نحوه ی تقسیم بندی شبکه با Subnetting

در این مقاله  قصد داریم شما را با تقسیم یک رنج شبکه که آن را Subnetting می نامند آشنا کنیم با ما همراه باشید:

Subnetting

به عبارتی Subnetting به معنای افزایش محدوده ی Network است. برای درک بهتر این مفهوم به مثال زیر توجه فرمائید:

آدرس Network با اطلاعات مربوطه به شکل زیر در اختیار است. نیاز است این رنج IP در دو شبکه تقسیم شود.
تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

شبکه ای که قرار است از این رنج IP استفاده نماید تعدادی کمتر از 254 عدد IP در هر بخش نیاز دارد اما در مقابل می بایست از همین رنج در 2 بخش متفاوت استفاده کند. جهت تشخیص تعداد بیت های مورد نیاز در Subnetmask از فرمول زیر استفاده کنید:
تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

در این فرمول Subnet برابر است با تعداد شبکه های مورد نیاز و n برابر است با تعداد بیت هایی که نیاز است از Host کم و به Subnetmask افزوده شود. در مثال فعلی فرمول برابر خواهد بود با:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

تنها در صورتی که  n=1 باشد پاسخ همواره بزرگتر و مساوی با 2 خواهد بود. پس تغییرات زیر در Octed چهارم رخ خواهد داد:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

حال وضعیت Subnet را در Magic Table بررسی کنید:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

در این جدول اگر بیت هایی که به subnet افزوده شده است را برابر با 1 قرار دهیم و مابقی را 0 ، به مقدار جدید subnet دست خواهیم یافت.

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

پس از اعمال تغییرات، رنج ابتدایی تبدیل به دو شبکه شد. اطلاعات شبکه اول برابر خواهد بود با:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

نکته دیگری که در این جدول می توان به آن توجه نمود این است که مقدار Weights هم وزن با Subnet ، تعداد پرش آدرس Network از شبکه اول به شبکه دوم خواهد.

نکته : به طور کلی پس از اعمال تغییرات در یک رنج IP می توانید به کمک فرمول زیر اطلاعات شبکه را بدست آورید:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

نکته: در هر تقسیم بندی شبکه، در اولین شبکه، مقدار Broadcast برابر خواهد بود فرمول زیر، به عبارتی مجموع وزن تمامی بیت های باقی مانده در Host با مقدار 1، عدد مربوط به Broadcast خواهد بود:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

در این مثال:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

در شبکه اول، رنج IP در Broadcast با 127 به اتمام رسیده است، IP بعدی یعنی

192.168.1.128  به Network Address شبکه دوم تعلق گرفته و مشخصات دیگر شبکه نیز بر اساس آن تعیین می گردد.

بنا براین اطلاعات شبکه دوم برابر خواهد بود با:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

جهت درک مطلب به مثال زیر توجه فرمائید:

مطلوب است تقسیم رنجIP  ارائه شده به 5 شبکه مساوی:

IP: 10.0.0.0/8

Subnetmask: 255.0.0.0

برای حل این مساله ابتدا فرمول زیر را بررسی کنید:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

در این مثال 5=<2n  باید به جای حرف  n  چه عددی قرار گیرد تا 5 همواره کوچکتر یا مساوی با آن باشد؟ به نظر می رسد عدد 3 با حاصل 8 مناسب باشد. پس نیاز است 3 بیت از Host  کاسته و به Subnet بیافزاییم. بنابراین Subnet  به شکل زیر تغییر خواهد کرد:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

بر اساس این تغییر و با توجه به Magic Table می توان تشخیص داد که تعداد پرش از هر شبکه به شبکه های بعدی 32تا 32تا خواهد بود.

نکته ریاضی: علاوه بر Magic Table میتوان به این نکته نیز اشاره نمود که با توجه به تقسیم اولیه که در شبکه صورت گرفت، با کسر 3 بیت از Host و افزودن آن به Subnet که (23=8) را حاصل شد، شبکه به 8 قسمت مساوی تقسیم گردید که ما تنها به 5  بخش آن نیاز داشتیم. حال اگر عدد 255 را بر 8 تقسیم کنید برابر خواهد بود با 32. پس در حال حاضر ما 8 بخش 32 تایی خواهیم داشت که تنها از 5 بخش آن استفاده خواهیم کرد.

حال با توجه به فرمول های گفته شده در این مقاله و روشهای یافتن Subnet، Broadcast و دیگر مشخصه های شبکه، جدول زیر را میتوان نتیجه گرفت:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

نکته: Hostmin برابر خواهد بود با یک IP پس از Network Address و Hostmax برابر خواهد بود با یک IP پیش از Broadcast. این دو به ترتیب با عناوین First Host و Last Host نیز شناخته می شوند.

نکته: تعداد Host در هر شبکه برابر خواهد بود با 2h که در آن h برابر خواهد بود با تعداد بیت های Host.

نکته: زمانی که از Subnetting جهت تقسیم شبکه استفاده کرده و رنج شبکه را تغییر می دهید، شبکه های به دست آمده با یکدیگر در ارتباط نخواهند بود. جهت برقراری ارتباط بین این شبکه ها باید از Router استفاده نمائید.

 

معرفی کلاسهای IP ورژن 4(IPv4)

پس از درک مفهوم IP نیاز است بخشهای مختلف آن نیز مورد بررسی قرار گیرد و معنا و مفهوم هر بخش مشخص گردد. IP  از دو بخش اصلی به نام Netmask و Host تشکیل شده است. Netmask که آن را Subnetmask نیز می نامند معرف شبکه(به عبارتی آدرس شبکه ) است و Host آدرس Station و یا کلاینت می باشد.

آشنایی با کلاس های IPv4 (آموزش کامل IPv4 قسمت اول)در مثال بالا همانطور که مشخص است قسمت سبز رنگ نشان دهنده  Subnetmask، قسمت آبی نشان دهنده Host و قسمت قرمز(که آن را Prefix می نامند) مشخص کننده subnet در یک شبکه است. در تعریف Prefix می توان گفت این بخش به عبارتی تعداد بیت های اختصاص یافته به Netmask است که جهت تعیین Subnet شبکه در انتهای آدرس قرار میگیرد. در این مثال اگر توجه نمائید سه Octed از سمت چپ به Netmask تعلق گرفته است. با در نظر گرفتن این نکته که هر Octed، 8 بیت است، مجموعه 24 بیت به این بخش تخصیص داده شده است.

کلاس های IPv4

در کلاس بندی IP، آن را به 5 کلاس اصلی تقسیم نموده اند که در جدول زیر به بررسی دقیق هر یک از این کلاس ها می پردازیم:

آشنایی با کلاس های IPv4 (آموزش کامل IPv4 قسمت اول)کلاس A:

در کلاس A و در Octed اول از سمت چپ، تنها اعداد 1 تا 126 قرار می گیرند. این اعداد در وزن باینری تنها اعدادی هستند که با 0 شروع می شوند.

در کلاس A، Octed اول از سمت چپ، آدرس Network و سه Octed بعد آدرس Host  خواهند بود. به همین ترتیب Subnet نیز برابر خواهد بود با 255.0.0.0 که متغیر نبوده و در تمامی شبکه ها با این کلاس مقدار خود را حفظ می کند.

تعداد شبکه هایی که با استفاده از این کلاس می توان به آن دست یافت 2-2است. در این فرمول 7 برابر است با تعداد بیت هایی که در Octed اول می توانند مقدار 0 و یا 1 داشته باشند. یعنی 7 بیت غیر از بیت اول که باید 0 باشد. همچنین در فرمول مذکور 2 شبکه حذف شده است که علت آن عدم امکان استفاده دو رنج  0.0.0.0 و 127.x.x.x در این کلاس است.

نکته: عدد 2 تنها در این کلاس از نتیجه فرمول محاسبه تعداد Subnet حذف شده است. در کلاس های دیگر فرمول به دست آوردن تعداد شبکه برابر خواهد بود با 2n .

تعداد Host در این کلاس با فرمول 224-2 مشخص میگردد که در آن 24 برابر خواهد بود با تعداد بیت هایی که به Host  تعلق گرفته است. همچنین علت کسر عدد 2 عدم استفاده از IP های Network و Broadcast است.

Network: اولین آدرس   IPدر هر شبکه که با 0 شروع شود را آدرس Network شبکه می نامند و از آن برای نشان دادن رنج IP یک شبکه استفاده می نمایند. آدرس شبکه قابل اختصاص به کلاینت نیست و IP رزرو محسوب می شود. به طور مثال 10.0.0.0  یک آدرس شبکه در کلاس A است که Octed مربوط به Subnet در آن دارای مقدار 10 و مابقی Octed ها که مربوط به Host  میباشند با عدد 0 مقداردهی شده است.

Broadcast: آخرین IP در هر رنج را Broadcast می نامند که از آن برای ارسال پیام به تمامی IP های موجود در شبکه استفاده می شود. برای مثال در شبکه ای با آدرس 10.0.0.0 می توان Broadcast را 10.255.255.255 در نظرر گرفت.

نکته: در محاسبه تعداد Host در تمامی شبکه ها و کلاس ها این دو IP کسر می شود.

کلاس B:

در کلاس B و در Octed اول از سمت چپ، تنها اعداد 128 تا 191 قرار می گیرند. این اعداد در وزن باینری تنها اعدادی هستند که با 10 شروع می شوند. در این کلاس دو Octed اول مربوط به Netmask و دو Octed آخر مربوط به Host می باشد.

کلاس C:

در کلاس C و در Octed اول از سمت چپ، تنها اعداد 192 تا 223 قرار می گیرند. این اعداد در وزن باینری تنها اعدادی هستند که با 110 شروع می شوند. در این کلاس دو Octed اول مربوط به Netmask و Octed آخر مربوط به Host می باشد. این کلاس را می توان یکی از پر کاربردترین و یا رایج ترین کلاس ها در شبکه های کامپیوتری دانست.

با توجه به توضیحات فوق می توان مقادیر زیر را در نظر گر فت:
آشنایی با کلاس های IPv4 (آموزش کامل IPv4 قسمت اول)کلاس D:

این رنج IP که اعدادی از 224 تا 239 را در بر دارد تنها برای Multicast استفاده می شود. در شبکه های کامپیوتری ارسال پیام به 3 شکل انجام می گیرد:

  • Unicast: در این نوع ارسال، دریافت کننده پیام مشخص است. به عبارتی پیام تنها به یک دریافت کننده ارسال می شود.
  • Multicast: در پیام های Multicast دریافت کنندگان بیش از یک مقصد خواهند بود. در واقع پیام به دو یا چند مقصد ارسال می شود.
  • Broadcast: پیام های Broadcast به تمامی IP های موجود در شبکه ارسال می شود.

کلاس D را کلاس Multicast نیز می نامند. این رنج از IP تنها به ارسال پیام های Multicast اختصاص دارد که در مباحث آموزشی سیسکو بیش از این در این خصوص صحبت خواهد شد.

کلاس E:

این رنج به هیچ عنوان در شبکه های کامپیوتری مصرف نشده و تنها مختص به محیط های آزمایشگاهی سازندگان است.

 

 

معرفی ادرس ها در بلاک چین و تفاوت آنها

مبحث آدرس ها در بلاک چین یک مبحث بسیار مهم در زمینه ارز های رمزنگاری شده و بلاک چین می باشد که  در این مقاله به این پرداخته خواهد شد که چه آدرس هایی در بلاک چین وجود دارد و تفاوت آدرس ها در چه می باشند.

آدرس ها در بلاک چین

آدرس ها در بلاک چین
در اوایل در بیت کوین افراد می توانستند پرداخت خود را به ای پی های مختلف ارسال کنند که در واقع در آن زمان برنامه ها برنامه ریزی شده بود تا بتوان بیت کوین را بدون کلید ها و آدرس های عمومی غیر حرفه ای استفاده کرد که وقتی توسعه دهندگاه این موضوع را فهمیدند که این روش ارسال می تواند در معرض حملات جدی بسیاری قرار بگیرد دیگر از آن استفاده نشد.
بسیاری فکر می کنند مفهموم آدرس در بلاک چین یک مفهموم سنگین و خاص می باشد که در واقع این طور نمی باشد و آدرس ها در واقع وظیفه نگه داری مبادلات بلاک چین را بر عهده دارند مانند آدرس IBAN و یا SWIFT.
در مبحث آدرس , خود آدرس و فرمت آن از اهمیت زیادی برخوردار نمی باشد و تنها نکته ای که در آن حائز اهمیت می باشد این است که آدرس در خدمت هدف خود باشد.برای مثال پداخت به یک نهاد که اطلاعات منحصر به فردی دارد معمولا از یک کلید خصوصی استفاده می شود.آدرس ها در واقع چیزی نیستند جز یک شناسه مطمعن.

تولید آدرس در بلاک چین از کجا شروع می شود؟

تولید آدرس در بلاک چین
زمانی که پرداختی در بیت کوین صورت می گیرد یک قالب استاندارد جدید به نام P2PKH برای آدرس های بیت کوین ایجاد می شود که یک نمونه آن به صورت زیر است:

1K31KZXjcochXpRhjH9g5MxFFTHPi2zEXb

آدرس P2PKH استانداردی می باشد که از 34 نشانه و کارکتر تشکیل شده است که با عدد 1 نیز شروع می شود. P2PKH مخفف شده “پرداخت به کلید عمومی هش” می باشد که این بدین معنا می باشد که شما به یک هش با کلید عمومی پرداخت می کنید.
هر کیف پول دیجیتالی ای می تواند به راحتی یک آدرس P2PKH ایجاد کند.در ابتدا ممکن است شما فکر کنید این مفهموم بسیار پیچیده می باشد اما این اعداد و حروف ترکیبی از چندین عملیات رمزنگاری می باشد.

آدرس ها در ارزهای دیجیتالی

آدرس ها در ارزهای دیجیتالی
بسیاری از ارز های دیجیتال از همان قالب آدرس دهی بیت کوین که در بالا ذکر شد استفاده می کنند. برای مثال Litecoin , Dash , Dogecoin همان روش های رمزنگاری را برای تولید آدرس استفاده می کنند که نام فرمت آن ها به ترتیب ECDSA , SHA 256 , RIPEMD 160 می باشد.
از آنجا که این ارزهای دیجیتال از همان الگوریتم های رمزنگاری استفاده می کنند می توانید از همان کلید های خصوصی و عمومی برای ذخیره ارزها در تمام این ارزهای پایه استفاده کرد.این شباهت تا حدی می باشد که شما می توانید تا حدی آن ها را در همان آدرس ها ذخیره سازی کنید برای مثال لایت کوین و بیت کوین پیشوند های یکسانی دارند که شما می توانید هر دو را در یک آدرس ذخیره سازی کرد.

معرفی و نحوه ی کانفیگ ماژول Agenda در ایزابل

در این مقاله قصد داریم تا شما را با یکی از ماژولهای ایزابل به نام Agenda یا دستور جلسات آشنا کنیم با ما همراه باشید.

این ماژول منحصر به ایزابل نمی شود و در الستیکس ۲٫۵ و ۴ نیز وجود داشت. ماژول agenda از طریق منوی سمت چپ قابل دسترس است ، این ماژول شامل دو قسمت می باشد.

آموزش تقویم ایزابل

تقویم در ماژول AGENDA

قسمت اول Calender  یا تقویم نام دارد با کلیک روی این گزینه یک تقویم مشاهده خواهید کرد (متاسفانه این تقویم فقط به صورت میلادی در دسترس می باشد) در بالای صفحه فیلتر هایی جهت نوع نمایش تقویم وجود دارد. اما این یک تقویم معمولی نیست ، شما با کلیک روی گزینه Create new Event می توانید یک رویداد در تقویم ایجاد کنید . نحوه ایجاد رویداد بسیار ساده است در ابتدا با صفحه ای مطابق تصویر زیر مواجه می شوید.

آموزش Agenda در ایزابل

در این صفحه می توانید یک نام و توضیح برای رویداد خود بنویسید (این رویداد می تواند یاد آوری یک جلسه کاری و یا یک مناسبت باشد) . تاریخ و ساعت شروع و پایان آن را درج کنید (شروع و پایان بیشتر مربوط به جلسات کاری می باشد)   با کلیک روی گزینه Configure a phone call reminder می توانید از وقوع این رویداد مطلع شوید ، در این بخش شما  می توانید یک داخلی و یا خط شهری وارد کنید و میزان زمان قبل از رویداد جهت یادآوری را انتخاب کنید. در این قسمت می توانید یک متن نیز وارد کنید تا بعد از تماس این متن به صورت صوتی برای شخص مورد نظر پخش شود. با کلیک روی Notify Guests by Email  هم می توانید یاد آوری را از طریق Email  انجام دهید.

توجه به این نکته ضروری است که برای استفاده از این قسمت باید موتور تبدیل متن به گفتار ایزابل روشن باشد . برای این کار می توانید از مسیر PBX->TOOLS->FESTIVAL اقدام به فعال سازی آن کنید. و همچنین در صورتی که مقصد تماس جهت یاد آوری یک خط شهری یا همراه باشد . خطوط خروجی شما باید از نوع دیجیتال باشد (مانند SIP-TRUNK و یا خطوط PRI) در غیر این صورت متن پیام به صورت ناقص برای مخاطب پخش خواهد شد.

دقت کنید تلاش های زیادی توسط تیم های متفاوتی جهت شمسی کردن تقویم این ماژول انجام شده است ولی هیچ کدام بدون نقص نیستند. در صورتی که این ماژول برای شما جذاب و نیاز به استفاده از آن را در سازمان خود حس می کنید می توانید از ماژول VOIPING جهت این کار استفاده کنید.

دفترچه تلفن ایزابل

قسمت بعدی ماژول Agenda یک دفتر تلفن می باشد که می توانید مخاطبین خود را در آن وارد کنید و از طریق آن به راحتی با مخاطبین خود در تماس باشید . روش کار آن بدین شکل است که بعد از جستجوی مخاطب در این دفترچه تلفن فقط کافیست روی دکمه سبز رنگ کلیک کنید تا ابتدا داخلی شما زنگ بخورد و سپس تماس با مخاطب شما برقرار شود . هر چند این ماژول بسیار کاربردی است ولی با چند بار استفاده متوجه خواهید شد که به دلیل نا کارآمد بودن قسمت جست و جو عملاً بلا استفاده می باشد.

دفتر تلفن ایزابل
دفتر تلفن ایزبل

چگونگی اتصال ایزابل به SIP TRUNK مخابرات

در این مقاله قصد داریم تا شما را با نح.ه ی برقراری ارتباط ایزابل با خارج بوسیله SIP TRUNK مخابرات آشنا کنیم، با ما همراه باشید:

سرویس SIP TRUNK چیست؟

حتما تا به حال به این فکر کرده اید که شرکت ها و سازمان های بزرگ چطور با استفاده از یک شماره تماس به مشتریان خود سرویس می دهند ، و یا چطور می توانند ۱۰۰ خط تلفن شهری را مدیریت کرد و از آنها بهینه استفاده کرد .

جواب این سوال بسیار ساده است سرویس های تلفنی بر بستر Data این مشکلات را حل می کند.

تا چند سال پیش سرویسی توسط مخابرات ارائه می شد که به آن E1 ویا PRI گفته می شد در واقع این خطوط با استفاده از یک زوج سیم مسی قادر به انتقال ۳۰ خط تلفن بودند این سرویس بسیار باکیفیت بود و شماره های ۵ رقمی برای خطوط یک طرفه ( فقط قابلیت تماس از بیرون) و شماره های هشت رقمی برای (۵ رقم بعلاوه ۳ صفر) برای خطوط دوطرفه روی آنها ارائه می شد.

یکی از مشکلات این سرویس هزینه بالای تجهیزات سمت کاربر بود به شکلی که برای اتصال خطوط PRI به مرکز تماس VOIP شما نیاز به یک مودم و یک گیتوی PRI داشتید .

با عمومی تر شدن سیستم های تلفنی مبتنی بر VOIP این سرویس حداقل دیگر در تهران ارائه نمی شود و جای خود را به سرویس SIP Trunk داده است ، سرویس SIP Trunk بسار مقرون به سرفته می باشد.

در واقع مخابرات با راه اندازی یک شبکه data این امکان را به شما می دهد که  از سرور تلفنی خود یک ترانک به مخابرات بزنید . و تماسهای خود را از طریق آن دریافت و ارسال کنید.

برای راه اندازی SIP TRUNK به چه ملزوماتی نیاز دارید

بعد از انجام کار های اداری مخابرات به شما ۳ عدد IP اختصاص می دهد ، برای راه اندازی این خطوط شما نیاز به این سه عدد IP بعلاوه یک مودم G.biz دارید. همچنین نیاز به یک کارت شبکه دیگر روی سرور خود دارید.

هر چند می توان بدون کارت شبکه اضافی اتصال SIP Trunk را برقرار کرد ولی به دلیل عبور ترافیک  Brodcast های داخلی از شبکه تلفنی مخابرات ممکن است باعث کاهش کیفیت تماس ها شود. با توجه به ناچیز بودن قیمت کارت شبکه استفاده از آن توصیه می شود.

تنظیمات شبکه در اتصال SIP TRUNK

همانطور که گفتیم برای اتصال SIP Trunk ابتدا باید یک کارت شبکه به سیستم اضافه کنید. و آن را به مودم G.biz متصل کنید

در این مرحله شما سه IP از مخابرات دریافت کرده اید که یکی را باید روی سیستم خود تنظیم کنید یکی را هم به عنوان Gatway استفاده کنید و دیگری هم مربوط به سرویس دهنده مخابرات می باشد

به عنوان مثال این سه IP به ما داده شده است

۱-  ۱۰٫۱۹۲٫۳۸٫۱۳۷/۳۰

۲-   ۱۰٫۱۹۲٫۳۸٫۱۳۸/۳۰

۳-  ۱۰٫۱۰۶٫۳۰٫۲۳

واضح است که دو IP اول مربوط به سیستم شما و Gateway می باشد و IP سوم مربوط به سرویس دهنده مخابرات ، معمولا IP کوچکتر را Gateway در نظر می گیرند.

طبق آموزش های قبلی IP را روی کارت شبکه تنظیم کنید در صورتی  که کارت شبکه دیگرتان Gateway ندارد می توانید Gateway را هم ست کنید ولی معمولا کارت شبکه اول دارای Gateway می باشد و امکان اضافه کردن Gateway به کارت شبکه دوم وجود ندارد.

برای همین منظور کافی است یک Route به سیستم اضافه کنید

برای اینکار فایل etc/sysconfig/network-scripts/NIC  را توسط یک ویرایشگر متن ویرایش کنید (در صورتی که آشنایی به سیستم عامل لینوکس ندارید بهتر است از برنامه winscp استفاده کنید) در این مسیر منظور از NIC  نام کارت شبکه دوم شماست

این خط را به فایل مذکور اضافه کنید

۱۰٫۱۰۶٫۲۰٫۲۳ via 10.192.38.137 dev NIC

در این خط هم به جای NIC باید نام کارت شبکه خود را قرار دهید

بعد از انجام این کار کافی است سرویس شبکه را مجددا راه اندازی کنید . برای اینکار می توانید از دستور زیر استفاده کنید

service network restart

با انجام این کار ها شما باید بتوانید از سرور ایزابل خود IP سرور مخابرات را ping  کنید.

تنظیمات ترانک برای اتصال به SIP TRUNK مخابرات

یک ترانک از نوع SIP بسازید. در قسمت Trunk name یک نام دلخواه وارد کنید

به بخش Outgoing Setting بروید

در این بخش هم یک Trunk name وجود دارد . یک نام دلخواه برای ترانک انتخاب می کنیم توجه داشته باشید نام اصلی ترانک نامی است که در Outgoing Setting وارد کنید.

قسمت peer details  را با استفاده از کد زیر پر کنید.


host=10.106.30.23
type=friend
qualify=yes
insecure=very

با تنظیمات دیگر کاری نداریم و روی Submit Change  کلیک کنید و سپس Applay کنید

sip trunk مخابرات

در صورتی که همه ی موارد بالا را به درست انجام داده باشید SIP ترانک شما باید رجیستر شده باشد برای اطمینان از این منظور به منوی PBX و سپس Tools و سپس Asterisk CLI می رویم و دستور زیر را اجرا کنید

sip show peers

در لیست نمایش داده شده به دنبال نام ترانک خود بگردید در قسمت وضعیت باید عبارت OK  درج شده باشد

سیپ ترانک مخابرات

در صورتی که Sip Trunk شما رجیستر نشده بود موارد بالا را یک باره دیگر چک کنید در صورت اطمینان از صحت تنظیمات به پشتیبانی مخابرات تماس بگیرید

حال برای آنکه تماس ورودی و خروجی هم داشته باشیم . باید یک Outbound Route و یک Inbound Route هم تعریف کنید

نحوه ی ایجاد و کانفیگ ANNOUNCEMENT در ایزابل

در این مقاله قصد داریم تا شما را با اطلاعیه ها یا همان announcement آشنا کنیم . اطلاعیه ها آسان ترین روش تعامل با کاربر می باشد. شما با استفاده از announcement ها می توانید یک پیام صوتی برای کاربر پخش کنید و سپس آن را به مسیر دیگر هدایت کنید.

به طور مثال می توانید در روز تعطیل می توانید برای کاربر یک پیام صوتی مبنی بر اینکه در این روز امکان پاسخگویی تماس وجود ندارد پخش کنید و سپس مکالمه را قطع کنید ، و یا قبل از متصل کردن کاربر به صندوق صوتی پیامی مبنی بر اینکه چطور پیام خود را ضبط کند به کاربر بگویید سپس تماس را به صندوق صوتی متصل کنید.

ساخت ANNOUNCEMENT یا اطلاعیه در ایزابل

برای ساخت یک announcement یا اطلاعیه در ایزابل ابتدا از منوی سمت راست گزینه PBX را انتخاب و سپس از زیر منوی آن PBX Configuration را انتخاب می کنید ، در منوی باز شده جدید گزینه announcement را انتخاب می کنید.

سپس از منوی سمت راست گزینه add announcement را انتخاب کنید .

announcement در ایزابل

تنظیمات announcement در ایزابل

تنظیمات مهم و پرکاربرد عبارتند از:

آموزش announcement در ایزابل

Description : یک توضیح برای announcement خود می نویسید این توضیح ارتباطی با نحوه کارکرد ندارد و فقط جهت یاد آوری announcement به کار می رود.

Recording : در این قسمت می توانید صدای ضبط شده توسط System recording  را انتخاب کنید . در مطالب قبلی از مجموعه آموزش ایزابل نحوه ضبط و یا بارگذاری صدا در system recording آموزش داده شده است.

Repeat : در این قسمت تعداد تکرار پیام را مشخص می کنید در صورتی که روی Disable قرار داده شده باشد یعنی پیام یک بار پخش خواهد شد

Allow Skip: در صورتی که این گزینه را فعال کنید تماس گیرنده با فشردن هر کلید پیام را رد خواهد کرد.

Return to IVR : در صورت فعال کردن این گزینه ، اگر کاربر توسط یک IVR به این پیام وارد شده باشد بعد از تمام شدن پیام دوباره به IVR باز خواهد گشت ، دقت کنید که اولویت این گزینه از مقصدی که شما انتخاب می کنید بالا تر است.

Destination after playback: در این قسمت شما می توانید مسیری برای هدایت کاربر بعد از پخش پیام مشخص کنید .این مسیر می تواند به هر کجا از سیستم تلفنی متصل شود و یا حتی تماس را قطع کند

در آخر هم  روی submit و سپس Applay config کلیک کنید.

در سمت چپ هم می توانید لیستی از  announcement هایی که تا به حال ایجاد کرده اید را ببینید.

در ضمن در ایزابل محدودیتی برای تعریف announcement  وجود ندارد.

نحوه ی ساخت و کانفیگ RING GROUP در ایزابل

یکی از قابلیت های ایزابل ایجاد گروهای تماس  است. شما می توانید چند داخلی را در یک گروه تماس قرار دهید و با این روش توسط یک شماره دیگر به مجموعه ای از داخلی ها دسترسی دارید.

به عنوان مثال شما چند نفر کارشناس فروش دارید . در صورتی که یک IVR را به سمت کارشناسان فروش هدایت کنید باید دو کارشناس را در یک گروه تماس و IVR را به سمت گروه هدایت کنید.

ساخت RING GROUP  در ایزابل

برای ساخت ring group از منوی سمت چپ PBX > PBX Configuration  را انتخاب کنید از منوی جدید گزینه Ring Group را انتخاب کنید. سپس از منوی سمت راست گزینه Add Ring Group را انتخاب کنید

آموزش Ring Group در ایزابل

تنظیمات RING GROUP در ایزابل

تنظیمات مهم و پرکاربرد عبارتند از:

تنضیمات Ring Group در ایزابل

Ring-Group Number: یک شماره برای گروه در نظر می گیرید توجه داشته باشید این شماره نباید با داخلی و یا شماره های صف تداخل داشته باشد

Group Description: توضیحی برای گروه بنویسید

Ring Strategy: در واقع نوع زنگ خوردن داخلی ها در گروه را مشخص می کند

چند نمونه از استراتژی زنگ خوردن در گروه

  • Ringall: همه دخلی ها با هم زنگ می خورند و در صورتی که هر داخلی تماس را پاسخ دهد بقیه داخلی ها قطع می شوند
  • Hunt: داخلی ها به صورت چرخشی زنگ می خورند
  • MemoryHunt : در این استراتژی داخلی اول ابتدا زنگ می خورد در صورتی که پاسخگو نباشد داخلی اول و دوم با هم زنگ می خورد و اگر دوباره هیچکدام پاسخگو نباشند داخلی اول و دوم و سوم با هم زنگ می خورند و این روند تا پاسخگویی تماس ادامه پیدا می کند
  • First available: اولین داخلی آزاد زنگ خواهد خورد.

Ring Time : زمان زنگ خوردن یک داخلی به ثانیه  است که بیشینه ی ۳۰۰ ثانیه می باشد

Extension List : لیست داخلی هایی که در صف قرار می گیرند می باشد.

Announcement: صدایی که قبل از متصل شدن به گروه تماس گیرنده می شنود.

Play Music On Hold : در این قسمت می توانید انتخاب کنید که تماس گیرنده در زمان انتظار برای پاسخگویی صدای زنگ بشنود و یا موزیک انتظار.

قسمت Destination if no answer   را هم می توانید به هر قسمتی از سیستم متصل کنید

نحوه ی مدیریت زمان در ایزابل(پارت اول)

در این مقاله قصد داریم تا شما را با نحوه ی مدیریت زمان در ایزابل آشنا کنیم با ما همرا باشید.

فرض کنید بخواهید در خارج از ساعت کاری تماس گیرنده ها با صدایی مبنی بر اتمام ساعت کاری برخورد کنند. برای انجام این کار شما باید دو مفهوم  را در ایزابل  یاد بگیرید

  • Time Group
  • Time Condition

TIME GROUP در ایزابل

به بازه های زمانی تعریف شده در ایزابل Time Group می گویند

تعریف TIME GROUP در ایزابل

برای تعریف یک Time Group در ایزابل از منو PBX ، گزینه PBX Configouration را انتخاب کنید از تنظیمات PBX گزینه Time Group را انتخاب کنید.

time group در ایزابل

در صفحه باز شده از منوی سمت راست Add Time Group را بزنید

در صفحه باز شده می توانیم یک محدوره زمانی تعریف کنید

Description : یک توضیح برای محدوده زمانی خود اضافه کنید

Time to start:    می توانم ساعت شروع را مشخص کنید

Time to finish:   در این قسمت ساعت و دقیقه پایان را مشخص کنید

Week Day start: زمان شروع در هفته را مشخص کنید

Week Day finish: زمان  پایان در هفته را مشخص کنید

Month Day start: زمان شروع در ماه را مشخص کنید

Month Day finish: زمان پایان در ماه را مشخص کنید

Month start: زمان شروع  ماه را مشخص کنید

Month finish:    زمان پایان ماه را مشخص کنید

مدیریت زمان در ایزابل

توجه داشته باشید که در هر گزینه ای اگر زمانی را انتخاب نکنید و همان خط تیره باقی بماند به معنای بی اهمیت بودن آن گزینه می باشد و در تمام آن محدوده بازه زمانی شما معتبر خواهد بود.

در صورتی که می خواهید چند محدوده داشته باشید باید ابتدا محدوده اول را ذخیره کنید و سپس از منوی سمت راست دوباره آن را انتخاب کرده و در ویرایش آن می توانید محدوده های بیشتری به آن اضافه کنید

یک مثال کاربردی از محدوده زمانی در ایزابل

فرض کنید می خواهید ساعت کاری یک شرکت را در محدوده زمانی تنظیم کنید

ساعت کاری شرکت بدین شکل است:

از شنبه تا چهارشنبه از ساعت ۹ صبح تا ۵ عصر  و در روز های پنجشنبه از ساعت ۹ صبح  تا ۱ عصر و جمعه ها تعطیل می باشد

مقدار Description را Work time قرار دهید

بقیه مقادیر به شکل زیر خواهد بود

Time to start:    ۹:۰۰

Time to finish:   ۱۷:۰۰

Week Day start: saturday

Week Day finish: wednisday

Month Day start: – –

Month Day finish: – –

Month start : – –

Month finish: – –

Time Group را ذخیره کرده و دوباره از منوی سمت راست انتخابش کنید . با اسکرول مشاهده می کنید یک محدوده دیگر اضافه شده است آن را نیز به شکل زیر با مقادیر زیر پر کنید

Time to start:    ۹:۰۰

Time to finish:   ۱۳:۰۰

Week Day start: thursday

Week Day finish: thursday

Month Day start: – –

Month Day finish: – –

Month start : – –

Month finish: – –

تنظیمات را ذخیره کنید ، بازه زمانی آماده است.

چگونگی نوشتن VOIP DIAL PEER

در این مقاله قصد داریم تا شما را با چگونگی نوشتن VOIP DIAL PEER آشنا کنیم . با ما همراه باشید .

نحوه نوشتن VOIP DIAL PEER :

اگر به خاطر داشته باشید  نحوه نوشتن POTS Dial Peer ها را مورد بررسی قرار دادیم و گفتیم که چگونه می‌توانیم دستگاه‌ها و تجهیزاتی که برای برقراری ارتباط از IP Address استفاده نمی‌کنند را به روتر سیسکو متصل نماییم . همانطور که گفته شد در این مقاله می‌خواهیم نحوه نوشتن VOIP Dial Peer ها در روتر سیسکو را مورد بررسی قرار دهیم و سناریوی مطرح شده در مقاله قبل را با نوشتن VOIP Dial Peer های آن تکمیل نماییم . برای شروع ، شکل سناریوی قسمت قبل را مجددا مشاهده نمایید .

آشنایی با dial peer

همانطور که در تصویر فوق مشاهده می‌کنید ، ارتباط دو روتر از طریق بستر WAN برقرار شده است . همانطور که همه‌یشما می‌دانید روتر‌ها برای برقراری ارتباط از IPها استفاده می‌کنند یا به عبارتی IP Address را می‌فهمند . بنابراین برای این که ارتباط تماس‌ها را بین دو روتر برقرار کنید باید از VOIP Dial Peer ها استفاده نمایید که در ادامه با نحوه نوشتن آن آشنا خواهید شد .

نوشتن VOIP Dial Peer برای برقراری ارتباط بین دو روتر :

در مرحله‌ی اول می‌خواهیم روتر سمت چپ را تنظیم کنیم تا تماس‌های لازم را به سمت روتر سمت راست هدایت کند .

در قدم اول باید وارد مود کانفیگ شوید و یک Dial Peer از نوع ویپ با یک تگ منحصر به‌ فرد ایجاد نمایید . ( در این جا عدد ۲۰۰۰ را در نظر گرفته‌ایم )

Router# conf t
Router(config)# dial-peer voice 2000 VOIP

در قدم بعدی باید یک الگوی تماس ایجاد کنید .

Router(config-dial-peer)# destination-pattern 2…

همانطور که مشاهده می‌کنید الگوی تماس را روی …۲ قرار داذیم ، یعنی هر تماسی که شماره گرفته شده در آن چهار رقمی بوده و با ۲ آغاز شود را با این Dial Peer ساخته شده Match کن .

در مرحله‌ی بعد کدک تماس را مشخص می‌کنید که بسته به نوع سناریوی شما می‌تواند حالت‌های مختلفی داشته باشد . در اینجا ما کدک را روی G711ulaw قرار می‌دهید .

Router(config-dial-peer)# codec G711ulaw

در قدم آخر باید مقصد مورد نظر برای هدایت تماس را تعیین نمایید.

Router(config-dial-peer)# session target IPV4:10.1.1.2

حال نوبت به تنظیم روتر سمت راست برای هدایت تما‌س‌های لازمه به سمت روتر سمت چپ می‌رسد . با توجه به نکاتی که تا این مرحله مطرح شد برای نوشتن VOIP Dial Peer روتر سمت راست :

Router# conf t
Router(config)# dial-peer voice 1000 VOIP
Router(config-dial-peer)# destination-pattern 110.
Router(config-dial-peer)# codec G711ulaw
Router(config-dial-peer)# session target IPV4:10.1.1.1

نکته : برای مشاهده debug های dial peer ها می‌توانید از کامند debug voip dialpeer در مود enable استفاده نمایید .

نکته : در صورتی که کدک‌ تماس در دو طرف یکسان نباشد تماس شما به درستی برقرار نخواهد شد . کدک پیش‌فرض VOIP Dial Peer ها G729 می‌باشد‌ .

 

چگونگی نوشتن POTS DIAL PEER

در این مقاله قصد داریم تا شما را با نحوه نوشتن POTS Dial Peer ها در روتر سیسکو آشنا کنیم . با ما همراه باشید .

نحوه نوشتن POTS DIAL PEER :

اگر به خاطر داشته باشید ،  از POTS Dial Peer ها برای برقراری ارتباط با تجهیزاتی که IP Address را نمی‌فهمند ، استفاده می شود. ( مانند پورت FXO ، FXS ، E&M و یا Digital Interfaceها ) . برای این که درک درستی نسبت به این مطالب داشته باشید ، بحث را در قالب یک سناریو ادامه خواهیم داد . به تصویر ذیل دقت کنید :

آشنایی با dial peer

همانطور که در تصویر مشاهده می‌کنید ، در این سناریو دو نوع سیستم آنالوگ وجود دارد که از IP Address استفاده نمی‌کنند . اولی ماژول‌های FXS با شماره‌های ۱۱۰۱ و ۱۱۰۲ ، دومی دستگاه مرکز تلفنی آنالوگ با شماره‌‌های ۲XXX که از طریق کارت VWIC به روتر B متصل شده است . در ابتدا باید ارتباط بخش FXS را راه اندازی کنید .

نوشتن POTS Dial Peer برای ارتباط با FXS :

در قدم اول باید وارد مود کانفیگ روتر خود شوید و توسط کامند ذیل یک Dial Peer از نوع POTS ایجاد نمایید .

Router# conf t
Router(config)# dial-peer voice 1101 pots

عدد ۱۱۰۱ که در کامند فوق مشاهده می‌کنید تنها یک تگ منحصر به فرد برای Dial Peer می‌باشد و می‌تواند هر مقدار عددی داشته باشد . ( این مقدار ارتباطی به شماره داخلی FXS ندارد اما معمولا شماره داخلی را قرار می‌دهند . )

در قدم بعدی باید یک الگوی یا شماره تماس و آدرس پورت را تعیین نمایید .

Router(config-dial-peer)# destination-pattern 1101
Router(config-dial-peer)# port 0/0/0

با کامند‌های فوق تعیین می‌کنید که زمانی که مقصد تماس ۱۱۰۱ بود ، باید تماس به سمت پورت ۰/۰/۰ ارسال شود . به همین ترتیب برای داخلی ۱۱۰۲ دارید:

Router# conf t
Router(config)# dial-peer voice 1102 pots
Router(config-dial-peer)# destination-pattern 1102
Router(config-dial-peer)# port 0/0/1

مراحل نوشتن POTS Dial Peer ها برای پورت‌های FXS به پایان رسید و اکنون هر یک از داخلی‌ها می‌تواند به سادگی با طرف مقابل خود ارتباط برقرار کند . در ادامه به نوشتن POTS Dial Peer برای هدایت تماس‌ها به سمت مرکز تلفن آنالوگ از طریق کارت VWIC پرداخته خواهد شد .

نوشتن POTS Dial Peer برای ارتباط از طریق VWIC :

برای نوشتن Dial Peer جهت برقراری ارتباط با VWIC پس از اعمال تنظیمات اولیه ماژول دیجیتا ، مانند مرحله‌ی قبل ابتدا یک Dial Peer ایجاد کنید .

Router# conf t
Router(config)# dial-peer voice 2000 pots

در قدم بعدی مجددا باید یک الگوی تماس و آدرس پورت را تعیین نمایید .

Router(config-dial-peer)# destination-pattern 2…
Router(config-dial-peer)# port 1/0:23
Router(config-dial-peer)# no digit-strip

با کامند اول یک الگوی تماس ایجاد کردید به این صورت که هر تماسی را که با عدد ۲ آغاز شود و سه رقم بعدی ( سه نقطه ) آن هر میزان دلخواهی باشد را شامل می‌شود . با کامند دوم تعیین می‌کنید که این الگوی تماس باید به سمت پورت مورد نظر ما ارسال شود ( چون ارتباط با مرکز تلفن آنالوگ از نوع T1 است و سیگنالینگ T1 روی کانال ۲۳ ارسال می‌شود ، تماس را به ۱/۰:۲۳ ارسال می‌کند ) .

همیشه به خاطر داشته باشید ، زمانی که یک Destination pattern ایجاد می‌کنید ، اگر درون الگوی شما اعداد ثابت وجود داشته باشد ( مثلا عدد ۲ در الگوی فوق میزان ثابت و سه نقطه نشان دهنده سه عدد متغییر می‌باشد ) روتر ابتدا آن عدد را حذف نموده و سپس به سمت مقصد مورد نظر شما ارسال می‌کند . حال همانطور که در تصویر می‌بینید شماره‌های مرکز تلفن آنالوگ به صورت ۲XXX می‌باشد . بنابراین باید قانون حذف اعداد ثابت لغو شود که برای این کار از کامند سوم ( no digit-strip ) استفاده می‌کنید.

نکته : برای ارسال تماس‌ها به FXO در روتر باید یک الگوی تماس که شامل همه‌ی مقصد‌ها شود ایجاد کنید و به سمت پورت‌های FXO ارسال کنید . برای این کار کافی است یک Dial Peer ایجاد نموده و الگوی تماس را روی T. قرار دهید . ( الگوی T. مانند دیفالت روت عمل می‌کند و در صورتی که تماس‌ها با هیچ یک از Dial Peerها match نشود به سمت آن مقصد ارسال می‌شود . )

Router# conf t
Router(config)# dial-peer voice [tag] pots
Router(config-dial-peer)# destination-pattern .T
Router(config-dial-peer)# port [FXO Ports]

نکته : برای مشاهده تمامی Dial Peer های نوشته شده می‌توانید از کامند ( Show Dial-peer voice summary ) استفاده نمایید .

 

نحوه استفاده از WILDCARD در DIAL PEER ها در سیسکو

در این مقاله قصد داریم تا شما را با یکی از مباحث کاربردی جهت تعیین Destination Pattern یعنی استفاده از wildcard در Dial Peer ها آشنا کنیم . با ما همراه باشید .

استفاده از WILDCARD در DIAL PEER ها :

همانطور که می دانید در زمان نوشتن Dial Peer ها باید پارامتری به نام Destination Pattern را نیز تنظیم کنید . همانطور که گفته شد زمان تعیین این پارامتر باید یک الگوی مناسب انتخاب کنید تا تمام شماره‌هایی که قصد دارید تا Dial Peer ما با آن‌ها Match شود را پوشش دهد .

استفاده از Wildcard نقطه ( . ) در Dial Peer :

استفاده از نقطه در زمان تنظیم Destination Pattern به معنی وجود یک عدد در بازه ۱ تا ۹ می‌باشد . این  Wildcard می‌تواند با کلید * تلفن نیز Match شود . به عنوان مثال زمانی که مقدار Destination Pattern را .۱۰۰ قرار می‌دهیم ، این Dial Peer می‌تواند با شماره‌های ۱۰۰۱ – ۱۰۰۲ – ۱۰۰۳ – ۱۰۰۴ – ۱۰۰۵ – ۱۰۰۶ – ۱۰۰۷ – ۱۰۰۸ – ۱۰۰۹ Match شود .

استفاده از Wildcard بعلاوه ( + ) در Dial Peer :

استفاده از بعلاوه در تنظیم Destination Pattern به این معنی است که این Dial Peer می‌تواند با یک یا چند رقم پیش از + Match شود . به عنوان مثال زمانی که مقدار Destination Pattern را ۱۲۳+۱ تعیین می‌کنیم ، این Dial Peer با اعداد ۱۱۲۳ – ۱۱۱۲۳ – ۱۱۱۱۲۳ و …. Match شود . ( نکته : طول عدد نهایتا می‌تواند ۳۲ رقم باشد . )

استفاده از Wildcard براکت ( [ ] ) در Dial Peer :

به کمک براکت می‌توانید یک بازه برای Destination Pattern خود تعیین کنید . به عنوان مثال اگر مقدار را ۰۲[۵-۸] قرار دهید ، این Dial Peer می‌تواند با اعداد ۸۰۲ – ۷۰۲ – ۶۰۲ – ۵۰۲ Match شود . یا اگر مقدار را ۰۲[۵-۸^] قرار دهید ، این Dial Peer می‌تواند با اعداد ۰۰۲ – ۱۰۲ – ۲۰۲ – ۳۰۲ – ۴۰۲ – ۹۰۲  Match شود . ( همانطور که مشاهده می‌کنید علامت ^ باعث مستثنی شدن اعداد داخل براکت می‌شود . به کمک براکت می‌توانید اعداد غیر پیوسته را نیز انتخاب کنید . به عنوان مثال اگر میزان Destination Pattern را ۰۲[۵۱] قرار دهید فقط اعداد ۵۰۲ و ۱۰۲ با این Dial Peer می‌تواند Match شود .

استفاده از Wildcard کاما ( , ) در Dial Peer :

استفاده از کاما باعث می‌شود تا یک وقفه یک ثانیه‌ای بین شماره‌ها ایجاد شود . ( این Wildcard در سناریو‌های خاص و نسبتا پیچیده کاربرد دارد . )

استفاده از Wildcard  تی بزرگ ( T ) در Dial Peer :

استفاده از این Wildcard باعث می شود تا Dial Peer شما با هر چیزی Match شود ( نهایتا تا ۳۲ رقم ) حتی این Wildcard با خالی ( عدم شماره گیری ) هم Match می‌شود .

نکته : اگر به خاطر داشته باشید در قسمت چهاردهم گفتیم زمانی که میزان Destination Pattern را T. قرار می‌دهیم ، این Dial Peer مانند دیفالت روت عمل می‌کند و تمام تماس‌ها را می‌تواند Match کند . همانطور که گفته شد T می‌تواند با خالی ( عدم شماره گیری ) نیز Match شود . به همین دلیل سیسکو پیشنهاد می‌دهد تا برای دیفالت روت از میزان T. استفاده کنید تا حداقل برای برقراری تماس گرفتن حداقل یک شماره الزامی باشد .

نمونه مثال استفاده از Wildcard در Dial Peer :

  1. [۵-۸]۹۶۳ : این Wildcard می‌تواند با اعداد ۹۶۳۵ – ۹۶۳۶ – ۹۶۳۷ – ۹۶۳۸ Match شود .
  2. [۵۸]۹۶۳ : این Wildcard می‌تواند با اعداد ۹۶۳۵ – ۹۶۳۸ Match شود .
  3. [۵-۸]۹۶۳[۵۶] : این Wildcard می‌تواند با شماره‌هایی که عدد اول ۵ یا ۶ باشد ، سه رقم بعد ۹۶۳ باشد ، رقم آخر ۵ یا ۶ یا ۷ یا ۸ باشد Match شود .
  4. [۵-۸]۹۶۳[۵۶^] : این Wildcard می‌تواند با شماره‌هایی که عدد اول ۵ یا ۶ نباشد ، سه رقم بعد ۹۶۳ باشد ، رقم آخر ۵ یا ۶ یا ۷ یا ۸ باشد Match شود .
  5. ….[۲-۸^] : این Wildcard می‌تواند با شماره‌های پنج رقمی که رقم اول ۲ تا ۸ نباشد Match شود .
  6. …….۰۹۱۲ : این Wildcard فقط با خطوط ۰۹۱۲ Match می‌شود .

نکته : همانطور که می دانید به صورت پیش‌فرض روتر قانون حذف اعداد مشخص در Destination Pattern را اجرا می‌کند و سپس شماره را ارسال می‌کند . بنابر‌این در سناریوهایی مانند مثال ششم اگر کامند no digit-strip را نزنیم Dial Peer ما درست کار نمی‌کند .

 

معرفی کامند PLAR در روتر سیسکو و نحوه ی استفاده از آن

در این مقاله قصد داریم تا شما را با یکی از کامند‌های بسیار پرکاربرد CME یعنی کامند PLAR در روتر سیسکو صحبت کنیم و کاربرد و نحوه تنظیم این پارامتر را روی تجهیزات خود ، مورد بررسی قرار دهیم . با ما همراه باشید .

 کامند PLAR در روتر سیسکو :

همانطور که می دانید از Dial Peerها برای هدایت تماس به نقاط مورد نظر  استفاده می شود اما نکته‌ی مهمی که باید به خاطر داشته باشید این است که در بسیاری از موارد برای این که Dial Peer ما به درستی کار کند باید پارامتر‌ها و کامند‌های دیگری را نیز درون CME خود تنظیم کرده باشید که یکی از این موارد کامند PLAR در روتر سیسکو می‌باشد . ما به طور کلی از کامند PLAR در دو نقطه استفاده می‌کنیم ، یکی در زمان تنظیم پورت FXO و دیگری در زمان تنظیم پورت FXS .

کامند PLAR در تنظیم پورت FXO :

تنظیم پورت FXO یکی از پرکاربردترین نقاطی است که از کامند PLAR برای راه‌اندازی آن استفاده می‌کنید . اگر به خاطر داشته باشید ، زمانی که ما به کمک Dial Peerها تماس را به نقاط مورد نظرمان هدایت می‌کردید ، از پارامتری به نام Destination Pattern استفاده کردید . این پارامتر در حقیقت به ما کمک می‌کند تا تماس را متناسب با میزان DNIS یا Dialed Number Identification Service به سمت مقصد مورد نظر خودمان ارسال کنید .

همانطور که می‌دانید خط‌های آنالوگ تنها قابلیت ارسال CID یا Caller ID را دارند و نمی‌تواند اطلاعات DNIS را نیز به سمت ما ارسال کنند . به همین دلیل زمانی که از Port FXO برای اتصال خط آنالوگ به مرکز تلفن استفاده می‌کنیم باید میزان DNIS را به صورت دستی روی تمامی تماس‌های دریافت شده تنظیم کنیم تا Dial Peer ما عمل هدایت تماس را به درستی انجام دهد . برای این کار ما از کامند PLAR در تنظیم Voice Port استفاده می‌کنیم . برای درک بهتر موضوع به مثال ذیل توجه کنید .

کامند PLAR در روتر سیسکو

فرض کنید می‌خواهیم تمامی تماس‌های دریافتی از هر دو پورت FXO به سمت تلفنچی با شماره ۱۰۰۰ ارسال شود . برای پیاده‌سازی این سناریو در قدم اول باید وارد تنظیمات Voice Portها شده و میزان DNIS تماس‌ها را روی پورت مورد نظر تنظیم کنیم .

Router# conf t
Router(config)# voice-port 0/0/0
Router(config-voiceport)# connection plar 1000
Router(config)# voice-port 0/0/1
Router(config-voiceport)# connection plar 1000

سپس زمان نوشتن Dial Peer برای FXS ، میزان destination pattern را ۱۰۰۰ قرار دهیم . با این کار در ابتدا میزان ۱۰۰۰ روی اطلاعات DNIS تمامی تماس‌های دریافت شده تنظیم می‌شود . سپس تماس با Dial Peer ما Match شده و تماس به سمت پورت FXS ارسال می‌شود .

نکته : تنها زمانی که از خطوط آنالوگ برای برقراری ارتباط استفاده می‌کنیم به کامند PLAR احتیج داریم چرا که خطوط  دیجیتال و Sip Trunk قابلیت ارسال اطلاعات DNIS را دارند .

کامند PLAR در تنظیم پورت FXS :

زمانی از کامند PLAR در تنظیم FXS استفاده می‌کنیم که بخواهیم یک خط برای تماس‌های اضطراری راه‌اندازی کنیم . زمانی که کامند Connection plar را زیر پورت FXS می‌زنیم ، روتر به محض دریافت سیگنال off-hook ( برداشتن گوشی ) شماره تنظیم شده روی PLAR را می‌گیرد . به عنوان مثال اگر پورت FXS 0/0/3 ما به تلفن اضطراری درون آسانسور متصل است داریم :

Router# conf t
Router(config)# voice-port 0/0/3
Router(config-voiceport)# connection plar 2000

با این کار به محض برداشتن تلفن داخل آسانسور ، روتر شماره ۲۰۰۰ را می‌گیرد .

مطالب مرتبط با کامند PLAR در روتر سیسکو در همین نقطه به پایان می‌رسد . در قسمت بعدی با یکی دیگر از مطالب جذاب دنیای سیسکو در خدمت شما عزیزان خواهیم بود . در صورت وجود هرگونه سوال یا ابهام در مورد مقاله فوق می‌توانید از طریق فیلد دیدگاه‌ها با کارشناسان گروه ویپینگ در ارتباط باشید .