راه اندازي mail server – برگه 2 – پشتیبانی VoIP|پشتیبانی شبکه|ویپ |تجهیزات شبکه

نحوه ی کانورت از یک نوع دیتابیس به نوعی دیگر

Posted on اکتبر 18, 2021 by tilatel

از آنجایی که برای اکثر شرکتهای نرم افزاری بروزرسانی بانک اطلاعاتی مشتری مهم بوده در این مقاله به آموزش کانورت از یک نوع دیتابیس به نوعی دیگر و ابزار Database Project پرداخته شده است.

شیوه کانورت از یک نوع بانک اطلاعاتی به نوعی دیگر

یکی از موارد مهمی که برای اکثر شرکتهای نرم افزاری پیش می آید، نحوه بروزرسانی دیتابیس های مشتری، پیدا کردن تفاوت های بین بانک های اطلاعاتی مشتری، نحوه توسعه Database و این دست موارد هست.

در این مقاله در خصوص Database Project که توانایی کانورت از یک نوع دیتابیس به نوعی دیگر را دارد صحبت خواهد شد.

این ابزار ابتدا توسط مجموعه SSDT Tools توسط مایکروسافت در نسخه 2013 ارائه می شد و از نسخه 2015 به بعد به صورت Builtin درون خود Project های VS قرار داره. وقتی شما در VS از منوی File-new را انتخاب می کنید یک گزینه ای به نام SQL Server projects داره که داخلش Database Project قرار دارد.

مزایای ابزار Database Project

حالا این سوال مطرح است که ابزار Database Project چه مزیت هایی دارد؟

توسعه دیتابیس بسیار سریع
امکان Refactor کردن آبجکت های دیتابیس ، تغییر نام، و… و اعمال در تمام آبجکتهای وابسته بدون اینکه نگران باشید جایی شاید ممکنه تغییرات شما اعمال نشده باشد.
امکان نوشتن Unit Test برای SP,View,Function
دارای Intellisense بسیار قدرتمند
امکان Compare کردن دیتابیس با دیتابیس محیط Production و بدست آوردن اختلافات بین دو دیتابیس
قابلیت اضافه شدن بسیار راحت به TFS
امکان Publish کردن دیتابیس و طراحی Automation build
امکان Publish بر روی محیط تست و اجرای تست ها بر روی محیط Test و در صورت درست بودن آن ، Publish بر روی محیط عملیاتی
اضافه کردن دیتابیس با استفاده از Import دیتابیس فعلی

و ایضا تمام قابلیتهایی که محصولات Red gate در اختیار شما قرار میدهند به راحتی با Database Project و در یک مجموعه دراختیار خواهید داشت.

نحوه کار با آن بسیار راحت است و شما دیگه از سردرگمی در خصوص توسعه دیتابیس رهایی پیدا خواهید کرد.

نحوه ی تست کردن هارد External & Internal Hard

Posted on اکتبر 18, 2021 by tilatel

تست سالم بودن هارد External & Internal Hard

سوالات: درود من یک هارد اکسترنال ۴ ترابایت External Hard با 4TB فضای ذخیره سازی و گارانتی سه ساله که حدود دو سال پیش خریده ام و حالا میخواهم با یک هارد ۴ ترابایتی اینترنال سالم و گارانتی دار تعویضش کنم. سوالاتی که می خواهم کارشناسان فنی تیم سخت افزار شرکت مهندسی شبکه پال نت به آنها پاسخ بگویند و ما را راهنمایی کننند در زمینه های زیر است:
برای تست هارد اینترنال Internal Hard برای سالم بودن یا نبودن چه چیز هایی را باید مد نظر داشته باشم؟
سوال دوم اینکه هارد فعلی من Adata هست و در حد این مارک چه مارک هایی از هارد اینترنال در بازار موجود است؟
بهترین روش استفاده و نگهداری از هارد اکسترنال چیست؟ آیا همیشه باید آداپتور هارد داخل پریز برق باشد و on یا اینکه باید دایما خاموش باشد و فقط موقع استفاده روشن باشد؟
و سوال آخر اینکه هارد اینترنال گران تر است یا اکسترنال؟

در رابطه با سوال اینکه نحوه اطمینان از سالم بودن هارد اینترنال چگونه است؟ توجه بفرمایید، تست های ساده و پیچیده ای وجود دارد که خدمتتان عرض میکنیم. تست ساده ولی کارآمدی که بیش از 95 درصد مواقع جوابگو می باشد، اینست که در محیط RUN تایپ نمایید Diskmgmt.msc. هارد دیسک های شما را در بخش پاییتی با نامهای DISK0 – DISK1 – DISK 2 الی … نمایش داده می شود. اگر یک هارد دیسک دارید که فقط DISK0 در زیر نام حجم هارد دیسک و Online یا Offline بودن هارد دیسک نمایش داده می شود. اگر هارد پارتیشن و یا والیوم بندی شده باشد، در تب Status هر درایو، واژه Healthy را میبایست مشاهده نمایید. اگر پارتیشن بندی یا والیوم بندی نشده باشد. این کار را انجام دهید و نتیجه کار میبایست باز همان Healthy باشد. اگر بود 95 درصد هارد دیسک سالم است.
5 درصد مواقع به ندرت اتفاق می افتد که Healthy است ولی دیتا یا به اصطلاح Paste یا ثبت نمی شود و یا Damage ذخیره میگردد و یا از حجم مثلا 200 گیگ اعلام می شود که تا نیمه بیشتر پر نمی شود و یا هزار مورد دیگر که باز به هزار دلیل دیگر از جمله مهمترین عامل BadSector هارد برمیگردد که مباحث خاص خودش را دارد که در صورت مواجهه توضیحات اعلام میگردد.

در رابطه با سوال اینکه آیا باید همیشه هارد دیسک شما روشن باشد یا موقع استفاده روشن شود؟ بیانیه رسمی را فقط از Western Digital که یکی از بزرگان صنعت Storage هست، موجود هست که با ذکر اینکه اگر مشکل قطع و وصلی برق نداشته باشید ( ملاک غیر اشاره شده UPS است ) و کنترل دما صورت بپذیرد ( دما افزایش پیدا نکند، به دمای Rack بسنده ننمایید )، روشن بودن دائمی دیوایس مشکلی ایجاد نمیکند. قاعدتا همین اصول باید برای دیوایس های برندهای دیگر هم صدق کند. از نظر تجربی برای کارشناسان فنی تیم پشتیبانی شرکت مهندسی شبکه پال نت نیز بر همین قاعده بوده است. در نظر داشته باشید که با چنین دیوایسی معمولا برای بک آپ گیری اتوماتیک استفاده میشود که قاعدتا باید همیشه ON باشد.

در رابطه با سوال اینکه چه برند در حد AData می باشد شک نکنید Western Digital گرید Black یا به اصطلاح Caviar Black برای اینترنال ( منظورم سرورهای مثلا HP نیست ) هارد اینترنال برای PC

در رابطه با سوال اینکه هارد اکسترنال گران تر است یا اینترنال؟ به هزار و یک عامل از برند گرفته – حجم ساپورت – نوع مدل ( مثلا Western Digital برای اینترنال مدل های Green و Blue و Black ) تفاوت قیمتی وجود دارد و هزار عامل دیگر مثل حجم Cache و … سوال مشکل داره مثل اینکه بگیم بنز گرون تره یا BMW

افزایش Host با استفاده از Supernetting

Posted on اکتبر 17, 2021 by tilatel

در این مقاله به افزایش Host با استفاده از Supernetting پرداخته شده است و به شما کمک خواهد کرد در شبکه و رنج IP در اختیار، تعداد هاست را افزایش دهید.

شما به تعداد هاست بیشتری نیاز دارید

همانطور که می دانید در Supernetting نیاز مجموعه افزودن تعداد Host در یک کلاس است. جهت انجام این عمل نیاز است از بیت های Subnet کاسته و به Host بیافزائیم.

بر خلاف Subnetting که بیت های هر Octed از سمت چپ حذف می شد، در Supernetting بیت های مورد نیاز از سمت راست حذف خواهد شد.

در شبکه ی زیر باید 2 بیت به بیت های هاست افزوده شود:

Network Address: 172.16.0.0/16

Subnet: 255.255.0.0

Broadcast:

Broadcast در Supernetting برابر خواهد بود با مجموع وزن بیت های حذف شده با مقدار قبلی Octed.

Network Address: 172.16.0.0/14

Broadcast: 172.19.255.255

:Subnet

مانند Subnetting در Supernetting نیز مقدار Subnet برابر خواهد بود با اولین بیت پس از بیت های حذف شده که در این مثال مقدار 252 خواهد بود.

Network Address: 172.16.0.0/14

Broadcast: 172.19.255.255

Subnetmask: 255.252.0.0

Host Per Network

در این مبحث با تقسیم بندی Subnet با توجه به تعداد Host مورد نیاز آشنا خواهید شد.

در Subnetting جهت به دست آوردن تعداد بیت های مورد نیاز برای دستیابی به تعداد شبکه مورد نظر با فرمول زیر روبه رو بودیم:

حال برای رسیدن به تعداد بیت ای مورد نیاز جهت دستیابی به تعداد Host مورد نظر از فرمول زیر استفاده خواهیم کرد:

مثال:

در شبکه ای با رنج IP زیر مطلوب است داشتن 4 شبکه با تعداد 50 هاست در هر شبکه:

IP: 172.16.0.0/16

با توجه به فرمول خواهیم داشت:

در واقع برای رسیدن به شبکه ای با تعداد 50 هاست یا تعدادی نزدیک به آن نیاز به 6 بیت از Host خواهیم داشت. این تعداد را از اولین بیت هاست از سمت راست جدا کرده و مابقی را به Subnet اختصاص می دهیم.

پس از این تغییر تعداد بیت های subnet از 16 به 26 تغییر می کند و نتایج زیر را حاصل خواهد شد:

نحوه ی تقسیم بندی شبکه با Subnetting

Posted on اکتبر 17, 2021 by tilatel

در این مقاله قصد داریم شما را با تقسیم یک رنج شبکه که آن را Subnetting می نامند آشنا کنیم با ما همراه باشید:

Subnetting

به عبارتی Subnetting به معنای افزایش محدوده ی Network است. برای درک بهتر این مفهوم به مثال زیر توجه فرمائید:

آدرس Network با اطلاعات مربوطه به شکل زیر در اختیار است. نیاز است این رنج IP در دو شبکه تقسیم شود.

شبکه ای که قرار است از این رنج IP استفاده نماید تعدادی کمتر از 254 عدد IP در هر بخش نیاز دارد اما در مقابل می بایست از همین رنج در 2 بخش متفاوت استفاده کند. جهت تشخیص تعداد بیت های مورد نیاز در Subnetmask از فرمول زیر استفاده کنید:

در این فرمول Subnet برابر است با تعداد شبکه های مورد نیاز و n برابر است با تعداد بیت هایی که نیاز است از Host کم و به Subnetmask افزوده شود. در مثال فعلی فرمول برابر خواهد بود با:

تنها در صورتی که n=1 باشد پاسخ همواره بزرگتر و مساوی با 2 خواهد بود. پس تغییرات زیر در Octed چهارم رخ خواهد داد:

حال وضعیت Subnet را در Magic Table بررسی کنید:

در این جدول اگر بیت هایی که به subnet افزوده شده است را برابر با 1 قرار دهیم و مابقی را 0 ، به مقدار جدید subnet دست خواهیم یافت.

پس از اعمال تغییرات، رنج ابتدایی تبدیل به دو شبکه شد. اطلاعات شبکه اول برابر خواهد بود با:

نکته دیگری که در این جدول می توان به آن توجه نمود این است که مقدار Weights هم وزن با Subnet ، تعداد پرش آدرس Network از شبکه اول به شبکه دوم خواهد.

نکته : به طور کلی پس از اعمال تغییرات در یک رنج IP می توانید به کمک فرمول زیر اطلاعات شبکه را بدست آورید:

نکته: در هر تقسیم بندی شبکه، در اولین شبکه، مقدار Broadcast برابر خواهد بود فرمول زیر، به عبارتی مجموع وزن تمامی بیت های باقی مانده در Host با مقدار 1، عدد مربوط به Broadcast خواهد بود:

در این مثال:

در شبکه اول، رنج IP در Broadcast با 127 به اتمام رسیده است، IP بعدی یعنی

192.168.1.128 به Network Address شبکه دوم تعلق گرفته و مشخصات دیگر شبکه نیز بر اساس آن تعیین می گردد.

بنا براین اطلاعات شبکه دوم برابر خواهد بود با:

جهت درک مطلب به مثال زیر توجه فرمائید:

مطلوب است تقسیم رنجIP ارائه شده به 5 شبکه مساوی:

IP: 10.0.0.0/8

Subnetmask: 255.0.0.0

برای حل این مساله ابتدا فرمول زیر را بررسی کنید:

در این مثال 5=<2ⁿباید به جای حرف n چه عددی قرار گیرد تا 5 همواره کوچکتر یا مساوی با آن باشد؟ به نظر می رسد عدد 3 با حاصل 8 مناسب باشد. پس نیاز است 3 بیت از Host کاسته و به Subnet بیافزاییم. بنابراین Subnet به شکل زیر تغییر خواهد کرد:

بر اساس این تغییر و با توجه به Magic Table می توان تشخیص داد که تعداد پرش از هر شبکه به شبکه های بعدی 32تا 32تا خواهد بود.

نکته ریاضی: علاوه بر Magic Table میتوان به این نکته نیز اشاره نمود که با توجه به تقسیم اولیه که در شبکه صورت گرفت، با کسر 3 بیت از Host و افزودن آن به Subnet که (2³=8) را حاصل شد، شبکه به 8 قسمت مساوی تقسیم گردید که ما تنها به 5 بخش آن نیاز داشتیم. حال اگر عدد 255 را بر 8 تقسیم کنید برابر خواهد بود با 32. پس در حال حاضر ما 8 بخش 32 تایی خواهیم داشت که تنها از 5 بخش آن استفاده خواهیم کرد.

حال با توجه به فرمول های گفته شده در این مقاله و روشهای یافتن Subnet، Broadcast و دیگر مشخصه های شبکه، جدول زیر را میتوان نتیجه گرفت:

نکته: Hostmin برابر خواهد بود با یک IP پس از Network Address و Hostmax برابر خواهد بود با یک IP پیش از Broadcast. این دو به ترتیب با عناوین First Host و Last Host نیز شناخته می شوند.

نکته: تعداد Host در هر شبکه برابر خواهد بود با 2^h که در آن h برابر خواهد بود با تعداد بیت های Host.

نکته: زمانی که از Subnetting جهت تقسیم شبکه استفاده کرده و رنج شبکه را تغییر می دهید، شبکه های به دست آمده با یکدیگر در ارتباط نخواهند بود. جهت برقراری ارتباط بین این شبکه ها باید از Router استفاده نمائید.

معرفی Classful و Classes

Posted on اکتبر 17, 2021 by tilatel

کلاس بندی های A تا E به عنوان کلاس های استاندارد و یا Classful شناخته می شود. در حالت عادی شما امکان تغییر در این کلاس ها را نخواهید داشت. حال تصور کنید به طور مثال در شبکه ای که از کلاس C استفاده می شود نیاز به تعداد IP بیشتری داشته باشید. و یا لازم باشد شبکه به چند بخش در همین رنج تقسیم شود. در این صورن شما به روش هایی نیاز خواهید داشت تا بتوانید.

در بسیاری از سناریوها در شبکه های کامپیوتری کلاس بندی استاندارد پاسخگو نبوده و نیاز است تعداد Host و یا Subnet افزایش و یا کاهش یابد که به این تغییرات CIDR(Classes Inter Domain Routing) یا Classes می گویند.

برای دستیابی به آنچه از IP نیاز دارید می توانید دو دسته تغییرات در کلاس بندی پیش فرض اعمال کنید :

همانطور که گفته شد جهت انجام Subnetting و یا Supernetting نیاز است یکی از Octed ها تغییر کند. پس نیاز است کمی بیشتر وزن هر بیت در Octed را بررسی کنیم.

تصور کنید قرار است Prefix آدرس شبکه زیر از 16 به 17 تغییر یابد:

172.0.0.0/16

255.255.0.0

برای این کار ابتدا Subnetmask را به اعدا باینری تبدیل می کنیم که معادل است با:

قرار است از Octed سوم یک بیت کاسته و به subnet افزوده شود(Subnetting)

پیش از تغییر Subnet دارای 16 بیت و مقدار 255.255 بود. حال اگر مقدار بیت افزوده شده را 1 در نظر بگیریم خواهیم داشت:

پس از اعمال تغییرات نیاز است که مجدد اعداد را به دسیمال تبدیل کنیم تا به Subnet جدید دست پیدا کنیم:

با توجه به تغییر اعمال شده، Subnet جدید برابر خواهد بود با: 255.255.128.0

حال تصور کنید نیاز باشد 2 یا بیش از 2 بیت به Subnet افزوده شود. مسلما نیاز است که در Octed مورد تغییر، از سمت چپ به تعداد مورد نیاز بیت ها را برابر با 1 قرار دهیم. بنابراین می توان جدول زیر را ترسیم نمود:

اگر جدول فوق را خلاصه کنیم به Magic Table یا جدول طلایی خواهیم رسید:

درک و به خاطر سپردن این جدول در مراحل بعد شما را کمک خواهد کرد. جهت به خاطر سپردن بهتر این جدول می توانید از فرمول های ریاضی به کار رفته در آن نیز استفاده کنید:

از سمت چپ هر subnet Value برابر خواهد بود با مجموع Weight خود و Subnet Value پیش از خود:

در سطر اول و از سمت چپ، هر سلول مجموعه سلول های قبل از خود با عدد 1 خواهد بود:

معرفی کلاسهای IP ورژن 4(IPv4)

Posted on اکتبر 17, 2021 by tilatel

پس از درک مفهوم IP نیاز است بخشهای مختلف آن نیز مورد بررسی قرار گیرد و معنا و مفهوم هر بخش مشخص گردد. IP از دو بخش اصلی به نام Netmask و Host تشکیل شده است. Netmask که آن را Subnetmask نیز می نامند معرف شبکه(به عبارتی آدرس شبکه ) است و Host آدرس Station و یا کلاینت می باشد.

در مثال بالا همانطور که مشخص است قسمت سبز رنگ نشان دهنده Subnetmask، قسمت آبی نشان دهنده Host و قسمت قرمز(که آن را Prefix می نامند) مشخص کننده subnet در یک شبکه است. در تعریف Prefix می توان گفت این بخش به عبارتی تعداد بیت های اختصاص یافته به Netmask است که جهت تعیین Subnet شبکه در انتهای آدرس قرار میگیرد. در این مثال اگر توجه نمائید سه Octed از سمت چپ به Netmask تعلق گرفته است. با در نظر گرفتن این نکته که هر Octed، 8 بیت است، مجموعه 24 بیت به این بخش تخصیص داده شده است.

کلاس های IPv4

در کلاس بندی IP، آن را به 5 کلاس اصلی تقسیم نموده اند که در جدول زیر به بررسی دقیق هر یک از این کلاس ها می پردازیم:

کلاس A:

در کلاس A و در Octed اول از سمت چپ، تنها اعداد 1 تا 126 قرار می گیرند. این اعداد در وزن باینری تنها اعدادی هستند که با 0 شروع می شوند.

در کلاس A، Octed اول از سمت چپ، آدرس Network و سه Octed بعد آدرس Host خواهند بود. به همین ترتیب Subnet نیز برابر خواهد بود با 255.0.0.0 که متغیر نبوده و در تمامی شبکه ها با این کلاس مقدار خود را حفظ می کند.

تعداد شبکه هایی که با استفاده از این کلاس می توان به آن دست یافت 2-2⁷است. در این فرمول 7 برابر است با تعداد بیت هایی که در Octed اول می توانند مقدار 0 و یا 1 داشته باشند. یعنی 7 بیت غیر از بیت اول که باید 0 باشد. همچنین در فرمول مذکور 2 شبکه حذف شده است که علت آن عدم امکان استفاده دو رنج 0.0.0.0 و 127.x.x.x در این کلاس است.

نکته: عدد 2 تنها در این کلاس از نتیجه فرمول محاسبه تعداد Subnet حذف شده است. در کلاس های دیگر فرمول به دست آوردن تعداد شبکه برابر خواهد بود با 2ⁿ .

تعداد Host در این کلاس با فرمول 2²⁴-2 مشخص میگردد که در آن 24 برابر خواهد بود با تعداد بیت هایی که به Host تعلق گرفته است. همچنین علت کسر عدد 2 عدم استفاده از IP های Network و Broadcast است.

Network: اولین آدرس IPدر هر شبکه که با 0 شروع شود را آدرس Network شبکه می نامند و از آن برای نشان دادن رنج IP یک شبکه استفاده می نمایند. آدرس شبکه قابل اختصاص به کلاینت نیست و IP رزرو محسوب می شود. به طور مثال 10.0.0.0 یک آدرس شبکه در کلاس A است که Octed مربوط به Subnet در آن دارای مقدار 10 و مابقی Octed ها که مربوط به Host میباشند با عدد 0 مقداردهی شده است.

Broadcast: آخرین IP در هر رنج را Broadcast می نامند که از آن برای ارسال پیام به تمامی IP های موجود در شبکه استفاده می شود. برای مثال در شبکه ای با آدرس 10.0.0.0 می توان Broadcast را 10.255.255.255 در نظرر گرفت.

نکته: در محاسبه تعداد Host در تمامی شبکه ها و کلاس ها این دو IP کسر می شود.

کلاس B:

در کلاس B و در Octed اول از سمت چپ، تنها اعداد 128 تا 191 قرار می گیرند. این اعداد در وزن باینری تنها اعدادی هستند که با 10 شروع می شوند. در این کلاس دو Octed اول مربوط به Netmask و دو Octed آخر مربوط به Host می باشد.

کلاس C:

در کلاس C و در Octed اول از سمت چپ، تنها اعداد 192 تا 223 قرار می گیرند. این اعداد در وزن باینری تنها اعدادی هستند که با 110 شروع می شوند. در این کلاس دو Octed اول مربوط به Netmask و Octed آخر مربوط به Host می باشد. این کلاس را می توان یکی از پر کاربردترین و یا رایج ترین کلاس ها در شبکه های کامپیوتری دانست.

با توجه به توضیحات فوق می توان مقادیر زیر را در نظر گر فت:
کلاس D:

این رنج IP که اعدادی از 224 تا 239 را در بر دارد تنها برای Multicast استفاده می شود. در شبکه های کامپیوتری ارسال پیام به 3 شکل انجام می گیرد:

Unicast: در این نوع ارسال، دریافت کننده پیام مشخص است. به عبارتی پیام تنها به یک دریافت کننده ارسال می شود.
Multicast: در پیام های Multicast دریافت کنندگان بیش از یک مقصد خواهند بود. در واقع پیام به دو یا چند مقصد ارسال می شود.
Broadcast: پیام های Broadcast به تمامی IP های موجود در شبکه ارسال می شود.

کلاس D را کلاس Multicast نیز می نامند. این رنج از IP تنها به ارسال پیام های Multicast اختصاص دارد که در مباحث آموزشی سیسکو بیش از این در این خصوص صحبت خواهد شد.

کلاس E:

این رنج به هیچ عنوان در شبکه های کامپیوتری مصرف نشده و تنها مختص به محیط های آزمایشگاهی سازندگان است.

خوشبین بودن معامله گران حرفه ای نسبت به قیمت اتریوم

Posted on اکتبر 14, 2021اکتبر 16, 2021 by tilatel

بر خلاف بیت کوین که طی روزهای گذشته عملکرد خوبی از خود به جا گذاشته است، اتریوم در ثبت عملکردی به خوبیِ بیت کوین ناکام مانده است. با این حال، بسیاری از معامله‌گران نسبت به عملکرد خوب اتریوم در کوتاه‌مدت و عبور این ارز دیجیتال از ۴,۰۰۰ دلار خوشبین هستند.

به گزارش کوین تلگراف، عملکرد بیت کوین از ابتدای ماه جاری میلادی، ۱۳ درصد بهتر از اتریوم بوده است؛ اما نباید فراموش کرد که اتریوم ۲۷۴ درصد در سال ۲۰۲۱ رشد کرده است. معامله‌گران حالا این سؤال را مطرح می‌کنند که آیا اتریوم می‌تواند با موفقیت اجماع اثبات سهام را اجرا کند یا نه. با راه‌اندازی کامل اتریوم ۲.۰، تا حد زیادی شاهد کاهش مشکلات شبکه نظیر کارمزدهای بالا و طولانی‌شدن روند تأیید تراکنش‌ها خواهیم بود.

قیمت اتریوم؛ معامله‌گران حرفه‌ای خوشبین هستند

از سوی دیگر، تبدیل‌شدن پلتفرم‌هایی مثل سولانا و اولنچ به رقبای جدی اتریوم در بحث قراردادهای هوشمند، نگرانی معامله‌گران را بیشتر کرده است.

بحث مهمی که در روزها و هفته‌های اخیر بار دیگر بر سر زبان‌ها افتاده، احتمال تأیید صندوق‌های قابل‌معامله در بورس (ETF) بیت کوین توسط کمیسیون بورس و اوراق بهادار آمریکا (SEC) است. معامله‌گران بیت کوین با رویکردی مثبت به این موضوع نگاه می‌کنند. کمیسیون بورس آمریکا قرار است طی هفته‌های آینده تصمیم خود را در این باره اعلام کند. صد البته این احتمال هم وجود دارد که اعلام این تصمیم به تعویق بیفتد.

وضعیت معامله‌گران حرفه‌ای

برای این که بفهمیم احساسات معامله‌گران حرفه‌ای نسبت به بازار در چه وضعیتی قرار دارد، باید نگاهی به پریمیوم قراردادهای آتی بیندازیم. پریمیوم قراردادهای آتی شاخصی است که اختلاف میان قیمت قراردادهای آتی و قیمت دارایی در بازارهای آنی را محاسبه می‌کند.

قراردادهای آتی با سررسید سه‌ماهه، ابزار موردعلاقه نهنگ‌ها و افرادی است که آربیتراژ می‌کنند. این نوع قراردادها به‌سبب تاریخ سررسید و اختلاف قیمت آنها با بازارهای آتی، برای معامله‌گران عادی و خرد پیچیده به نظر می‌رسند. این در حالی است که مزیت اصلی آنها نرخ تأمین بودجه کم‌نوسانشان است.

قراردادهای آتی با سررسید سه‌ماهه عموماً‌ با پریمیوم سالیانه ۵ تا ۱۵ درصد معامله می‌شوند. این رقم همسو با نرخ اعطای وام استیبل کوین‌ها تغییر می‌کند. زمانی که تاریخ سررسید یک قرارداد به تعویق می‌افتد، فروشنده خواستار مبلغ بیشتری برای فروش قرارداد است و همین مسئله سبب اختلاف قیمت آن می‌شود.

همان طور که در بالا مشاهده می‌کنید، شکست اتریوم در عبور از مقاومت ۳,۶۰۰ دلاری، احساسات معامله‌گران حرفه‌ای را دچار تغییر نکرده است، زیرا نرخ پریمیوم در محدوده ۱۳ درصد باقی مانده است. این مسئله نشان می‌دهد که در حال حاضر خوش‌بینی مفرطی در بازار وجود ندارد.

معامله‌گران خرد

معامله‌گران خرد معمولاً تمایل بیشتری به استفاده از قراردادهای بدون سررسید دارند. در این گونه قراردادها، کارمزد قرارداد هر هشت ساعت تغییر می‌کند تا پاسخگوی تقاضا باشد. برای این که بفهمیم آیا فروش هیجانی در بازار رخ داده یا نه، باید نرخ تأمین بودجه قراردادهای آتی را بررسی کنیم.

در یک بازار خنثی، این نرخ بین ۰ تا ۰.۰۳ درصد متغیر است. کارمزد ۰.۶ درصد به‌صورت هفتگی است. در این وضعیت، کارمزدها را دارندگان قراردادهای آتی لانگ پرداخت می‌کنند.

از ۷ سپتامبر (۱۶ شهریور) تا به حال، تعیین وضعیت صعودی یا نزولی معامله‌گران ممکن نبوده است. این وضعیت توازن نشان می‌دهد علاوه بر این که معامله‌گران تمایل چندانی به ایجاد موقعیت‌های لانگ ندارند، فروش هیجانی آنچنانی هم در بازار دیده نمی‌شود.

داده‌های بازار مشتقه نشان می‌دهد که سرمایه‌گذاران اتریوم نسبت به عملکرد ضعیف‌تر این ارز دیجیتال در مقابل بیت کوین نگران نیستند. به‌علاوه، نبود اهرم‌های بالا پس از رشد ۲۷۴ درصدیِ امسال، عاملی مثبت تلقی می‌شود.

به‌طور کلی، در حال حاضر معامله‌گران اتریوم نسبت به تداوم روند صعودی و عبور از اوج تاریخی امیدوارند. در این میان، اخذ مجوز صندوق‌های قابل‌معامله در بورس بیت کوین می‌تواند به‌عنوان یک عامل تسریع‌کننده عمل کند.

چگونگی اتصال ایزابل به SIP TRUNK مخابرات

Posted on آگوست 5, 2021آگوست 5, 2021 by tilatel

در این مقاله قصد داریم تا شما را با نح.ه ی برقراری ارتباط ایزابل با خارج بوسیله SIP TRUNK مخابرات آشنا کنیم، با ما همراه باشید:

سرویس SIP TRUNK چیست؟

حتما تا به حال به این فکر کرده اید که شرکت ها و سازمان های بزرگ چطور با استفاده از یک شماره تماس به مشتریان خود سرویس می دهند ، و یا چطور می توانند ۱۰۰ خط تلفن شهری را مدیریت کرد و از آنها بهینه استفاده کرد .

جواب این سوال بسیار ساده است سرویس های تلفنی بر بستر Data این مشکلات را حل می کند.

تا چند سال پیش سرویسی توسط مخابرات ارائه می شد که به آن E1 ویا PRI گفته می شد در واقع این خطوط با استفاده از یک زوج سیم مسی قادر به انتقال ۳۰ خط تلفن بودند این سرویس بسیار باکیفیت بود و شماره های ۵ رقمی برای خطوط یک طرفه ( فقط قابلیت تماس از بیرون) و شماره های هشت رقمی برای (۵ رقم بعلاوه ۳ صفر) برای خطوط دوطرفه روی آنها ارائه می شد.

یکی از مشکلات این سرویس هزینه بالای تجهیزات سمت کاربر بود به شکلی که برای اتصال خطوط PRI به مرکز تماس VOIP شما نیاز به یک مودم و یک گیتوی PRI داشتید .

با عمومی تر شدن سیستم های تلفنی مبتنی بر VOIP این سرویس حداقل دیگر در تهران ارائه نمی شود و جای خود را به سرویس SIP Trunk داده است ، سرویس SIP Trunk بسار مقرون به سرفته می باشد.

در واقع مخابرات با راه اندازی یک شبکه data این امکان را به شما می دهد که از سرور تلفنی خود یک ترانک به مخابرات بزنید . و تماسهای خود را از طریق آن دریافت و ارسال کنید.

برای راه اندازی SIP TRUNK به چه ملزوماتی نیاز دارید

بعد از انجام کار های اداری مخابرات به شما ۳ عدد IP اختصاص می دهد ، برای راه اندازی این خطوط شما نیاز به این سه عدد IP بعلاوه یک مودم G.biz دارید. همچنین نیاز به یک کارت شبکه دیگر روی سرور خود دارید.

هر چند می توان بدون کارت شبکه اضافی اتصال SIP Trunk را برقرار کرد ولی به دلیل عبور ترافیک Brodcast های داخلی از شبکه تلفنی مخابرات ممکن است باعث کاهش کیفیت تماس ها شود. با توجه به ناچیز بودن قیمت کارت شبکه استفاده از آن توصیه می شود.

تنظیمات شبکه در اتصال SIP TRUNK

همانطور که گفتیم برای اتصال SIP Trunk ابتدا باید یک کارت شبکه به سیستم اضافه کنید. و آن را به مودم G.biz متصل کنید

در این مرحله شما سه IP از مخابرات دریافت کرده اید که یکی را باید روی سیستم خود تنظیم کنید یکی را هم به عنوان Gatway استفاده کنید و دیگری هم مربوط به سرویس دهنده مخابرات می باشد

به عنوان مثال این سه IP به ما داده شده است

۱- ۱۰٫۱۹۲٫۳۸٫۱۳۷/۳۰

۲- ۱۰٫۱۹۲٫۳۸٫۱۳۸/۳۰

۳- ۱۰٫۱۰۶٫۳۰٫۲۳

واضح است که دو IP اول مربوط به سیستم شما و Gateway می باشد و IP سوم مربوط به سرویس دهنده مخابرات ، معمولا IP کوچکتر را Gateway در نظر می گیرند.

طبق آموزش های قبلی IP را روی کارت شبکه تنظیم کنید در صورتی که کارت شبکه دیگرتان Gateway ندارد می توانید Gateway را هم ست کنید ولی معمولا کارت شبکه اول دارای Gateway می باشد و امکان اضافه کردن Gateway به کارت شبکه دوم وجود ندارد.

برای همین منظور کافی است یک Route به سیستم اضافه کنید

برای اینکار فایل etc/sysconfig/network-scripts/NIC را توسط یک ویرایشگر متن ویرایش کنید (در صورتی که آشنایی به سیستم عامل لینوکس ندارید بهتر است از برنامه winscp استفاده کنید) در این مسیر منظور از NIC نام کارت شبکه دوم شماست

این خط را به فایل مذکور اضافه کنید

۱۰٫۱۰۶٫۲۰٫۲۳ via 10.192.38.137 dev NIC

در این خط هم به جای NIC باید نام کارت شبکه خود را قرار دهید

بعد از انجام این کار کافی است سرویس شبکه را مجددا راه اندازی کنید . برای اینکار می توانید از دستور زیر استفاده کنید

service network restart

با انجام این کار ها شما باید بتوانید از سرور ایزابل خود IP سرور مخابرات را ping کنید.

تنظیمات ترانک برای اتصال به SIP TRUNK مخابرات

یک ترانک از نوع SIP بسازید. در قسمت Trunk name یک نام دلخواه وارد کنید

به بخش Outgoing Setting بروید

در این بخش هم یک Trunk name وجود دارد . یک نام دلخواه برای ترانک انتخاب می کنیم توجه داشته باشید نام اصلی ترانک نامی است که در Outgoing Setting وارد کنید.

قسمت peer details را با استفاده از کد زیر پر کنید.

host=10.106.30.23 type=friend qualify=yes insecure=very

با تنظیمات دیگر کاری نداریم و روی Submit Change کلیک کنید و سپس Applay کنید

در صورتی که همه ی موارد بالا را به درست انجام داده باشید SIP ترانک شما باید رجیستر شده باشد برای اطمینان از این منظور به منوی PBX و سپس Tools و سپس Asterisk CLI می رویم و دستور زیر را اجرا کنید

sip show peers

در لیست نمایش داده شده به دنبال نام ترانک خود بگردید در قسمت وضعیت باید عبارت OK درج شده باشد

در صورتی که Sip Trunk شما رجیستر نشده بود موارد بالا را یک باره دیگر چک کنید در صورت اطمینان از صحت تنظیمات به پشتیبانی مخابرات تماس بگیرید

حال برای آنکه تماس ورودی و خروجی هم داشته باشیم . باید یک Outbound Route و یک Inbound Route هم تعریف کنید

نحوه ی ساخت و کانفیگ RING GROUP در ایزابل

Posted on آگوست 5, 2021 by tilatel

یکی از قابلیت های ایزابل ایجاد گروهای تماس است. شما می توانید چند داخلی را در یک گروه تماس قرار دهید و با این روش توسط یک شماره دیگر به مجموعه ای از داخلی ها دسترسی دارید.

به عنوان مثال شما چند نفر کارشناس فروش دارید . در صورتی که یک IVR را به سمت کارشناسان فروش هدایت کنید باید دو کارشناس را در یک گروه تماس و IVR را به سمت گروه هدایت کنید.

ساخت RING GROUP در ایزابل

برای ساخت ring group از منوی سمت چپ PBX > PBX Configuration را انتخاب کنید از منوی جدید گزینه Ring Group را انتخاب کنید. سپس از منوی سمت راست گزینه Add Ring Group را انتخاب کنید

تنظیمات RING GROUP در ایزابل

تنظیمات مهم و پرکاربرد عبارتند از:

Ring-Group Number: یک شماره برای گروه در نظر می گیرید توجه داشته باشید این شماره نباید با داخلی و یا شماره های صف تداخل داشته باشد

Group Description: توضیحی برای گروه بنویسید

Ring Strategy: در واقع نوع زنگ خوردن داخلی ها در گروه را مشخص می کند

چند نمونه از استراتژی زنگ خوردن در گروه

Ringall: همه دخلی ها با هم زنگ می خورند و در صورتی که هر داخلی تماس را پاسخ دهد بقیه داخلی ها قطع می شوند
Hunt: داخلی ها به صورت چرخشی زنگ می خورند
MemoryHunt : در این استراتژی داخلی اول ابتدا زنگ می خورد در صورتی که پاسخگو نباشد داخلی اول و دوم با هم زنگ می خورد و اگر دوباره هیچکدام پاسخگو نباشند داخلی اول و دوم و سوم با هم زنگ می خورند و این روند تا پاسخگویی تماس ادامه پیدا می کند
First available: اولین داخلی آزاد زنگ خواهد خورد.

Ring Time : زمان زنگ خوردن یک داخلی به ثانیه است که بیشینه ی ۳۰۰ ثانیه می باشد

Extension List : لیست داخلی هایی که در صف قرار می گیرند می باشد.

Announcement: صدایی که قبل از متصل شدن به گروه تماس گیرنده می شنود.

Play Music On Hold : در این قسمت می توانید انتخاب کنید که تماس گیرنده در زمان انتظار برای پاسخگویی صدای زنگ بشنود و یا موزیک انتظار.

قسمت Destination if no answer را هم می توانید به هر قسمتی از سیستم متصل کنید

نحوه ی مدیریت زمان در ایزابل(پارت دوم)

Posted on آگوست 5, 2021آگوست 5, 2021 by tilatel

با توجه به مطالب گفته شده در مقاله قبل شما می توانید بازه زمانی دلخواه خود را بسازید حال نوبت آن می رسد شرط زمانی را برای رویداد های داخل ایزابل استفاده کنید.

قبل از هر چیز از تنظیم بودن ساعت سرور ایزابل مطمئن شوید .

برای اینکار از زیر منوی سیستم گزینه preferences را انتخاب کنید و سپس از زیر منوی آن Date/Time را انتخاب کنید در پنجره باز شده می توانید ساعت سیستم را مشاهده و یا آن را اصلاح کنید

شرط زمانی در ایزابل

شرط زمانی یا (Time Condition) دقیقا یک شرط وابسته به زمان انتخابی شماست بدین شکل که اگر در محدوده زمانی بودید عملکرد چگونه باشد و یا اگر نبودم چه کار دیگری انجام شود.

تعریف شرط زمانی (TIME CONDITION)

برای تعریف شرط زمانی (Time Condition) در ایزابل ابتدا از منوی PBX گزینه PBX Configuration را انتخاب کنید و سپس گزینه Time Condition را انتخاب کنید.

برای تعریف یک Time Group در ایزابل از منو PBX ، گزینه PBX Configouration را انتخاب کنید از تنظیمات PBX گزینه Time Group را انتخاب کنید.

از منوی سمت راست گزینه Add Time Condition را برگذینید . با صفحه مانند شکل زیر مواجه خواهید شد.

تنظیمات شرط زمانی در ایزابل بسیار ساده است . ابتدا در قسمت Time Condition nameیک نام برای شرط زمانی (Time Condition) انتخاب کنید .

در قسمت Time Group یک بازه زمانی که از قبل ساخته ایم را انتخاب کنید.

در قسمت Destination if time matches مسیر تماس در صورتی که در بازه زمانی باشید را مشخص می کند.

در قسمت Destination if time does not match مسیر تماس در صورتی که در بازه زمانی نباشید را مشخص کنید.

مثالی در مورد شرط زمانی

در قسمت قبل مثالی از ساخت یک بازه زمانی برای ساعت کاری مطرح شد.

حال برای اینکه در ساعت کاری تماس ها را به یک IVR وصل کنید و در ساعت های غیر کاری صدایی مبنی بر اینکه ساعت کاری تمام شده است پخش کنید بدین شکل عمل کنید:

ابتدا یک IVR بسازید بعد از آن یک announcement بسازید. صدای announcement را پایان ساعت کاری بگذارید سپس یک Time Condition بسازید بازه زمانی work time را به آن اضافه کنید و مسیر وردی Inboud route را به Time Condition متصل کنید در قسمت Destination if time matches تماس را به IVR و در قسمت Destination if time does not match تماس را به announcement متصل کنید.

به همین سادگی شما می توانید یک شرط زمانی برای تماس های ورودی بسازید.

نحوه ی مدیریت زمان در ایزابل(پارت اول)

Posted on آگوست 5, 2021 by tilatel

در این مقاله قصد داریم تا شما را با نحوه ی مدیریت زمان در ایزابل آشنا کنیم با ما همرا باشید.

فرض کنید بخواهید در خارج از ساعت کاری تماس گیرنده ها با صدایی مبنی بر اتمام ساعت کاری برخورد کنند. برای انجام این کار شما باید دو مفهوم را در ایزابل یاد بگیرید

Time Group
Time Condition

TIME GROUP در ایزابل

به بازه های زمانی تعریف شده در ایزابل Time Group می گویند

تعریف TIME GROUP در ایزابل

در صفحه باز شده از منوی سمت راست Add Time Group را بزنید

در صفحه باز شده می توانیم یک محدوره زمانی تعریف کنید

Description : یک توضیح برای محدوده زمانی خود اضافه کنید

Time to start: می توانم ساعت شروع را مشخص کنید

Time to finish: در این قسمت ساعت و دقیقه پایان را مشخص کنید

Week Day start: زمان شروع در هفته را مشخص کنید

Week Day finish: زمان پایان در هفته را مشخص کنید

Month Day start: زمان شروع در ماه را مشخص کنید

Month Day finish: زمان پایان در ماه را مشخص کنید

Month start: زمان شروع ماه را مشخص کنید

Month finish: زمان پایان ماه را مشخص کنید

توجه داشته باشید که در هر گزینه ای اگر زمانی را انتخاب نکنید و همان خط تیره باقی بماند به معنای بی اهمیت بودن آن گزینه می باشد و در تمام آن محدوده بازه زمانی شما معتبر خواهد بود.

در صورتی که می خواهید چند محدوده داشته باشید باید ابتدا محدوده اول را ذخیره کنید و سپس از منوی سمت راست دوباره آن را انتخاب کرده و در ویرایش آن می توانید محدوده های بیشتری به آن اضافه کنید

یک مثال کاربردی از محدوده زمانی در ایزابل

فرض کنید می خواهید ساعت کاری یک شرکت را در محدوده زمانی تنظیم کنید

ساعت کاری شرکت بدین شکل است:

از شنبه تا چهارشنبه از ساعت ۹ صبح تا ۵ عصر و در روز های پنجشنبه از ساعت ۹ صبح تا ۱ عصر و جمعه ها تعطیل می باشد

مقدار Description را Work time قرار دهید

بقیه مقادیر به شکل زیر خواهد بود

Time to start: ۹:۰۰

Time to finish: ۱۷:۰۰

Week Day start: saturday

Week Day finish: wednisday

Month Day start: – –

Month Day finish: – –

Month start : – –

Month finish: – –

Time Group را ذخیره کرده و دوباره از منوی سمت راست انتخابش کنید . با اسکرول مشاهده می کنید یک محدوده دیگر اضافه شده است آن را نیز به شکل زیر با مقادیر زیر پر کنید

Time to start: ۹:۰۰

Time to finish: ۱۳:۰۰

Week Day start: thursday

Week Day finish: thursday

Month Day start: – –

Month Day finish: – –

Month start : – –

Month finish: – –

تنظیمات را ذخیره کنید ، بازه زمانی آماده است.

چگونگی نوشتن VOIP DIAL PEER

Posted on آگوست 4, 2021 by tilatel

در این مقاله قصد داریم تا شما را با چگونگی نوشتن VOIP DIAL PEER آشنا کنیم . با ما همراه باشید .

نحوه نوشتن VOIP DIAL PEER :

اگر به خاطر داشته باشید نحوه نوشتن POTS Dial Peer ها را مورد بررسی قرار دادیم و گفتیم که چگونه می‌توانیم دستگاه‌ها و تجهیزاتی که برای برقراری ارتباط از IP Address استفاده نمی‌کنند را به روتر سیسکو متصل نماییم . همانطور که گفته شد در این مقاله می‌خواهیم نحوه نوشتن VOIP Dial Peer ها در روتر سیسکو را مورد بررسی قرار دهیم و سناریوی مطرح شده در مقاله قبل را با نوشتن VOIP Dial Peer های آن تکمیل نماییم . برای شروع ، شکل سناریوی قسمت قبل را مجددا مشاهده نمایید .

همانطور که در تصویر فوق مشاهده می‌کنید ، ارتباط دو روتر از طریق بستر WAN برقرار شده است . همانطور که همه‌یشما می‌دانید روتر‌ها برای برقراری ارتباط از IPها استفاده می‌کنند یا به عبارتی IP Address را می‌فهمند . بنابراین برای این که ارتباط تماس‌ها را بین دو روتر برقرار کنید باید از VOIP Dial Peer ها استفاده نمایید که در ادامه با نحوه نوشتن آن آشنا خواهید شد .

نوشتن VOIP Dial Peer برای برقراری ارتباط بین دو روتر :

در مرحله‌ی اول می‌خواهیم روتر سمت چپ را تنظیم کنیم تا تماس‌های لازم را به سمت روتر سمت راست هدایت کند .

در قدم اول باید وارد مود کانفیگ شوید و یک Dial Peer از نوع ویپ با یک تگ منحصر به‌ فرد ایجاد نمایید . ( در این جا عدد ۲۰۰۰ را در نظر گرفته‌ایم )

Router# conf t
Router(config)# dial-peer voice 2000 VOIP

در قدم بعدی باید یک الگوی تماس ایجاد کنید .

Router(config-dial-peer)# destination-pattern 2…

همانطور که مشاهده می‌کنید الگوی تماس را روی …۲ قرار داذیم ، یعنی هر تماسی که شماره گرفته شده در آن چهار رقمی بوده و با ۲ آغاز شود را با این Dial Peer ساخته شده Match کن .

در مرحله‌ی بعد کدک تماس را مشخص می‌کنید که بسته به نوع سناریوی شما می‌تواند حالت‌های مختلفی داشته باشد . در اینجا ما کدک را روی G711ulaw قرار می‌دهید .

Router(config-dial-peer)# codec G711ulaw

در قدم آخر باید مقصد مورد نظر برای هدایت تماس را تعیین نمایید.

Router(config-dial-peer)# session target IPV4:10.1.1.2

حال نوبت به تنظیم روتر سمت راست برای هدایت تما‌س‌های لازمه به سمت روتر سمت چپ می‌رسد . با توجه به نکاتی که تا این مرحله مطرح شد برای نوشتن VOIP Dial Peer روتر سمت راست :

Router# conf t
Router(config)# dial-peer voice 1000 VOIP
Router(config-dial-peer)# destination-pattern 110.
Router(config-dial-peer)# codec G711ulaw
Router(config-dial-peer)# session target IPV4:10.1.1.1

نکته : برای مشاهده debug های dial peer ها می‌توانید از کامند debug voip dialpeer در مود enable استفاده نمایید .

نکته : در صورتی که کدک‌ تماس در دو طرف یکسان نباشد تماس شما به درستی برقرار نخواهد شد . کدک پیش‌فرض VOIP Dial Peer ها G729 می‌باشد‌ .

بهین ارتباط هوشمند

برچسب: راه اندازي mail server

نحوه ی کانورت از یک نوع دیتابیس به نوعی دیگر

شیوه کانورت از یک نوع بانک اطلاعاتی به نوعی دیگر

مزایای ابزار Database Project

نحوه ی تست کردن هارد External & Internal Hard

تست سالم بودن هارد External & Internal Hard

افزایش Host با استفاده از Supernetting

شما به تعداد هاست بیشتری نیاز دارید

نحوه ی تقسیم بندی شبکه با Subnetting

Subnetting

معرفی Classful و Classes

تفاوت Classes و Classful

معرفی کلاسهای IP ورژن 4(IPv4)

کلاس های IPv4

خوشبین بودن معامله گران حرفه ای نسبت به قیمت اتریوم

وضعیت معامله‌گران حرفه‌ای

معامله‌گران خرد

چگونگی اتصال ایزابل به SIP TRUNK مخابرات

سرویس SIP TRUNK چیست؟

برای راه اندازی SIP TRUNK به چه ملزوماتی نیاز دارید

تنظیمات شبکه در اتصال SIP TRUNK

تنظیمات ترانک برای اتصال به SIP TRUNK مخابرات

نحوه ی ساخت و کانفیگ RING GROUP در ایزابل

ساخت RING GROUP در ایزابل

تنظیمات RING GROUP در ایزابل

چند نمونه از استراتژی زنگ خوردن در گروه

نحوه ی مدیریت زمان در ایزابل(پارت دوم)

شرط زمانی در ایزابل

تعریف شرط زمانی (TIME CONDITION)

مثالی در مورد شرط زمانی

نحوه ی مدیریت زمان در ایزابل(پارت اول)

TIME GROUP در ایزابل

تعریف TIME GROUP در ایزابل

یک مثال کاربردی از محدوده زمانی در ایزابل

چگونگی نوشتن VOIP DIAL PEER

نحوه نوشتن VOIP DIAL PEER :

نوشتن VOIP Dial Peer برای برقراری ارتباط بین دو روتر :