) و در ادامه به ویرایش اطلاعات درون پایگاههای دادهای و نسخههای پشتیبان بپردازند. به همین دلیل بهتر است از لایههای امنیتی چندگانه برای محافظت از اطلاعات شرکت و مشتریان استفاده شود.
تهدیدات هویت: این بردار حمله ارتباط مستقیمی با حمله فیشینگ دارد. در این حمله سعی میشود اطلاعات هویتی مدیرعامل اجرایی یا سایر مدیران اجرایی ارشد سازمان جعل شود و ایمیلهایی با هدف دسترسی به رمزهای عبور، انتقال وجه یا دسترسی به منابع از کارمندان واحدهای مربوطه دریافت شود.
تهدیدات پایگاههای داده و زیرساختها: تمامی شبکههای ارتباطی بزرگ بر پایه تجهیزات فیزیکی و پایگاههای داده کار میکنند. یک حمله موفق به سوییچ یا روتری که آلوده به آسیبپذیری است یا تنظیمات آن به درستی پیکربندی نشدهاند دسترسی نامحدود به منابع را فراهم میکند. در بردار حمله به زیرساختها هکرها سعی میکنند با آلودهسازی تجهیزات مهم مثل سرورها برای اهداف مختلفی نظیر استخراج رمز ارز از آنها استفاده کنند.
تهدیدات تجهیزات همراه: تلفنهای همراه و تبلتها ایدهآلترین ابزارها برای شنود و نفوذ به شبکههای سازمانی هستند. کافی است تنها یک کارمند سازمان بزرگی متقاعد شود تا بدافزاری را روی گوشی خود نصب کند تا به تنهایی هر نوع چالش امنیتی را برای سازمان رقم بزند.
انواع امنیت سایبری
امنیت سایبری به چند زیرمجموعه تقسیم میشود که در ادامه معرفی آنها را معرفی میکنیم.
گزارشها حاکی از آن است که تا پایان سال۲۰۲۱ حملههای سایبری حدود ۶ میلیون دلار به اقتصاد جهانی آسیب وارد میکنند. بر همین اساس راهحلهای امنیتی مختلفی در دسترس شرکتها قرار دارد که همگی در زیرمجموعههای زیر طبقهبندی میشوند:
امنیت زیرساختهای حیاتی: تامین امنیت سایبری زیرساختهای حیاتی به معنای محافظت از شبکههای ارتباطی، شبکه انتقال انرژی، تصفیه آب، چراغهای راهنمایی، پایانههای فروش و مراکز بهداشتی است. این مراکز ممکن است بهطور مستقیم با حملههای سایبری مرتبط نباشند، اما میتوانند به عنوان بستری برای ورود بدافزارها به نقاط پایانی سامانههایی که به آنها متصل میشوند استفاده شوند.
امنیت شبکه: امنیت شبکه از شبکه کامپیوتری در برابر اختلالگران محافظت میکند حال این اختلال میتواند بدافزار باشد و یا هک. امنیت شبکه مجموعه راهکارهایی است که سازمانها را قادر میسازد تا شبکههای رایانهای را از دسترس افراد متجاوز، مهاجمان سازمان یافته و بدافزارها دور نگه دارند. بهطور مثال، سازمانها برای رشد تجاری از کوکیهای شخص ثالث برای ردیابی فعالیتهای کاربران استفاده میکنند، اما گاهی اوقات مشتریان قربانی این مسئله میشوند.
از اینرو برای مقابله با حملات سایبری و بدافزارهای مرتبط با شبکه باید موارد زیر را انجام دهید:
برنامه امنیتی نظارت بر شبکه داخلی و زیرساختها را به کار گیرید و از فناوریهای نوین مثل یادگیری ماشین برای بررسی ترافیک غیر عادی شبکه استفاده کنید.
برای بهبود امنیت شبکه لاگینهای اضافی را محدود کنید.
برنامه تعویض منظم رمزهای عبور را تدوین کنید.
برنامههای ضد ویروس قدرتمند نصب کنید.
دیوارهای آتش را به درستی پیکربندی کنید.
دسترس میهمان یا ناشناس را محدود کنید.
ترافیک ورودی از اینترنت را ارزیابی کنید.
از رمزگذاری برای محافظت از اطلاعات استفاده کنید.
بهبود امنیت با اتکا به ابر: بیشتر سازمانها به دنبال استفاده از هوش مصنوعی برای بهبود مشاغل خود، افزایش تجربه مشتری و بهبود عملکردها هستند. با وجود حجم انبوهی از دادههای تولید شده توسط بخشهای مختلف یک سازمان که اغلب فاقد ساختار و توسط منابع مختلف تولید میشوند، شبکههای سازمانی با تهدید بالقوه روبرو هستند. از اینرو، شرکتهای فعال در زمینه خدمات ابری با پیادهسازی راهکارهای امنیتی بالقوه به سازمانها اجازه میدهند این حجم عظیم از دادههای مستعد چالشهای امنیتی را در فضای خارج از شبکه سازمانی ذخیرهسازی و مدیریت کنند.
امنیت با چاشنی اینترنت اشیا: یکی دیگر از راهکارهای نوین امنیتی، برخواسته از دل اینترنت اشیا است که تا پایان سال۲۰۲۱ بازاری به ارزش ۵۲۰ میلیارد دلار خواهد داشت. تجهیزات و حسگرهای هوشمند در تعامل با اکوسیستم اینترنت اشیا میتوانند از تجهیزات تجاری به بهترین شکل محافظت کنند، زیرا با ارائه اطلاعات لحظهای گزارش دقیقی درباره عملکرد تجهیزات در اختیار شرکتها قرار میدهند.
بهبود امنیت با اتکا به برنامههای امنیتی: کاربران شیفته برنامههای مختلفی هستند که سهولت در انجام کارها را به ارمغان میآورند. برنامههای کاربردی نیز همانند شبکههای ارتباطی مستعد حملههای سایبری است، پس مهم است از راهحلهای نرمافزاری و سختافزاری نظیر سامانههای تشخیص نفوذ، سامانههای پیشگیری از نفوذ، دیوارهای آتش، ضدویروسها و هانیپاتها و ضدبدافزارها برای محافظت از برنامههای کاربردی استفاده کنید.
تدوین برنامه بازیابی پس از فاجعه: در صورت بروز یک حمله سایبری بهتر است از برنامه بازیابی پس از فاجعه برای بازگرداندن اطلاعات سالم استفاده کنید تا کسبوکارتان تداوم پیدا کند. برای این منظور به برنامه جامعی نیاز دارید که توسط کارشناسان امنیتی تدوین شده باشد. Disaster recovery و business continuity مشخص میکنند سازمان چگونه به از دست رفتن دیتا پاسخ میدهد. سیاست Disaster Recovery مشخص میکند چگونه اطلاعات پس از وقوع حادثه، به حالت قبل ریاستور شوند. Business continuity یا استمرار کسبوکار، برنامه سازمان برای بازگشت به شرایط عادی پس از وقوع حوادثی مانند سیل و زلزله است.
امنیت اپلیکیشن: روی نگهداری نرم افزار و دستگاهها تمرکز دارد. قبل از پیاده سازی دستگاه یا برنامه باید زمینه امنیت آن را تامین کرد.
امنیت اطلاعاتی: از یکپارچگی و حریم خصوصی دیتا محافظت میکند. این کار هم در رسانه ذخیره سازی و هم هنگام انتقال اطلاعات انجام میشود.
امنیت عملیاتی: شامل پروسهها و تصمیماتی است که برای کنترل و حفاظت از دیتا انجام میشود. مثلا Permission های کاربر هنگام دسترسی به شبکه و یا فرآیندهایی که مشخص میکنند اطلاعات چه موقع و کجا ممکن است ذخیره یا به اشتراک گذاشته شوند.
آموزش کاربر: به مواردی غیرقابل پیشبینی امنیت سایبری اشاره میکند یعنی افراد. هر کسی ممکن است به طور تصادفی ویروسی وارد سیستم امنیتی کند. آموزش کاربر برای حذف پیوستهای مشکوک در ایمیل، وصل نشدن به USB های ناشناس، و دیگر موارد مهمی که حیاتی است باید جزو برنامه امینت سازمانی هر شرکتی باشد.
تامین امنیت کاربر
بسیاری از شرکتها فقط آنتیویروسی را خریده و نصب میکنند با این تصور که برای حفاظت از آنها کافیست. با وجودی که این کار اهمیت دارد، اما اصلا کافی نیست. در دنیایی که افراد و سازمانهایی هستند که سعی در دزدیدن اطلاعات شما دارند، باید از چندین سطوح امنیتی استفاده کنید که هم شامل نرم افزار میشود و هم سخت افزار. باید از رمزگذاری داده و پسوردهای قوی که کاربران نتوانند آن را غیرفعال کنند نیز استفاده شود. حفاظت ار کاربر و امنیت Endpoint، قسمت مهمی از امنیت سایبری است. این کاربر نهایی است که ممکن است باموبایل و دسکتاپ و لپ تاپ، به طور تصاودفی بدافزار یا هر شکلی از تهدید سایبری را آپلود کند.
امنیت سایبری برای تامین امنیت کاربر از پروتکلهای رمزنگاری استفاده میکند تا ایمیلها، فایلها و دیگر اطلاعات را رمزگذاری کند. این جفاظت تنها در انتقال دیتا نیست بلکه در برابر گم شدن و دزدیده شدن اطلاعات هم هست. نرم افزارهای امنیتی، کامپیوترهای کاربر را اسکن میکنند تا کدهای مشکوک را پیدا و حذف کنند. برنامههای امنیتی حتی میتوانند کدهای خرابکار مخفی در Primary Boot Record را تشخیص داده و حذف کنند و طوری طراحی شدهاند که دیتا را روی هارد درایو رمزگذاری کنند.
پروتکلهای امنیت الکتورنیکی روی تشخیص بلادرنگ تشخیص بدافزار تمرکز دارد. بسیاری از آنها از آنالیز رفتاری و سابقه استفاده میکنند تا رفتار یک برنامه را مانیتور کنند و با کدهایشان در برابر ویروسها و تروژانها مقابله کنند. برنامههای امنیتی با یادگیری رفتار کاربر میتوانند آلودگی را تشخیص دهند.
نشت دادههایی که میتوانند منجر به سرقت هویت و افشای اطلاعات حساس در مکانهای عمومی مثل شبکههای اجتماعی شوند رو به افزایش است. اطلاعات حساس مانند شمارههای تأمین اجتماعی، اطلاعات کارت اعتباری و جزئیات حساب بانکی ممکن است در سرویسهای ذخیرهساز ابری مانند دارپباکس یا گوگل درایو ذخیره شوند.
واقعیت این است که تمامی کاربران فضای سایبری برای انجام فعالیتهای روزمره از سیستمهای کامپیوتری استفاده کرده و به آنها اعتماد میکنند. همین مسئله باعث شده تا وابستگی ما به سرویسهای ابری بیشتر شود، در حالی که ضعفهای مستتر در سرویسهای ابری، تلفنهای هوشمند و اینترنت اشیا به درستی شناسایی نشوند. به همین دلیل مهم است که تفاوت میان امنیت سایبری و امنیت اطلاعات را درک کنیم، حتی اگر مهارتهای فنی این دو اصطلاح به یکدیگر شبیه باشند.
در چند سال گذشته دولتها مقوله امنیت سایبری را به شکل جدیتری مورد توجه قرار دادهاند. GDPR مثال عالی در این زمینه است که سازمانهایی که در اتحادیه اروپا به فعالیت اشتغال دارند را ملزم کرد از قوانین سفت و سخت اتحادیه اروپا پیروی کنند، رویکردی که موفق شده به میزان قابل توجهی مانع نقضهای دادهای شود. از مهمترین نکات امنیت سایبری که باید دقت ویژهای به آنها داشته باشید به موارد زیر باید اشاره کرد:
نقض دادهای را اعلام کنید.
کارشناس امنیت برای محافظت از اطلاعات استخدام کنید.
برای کاربردهای تجاری که نیازمند دادههای کاربران هستند از آنها کسب اجازه کنید.
دادهها را برای حفظ حریم خصوصی افراد ناشناس کنید.
اطلاعات را به شکل عمومی افشا نکنید تا مجبور به پاسخگویی به نهادهای قانونی نشوید.
در صورت نقص دادهای در اسرع وقت به مقامات مربوطه گزارش دهید.
تمام سطوح سازمان را در مورد خطرات مهندسی اجتماعی و کلاهبرداریهای رایج مهندسی اجتماعی مانند ایمیلهای فیشینگ و اشتباه تایپی (typosquatting) و حمله جعل آدرس اینترنتی (URL Hijacking) آگاه کنید.
روی خرید و بهکارگیری ابزارهایی که دسترسی به اطلاعات را محدود میکنند سرمایهگذاری کنید، دسترسی افراد ثالث یا پیمانکاران به اطلاعات سازمانی را محدود کنید و بهطور مداوم دستگاهها، پایگاههای داده و اطلاعاتی که با خطر نشتی روبرو هستند را اسکن کنید.
از گذرواژههای پیچیده و طولانی همراه با احراز هویت دو عاملی یا چند عاملی برای ایمنسازی دسترسی به حسابهای کاربری استفاده کنید. با توجه به اینکه در مکانیزم احراز هویت دو یا چند عاملی از لایههای امنیتی مختلفی برای ایمنسازی دسترسی به حسابها استفاده میشود، اگر هکری بتواند رمز ورود به حساب کاربری را بهطور دقیق حدس بزند، هنوز یک مرحله امنیتی اضافی برای تصاحب حساب کاربری پیش رو دارد.
بهتر است از مکانیزمهای ارتباطی ایمن مثل شبکه خصوصی مجازی برای اتصال به شبکه سازمانی استفاده کنید. اینکار مانع از آن میشود تا هکرها بتوانند با سهولت حملههای مرد میانی را پیادهسازی کنند.
بهتر است برای اتصال به شبکههای سازمانی یا ارسال اطلاعات حساس از وایفای عمومی استفاده نکنید، زیرا این احتمال وجود دارد که هکری قادر به شنود اطلاعات باشد.
نرم افزارها و سیستم عامل خود را آپدیت کنید. بهتر است از جدیدترین وصله ها – Patch استفاده کنید.
از نرم افزار آنتی ویروس استفاده کنید. این راهکار امنیتی، تهدیدات را تشخیص میدهند و پاک میکنند. به یاد داشته باشید همواره آنتی ویروس را آپدیت نگه دارید.
پیوست ایمیلهای دریافتی از فرستنده ناشناس را باز نکنید چون ممکن است بدافزار داشته باشند.
روی لینکهای موجود در ایمیل که از فرستنده ناشناس یا وبسایتِ ناآشنا است کلیک نکنید.
برای راهاندازی VDI در بستر VMware نیاز به مولفههای مختلفی داریم. Connection Server، سرور اصلی زیرساخت VDI است. اولین و مهمترین مولفه برای راه اندازی VDI کانشکن سرور است که به عنوان سروری داخلی راهاندازی شده و وظیفه مدیریت و آمادهسازی دسکتاپ ها را برعهده دارد. به عنوان اولین مرحله از آموزش vmware horizon 7 باید کانکشن سرور view را نصب کنید. این سرور که نقش مهم و اساسی در بستر VDI بازی میکند بعنوان اولین المان در زیر ساخت VDI نصب میشود. در این مقاله قصد داریم با نیازمندی های نصب vmware horizon، آموزش تصویری نصب vmware horizon و نحوه نصب رول Connection Server را به صورت مرحله به مرحله آموزش دهیم. ب
همان طور که در مطلب مجازی سازی دسکتاپ مطالعه کردید جهت راهاندازی VMware Horizon View نیاز به مولفههای مختلفی داریم که از مهمترین آنها کانکشن سرور view است.
کانکشن سرور مولفه اصلی زیرساخت View است و نقش مهمی در اتصال کاربران به دسکتاپهای مجازی بازی میکند. البته این اتصال میتواند به ماشین مجازی، پی سی فیزیکی و RDS مایکروسافت صورت گیرد. اولین رولی که در زیرساخت VDI بر پایه VMware نصب میشود کانکشن سرور است. سرویسی نرم افزاری که عملکرد آن برای کلاینت ها شبیه به بروکر broker است. کانکشن بروکر برنامهای نرم افزاری است که به کاربران اجازه میدهد بعد از احراز هویت به دسکتاپ خود متصل شده و در صورت قطعی دوباره آنها را به همان سیستم هدایت میکند.
در نقش Connection Server، کاربرانی که درخواست اتصال میدهند ابتدا هویت سنجی شده و سپس بر اساس دسترسیهای تعریف شده، دسکتاپ یا برنامه مورد نیاز را تحویل میگیرند. کانکشن سرور باید روی سروری نصب شود که سرویسهایی مثل IIS و Terminal service و AD و … روی آن وجود نداشته باشد به عبارت دیگر این سرور را مجزا در نظر بگیرید. همچنین سرور کانکشن View باید عضو دامینی باشد که کلاینت ها در آن قرار دارند.
سازمانهایی که به دنبال پیادهسازی سریع یک معماری ترکیبی هستند، میتوانند از راهحلهای قدرتمندی مثل VMware Horizon و vSphere و Microsoft RDSH و سرورهای دسکتاپ مجازی درون سازمانی در تعامل با یک سطح کنترل (Control plane) ابرمحور استفاده کنند.
کاربرد VMware Horizon در آمادهسازی دفاتر از راه دور، استمرار فعالیتهای تجاری، دستیابی به بهترین عملکرد در زمان بروز حوادث غیرقابل پیشبینی و دستیابی به اصل دسترسپذیری مداوم است. Horizon میتواند از هر ابر عمومی که از زیرساخت VMware vSphere یا سرویس Cloud Horizon اختصاصی در Microsoft Azure یا IBM Cloud پشتیبانی کند بهره ببرد.
کنسول ادمین Horizon View روی کانکشن سرور
کنسول ادمین Horizon View روی کانکشن سرور است. وب اپلیکیشنی که برای مدیریت وضعیت Horizon مورد استفاده قرار گرفته و امکانات زیر را در اختیار ادمین میگذارد:
ایجاد دسکتاپ های مجازی یا Poolها (دسکتاپ Pool: مجموعهای از دسکتاپهای مجازی که شبیه به یکدیگر هستند. مثلا Pool مربوط به واحد منابع انسانی که سیستم عامل و برنامه های مخصوص به آن واحد را دارد.)
برقراری ارتباطی امن بین کاربران و دسکتاپ ها و برنامهها
بررسی و مانیتور رخدادها در محیط Horizon
کانکشن سرور در VMware Horizon چطور کار میکند؟
تمام کاربران میتوانند از طریق اجرای برنامه VMware Horizon Client و یا از طریق وب به دسکتاپ VDI خود متصل شوند. این پروسه چطور انجام میشود؟
مرحله ۱ و ۲: کاربر وقتی برنامه را اجرا میکند آدرس کانکشن سرور را وارد و درخواست ورود به سیستم را ارسال میکند که این درخواست شامل نام کاربری و پسورد اکتیو دایرکتوری است.
مرحله ۳: کاربر از طریق کانکشن سرور با اکتیو دایرکتوری اعتبارسنجی شده و در صورت تایید، روند ورود به سیستم ادامه پیدا میکند.
مرحله ۴: پس از اعتبارسنجی، کانکشن سرور، vCenter را فراخوانی کرده تا دسکتاپ مجازی ساخته شود
مرحله ۵: و براساس دسترسیهایی که به او داده شده دسکتاپ ها و برنامهها نمایش داده شود.
نکات مهم در نصب VMware Horizon Connection Server
View Connection Server یک کارگزار (broker) اتصال دسکتاپ است که امکان نصب آن روی ماشین فیزیکی یا ماشین مجازی وجود داشته و با تخصیص یک آدرس آیپی ایستا به آن امکان مدیریت کارآمد ماشینهای مجازی پدید میآید.
View Connection Server به حداقل ۴ گیگابایت رم یا بیشتر و یک آدرس آیپی ایستا نیاز دارد. برای نصب و راهاندازی View Connection Server پیشنیازهای کمی لازم است، اما View Connection Server باید عضوی از اکتیو دایرکتوری باشد و حداقل به یک میزبان ESXi و یک سرور vCenter در حال اجرا نیاز دارد.
در زمان نصب View Connection Server یک گواهینامه دیجیتالی امضا شده در اختیار کاربران قرار میگیرد، هرچند در زمان نصب هشداری مبنی بر وجود یک اشکال امنیتی در ارتباط با گواهی امنیتی مذکور وجود دارد، اما در زمان نصب هشدار را نادیده بگیرید، زیرا پس از پایان نصب امکان دریافت یک گواهینامه معتبر از مرجع صدور گواهینامه (CA) برای برقراری ارتباط با سرور فراهم است.
نکته مهم دیگری که هنگام نصب سرور View Connection باید به آن دقت کنید این است که سیستم انتخاب شده نباید یک کنترلکننده دامنه اکتیو دایرکتوری – AD DC، سرور IIS مایکروسافت، VMware vCenter Server یا Microsoft Terminal Server باشد. علاوه بر این، هنگام نصب سرور View Connection باید حساب مدیر horizon معتبری داشته باشید.
اگر در نظر دارید View Connection Server در تعامل با یک دیوارآتش سازمانی نصب شود، ابتدا باید نمونههای متعلق به سرور View Connection که قرار است ایجاد شوند را برای مولفه LDAP پیکربندی کنید. به ویژه زمانی که قرار است سرور فوق درون یک شبکه غیرنظامی (DMZ) قرار بگیرد و به عنوان یک سرور ایمن (Security Server) به کلاینتها خدمترسانی کند. شکل زیر چگونگی پیادهسازی این معماری را نشان میدهد.
بهطور معمول، سرپرستان شبکه میتوانند از گزینه نصب استاندارد سرور Connection Server در قالب یک سرور منفرد استفاده کنند. هنگامی که گزینه نصب استاندارد را انتخاب میکنید، نصب بر مبنای یک پیکربندی جدید و محلی View LDAP آغاز میشود. در این حالت، طرحواره از قبل آماده شده همراه با Directory Information Tree و فهرستهای کنترل دسترسی به همراه دادههای موردنیاز برای پیکربندی مقادیر اولیه تعریف و بارگذاری میشوند. پس از اتمام نصب این امکان فراهم است که از طریق Horizon Administrator که در ادامه با آن آشنا خواهید شد به پیکربندی دادههای View LDAP بپردازید.
Connection Server قادر است برخی از ورودیهای View LDAP را بهطور خودکار در حافظه خود نگهداری کند. نکته بسیار مهمی که به عنوان سرپرست شبکه باید به آن دقت کنید این است که Connection Server را نمیتوان روی ماشین فیزیکی یا مجازی که هر یک از مولفههای نرمافزاری Horizon مثل Horizon Agent، Horizon Client، Security Server، View Composer یا replica server روی آن قرار دارند نصب کرد.
بهطور پیشفرض، هنگام نصب Connection Server مولفه HTML Access روی سرور نصب میشود. این مولفه صفحه پرتال کاربری Horizon 7 را پیکربندی میکند و آیکون مربوط به Horizon Client و HTML Access را نشان میدهد. آیکون فوق به کاربران امکان میدهد تا هنگام اتصال به دسکتاپ خود به HTML Access دسترسی داشته باشند.
سیستم عامل و پیش نیاز سخت افزاری نصب کانکشن سرور
در این قسمت پیش نیازهای نصب vmware horizon را بررسی میکنیم. برای آنکه بتوانید از VMware Horizon Connection Server استفاده کنید به سیستم عامل سرور نیاز دارید. خوشبختانه Horizon از خانواده سیستم عاملهای سرور مایکروسافت پشتیبانی میکند. بنابراین اگر هر یک از سیستم عاملهای فوق را روی سرور نصب کنید، مشکل خاصی از بابت نصب Horizon ندارید. برای نصب و راهاندازی کانکشن سرور بهتر است بنا به توصیههای VMware کانکشن سرور را روی یکی از سیستم عامل های سروری زیر نصب کنید:
Windows Server 2008 R2 64-bit with SP1 (Standard, Enterprise, or Datacenter)
Windows Server 2012 R2 64-bit (Standard or Datacenter)
Windows Server 2016 64-bit (Standard or Datacenter)
Windows Server 2019 64-bit (Standard or Datacenter)
بعد از ایجاد زیرساختهای مناسب سخت افزاری، نصب Connection View خود را آغاز میکنیم. نسخه نصبی مورد نظر ما در این آموزش VMware-Horizon-7.12-Enterprise-Edition است. ویندوز سروری که نصب بر روی آن انجام میشود نسخه دیتاسنتر ۲۰۱۹ است.
رول View Connection روی یک سرور به صورت مجزا نصب میشود. جدول زیر که از سایت VMware تهیه شده است شامل حداقلها و مقادیر توصیه شده نیازهای سخت افزاری بری راه اندازی کانکشن سرور است. مسلما برای استفاده بهینه از این سرور بهتر است نیازهای سخت افزاری خود را بر اساس قسمت توصیه شده (Recommended) تهیه کنید.
Recommended and Supported
Component
Row
Windows Server 2008 R2 SP1 (Standard, Enterprise & Datacenter)
Operating Systems
۱
Windows Server 2012 R2 (Standard & Datacenter)
Windows Server 2016 (Standard & Datacenter)
۴ CPU’s
Processor
۲
۱ Gbps NIC with static IP address
Networking
۳
۱۰ GB RAM or higher for deployment of 50 or more desktop
Memory
۴
۶۰ GB free space
Disk Space
۵
سرور مورد استفاده در این آموزش چون جنبه آزمایشی و آموزشی داشته مشخصات سخت افزاری توصیه شده رعایت نگردیده است اما اگر شما قصد راه اندازی این سیستم در محیط عملیاتی را دارید حتما به موارد توصیه شده توسط VMware دقت بفرمایید.
مشخصات سرور آموزشی ما مطابق با جدول زیر است:
Comment
Component
Row
Windows Server 2019 Datacenter
Operating system
۱
۴ CPU
Processor
۲
۱.۰ Gbps
Network
۳
۴ GB
Memory
۴
۵۰ GB
Disk Space
۵
ملزومات شبکه
سرپرستان شبکه میتوانند سرورهای Horizon View Connection را با سرورهای “replica” پیکربندی کنند. بهطور معمول، نیازهای شبکهای سرورهای Horizon شامل یک ارتباط LAN پر سرعت گیگابیتی یا بیشتر است. دقت کنید که سرعت کم باعث ایجاد تاخیر در عملکرد سرورها شده و مشکلاتی در ارتباط با اتصال، بازتولید (replication) و … را به وجود میآورد.
ویامویر برای حل مشکلات این چنینی مکانیزمی بهنام Cloud Pod Architecture را ارائه کرده که قابلیت اتصال به یک شبکه گسترده را دارد. سرپرستان شبکه با استفاده از Cloud Pod Architecture میتوانند ۲۵ پاد (pod) را به هم مرتبط کنند تا یک محیط عملیاتی یکپارچه در گستره جغرافیایی وسیعی پدید آید.
پیش نیاز نرمافزاری نصب VMware Horizon Connection Server
بهطور معمول برای آنکه بتوانید از مزایای View Connection Server استفاده کنید به ملزومات نرمافزاری مشخصی نیاز دارید. ویامویر ابزار قدرتمند VMware Product Interoperability Matrix را در اختیار مدیران شبکه قرار میدهد تا به ارزیابی سیستمی بپردازند که قرار است View Connection Server روی آن نصب شود تا به این شکل اطلاعات دقیقی در ارتباط با ملزومات موردنیاز پیدا کنند. اگر ابزار مذکور ناسازگاری در این زمینه شناسایی کند، گزارش کاملی در اختیار مدیر شبکه قرار میدهد. بهطور مثال، اگر به دنبال VMware Horizon 7 به عنوان راهکار هستید در ادامه VMware vSphere Hypervisor (ESXi) را به عنوان پلتفرم انتخاب کنید، گزینههایی همانند شکل زیر را دریافت میکنید که نسخههای سازگار ESXi با Horizon 7.3.0 را نشان میدهد.
مراحل نصب VMware Horizon Connection Server
مراحل راه اندازی vdi با Horizon View به ترتیب زیر است:
۱. به سروری که قرار است Horizon View Connection روی آن نصب شود متصل شوید. این سرور باید عضوی از دامین باشد. در مثال نام سرور ما HZVCON-SRV است و عضوی از اکتیودایرکتوری ما است.
۲. پس از دانلود نرم افزار vmware horizon، برای شروع فرآیند نصب، فایل VMware-Horizon-Connection-Server-x86_64-7.12.0-15770369 را اجرا میکنیم.
۳. در این مرحله اطلاعاتی در مورد نسخه محصول و پیام خوش آمدگویی داده میشود. جهت ورود به مرحله بعدی دکمه Next را کلیک کنید.
۴. توافقنامه مربوط به نصب نمایش داده میشود که برای ادامه باید گزینه I accept the terms in the license agreement را انتخاب کرده و سپس بر روی دکمه Next کلیک کنیم.
۵. فولدری که در نظر داریم فایلهای VMware View Composer در آن قرار گیرد را انتخاب میکنیم. بهتر است فولدر پیش فرض را تغییر نداده و بر روی دکمه Next کلیک کنیم.
۶. در این مرحله مفاهیمی که در مقالات قبلی توضیح دادیم بسیار کاربردی است. در اینجا چون در نظر داریم رول Connection View را نصب کنیم باید گزینه Horizon 7 Standard Server را انتخاب کرده و تیک Install HTML Access را بزنیم. انتخاب این گزینه به کاربران این امکان را میدهد تا هنگام اتصال به دسکتاپهای خود بتوانند با استفاده از پروتکل Blast و از طریق HMTL5 مرورگر خود به سیستم متصل شوند. در آخرین قسمت امکان انتخاب نسخه IP وجود دارد. که ما IPv4 را انتخاب میکنیم. در انتها بر روی دکمه Next کلیک کنید.
۷. در این مرحله، باید کلمه عبوری را برای محافظت از دیتاهای بکاپ گرفته شده وارد کنیم. در هنگام بازیابی اطلاعات این کلمه عبور حیاتی است. همچنین در قسمت Enter password reminder گزینهای برای یادآوری کلمه عبور در نظر میگیریم.
۸. صفحه تنظیمات مربوط به فایروال نمایان میشود. در صورت انتخاب گزینه Configure Windows Firewall automatically تنظیمات لازم جهت باز کردن پورتهای مورد نیاز در فایروال اعمال میگردد در غیر این صورت لیست پورت هایی که باید به صورت دستی باز شود قابل مشاهده است. بهتر است گزینه اول را انتخاب کنید. در آخر بر روی گزینه Next کلیک کنید.
۹. در این مرحله، دسترسی لازم برای کاربری که قرار است مراحل نصب را انجام دهد مشخص میشود. این کاربر میتواند به صورت لوکال یا تحت دامین انتخاب شود. توصیه میشود کاربری با دسترسی ادمین برای horizon view ایجاد کنید. برای ورود به مرحله بعد بر روی دکمه Next کلیک کنید.
۱۰. در این مرحله صفحه User Experience نمایش داده میشود. با فعال کردن تیک بازخوردهای شما از برنامه برای VMware ارسال میگردد. پیشنهاد میکنم این گزینه را غیرفعال کنید و بدون دردسر با زدن دکمه Next وارد مرحله بعد شوید.
۱۱. در مرحله آخر خلاصهای از موارد را مشاهده میکنید. با کلیک بر روی دکمه Install فرآیند نصب آغاز میشود.
۱۲. هنگامی که مراحل نصب با موفقیت به اتمام برسد صفحه زیر نمایش داده میشود.
۱۳. اگر تیک گزینه Show the documentation فعال باشد و سپس بر روی دکمه Finish کلیک کنید به صورت خودکار وارد سایت VMware میشود و مطالب تکمیلی جهت آشنایی بیشتر برای شما نمایش داده میشود. بهتر است تیک را برداشته و بر روی Finish کلیک کنید.
نکته: اگر به هر دلیلی در فرآیند نصب با مشکلی مواجه شوید لاگ مربوط به رخدادهای ایجاد شده در آدرس زیر قابل دسترس است.
TEMP%\vminst.log_date_timestamp
بعد از کامل شدن مراحل نصب، آیکون Horizon Administrator Console بر روی صفحه دسکتاپ سرور نمایان میشود.
در مراحل بعدی در مورد تنظیمات کنسول ادمین و نکات لازم و ابتدایی جهت راه اندازی را انجام میدهیم.
مجازی سازی سرورها در مراکز داده چند سالی است که طرفداران زیادی پیدا کرده اما طرفداران دسکتاپ های مجازی هنوز به پای آن نمیرسند. VMware View محصول شرکت VMware در زمینه دسکتاپ مجازی است که در کنار رقبایش یعنی Citrix XenDesktop و Microsoft Remote Desktop خودنمایی میکند. در این مقاله میپردازیم به این که VMware View چیست و چطور کار میکند همچنین اجزای VMware Horizon View را معرفی و تشریح میکنیم.
vmware horizon که در گذشته به نام Horizon View شناخته میشد محصول vmware در حوزه مجازی سازی است که برای سیستم عاملهای ویندوز، لینوکس و مکاوس تولید شده است. این محصول ابتدا با نام VMware VDM به فروش رسید، اما با انتشار نسخه ۳.۰.۰ در سال ۲۰۰۸ به “VMware View” تغییر نام یافت. سپس همراه با عرضه نسخه ۶ در آوریل ۲۰۱۴ به “Horizon View” تغییر نام دیگری داد و اکنون به نام VMware Horizon شناخته میشود.
VMware Horizon زیرساخت دسکتاپ مجازی و برنامههای کاربردی است که قابلیتهای کاربردی و مهمی در اختیار کاربران قرار میدهد. دسکتاپ مجازی به زبان ساده عبارت است از: ذخیره دسکتاپ کاربر روی سرور مرکزی، این دسکتاپ به صورت ماشین مجازی روی سرور قرار میگیرد. کاربر میتواند از هر مکانی با استفاده از برنامه ریموت کلاینت به سرور وصل شود. معمولا یک سیستم عامل دسکتاپ شبیه به ویندوز مایکروسافت در یک ماشین مجازی روی یک هایپروایزر اجرا میشود.
در واقع کاربر از تین کلاینت برای برقراری این ارتباط استفاده میکند. تین کلاینت ها هم میتوانند سخت افزار ارزان قیمتی باشند که فقط یک مانیتور و موس و کیبورد دارند، هم میتوانند برنامهای باشند که روی PC نصب میشود. چون دسکتاپ روی سرور قدرتمندی قرار گرفته یا به اصطلاح هاست شده، تمام پردازشهای دسکتاپ کاربر روی سرور انجام میشود. پس منابعی که تین کلاینت لازم دارد بسیار کم است و نیازی به قوی بودن Thin Client نیست. اطلاعات بین تین کلاینت و سرور هاست جابجا میشود. این اطلاعات شامل ویدئو، ورودی های موس و کیبورد و اتصالات جانبی مانند USB و پرینتر است.
مولفههای مختلف VMware Horizon عبارتند از:
VMware vSphere Hypervisor (ESXi با مجوز vSphere)
سرور VMware vCenter (مدیریت محیط مجازی سازی)
View Manager (مدیریت پیشرفته View همراه با خودکارسازی و ارائه گزینههای پیشرفته شبیهسازی)
View Manager (مدیریت View Environment)
View Client (برای برقراری ارتباط میان سیستمعامل دسکتاپ و View)
VMware ThinApp (مولفه مجازیساز برنامهها)
View Persona Management (برای مدیریت پروفایل کاربر)
vShield Endpoint (ضدویروسی با قابلیت بارگذاری آفلاین)
VMware View باعث تقویت vSphere که پلتفرم هاست ماشین مجازی است میشود. به عبارت دیگر دسکتاپ های کاربران همان ماشین های مجازی هستند که روی هاست های ESXi یا ESX اجرا میشود. کاربران میتوانند از تمام مزایای vSphere استفاده کنند مثل VMotion و snapshots و Distributed Resource Scheduler یا DRS و …
VMware به ازای هر سوکت پردازنده فیزیکی مجوز vSphere hypervisor را ارائه میدهد. هایپروایزور vSphere برای دسکتاپ از نظر عملکرد همتراز با vSphere Enterprise Plus است. VMware View دارای دو نسخه است:
سازمانی (Enterprise): همراه با vSphere برای دسکتاپها، سرور vCenter و View Manager ارائه میشود.
شرکتی (Premier): همراه با View Composer ، Persona Management ، vShield Endpoint و ThinApp در دسترس مصرفکنندگان قرار دارد.
برای آنکه کاربران به منابع دسکتاپ مثل صفحهکلید، ویدئو، ماوس به بهترین شکل دسترسی پیدا کنند و بتوانند فعالیتهای روزمره را بدون مشکل انجام دهند به یک کانال ارتباطی قدرتمند نیاز است. بر همین اساس VMware View از پروتکلهای VMware Blast Extreme و Microsoft RDP و Teradici PCoIP پشتیبانی میکند تا شرکتها بتوانند بر مبنای نوع معماری که انتخاب کردهاند از گزینه مناسب استفاده کنند.
VMware Horizon Suite بهطور کامل با محصول vSphere ادغام شده تا قدرتمندترین و یکپارچهترین راهکار مجازی سازی در اختیار شرکتها قرار گیرد. محصولات رقیب این شرکت مثل Citrix XenDesktop نمیتوانند همتراز با vSphere و Horizon View راهکاری یکپارچه در اختیار کسبوکارها قرار دهند.
ویژگی ذخیرهسازی و صرفهجویی IOPS که از طریق vSphere و به شکل منحصر به فرد در Horizon View و Horizon Suite وجود دارد به شرکتها اجازه میدهد دادهها را به شکل هوشمندانهتر و دقیقتری ذخیرهسازی کنند.
معرفی VMware Horizon Suite
امروزه نیروی کار سیار به روشی بهتر، ایمنتر و پایدارتر برای دسترسی به فضای کاری و برنامههای کاربردی نیاز دارد. بهطوری که بتواند از هر مکان و هر دستگاهی فعالیتهای روزانه خود را انجام دهد. در همین حال، دپارتمانهای فناوری اطلاعات سازمانها به راهحلی قابل اعتماد نیاز دارند که فرآیند مدیریت آن با سهولت انجام شده و پیچیدگی خاصی نداشته باشد.
برای پاسخگویی به این الزامات حیاتی، شرکت ویامویر محصول VMware VMware Horizon Suite را معرفی کرد. این مجموعه ارزشمند شامل VMware Horizon View و VMware Horizon Mirage و VMware Horizon Workspace است و قابلیتهای کاربردی مهمی به شرح زیر فراهم میکند:
ارائه برنامههای کاربردی و دسکتاپ مجازی
ایمیجی مدیریت شده از ویندوز که قابلیت پشتیبانگیری و بازیابی را ارائه میکند.
اشتراکگذاری فایل
مدیریت فضای کاری موبایل
طبقهبندی برنامههای کاربردی
مدیریت مبتنی بر خطمشیهای متمرکز
ویامویر با ارائه Horizon Suite سعی کرده است تمامی ملزومات موردنیاز شرکتها را در قالب یک مجموعه واحد ارائه کند. محصولی که در مقایسه با نمونههای مشابه مزایای رقابتی زیادی دارد. سازمانهایی که از محصول مذکور استفاده میکنند پس از گذشت مدت زمان کوتاهی متوجه خواهند شد راهحلی که Horizon Suite ارائه میکند در مقایسه با نمونههای مشابه مثل Citrix گزینههای بیشتری در اختیار آنها قرار میدهد. صرفهجویی در هزینههای جانبی و بازگشت سریعتر سرمایه (ROI) تنها بخشی از مزایای شاخص این محصول هستند.
ویامویر در توصیف این محصول میگوید: «قابل اعتماد بودن، پایداری، سادگی در مدیریت و ارائه بهترین تجربه به کاربر نهایی از ویژگیهای مثبت این محصول هستند.» یکی دیگر از مزایای شاخص این محصول تحلیل و خودکارسازی است. تجزیه و تحلیل ابرمحور مبتنی بر VMware vRealize Operations برای دسکتاپها و برنامههای کاربردی دید جامعتری در مقایسه با نمونههای مشابه مثل XenDesktop شرکت سیتریکس ارائه کرده و به تیمهای فناوری اطلاعات کمک میکند با تجزیه و تحلیل عملکرد سرویسها پایداری و عملکرد شبکه را بهبود بخشند.
مجازیسازی دسکتاپ و سرور دو مفهوم عجین شده با یکدیگر هستند، بر همین اساس مهم است که تفاوتهای این دو مفهوم به درستی شرح داده شوند.
در هر دو حالت یک لایه انتزاعی به سرور فیزیکی افزوده میشود که بهنام هایپروایرز معروف است. در بحث مجازیسازی سرور، سرور به شکل انتزاعی به کانتینرهایی تقسیم میشود که این فرآیند ممکن است به شکل سختافزاری انجام شود که بهنام فلز لخت (Bare Metal) معروف است یا میتواند در محیط سیستمعامل میزبان انجام شود. در ادامه میتوان بر مبنای نیازهای کاری کاربران، نرمافزارها را به محیطهای مجازی جداگانهای اضافه کرده، حذف کرده یا اجرا کرد. در رویکرد مجازیسازی سرور ما با ایمیجهایی در تعامل هستیم که به منظور بهبود بارهای کاری و بهبود عملکرد کاربران اجرا میشوند.
مجازی سازی دسکتاپ با راهحلهایی مثل VMware Horizon که اجازه میدهند کاربر سیستم عامل دسکتاپ و نرمافزارهای خاص خود را داشته باشد. به جای آنکه ملزومات روی هارددیسکهای کاربر ذخیرهسازی شوند، دسکتاپها روی ماشین مجازی که سرور آنها را میزبانی میکند اجرا میشوند و کاربر میتواند از کامپیوتر شخصی، تبلت، تینکلاینت، گوشی هوشمند و نمونههای مشابه به ماشین مجازی متصل شود.
چرا سازمانها از مجازی سازی دسکتاپ استفاده میکنند؟
پاسخ در متمرکزسازی دسکتاپ است. قابلیتهای مجازی سازی دسکتاپ با Horizon View عبارتند از:
مجازیسازی دسکتاپ یک ایمیج مستر در اختیار شرکتها قرار میدهد و به آنها اجازه میدهد دسکتاپهای مجازی را از روی آن کپی کنند. رویکرد فوق به ادمینها اجازه میدهد هر زمان کلاینت یا کاربر جدیدی به سازمان اضافه شد به سرعت دسکتاپ جدیدی در اختیارش قرار دهند.
سفارشی سازی دسکتاپها؛ هر زمان بهروزرسانی نرمافزار جدیدی ارائه شد، این امکان فراهم است تا به جای بهروزرسانی تکتک ماشینها تنها نسخه اصلی را ویرایش کنید تا همه دستکاپها بهطور خودکار بهروز شوند. به همین دلیل است که ویامویر محصول VMware Horizon View را یک راهحل جامع سازمانی معرفی میکند.
یکپارچهسازی فضای کاری آنلاین مستتر؛ مجازیسازی دسکتاپ با Horizon View قابلیت اعتبارسنجی بلادرنگ را ارائه کرده، دسترسی به اکتیو دایرکتوری و LDAP به منظور احراز هویت را ساده کرده و دسترسی زمینهمحور (Context-based) کاربران به منابع از طریق یک فضای کاری یکپارچه را ارائه میکند. علاوه بر این با پشتیبانی از احراز هویت دو عاملی که مبتنی بر کارت هوشمند و مکانیزمهای زیستی است، امنیت زیرساختهای ارتباطی را بهبود میبخشد.
مزایای VMware Horizon View
راهکار VMware Horizon View راهکاری قدرتمند برای مدیریت محیط دسکتاپ و برنامههای کاربردی با هدف استفاده بهینه از منابع، افزایش قابلیتهای مدیریتی، بهبود عملکرد و امنیت معرفی میکند. سازمانها دیگر نیازی ندارند برای هر کاربر یک ایستگاه کاری فیزیکی گرانقیمت را آمادهسازی کنند، زیرا ایستگاههای کاری را میتوان با زیروکلاینتها یا تینکلاینتها جایگزین کرد. زیرساخت دسکتاپ مجازی میتواند ایستگاه کاری فیزیکی که کاربران از طریق پروتکل دسکتاپ از راه دور به آن دسترسی دارند را مجازی کند.
مدیریت دسکتاپهای فیزیکی به دلیل تنوع در سختافزارهای به کار گرفته شده در آنها فرآیندی وقتگیر و هزینهبر به شمار میرود. کاری که VMware Horizon View انجام میدهد این است که به دسکتاپهای مختلف اجازه میدهد بهعنوان دسکتاپهای جداگانه در یک سرور فیزیکی اجرا شوند. دسکتاپهای مجازی منابع سرور مانند پردازنده مرکزی، حافظه، فضای ذخیرهسازی و شبکه را به صورت اشتراکی مصرف میکنند. این مسئله مشکلات ناسازگاری سختافزارهایی که در گذشته ایستگاههای کاری فیزیکی با آن دست به گریبان بودند را برطرف میکند. برخلاف سرویسهای Windows Terminal که از محاسبات متمرکز استفاده میکنند، VMware Horizon View توان پردازشی مختص به هر دسکتاپ مجازی را ارائه میکند.
بدون اغراق باید بگوییم که مدیریت ایستگاههای کاری فیزیکی کابوسی شبانه برای سرپرستان شبکه به شمار میروند. هر ایستگاه کاری حاوی سیستمعامل خاص خود است که باید با برنامههای کاربر نصب و بارگذاری شود. سیستمعامل و برنامهها باید مرتباً با وصلههای امنیتی بهروزرسانیها شوند. در سویی دیگر، درایورهای سختافزاری میتوانند باعث ایجاد مشکلاتی در ایستگاههای کاری فیزیکی شوند. علاوه بر این داشتن مدلهای مختلفی از ایستگاههای کاری باعث میشود در زمان بروز مشکل وقت زیادی برای حل آنها صرف شود. شاید فرآیند مدیریت تعداد محدودی از ایستگاههای کاری فرآیند زمانبری نباشد، اما هنگامی که تعداد آنها به صدها و حتی هزاران ایستگاه کاری فیزیکی برسد، آنگاه به نیروی متخصص و صرف هزینههای زیاد نیاز دارید.
Horizon View با ارائه قابلیتهای مدیریتی متمرکز تمامی این مشکلات را برطرف میکند و با ایجاد دسکتاپهای اختصاصی به کاربران اجازه میدهد با سهولت بیشتری به دسکتاپهای مجازی دسترسی داشته باشند. در این حالت، فرآیند مدیریت دسکتاپها ارزانتر و سریعتر شده و منابع به شکل بهینهتری استفاده میشوند.
وصلههای امنیتی و بهروزرسانیهای سیستمعامل تنها روی ایمیج اصلی انجام میشود. در ادامه ایمیج بهروز شده جدید برای همه کاربران مستقر میشود. در این حالت، به جای آنکه بهروزرسانی دسکتاپهای فیزیکی هفتهها به طول انجامد اینکار در عرض چند ساعت یا حتی چند دقیقه انجام میشود. رویکرد فوق به ویژه در ارتباط با حملات روز صفر یک سپر دفاعی محکم در اختیار سازمانها قرار میدهد.
دیگر ضرورتی ندارد تا برنامهها روی هر ایستگاه کاری فیزیکی جداگانه نصب شوند. همه برنامههای پر کاربرد را میتوان روی یک ایمیج کاربر اصلی در زیرساخت دسکتاپ مجازی مستقر کرد و یک دسترسی به کاربران داد. همانند بهروزرسانی سیستمعامل، در ارتباط با برنامهها نیز تنها باید ایمیج اصلی که روی سرور بارگذاری شده وصله یا اصلاح شود.
در مجموع باید بگوییم که VMWare Horizon View به سازمان امکان میدهد در وقت، هزینه و منابع صرفهجویی کنند و یک محیط کاری متمرکز و یکپارچه را پیادهسازی کنند.
معایب VMware Horizon View
از مهمترین معایب Horizon View عبارتند از:
هنگامی که یک بانکاطلاعاتی و سرور جدید برای View Composer تعریف میکنید لازم است از مکانیزم احراز هویت SQL Authentication استفاده کنید، زیرا مکانیزم پیشفرض Windows Authentication پشتیبانی نمیشود. ادمینها تنها زمانی قادر به استفاده از مکانیزم فوق هستند که view composer و بانک اطلاعاتی هر دو روی یک سرور نصب شده باشند. بنابراین اگر ماشینهای جداگانهای برای اsql server و View Connection آماده کرده باشید، امکان بهکارگیری مکانیزم احراز هویت مبتنی بر اکتیو دایرکتوری برای ODBC Connection فراهم نیست.
پیادهسازی آن به وجود نیروهای متخصصی نیاز دارد که دانش خوبی در ارتباط با مجازی سازی و راهکارهای VMware داشته باشند.
پیکربندی آن روی شبکههای بزرگ ارتباطی کمی پیچیده است.
برای پیادهسازی معماری مرتبط با VMware Horizon به نقشه جامعی نیاز است و باید هر زمان تغییری در زیرساختها اعمال شد همه چیز به شکل مستند مکتوب شود.
گاهی اوقات در زمان برقراری ارتباطات ممکن است با پیغام خطاهای مرتبط با SSL با حداقل جزییات روبرو شوید که فرآیند اشکالزدایی را سخت میکنند.
VMwareHorizon برای تمامی کسبوکارها مناسب نیست و قبل از بهکارگیری آن ابتدا باید ملزومات سازمانی را شناسایی کرد.
اگر قرار است از ویدیو کنفرانسهای ویدیویی یا قرار ملاقاتهای آنلاین استفاده کنید بهترین راهحل در این زمینه Skype for Business است. در حالی که اگر دسترسی به برنامههایی مثل WebEx و Zoom و نمونههای مشابه فراهم باشد سازمانها انتخاب بیشتری در این زمینه داشتند.
مراحل نصب و راه اندازی VMware Horizon View
در این قسمت به بررسی اجزا و مولفه های VMware Horizon View و مراحل نصب و راه اندازی vmware horizon view میپردازیم. اجزا مورد نیاز در مجازیسازی Desktop با VMware Horizon عبارتند از:
۱. VMware Horizon View Connection Server
کانکشن سرور، بروکری است که تمام اتصالات View Client به View Desktop فراهم میکند. قبل از اینکه کلاینت بتواند به دسکتاپ وصل شود، باید احراز هویت از طریق پروتکل دسترسی اکتیو دایرکتوری و یا Lightweight انجام شود و سپس با امنیت کامل، اتصال به دسکتاپ برقرار میشود. کانکشن سرور، چک کردن پالیسی ها و Entitlement ها و مدیریت Session های دسکتاپ را هم بر عهده دارد. Connection Server به عنوان VMware View Manager هم شناخته میشود.
مولفه فوق سرور مدیریت مرکزی است که ارتباطات کاربران دسکتاپ مجازی را برقرار میکند و یک کپی از بانک اطلاعاتی LDAP سازمانی را ذخیره میکند.
کانشکن سرور، اولین و مهمترین مولفه برای راه اندازی VDI است که به عنوان سروری داخلی راهاندازی شده و وظیفه مدیریت و آمادهسازی دسکتاپها را برعهده دارد.
۲. VMware Horizon View Security Server
سرور Horizon View Security کارکردی شبیه به کانکشن سرور دارد با این تفاوت که در سمت DMZ شبکه قرار میگیرد.
۳. VMware Horizon View Replica Server
Replica Server، کپی از کانکشن سرور است. در مقاله “Security سرور و Replica سرور در راه اندازی VMware Horizon View” به آن پرداخته شده است.
۴. VMware Horizon View Composer Server
View composer چیست؟ View Composer برنامه آپشنالی است که برای کاهش مقدار فضای دیسک که View Desktop از سرور هاست استفاده میکند، به کار میرود. View Composer بسیار شبیه به مفهوم Snapshot در VMware است.
Vmware View مولفهای است که این امکان را فراهم میکند تا دسکتاپهای کاربران به جای آنکه روی کامپیوترهای شخصی قرار داشته باشند به سرور انتقال پیدا کنند و کاربران از تجهیزات ارزانقیمتتری مثل تینکلاینتها برای برقراری ارتباط با سرور مجازی ساز دسکتاپ استفاده کرده و فعالیتهای روزانه خود را انجام دهند.
به ازای اضافه شدن هر کاربر جدید به سامانه، فضای هارددیسک به میزان قابل توجهی مصرف میشود، View Composer سعی میکند از طریق تکنیکهایی مثل کلون یا ایمیجگیری از دسکتاپهای مجازی به صرفهجویی در منابع ذخیرهسازی بپردازد. بهطور مثال، قادر است از تکنیک کلونهای پیوند داده شده (Linked Clone) استفاده کرده یا دسکتاپهایی که برای مدت زمان طولانی به کار گرفته نشدهاند را حذف کند.
شما میتوانید این سرویس نرمافزاری را روی یک نمونه سرور vCenter یا سرور جداگانهای که ماشینهای مجازی را مدیریت میکند نصب کنید. سپس مولفه View Composer میتواند مجموعهای از کلونهای مرتبط از یک ماشین مجازی والد مشخص را ایجاد کند. این استراتژی هزینه ذخیرهسازی را به میزان ۹۰ درصد کاهش میدهد. هر کلون مرتبط مانند یک دسکتاپ مستقل، با نام میزبان و آدرس آیپی منحصر به فرد عمل میکند، با این حال کلون ساخته شده به فضای ذخیرهسازی قابل توجهی نیاز دارد، زیرا یک ایمیج پایه را با والد خود به اشتراک میگذارد.
از آنجایی که مخازن/استخرهای (Pools) دسکتاپ مرتبط با کلون یک ایمیج پایه هستند، سرپرستان شبکه میتوانند تنها با بهروزرسانی ماشین مجازی والد بهروزرسانیها و وصلهها را نصب کنند، در حالی که تغییری در تنظیمات، دادهها و برنامههای کاربران نهایی به وجود نمیآید.
علاوه بر این، این امکان فراهم است که از View Composer برای ساخت مزارع خودکار پیوند داده شده از طریق میزبانهایی که از پروتکل RDS مایکروسافت استفاده میکنند بهره برد تا برنامههای کاربردی را به شکل دقیقتری در اختیار کاربران نهایی قرار دهند. اگرچه این قابلیت وجود دارد که View Composer را روی میزبان سرور خود نصب کنید، اما به این نکته دقت کنید که سرویس View Composer تنها با یک نمونه سرور vCenter کار میکند. بهطور مشابه، یک نمونه سرور vCenter میتواند فقط با یک سرویس View Composer مرتبط باشد.
مولفه مذکور که روی سرور vCenter نصب شده و فضای ذخیرهسازی دسکتاپ مجازی vCenter Server را مدیریت میکند از طریق شبیهسازی پیوندها به بهبود فرآیند ذخیره سازی کمک میکند. مولفه فوق یک کپی از هارددیسک مجازی پایه متعلق به کاربر (VMDK) ایجاد میکند، دادههای کاربر را با نمونه دیسک اصلی مقایسه میکند و تنها دادههای غیر تکراری کاربر را به شکل محلی ذخیرهسازی میکند تا مشکل افزونگی دادهها به وجود نیاید. این روش میتواند چیزی در حدود پنجاه تا نود درصد در فضای دیسک صرفهجویی میکند. این مولفه از رویکرد شبیه سازی پیوندها برای متصل کردن دسکتاپهای مجازی به دیسکهای والد (Parent) استفاده میکند.
۵. VMware Horizon View Licenses
برای استفاده بهینه از هر برنامهای باید با تفاوتهای موجود بین انواع لایسنس های آن آشنایی داشته باشیم تا بر اساس نیازها بهترین انتخاب را انجام دهیم.
پروتکلهای ارتباطی و Display، برای برقراری ارتباط بین View Client و View Desktop استفاده میشود که عبارتند از Microsoft RDP و VMware PCoIP و Blast Extrem و Hewlett-Packard’s (HP’s) RDS.
۷. VMware Horizon View Client
View Client میتواند تین کلاینتی خاص باشد و یا دسکتاپ و لپ تاپی که برنامه کلاینت – Horizon View Client را اجرا میکند.
این مولفه به دسکتاپهای مجازی کاربران اجازه میدهد با View Connection Server ارتباط برقرار کرده و از طریق سرور اکتیو دایرکتوری که روی Connection Server نصب شده فرآیند احراز هویت را انجام دهند. مولفه فوق را میتوان روی ویندوز، مکاواس یا لینوکس نصب کرد.
۸. View Desktop
View Desktop معمولا ماشین مجازی ای است که روی هاست ESX/ESXi ذخیره میشود اما میتواند یک ترمینال سرور و یا دسکتاپ فیزیکی هم باشد. View Agent روی هر یک از این دستگاهها نصب میشود و برای نظارت و مانیتورینگ اتصال، با View Client ارتباط برقرار میکند. همچنین امکان پرینت و USB را فراهم میکند.
۹. View Agent
مولفهای است که باید بخش ثابت تمام ماشینهای مجازی باشد که قرار است توسط Horizon View Connection Server مدیریت شوند. در اینجا بهتر است عاملی (Agent) روی هر ماشین مجازی نصب شود تا در قالب یک میز کار مجازی در دسترس کاربران قرار گیرد. عامل مذکور ویژگیهای مهمی را برای دسکتاپهای مجازی ارائه میکند که از آن جمله باید به پشتیبانی از یواسبی، تجهیزات جانبی، چاپ کردن و نظارت بر اتصالات اشاره کرد.
۱۰. Horizon Administrator
Horizon Administrator یک رابط وبمحور برای مدیریت زیرساخت دسکتاپ مجازی Horizon VDI است. ویامویر پیشنهاد میکند برای هر سرور اتصال Horizon از یک نمونه مولفه Horizon Administrator استفاده کنید. با استفاده از رابط مذکور، مدیران میتوانند سرورهای vCenter و View Composers را به پیکربندی View اضافه کنند.
۱۱. Workspace ONE UEM
VMware Workspace ONE بستری است که به شما امکان میدهد با کنترل دسترسی یکپارچه، مدیریت برنامه مرکزی و مدیریت نقطه پایانی، برنامههای موردنیاز کاربران را در اختیار آنها قرار دهید. مولفه فوق مبتنی بر فناوری مدیریت یکپارچه (VMware unified endpoint management) است و قابلیت ادغام با VMware Horizon را دارد.
۱۲. Application Delivery
ویامویر از دو مولفه برای ارائه برنامهها به کاربران در محیط مبتنی بر VMware Horizon استفاده میکند:
Volume App: یک برنامه حساس به زمان است که برنامهها را به صورت پویا به دستگاههای کاربر تحویل داده و آنها را مدیریت میکند.
ThinApp: مجازی سازی برنامه بدون عامل (agentless) را ارائه میکند و به کاربران اجازه میدهد بدون نیاز به نصب نرمافزار روی دستگاههای شخصی خود به برنامههای راه دور دسترسی پیدا کنند.
در این محتوا میخواهیم بررسی کنیم از کجا بفهمیم هارد خراب شده و ایا هارد قابل تعمیره؟ دیتا ریکاوری چه انواع و سطوحی دارد و فارغ از اینکه روی چه رسانهای دیتا ذخیره شده است، متخصصین دیتاریکاوری چگونه دیتا را در هارد دیسک های مغناطیسی – مکانیکی برمیگردانند. سطوح مختلف و علت خرابی هر سطح و در نهایت فرمول محاسبه هزینه بازیابی و ریکاوری اطلاعات را توضیح خواهیم داد.
بعد از ضربه خوردن، گرما یکی از اصلی ترین عوامل خراب شدن هارد دیسک است. با بالا رفتن دما تخلخل مولکولی پلیت تغییر پیدا میکند و با رد شدن هد از روی پلیت، تاثیر عمیقتری روی پلیت میگذارد. پس از خنک شدن هارد دیسک و زمان خواندن این صفحه و پلیت، نمیتواند تاثیر عمق به جا مانده را جبران کند و دیتا تغییر میکند و صفر و یک ها جابجا میشود. در قدم اول دچار بدسکتور لاجیکال میشود و در قدم دوم و کار کردن هارد این بدسکتور لاجیکال تبدیل به بدسکتور فیزیکی میشود.
همان طور که به خنک شدن کارت گرافیک اهمیت میدهید به خنک شدن هارد دیسک هم توجه داشته باشید مثلا در سیستم های گیمینگ که کارت گرافیک گرما تولید میکند این نکته را باید مورد توجه قرار دهید و تهویه خوبی روی سیستم در نظر بگیرید.
بازیابی اطلاعات به ۳ بخش یا سطح تقسیم میشود و هر یک از این سطوح، ابزارهای و شرایط خودشان را دارند. در ادامه به بررسی کامل انواع ریکاوری و بازیابی اطلاعات میپردازیم. در این بررسی به موارد زیر میپردازیم:
بازیابی در سطح نرم افزاری و منطقی
بازیابی در سطح میان افزاری یا Firmware
بازیابی در سطح سخت افزاری
هزینه ریکاوری هارد
سطح ۱: بازیابی هارد در سطح نرم افزاری و منطقی
این سطح، هزینه و زمان کمتری لازم دارد و شاید بتوانید خودتان هم انجام دهید. در سطح یک، به صورت نرم افزاری دچار مشکل شدهاید یعنی منطق نرم افزاری شما برای ذخیره اطلاعات دچار اختلال شده است مثلا:
دیتا را پاک کردهاید.
هارد دیسک را اشتباهی فرمت کردهاید.
در اثر خطا در ذخیره سازی، ایندکسینگ دچار اختلال شده است.
ایندکس شما به هم ریخته و مستر بوت ریکورد – Master Boot Record شما دچار اختلال شده است.
MFT دچار اختلال شده است.
در این شرایط استوریج یا سامانه ذخیره سازی شما سالم است یعنی هارد دیسک شما سالم است اما به هر دلیلی به دیتای داخل آن دسترسی ندارید.
معمولا توصیه اشتباهی که در این موارد ارایه میشود این است که فرمت کنید، نرم افزار دیتا ریکاوری نصب کنید و دیتا را ریکاوری کنید.
نکته اینجاست که اگر فرمت انجام نشود، امکان بازیابی اطلاعات و تحویل دیتا در مکان قبلی خودش به شما در کمتر از ۱۵ دقیقه امکانپذیر است. این کار با هزینه بسیار کم و حتی بدون نیاز به مراجعه به مراکز بازیابی اطلاعات (انجام کار از راه دور) قابل انجام است. حتی میتوانید خودتان هم این کار را انجام دهید فقط کافی است اصول اولیه ریکاوری را بلد باشید.
حال بیایید ببینیم فرمت کردن چه مشکلاتی در زمینه ریکاوری دیتا به وجود میآورد. برای پاسخ به این سوال ابتدا انواع فرمت را بررسی میکنیم.
Quick Format: سریع و راحت انجام میشود، فقط ایندسینگ را از بین میبرد و با چیز دیگری کار ندارد. ایندکسینگ جدولی است که توضیح میدهد فلان تصویر یا فلان فایل در کدام LBA و سکتور ذخیره شده است مثلا از LBA شماره ۱۰ تا LBA شماره ۴۰۰.
Full Format: ایندسینگ را پاک میکند و مابقی سکتورها را تا آخر فقط Verify میکند که آیا سلامت دارند یا ندارند. اما تغییر ماهیتی روی سکتورها انجام نمیشود.
Low Level Format: از LBA 0 تا آخرین LBA، آن چیزی که به آن دستور میدهیم شروع به ذخیره سازی میکند. مثلا از ابتدا تا انتهای هارد دیسک را با صفر بنویس. در این حالت هارد دیسک بازنویسی یا Overwrite میکند یعنی همه سکتورها را از اول شروع به نوشتن میکند. البته اساسا این نوع فرمت، فرمت نیست بازنویسی است.
چرا نباید در بازیابی اطلاعات، هارد را فرمت کرد؟
در حالت Quick Format، اطلاعات به سادگی و در کوتاهترین زمان قابل بازیابی است. در حالت Low Level Format دیگر اطلاعات قابل بازیابی نیست چون دیتا بازنویسی شده است.
شما نمیدانید کدام یک از سه نوع فرمت روی هارددیسک شما انجام میشود مثلا در در دوربین عکاسی، تلفیقی از حالت اول و سوم انجام میشود تا دوربین را برای ذخیره سازی مجدد آماده کند. پس فقط کافیست عکاسان، استیک کارت خود را داخل دوربینشان فرمت کنند. همه ئچیز به هم میریزد و دیتا ریکاوری تقریبا غیرممکن میشود هرچند که در فالنیک – ایران اچ پی، چنین مواردی هم با موفقیت بازیابی شدهاند.
تا به اینجا متوجه شدیم که اطلاعات در چه حدی قابل بازیابی است و در چه حدی نیست.
سطح ۲: بازیابی هارد در سطح میان افزاری یا Firmware
در سطح ۲ هارد دیسک دیگر به صورت طبیعی قابل شناسایی نیست یعنی وقتی هارد را به سیستم وصل میکنید هارد دیسک توسط سیستم عامل به درستی شناسایی نمیشود و موارد زیر اتفاق میافتد:
پارتیشن شناسایی نمیشود.
موتور روشن نمیشود.
موتور روشن میشود ولی حجم هارد دیسک اشتباه دیده میشود و …
در چنین مواردی دو حالت وجود دارد که تحت عنوان سطح دو و سطح سه بررسی میکنیم.
Firmware یا فریمور چیست؟
Firmware یا فریمور در هر قطعهای وجود دارد و نقش ارتباط دهنده میان سخت افزار و نرم افزار یک سیستم را بر عهده دارد. به عبارت دیگر فریمور ترکیبی از سخت افزار و نرم افزار است و شرکت سازنده در زمان تولید آن را اجرا میکند. این ترکیب در همه تجهیزات هوشمند مانند مودمها، چراغهای راهنمایی، کنترل تلویزیون و غیره وجود دارد. با استفاده از فریمور میتوان دستگاه را کنترل کرد و در واقع فریمور رابطی است میان کاربر و سخت افزار.
فریمور یعنی میان افزاری که سخت افزار شما را برای سیستم عامل قابل فهم میکند. Firmware در هارد، نرم افزاری در سخت افزار است که به هارد کمک میکند توسط سیستم عامل شناسایی شود. فریمور هارد شامل ROM، ماژول و تنظیماتی مثل S.M.A.R.T است. (S.M.A.R.T سیستم کنترلی است که با ابزارهایی به آن دسترسی ویژه پیدا میکنیم).
Firmware هر دستگاه، اهمیت بسیاری دارد ولی به دور از خرابی و مشکل هم نیست. اگر فریمور هارد دچار مشکل شود، امکان دسترسی به اطلاعات ذخیره شده روی آن وجود ندارد. اگر فریمور هارد دچار مشکل شده باشد در سطح ۲ هستیم و برای بازیابی اطلاعات هارد با مشکل فریمور باید ابتدا مشکل فریمور بر طرف شده و هارد تعمیر شود. با اصلاح و تعمیر هارد، دادهها روی آن باقی میماند و امکان بازیابی وجود دارد.
اصلاح و بر طرف کردن مشکل فریمور کاری تخصصی است و نیاز به استفاده از دانش و مهارت تکنسینهای مجرب دارد.
چرا Firmware، خراب میشود؟
آیا تا به حال هنگام کار با نرم افزار مثلا Adobe Flash یا Internet Explorer مواجه شدهاید؟ معمولا تولیدکنندگان نرم افزار با ارایه آپدیتی از نرم افزار، باگهای آن را برطرف میکنند. فریمور هارد هم مانند نرم افزارهای دیگر، ممکن است دچار باگ شود.
اغلب خرابیهای فریمور به دلیل اتفاق میافتد:
دلیل اصلی: تعداد زیاد سکتورهای غیرقابل خوانش یا همان بدسکتور
دلیل دوم: خرابی بخشهای خاصی از فریمور مخصوصا در (growth defect list (G-List و ماژولهای فریموری .S.M.A.R.T
علایم و نشانههای خرابی Firmware هارد
خرابی Firmware، علایم و نشانههایی در پی دارد و با توجه به آنها میتوان به تشخیص خرابی و سپس بازیابی اطلاعات هارد با مشکل Firmware پرداخت. از جمله علایم و نشانههای خرابی فریمور میتوان به موارد زیر اشاره کرد:
هارد درایو به وسیله کامپیوتر و یا بایوس شناسایی نمیشود.
نمایش نادرست ظرفیت هارد درایو
شنیده شدن صداهای ناهنجار از هارد درایو
کار کردن و پاسخدهی بسیار کند هارد درایو
درست کار نکردن درایو
با وجود این که هارد درایو به درستی شناسایی میشود، ولی هیچ آدرس سکتوری قابل دسترسی نیست.
مقدار دهی اولیه درایو انجام نمیشود.
اساسا امکان تشخیص این که فریمور خراب شده و یا آسیب دیده وجود ندارد و علایم و نشانههای مشکل فریمور به صورت خودکار نمایان نمیشود. اما معنی این نشانهها این است که به احتمال زیاد فریمور دچار مشکل شده است.
چگونگی دسترسی به فریمور هارد
فریمور هارد در قسمتی از پلاترها به نام ناحیه سیستمی یا ناحیه سرویس نوشته میشود. فریمور نوعی نرم افزاری است و ماژولهایی دارد که مسئول عملکردهای خاصی در هارد دیسک هستند مانند دسترسی به دادهها، خواندن و نوشتن هارد. پس وقتی فریمور با مشکل مواجه شود، باعث غیر قابل دسترس شدن اطلاعات و دادههای ذخیره شده روی هارد میشود. برخی از این ماژولها مسئول تعمیر دیگر ماژولها هنگام خرابی هستند.
برای ویرایش ماژولهای فریمور باید به Service Area یا همان SA دسترسی یافت. ماژولهای فریموری حیاتی در بیشتر هارد ها (به جز هاردهای توشیبا) در قسمتی از پلاترها به نام ناحیه سیستمی یا ناحیه سرویس نوشته میشود. معمولا ناحیه سرویس در در هر دو طرف پلاتر ذخیره میشود که به ناحیه سرویس اولیه و ثانویه شناخته میشود. SA ثانویه به عنوان بکاپی برای درست کردن ماژولهای فریموری خراب در SA اولیه استفاده میشود (یا برعکس).
دسترسی به این فضا بدون تجهیزات تخصصی ممکن نیست. تعداد تولیدکنندگان چنین تجهیزاتی نیز کم است. برخی از این تجهیزات عبارتند از:
Ace Laboratory’s PC3000
Salvation Data’sHDD Doctor Suite
Atola’s Insight
تمام این محصولات نیاز به سرمایه زیادی دارند و باید چگونگی استفاده درست از آنها را هم یاد بگیرید. بناربراین بعید است که مغازههای کامپیوتری یا شرکتهای پشتیبانی IT به چنین تجهیزاتی دسترسی داشته باشند.
برای شناسایی و بازیابی اطلاعات هارد با مشکل فریمور از دستگاههایی مانند PC3000 و MRT استفاده میشود. البته نکتهای که باید در نظر داشت، این است که کوچکترین اشتباه در زمینه بازیابی و ریکاوری اطلاعات هارد با مشکل فریمور میتواند سبب از دست رفتن هارد و اطلاعات شما شود.
بازیابی و ریکاوری اطلاعات هارد با مشکل Firmware
اولین نکته برای بازیابی اطلاعات هارد با مشکل فریمور تلاش برای قابل دسترس کردن هارد است. در این صورت اطلاعات و دادههای ذخیره شده روی آن قابل بازیابی و ریکاوری است. یادتان باشد این کار را فقط به دست افرادی با مهارت لازم و کافی بسپارید. روشهای تعمیر و رفع مشکل فریمور در بسیاری مواقع بستگی به تولید کننده HDD دارد و میتواند متفاوت باشد.
ایرادات میان افزاری و فریموری با سیستم های معمولی قابل حل نیست. در ادامه چند نمونه از این مشکلات را بررسی میکنیم:
Case Study 1: سیگیت وقتی شرکت مکستور را خرید، روی Body هاردهای مکستور، فریمور هارد های سیگیت را نوشت و با همان ساختار هاردهای مکستور، لیبل سیگیت را روی هاردها زد و وارد بازار کرد. سالها پیش ایراد شایع در این هاردها این بود که حجم هارد یک دفعه ۰ یا ۳۲ مگابایت نشان داده میشد. برای حل این موضوع، نرم افزارهای بسیار ساده با ترمینالهای کوچکی به فریمور هارد وصل میشد، پارامترهای هارد تغییر داده میشد و سپس دوباره Detection به حالت قبل بازگردانده میشد و در نهایت هارد مثل روز اول شروع به کار میکردند.
Case Study 2: ایراد دیگری که در حال حاضر شایع است در مورد ۳۰ درصد هاردهای وسترن دیجیتال است که به مراکز بازیابی اطلاعات ارجاع داده میشود: هارد دیسک کند میشود. ماژولی در این هاردها وجود دارد به نام Rello Disk که بر اثر کار کردن، پر شده و باعث کندی هارد میشود. با هیچ نرم افزاری امکان خالی کردن لیست آن وجود ندارد اما با ابزارهای موجود در مراکز دیتا ریکاوری، این ماژول باز میشود، به صورت دستی، کدِ هگز محتویات داخل آن پاک میشود، ماژول به حالت عادی بازگردانده میشود و هارد دیسک مثل روز اول شروع به Detect دادن و کار کردن میکند.
Case Study 3: گاهی هد هارد دیسک دچار فرسودگی میشود یعنی خرابی Plate نداریم ولی هد توان لازم را برای این کار ندارد حالا به هر دلیلی. پس زمان دسترسی سکتور که باید ۳ میلی ثانیه باشد، به جای ۳ میلی ثانیه، بالای ۲۰۰ میلی ثانیه زمانب رای خواندن میگذارد. قطعا دیگر چنین هارددیسکی را نمیتوان روی کامپیوتر معمولی شناسایی کنید و شروع به کار کنید. ولی ابزارهایی که در مراکز بازیابی اطلاعات وجود دارد این امکان را به شما میدهد که تا ۵۰۰ میلی ثانیه روی سکتور مکث کنید و بتوانید دیتا را استحصال کنید و دربیاورید.
در بیشتر موارد، اولین کاری که به نظر میرسد باید انجام دهید، تهیه کپی بکاپگیری از ناحیه سرویس است، دادهها و اطلاعاتی که در این ناحیه به صورت Track ذخیره شدهاند. یک کپی هم از حافظه فقط خوانی (ROM) تهیه کنید. سپس بکاپی از ماژولهای فریمور تهیه کنید. Track ها هم از ماژولهای فریمور ساخته شده اما ماژولهای فریمور در این حالت، قابل آدرسدهی به صورت مجرا نیستند.
زمانی که بکاپ را کامل انجام دهید، میتوان ماژولهای فریمور را ویرایش کرد. ویرایش ماژول فریمور را میتوان به صورت دستی و با استفاده از وایریشگر Hex انجام داد. روش دیگر استفاده از هارد اهدا کننده است تا ماژولهای فریموری سالم را روی ماژولهای خرابِ هارد خراب بازنویسی کند. وقتی که ماژولهای فریمور به درستی تعمیر شوند، هارد باید توسط سیستم شناخته شود تا بتوان به بازیابی و بازگردان اطلاعات هارد با مشکل فریمور پرداخت.
اگر ماژولهای خراب به درستی تعمیر شوند، وقتی هارد روشن شود باید به شکل نرمال شناخته شده و اطلاعات در دسترس باشند. پس از این که کلون کامل به صورت سکتور به سکتور از هارد، با استفاده قابلیت Imaging، به طور کامل انجام شد، فایل سیستم، Rebuild شده و اطلاعات به صورت فایل خواهند بود.
مشکل فریموری هارد، یک مرحله پیش از مشکلات فیزیکی هارد است. مشکلات فریموری هارد به این معنا است که هارد از نظر سخت افزاری مشکلی نداشته است و مشکلات آن مربوط به فریمور است که باید اصلاح شود. برای اصلاح مشکلات فریمور هارد نیاز به دانش و تخصص پیشرفته است و علاوه بر این باید به دست یک تکنسین مجرب و با مهارت انجام شود. بعد از اصلاح و رفع مشکل هارد میتوان به بازیابی اطلاعات هارد با مشکل فریمور اقدام کرد. بعد از بازیابی و ریکاوری اطلاعات هارد با مشکل فریمور، در صوری که هارد قابل تعمیر و بازسازی بود، به تعمیر آن اقدام میشود. مشکلات مربوط به Firmware هارد میتواند بر اساس انواع و مدل های آن متفاوت باشد.
برای بازیابی و بازگرداندن اطلاعات هارد با مشکل فریمور میتوانید به صورت زیر عمل کنید:
ابتدا باید به صورت درست و دقیق خرابی هارد را تشخیص دهید. چرا که گاهی احتمال دارد، خرابی هارد تنها از فریمور نباشد و خرابیهای دیگری نیز داشته باشد مانند خرابی اجزای الکترونیکی هارد، خرابی هد که سبب از دسترس خارج شدن اطلاعات هارد میشود.
ایجاد تغییراتی در فریمور هارد برای بازیابی اطلاعات با استفاده از تجهیزات و سخت افزاری که امکان اصلاح و تعمیر خرابی هارد را داشته باشد. از این رو، با استفاده از این تجهیزات باید هارد را به هاردی کلون تبدیل شود که امکان ریکاوری اطلاعات آن وجود داشته باشد.
بعد از این که فریمور هارد اصلاح شد باید اطلاعات و دادههای بازیابی شده بر روی هارد دیگری ذخیره گردد. از جمله محلی که میتوان اطلاعات هارد را روی آن ذخیره کرد، اکسترنال هارد است.
قبل از این که اطلاعات هارد خود را بازیابی کنید، بهتر است ابتدا بررسی کنید و اطلاعات مهم و ضروری خود را انتخاب کرده و به بازیابی آن بپردازید.
ابزار نگهداری هارد و ایرادات Firmware هارد
آیا نشانهای وجود دارد که قبل از رسیدن به این مراحل، هارد را دریابیم و مشکل را زودتر حل کنیم؟
بله، فرقی نمیکند رسانه ذخیره سازی شما چیست حتما کنترلرها و ابزارهای نگهداری برای آن وجود دارد. آن را دانلود و نصب کنید و قطعاتتان را هر چند وقت یک بار با آن چک کنید. یکی از بهترین این ابزارها، Sentinel Hard Disk است که همواره اطلاعات کامل و به لحظه درباره هارد به شما میدهد.
اما گاهی ایرادات میان افزاری و فریموری یک دفعه صورت میگیرد و شما نمیتوانید از قبل آماده باشید. چون هارد دیسک ماهیت مکانیکی دارد و اتفاقات مکانیکی داخل آن رخ میدهد، هر لحظه احتمال اختلال در آن وجود دارد و ممکن است مکانیک آن درست کار نکند و شما را دچار مساله کند.
بهترین کار این است که به هارد هیچ وقت اطمینان نکنید و و همیشه بکاپ ذاشته باشید. از همان بکاپ هم باید اطلاعات وضعیت سلامت بگیرید تا خیالتان راحت باشد. بهتر از دیتا را در سه جا ذخیره داشته باشید.
اگر درصد سلامتی هاردی از ۱۰۰ درصد شروع به کاهش کرد، بدانید که کاردی که شد ۹۹ درصد به راحتی و به زودی تبدیل میشود به هارد ۱۰ درصد سلامت. پس اگر آلارم یک درصد را گرفتید باید سریع دیتا را از هارد خارج کنید.
سطح ۳: بازیابی هارد در سطح سخت افزاری
در سطح ۳ قطعه مکانیکی یا الکترونیکی داخل خود هارد خراب شده است. مثلا موارد زیر اتفاق میافتد:
هارد دیسک روشن نمیشود.
هارد دیسک روشن میشود ولی صدای تق تق تق میدهد.
هارد دیسک روشن میشود ولی قیژ قیژ صدا میدهد و …
این قطعات خراب دو حالت دارند:
قطعات اورجینال هستند که در بازار هستند و میتوان تهیه کرد و روی هارد نصب کرد و تحویل مشتری داد مثل بورد الکترونیکی هارد دیسک مثل IC و دیود.
قطعاتی مثل هد یا Servo motor خراب شده است. هد کرش کرده و اسلایدر نمیتواند درست عمل کند و نمیتواند Servo موتور را درست بشناسد و اطلاعات درست را بخواند و کار کند. در ادامه شیوه بازیابی اطلاعات در هاردی که هد و موتورش دچار مشکل شده بررسی میکنیم. به غیر از این دو مورد، کار ویژه سخت افزاری دیگری روی هاردها انجام نمیشود و البته شرایط و تجهیزات این کار را هم نداریم. این توضیحات مخصوص هاردهای مغناطیسی مکانیکی است و در مورد SSD ها شرایط متفاوتتر است.
بازیابی اطلاعات هارد با مشکل هد
بازیابی اطلاعات در چنین شرایطی غیر ممکن نیست اما سخت است چون هر هدی را نمیتوان روی هر هاردی قرار دهیم. باید شرایط و همخوانی وجود داشته باشد. باید هاردی پیدا کنیم که همان سال ساخت و همان کد فریموری و همان مشخصات فنی را داشته باشد تا بتوانیم آن قطعه را به هارد خراب منتقل کنیم (Swap کنیم). این کار چرا سخت است؟
چون سال ساخت هارد خراب حداقل دو یا سه سال پیش است. چگونه هارد سالم دو سال پیش را پیدا کنیم؟ عرضه این محصول در بازار کم است و قیمت آن از هارد سالم بیشتر است. یعنی هارد یک ترابایتی سالم را ممکن است از بازار یک میلیون تومان بخریم اما هارد آرشیوی جراحی (کار تعویض هد را جراحی میگویند) ۲۰ تا ۳۰ درصد گرانتر است. پس هارد دست دوم کارکرده سالم از هارد نو آکبند گرانتر است.
هارد باید در شرایط ویژه جراحی شود یعنی جایی که ذرهای گردوغبار نباشد، هوا رطوبت دار یا خیلی خشک نباشد. هاردهای هلیومی هم شرایط جراحی خاص خود را لازم دارند.
نکته مهم این است که کسی که کار جراحی هارد را انجام میدهد، نمیتواند تضمین کند که با Swap کردن هارد، هد جواب میدهد و کار انجام میشود.
هزینه مواد مصرفی از مشتری گرفته میشود چون این هد یک بار مصرف است و برای بار دوم و سوم نه اینکه قابل استفاده نباشد بلکه ریسک بسیار زیادی را برای مشتری به همراه دارد. کافی است دو بار هد را جابجا کنید، احتمال خط انداختن Plate وجود دارد. کسانی پیدا میشوند که حتی ۴ یا ۵ بار هم این کار را میکنند که اساسا منافع خودشان بر منافع مشتری اولویت داده میشود. در فالنیک خدمات بازیابی اطلاعات این چنین انجام نمیشود.
حالا هد را Swap کردیم اما آیا میشود مثل حالت عادی از آن استفاده کرد؟ خیر، هارد جراحی شده، حالت نو و طبیعی پیدا نمیکند و باید تحت شرایط خاصی از آن استفاده کنیم. فشار آوردن به آن حکم مرگ هارد را دارد.
هارد جراحی شده فقط و فقط تحت ابزارهای دیتا ریکاوری وصل میشود و شروع به بازیابی اطلاعات میکنیم. کافی است فشار نابجا به هد جراحی شده وارد شود و هارد در کسری از ثانیه Fail شود. در نهایت هم کل هزینهها از بین میرود.
بازیابی اطلاعات هارد با مشکل موتور
اگر موتور هارد دچار مشکل شود باید بورد و صفحات هارد روی هارد دیسک دیگری قرار دهیمکه موتور سالم دارد. جراحی و تعویض موتور هارد نسبت به جراحی هد هارد، جراحی سختتری است و دستموزد متفاوتی هم دارد.
درصد موفقیت جراحی هارد چقدر است؟
ریکاوری اطلاعات در سطح ۳ چند درصد موفقیت آمیز است؟ درصد ریسک همان ابتدا به مشتری اعلام میشود. این درصد بستگی به مدل و سری و برند هارد دارد که برخی به صورت زیر است:
درصد موفقیت جراحی هارد سری Rosewood Sigate خیلی پایین است.
درصد موفقیت جراحی هارد سیگیت سریF3 معمولی یا سامسونگ سیگیت بالا است.
درصد موفقیت جراحی هارد وسترن دیجیتال معمولی بالا است.
درصد موفقیت جراحی هارد هلیومی ۵ تا ۱۰ درصد است.
متخصصین بازیابی اطلاعات گاهی روی برخی مدلهای خاص، چون احتمال موفقیت میدهند، ریسک کار را میپذیرند حتی اگر خود مشتری این ریسک را قبول نکند. اما روی مدلهای خاص که قابل ریسک کردن نیست مثل Rosewood و هلیومی و سوپر تین ها، ریسک کردن کار سختی است.
هزینه ریکاوری هارد
برای تعیین هزینه بازیابی هارد و محاسبه قیمت از فرمول خاصی استفاده میشود که در ادامه در مورد هر سه نوع بازیابی اطلاعات که توضیح دادیم، بررسی میکنیم.
فرمول محاسبه هزینه ریکاوری اطلاعات هارد: هزینه مواد مصرفی + هزینه تکنیک + (قیمت نفرساعت زمان)
هزینه تکنیک با توجه به نوع مرکز بازیابی اطلاعات در نظر گرفته میشود.
لیست دقیق این قیمت ها در سایت اتحادیه فناوران، با جزییات و اصل فرمول هست. اگر به مراکز حرفهای بازیابی و ریکاوری اطلاعات مراجعه کنید، از لاگ سیستم، گزارش ارایه میدهند که مثلا زمان شروع و پایان چقدر است، چقدر ابزار درگیر کار بوده و …
دیتاریکاوری علی رغم اینکه موضوع غیرشفافی معرفی میشود، اگر با مراکز حرفهای کار کنید، میبینید که قیمت ها بسیار شفاف و واضح است.
دستمزد متخصصین این حرفه تقریبا ۲۰ تا ۲۵ درصد قیمت جهانی است لذا خدمت ریکاوری و بازیابی در ایران خدمت ارزانی محسوب میشود.
در این سطح، هزینه مواد مصرفی و هزینه تکنیک نداریم پس حداقل هزینه را خواهیم داشت. چند ساعت روی بازیابی کار شده را در قیمت نفرساعت ضرب میکنیم. مثلا اگر ۵ ساعت زمان گذاشته شده باشد و نفرساعت برابر با ۲۵ هزار تومان باشد، هزینه بازیابی و ریکاوری ۱۲۵ هزار تومان میشود (۲۵۰۰۰ ۵). توجه کنید که زمان مصرف شده را بدون کپی کردن اطلاعات در نظر میگیریم و فقط شامل مدت زمانی است که برای رسیدن به اطلاعات صرف شده است.
هزینه ریکاوری هارد در سطح Firmware
در این سطح، هزینه مواد مصرفی نداریم. هزینه تکنیک را با توجه به ابزارهای استفاده شده اعلام میکنیم مثلا ۲۵۰ هزار تومان. چند ساعت روی بازیابی کار شده را در قیمت نفرساعت ضرب میکنیم. قیمت نفرساعت در این سطح بیشتر است مثلا ۳۵ هزار تومان. مثلا اگر ۱۵ ساعت زمان گذاشته شده باشد، و نفرساعت برابر با ۳۵ هزار تومان باشد، هزینه بازیابی و ریکاوری ۷۷۵ هزار تومان میشود: ۲۵۰۰۰۰ + (۳۵۰۰۰ ۱۵).
هزینه ریکاوری هارد در سطح سخت افزار و جراحی
هزینه در این سطح، همانند سطح قبلی است یعنی هزینه نفرساعت و تکنیک همان است اما هزینه مواد مصرفی اضافه میشود.
سرویس ریکاوری چیست؟
سرویس ریکاوری سرویس ارایه شده در فالنیک ایراناچ پی است که مخصوص مشتریان ویژه شرکتی طراحی شده است. بسیاری از اطلاعات شرکتها تنها اطلاعات داخل سیستم آنها نیست بلکه سرویسی است که لانچ شده و در حال کار است. مثلا روی ریدی اطلاعاتی است که اگر فقط اطلاعات رید در بیاوریم و در اختیار ادمین بگذاریم، ادمین باید مدت زمان بسیار زیادی صرف کند تا سیستم را به پایداری و Stability لازم برساند و کار کند.
این موضوع به خصوص در ماشین های مجازی مطرح است که اگر اطلاعات داخل VHD ها را در فولدری به مشتری تحویل دهیم، ادمین برای نصب و بالا آوردن دوباره ماشینها چند ماه زمان لازم دارد.