بررسی و درک Receive Connector های پیش فرض در Exchange Server 2016

وقتی که Exchange Server 2016 را نصب می کنید، پنج Receive Connector را مشاهده می کنید که به صورت پیش فرض ایجاد شده است. در این مرحله ممکن است برای شما سوال پیش بیاید که این کانکتورها چه هستند و کاربرد آنها چیست. دانستن این کانکتورهای پیش فرض برای درک کردن اینکه چگونه ایمیل به دست شما می‌رسد مفید است.

درک کانکتورهای دریافت پیش فرض در Exchange Server 2016
Exchange Server 2016 شامل دو Server Role به نامهای Mailbox Server Role و Edge Transport Server Role می باشد. Mailbox Server Role داری سه Transport Service (یا Sub Role) می باشد. این Transport Service ها Transport Pipeline نیز خوانده می شوند. ایمیل ها در بین این سه Pipeline حرکت می کند. سه Transport Service که به آن اشاره کردیم موارد زیر می باشند:
1- Front End Transport Service: این سرویس برای کلیه ایمیلهای ارسالی و دریافتی خارج از میل باکس های موجود در ایمیل سرور می باشد. این سرویس نقش صف دهی و بازرسی روی ایمیلها را ایفا نمی کند. وقتی ایمیلی از خارج سازمان می آید، اولین سرویسی که آن را دریافت می کند این سرویس می باشد. این سرویس ایمیل را به Transport Service منتقل می کند و به هیچ عنوان با Mailbox Transport به صورت مستقیم ارتباط برقرار نخواهد کرد.
2- (Transport Service (Hub Transport Service: این سرویس نقش گروه بندی و مدیریت صف ارسال و دریافت ایمیل را ایفا می کند. همچنین این سرویس بازرسی ایمیلها و بررسی آنها از لحاظ آنتی اسپم و anti-malware را انجام می دهد. این سرویس ایمیلها را از Front End Transport Service دریافت می کند و به Mailbox Transport Service منتقل می کند.
3- Mailbox Transport Service: این سرویس می باشد که در نهایت ایمیلها را دریافت و در میل باکس مرتبط قرار می دهد. این سرویس شامل دو زیر سرویس می باشد:
– Mailbox Transport Submission Service: این سرویس پیامها را از Mailbox Database دریافت می کند و آنها را به Transport Service منتقل می کند تا به مخاطب مورد نظر ارسال شود.
Mailbox Transport Delivery Service: این سرویس ایمیل را از Transport Service دریافت می کند و از طریق (RPC (Remote Procedure Call به میل باکس مورد نظر منتقل و در آن ذخیره می کند.
برای دیدن لیست Receive Connector به کنسول (Exchange Admin Center (EAC لاگین کنید و از منوی mail flow وارد receive connector شوید:

 

بررسی و درک Receive Connector های پیش فرض در Exchange Server 2016

همانطوری که در تصویر فوق مشاهده می کنید پنج Receive Connector در این لیست وجود دارد. تعداد سه کانکتور Frontend Transport Service و دو کانکتور Hub Transport Service وجود دارد. خب حال ببینیم که هر کدام از این کانکتورها چه کاری انجام می دهند.
1- Client Frontend HQ-MS1: این کانکتورها ایمیلهایی که به صورت امن شده از طریق TLS را دریافت می کند. پذیرش از طریق پورت 587 انجام می شود. این کانکتور توسط POP و IMAP استفاده می شود. این کانکتور کانکشنهای نرم افزاری IMAP و POP را به کانکتور Hub Transport Receive Connector بنام Client Proxy HQ-MS1 پروکسی می کند.
2- Default Frontend HQ-MS1: ایمیلهای ارسالی از طریق اینترنت توسط این کانکتور در پورت 25 پذیرفته می شوند. سپس این کانکتور ایمیلها را به Transport Service روی Hub Transport Service Receive Connector بنام Default HQ-MS1 روی پورت 2525 منتقل می کند.
3- Outbound Proxy Frontend HQ-MS1: اگر شما در Send Connector تیک مربوط به proxy through client access server option را زده باشید، سپس کلیه ایمیلهای خروجی توسط این کانکتور دریافت می شود. به زبان دیگر این کانکتور کلیه ایمیلهایی که توسط Transport Service ای که تیک proxy through client access server خورده باشد را دریافت می کند. اکنون ایمیلها توسط این کانکتور به اینترنت ارسال می شود. این کانکتور از طریق پورت 717 ایمیلها را دریافت می کند.

 

بررسی و درک Receive Connector های پیش فرض در Exchange Server 2016
4- Client Proxy HQ-MS1: این یک سرویس Hub Transport می باشد. ایمیلها را از Frontend Service دریافت می کند وبه Mailbox Transport Service منتقل می کند. این کانکتور از پورت 465 دریافت می کند. این Receive Connector کانکشن های POP و IMAP پراکسی شده را که از Frontend Transport Service بنام Client Frontend HQ-MS1 ارسال شده دریافت می کند.
5- Default HQ-MS1: این یک Hub Transport Service می باشد. این کانکتورهای ایمیلهای دریافتی را از Frontend Transport Service دریافت می کند و به Mailbox Transport Service منتقل می کند. مشابه همین، ایمیلهای ارسالی را از Mailbox Service دریافت می کند و به Send Connector جهت ارسال ایمیل به اینترنت یا دریافت از طریق کانکتور Outbound Proxy Frontend HQ-MS1 (در صورتی که تیک proxy through client access server در Send Connector خورده باشد) منتقل می کند. این کانکتور ایمیلها را از طریق پورت 2525 دریافت می کند.

چگونگی اضافه کردن reCAPTCHA به Outlook Web App

یکی از مسائل مهم این روزها در فناوری اطلاعات بحث امنیت می باشد که تمامی ادمین های شبکه را درگیر خود نموده است و همیشه باید حداکثر تدابیر امنیتی را برای شبکه های تحت پشتیبانی خود در نظر بگیرند تا از تهدیدهای اینترنتی در امان بمانند. در این مقاله قصد داریم تا شما را با یکی از راه های امن نمودن ایمیل سرور آشنا کنیم با ما همراه باشید:

در این مقاله می خواهیم در مورد نحوه اضافه کردن قابلیت امنیتی Google reCAPTCHA به صفحه OWA در Exchange Server صحبت کنیم.
قبل از شروع کار بهتر است اطلاعاتی در مورد این سرویس داشته باشید طبق اطلاعاتی که در سایت ویکی پدیا (https://fa.wikipedia.org/wiki/%D8%B1%DB%8C%E2%80%8C%DA%A9%D9%BE%DA%86%D8%A7) درج شده است در واقع reCAPTCHA نسخه جدید و بهینه CAPTCHA می باشد که این قابلیت جهت تفکیک ربات از انسان هنگام دسترسی به یک وب پیج کمک می‌کند. در نتیجه از طریق این قابلیت مطمئن می شوید که یک انسان قصد دسترسی به سایت مورد نظر را دارد. این قابلیت توسط لویز فن آخن، بن مائورر، کالین مک میلن، دیوید ابراهام و مانوئل بلوم در دانشگاه کارنگی ملون در محوطه دانشکده پیتسبرگ توسعه داده شد و سپس در سال 2009 به مالکیت گوگل در آمد.
همانطور که می‌دانید یکی از راههای اتصال کاربران به Exchange Server از طریق وب یا همان OWA می باشد که به صورت امن و از طریق پورت 443 انجام می شود اما ماهیت وب آسیب پذیر می‌باشد و نیاز است از طریق راهکاری جانبی نسبت به امن سازی بیشتر آن اقدامات لازم را انجام دهیم. یکی از این راهکارها اضافه کردن قابلیت Google reCAPTCHA می باشد. از طریق Google reCAPTCHA ابتدا مطمئن می‌شویم که کلاینتی که قصد لاگین به OWA دارید یک کاربر می‌باشد یا یک روبات. سپس از طریق نام کاربری و رمز عبور که برای کاربر نهایی در نظر گرفته شده است امکان لاگین و دسترسی به میل باکس فراهم می‌شود.
مراحل انجام کار به این صورت می‌باشد که ابتدا از طریق اکانت گوگل نسبت به ایجاد و رجیستر کردن یک سرویس reCAPTCHA برای دامین مورد نظر اقدام کنید و سپس از طریق کدهای اعلامی و تنظیمات لازم در Exchange Server امکان استفاده از این سرویس امنیتی در OWA فراهم شود.
مراحل انجام کار به صورت زیر می‌باشد:
1- ابتدا با سرچ کردن کلید واژه google recaptcha به صفحه https://www.google.com/recaptcha/intro/v3.html وارد شوید.
2- سپس با نام کاربری اکانت خود در Gmail لاگین کرده و نسبت به رجیستر دامین و اخذ کد برای reCAPTCHA اقدام کنید.

3- سپس با کلیک بر روی SUBMIT کد رجیستری مورد نیاز را دریافت کنید.

 

همانطور که مشاهده نمودید دریافت کد رجیستری reCAPTCHA به سادگی و در چند مرحله ساده انجام شد. مرحله بعدی مربوط به استفاده از این کدها در OWA می‌باشد.

در نظر داشته باشید که کل این فرآیند برنامه نویسی می‌باشد و برای متخصصین برنامه نویسی بسیار ساده می‌باشد اما شاید برای ادمینهای شبکه کاری سخت و پیچیده باشد. اگر مراحل این مقاله را به همین ترتیب و با دقت انجام دهید بدون نیاز به دانش برنامه نویسی به سادگی می‌توانید از قابلیت امنیتی Google reCAPTCHA در Exchange Server خود استفاده کنید.
4- به سروری که در آن Exchange Server را نصب نموده اید لاگین کنید و وارد مسیر زیر شوید:

C:\Program Files\Microsoft\Exchange Server\V15\FrontEnd\HttpProxy\owa\auth

از طریق notepad یک فایل با نام recaptcha.aspx ایجاد کنید و آن را باز کنید. محتویات زیر را عیناً در این فایل جایگذاری کنید.

<% @ Page AspCompat=True Language = “VB” %>
<%
‘ Put your own private key in the next line
Dim strPrivateKey As String = “SECRET KEY”
Dim strResponse = Request(“response”)
Dim objWinHTTP As Object
objWinHTTP = Server.CreateObject(“WinHTTP.WinHTTPRequest.5.1”)
objWinHTTP.Open(“POST”, “https://www.google.com/recaptcha/api/siteverify”, False)
objWinHTTP.SetRequestHeader(“Content-type”, “application/x-www-form-urlencoded”)
Dim strData As String = “secret=” & strPrivateKey & _
“&response=” & strResponse
objWinHTTP.Send(strData)
Dim strResponseText = objWinHTTP.ResponseText
Response.Write(strResponseText)
%>

Secret Key دریافت شده گوگل را به جای “SECRET KEY” جایگذاری کنید. فایل را ذخیره نموده و ببندید.
5- در همین مسیر فایلی به نام logon.aspx وجود دارد، ابتدا یک کپی از این فایل تهیه نمایید تا در صورت بروز مشکل امکان بازگشت به حالت فعلی را داشته باشید. سپس فایل را طریق نرم افزار notepad باز نموده و تغییرات زیر را در آن اعمال نمائید.
– از طریق میانبر CTRL-F نسبت به جستجوی پاراگراف زیر اقدام نمایید:

form action=”/owa/auth.owa” method=”POST” name=”logonForm”

سپس این محتوای داخل action را حذف نمایید، نتیجه نهایی می بایست به صورت زیر شود:

form action=” ” method=”POST” name=”logonForm”

 

– مجددا از طریق میانبر CTRL-F پاراگراف زیر را جستجو نمائید:

<div><input id=”passwordText”

– بلافاصله در خط بعدی محتوای زیر را اضافه نمائید:

<tr>
<td>
<script type=”text/j-avascript”>
function myClkLgn()
{
var oReq = new XMLHttpRequest();
var sResponse = document.getElementById(“g-recaptcha-response”).value;
var sData = “response=” + sResponse;
oReq.open(“GET”, “/owa/auth/recaptcha.aspx?” + sData, false);
oReq.send(sData);
if (oReq.responseText.indexOf(“true”) != -1)
{
document.forms[0].action = “/owa/auth.owa”;
clkLgn();
}
else
{
alert(“کد تأیید تکمیل نشده است” + “\n” +”reCAPTCHA is not valid”);
}
}
</script>
<script src=”https://www.google.com/recaptcha/api.js” async defer></script>
<div class=”g-recaptcha” data-sitekey=”SITE KEY”></div>
</td>
</tr>

– Site Key دریافت شده از گوگل را جایگزین SITE KEY کنید.
– مجدداً از طریق میانبر CTRL-F پاراگراف زیر را جستجو کنید:

<div on-click=”clkLgn()” class=”signinbutton” role=”button” tabIndex=”0″ >

به جای واژه clkLgn واژه myClkLgn را جایگزین کنید. نتیجه نهایی می بایست به صورت زیر شود:

<div on-click=”myClkLgn()” class=”signinbutton” role=”button” tabIndex=”0″ >

اکنون بدون اینکه نیاز به ری استارت سرور یا سرویس IIS داشته باشید قسمت گرافیکی مربوط به سرویس Google reCAPTCHA را در OWA خود مشاهده می‌کنید.
در نظر داشته باشید برای اینکه این قابلیت به درستی انجام شود سرور ایمیل باید به URL زیر دسترسی داشته باشد:

https://www.google.com/recaptcha/api.js

اگر اینترنت ایمیل سرور را از طریق فایروال محدود نموده‌اید حتما دسترسی به این URL را برای سرور فراهم کنید.

 

آشنایی با ECC و کاربرد آن RAM

(RAM (Error Correction Code در سرورها یا سیستمهای دیگر با داده های دارای ارزش بالا بسیار محبوب است ، زیرا با شناسایی و تصحیح خطاهای حافظه ، در برابر خرابی اطلاعات محافظت می کند. RAM استاندارد از بانکهای هشت تراشه حافظه استفاده می کند که در آن داده ها ذخیره شده و در صورت تقاضا به CPU ارائه می شود. رم ECC متفاوت است زیرا دارای یک تراشه حافظه اضافی است که به عنوان تشخیص خطا و تصحیح برای هشت تراشه RAM دیگر نیز عمل می کند.

قبل از حافظه ECC ، تشخیص خطا از طریق بیت برابری parity یکنواخت انجام می شود. در رایانه ، داده ها معمولاً به صورت تکه های 8 بیتی ذخیره می شوند. هنگامی که از parity استفاده می شود ، یک بیت نهم اضافی – یا بیت برابری parity – نوشته شده است که به سیستم اجازه می دهد هنگام بروز خطا ، سیستم را تشخیص دهد. اگر سیستم حتی از برابری استفاده می کند ، 1 و 0 (از جمله بیت برابری parity اضافی) باید به یک عدد مساوی اضافه شوند.

 به عنوان مثال:

اگر داده های نوشته شده به RAM “10011011” باشد ، از آنجا که حتی از parity نیز استفاده می شود ، 1 به داده ها اضافه می شود به طوری که هنگام اضافه کردن اعداد (1 + 0 + 0 + 1 + 1 + 0) + 1 + 1 + 1 ) ، یک عدد مساوی دریافت می کنید. اگر خطایی رخ دهد و داده هایی که RAM به سیستم ارسال می کند در عوض “100110 0 1 + 1″ (که به یک عدد عجیب اضافه می شود) ، سپس سیستم می داند که داده ها خراب هستند.

ECC با استفاده از چندین بیت برابری parity که به بخشهای بزرگتر داده اختصاص داده می شود نه تنها خطاهای یک بیت را تشخیص می دهد بلکه به صورت خودکار آنها را تصحیح می کند. به جای یک بیت برابری parity واحد برای هر 8 بیت داده ، ECC از یک کد 7 بیتی استفاده می کند که به طور خودکار برای هر 64 بیت از داده های ذخیره شده در RAM تولید میشود. هنگامی که 64 بیت داده توسط سیستم خوانده می شود ، یک کد 7 بیتی دوم تولید می شود ، و سپس با کد 7 بیتی اصلی مقایسه می شود. اگر کدها مطابقت داشته باشند ، داده ها عاری از خطا هستند. اگر کدها مطابقت نداشته باشند ، سیستم می تواند خطا را تعیین کند و با مقایسه دو کد 7 بیتی ، آن را برطرف کند.

روش مقایسه این دو کد معمولاً توسط کد Reed-Solomon انجام می شود.

Registered Memory چیست؟

حافظه ثبت شده (Registered Memory) (که اغلب به آن “بافر” گفته می شود) از فناوری ای استفاده می کند که اغلب با RAM ECC ارتباط برقرار می کند ، اما به طور مستقیم با آن مرتبط نیست. حافظه ثبت شده (Registered Memory) دارای یک  “register” است که بین RAM و کنترل کننده حافظه سیستم قرار دارد و باعث می شود بار کمتری که روی خود کنترلر حافظه قرار می گیرد ، کم شود. این اجازه می دهد تا از ماژول های حافظه بیشتری در یک زمان استفاده شود تا در غیر این صورت ممکن باشد.

در حالی که رم های ECC همیشه Register نمی شوند (از آنجا که ممکن است شما بدون نیاز به مقادیر بزرگی که توسط حافظه ثبت شده (Registered Memory) امکان تصحیح خطا در ECC وجود دارد) نیاز به تصحیح خطا دارید ، تقریباً تمام حافظه های ثبت شده ECC خواهند بود. این فقط به این دلیل است که سیستم هایی که از مقدار زیادی حافظه استفاده می کنند تقریباً همیشه در اولویت ثبات هستند.

تجزیه و تحلیل میزان عدم موفقیت ECC

رم ECC از نظر تئوری با ثبات تر و قابل اعتماد تر از RAM استاندارد است ، اما بسیاری از تئوری ها با واقعیت مطابقت ندارد. برای اینکه ببینیم آیا رم ECC واقعاً قابل اطمینان تر است ، ما طی 3 سال گذشته نرخ شکست خود را برای رم های ECC و غیر ECC جستجو کردیم.

نکته ای که باید آن توجه داشته باشید این است که در حالی که ما در طی این سالها بسیاری از مدل های مختلف حافظه را امتحان کرده ایم ، همیشه به دلیل ضعف مداوم پایین آنها به کینگستون بازگشتیم – در بعضی موارد تا 6 برابر بهتر! به همین دلیل ، ما تصمیم گرفتیم که در تحلیل میزان خرابی ، فقط حافظه دسکتاپ / سرور کینگستون را درج کنیم. از جمله مدل های دیگر ، باعث می شود رم ECC حتی بهتر به نظر برسد ، اما احساس می کنیم مقایسه در یک مارک واحد مقایسه ای واقع بینانه تر است.

همانطور که در نمودار بالا نشان داده شده است ، رم ECC از میزان خرابی بسیار کمتری نسبت به رم غیر ECC برخوردار است. میزان شکست٪1 درصدی RAM غیر ECC کینگستون هنوز بسیار خوب است (به همین دلیل در درجه اول از Kingston استفاده می کنیم) ، اما رم ECC حتی با میانگین شکست 24/0٪ حتی بهتر است.

نکته:

قابل توجه این است که طی سه سال گذشته ، رم کینگستون با گذشت زمان حتی قابل اعتماد تر شد. این مسئله هم برای رم های ECC و هم غیر ECC صحیح است و در حال حاضر در جایی است که ما امسال اصلاً یک مورد خرابی ECC RAM را نداشته ایم.

در حالی که مطمئناً میزان شکست پایین بسیار عالی است ، ارزش آن را دارد که کمی بیشتر تحقیق کنیم تا علت این خرابی چیست. خطاهای حافظه یا بی ثباتی سیستم بسیار بدتر از یک عدم موفقیت در POST است. یک خرابی حافظه RAM که باعث عدم POST سیستم می شود ، ناراحتی است ، اما بعید است که روی داده های ذخیره شده روی سیستم تأثیر بگذارد. از طرف دیگر ، خطاهای حافظه در صورت عدم کنترل ، احتمال خراب شدن اطلاعات را دارند.

نکته جالب در مورد نمودارهای بالا این است که طی سه سال گذشته ، ما هیچ موردی از خطاهای حافظه یا بی ثباتی سیستم ناشی از رم ECC نداشته ایم. هر خرابی منفرد ناشی از عدم وجود POST یا اجرای مجدد سیستم در هنگام آزمایش حافظه برای خطاها بود. از طرف دیگر ، خرابی برای رم غیر ECC به طور عمده ناشی از خطاهای حافظه است. در حقیقت ، تنها 9٪ از خرابی ها (بدون ارسال ، سایر ارسال ها / اشتباه و اندازه و سرعت نادرست) نوع خرابی بوده اند که باعث نمی شود اطلاعات شما در معرض خطر قرار بگیرد. 91٪ دیگر از خرابی ها نوعی بود که شما کاملاً نمی خواهید در یک سرور یا سیستم دیگر که حاوی داده های ارزشمند است ، مشاهده کنید.

نکته:

نکته ای که می خواهیم روشن کنیم این است که اگرچه RAM غیر ECC در حال حاضر حدود 1٪ شکست دارد ، اما آزمایشاتی که در تمام سیستمهای خود انجام می دهیم اکثر مشکلات را به خود جلب می کند. در این زمینه ، میزان خرابی برای رم غیر ECC کینگستون تنها در حدود 4/4 درصد است ، یا تقریباً یک عدد برای هر 250 قلمی که می فروشیم. بنابراین در حالی که حافظه رم ECC مطمئناً برای سرورها و سیستمهایی که دارای داده های با ارزش هستند بسیار مهم است ، رم غیر ECC برای استفاده در اکثر سیستم های خانه یا کار نسبت به اندازه کافی پایدار است.

خطوط جانبی رم ECC

ECC به گونه ای طراحی شده است که از RAM سنتی پایدارتر باشد و سوابق خرابی ما نشان می دهد که در واقع چنین است. با این حال ، در اینجا چند نکته جانبی برای استفاده از رم ECC وجود دارد. اولین و بدیهی ترین این است که هر رایانه ای نمی تواند از حافظه ECC استفاده کند. بیشتر سرورها به رم ECC احتیاج دارند ، اما اکثر سیستم های دسک تاپ یا به هیچ وجه با رم ECC کار نمی کنند یا عملکرد ECC غیرفعال می شود.

با توجه به تراشه اضافی حافظه و ذاتا پیچیده تر رم ECC ، هزینه آن بیشتر از رم غیر ECC است. مقدار آن متفاوت است ، اما انتظار دارید که بسته به اندازه حافظه ، تقریباً 10-20٪ بیشتر بپردازید.

کندی رم ECC  نسبت به رم غیر ECC

رم ECC کمی آهسته تر از RAM غیر ECC است. بسیاری از تولید کنندگان حافظه می گویند که رم ECC تقریباً 2٪ کندتر از RAM معمولی به دلیل زمان اضافی که برای بررسی هرگونه خطای حافظه در نظر گرفته می شود. برای تأیید این موضوع ، ما چندین معیار را بررسی کردیم که روی هر سیستمی که تولید می کنیم اجرا می شود. با استفاده از CPU های قابل مقایسه (به عنوان مثال: Intel Core i7 4771 3.5GHz Quad Core 8MB در مقابل Intel Xeon E3-1275 V3 3.5GHZ Quad Core 8MB) متوجه شدیم که این تخمین 2٪ تقریباً صحیح است. معیارهای خود ما نشان داد که عملکرد عملکردی از 0.72 تا 2.2٪ است که با توجه به انحرافات تست طبیعی ، مطابق با تخمین 2٪ است.

نحوه ی تشخیص SPD در RAM و کارایی آن

برای اینکه یک سیستم رایانه ای بتواند ماژول حافظه را تشخیص دهد ، باید تراشه ای روی خود داشته باشد که مشخصات ماژول را به سیستم منتقل کند. اگر این تراشه به طور نامناسبی برای سیستمی که در آن ماژول را نصب می کنید پیکربندی شود، سیستم حافظه را تشخیص نمی دهد و یا ممکن است اطلاعات نادرستی درباره سرعت ماژول بدست آورید. می توان گفت که در محاسبات Serial Presence Detect (SPD)  یک روش استاندارد برای دستیابی خودکار به اطلاعات مربوط به ماژول حافظه وجود دارد.

اطلاعات SPD در یک EEPROM مجزا که روی ماژول حافظه (DIMM) قرار دارد ، نوشته می شود. پایه های EEPROM به کانکتور لبه ماژول هدایت می شوند تا از طریق I2C  یا SMBus بتوان به سیستم دسترسی پیدا کرد. به این ترتیب اطلاعات پیکربندی DIMM در ماژول باقی می ماند و سیستمی که ماژول در آن نصب شده است، قابلیت دسترسی را دارد.

استانداردهای JEDEC

SPD دارای دو قسمت اساسی است؛ سخت افزار که متشکل از EEPROM و گذرگاه I2C در آن قرار دارد و اطلاعات پیکربندی ماژول که در EEPROM ذخیره می شود. JEDEC سخت افزار و داده ها را تعریف کرده و آنها را در بخشهای جداگانه استاندارد JEDEC شماره 21C ایجاد کرده است.

این استاندارد ابزارهای پیاده سازی Presence Detect  (PD) را به صورت سریال تعریف می کند. این تشخیص حضور سریال استاندارد (SPD) برای استفاده در هر ماژول حافظه مستقل از فناوری حافظه یا فاکتور شکل ماژول در نظر گرفته شده است. در نقطه استاندارد سازی هر ماژول حافظه خاص، SPD که در این استاندارد تعریف می شود در صورت انتخاب به راحتی قابل اجرا است و کمک شایانی در سرورهای HP دارد. بدنه این استاندارد به طور کلی نحوه اجرای SPD را به تصویر می کشد و این مستقل از فناوری حافظه ماژول خواهد بود.

استاندارد ماژول و اطلاعات مربوط به SPD :

  • پروتکل رابط SPD
  • پیکربندی قابل قبول ماژول
  • معماری های قانونی: عمق ، عرض ، آدرس دهی
  • طرح های قابل قبول بررسی خطا (ECC ، Parity …)
  • نمودار سیم کشی SPD و پینوت به ماژول

توجه داشته باشید که تمام ماژول های حافظه نوشتنی که دارای ویژگی Serial Presence Detect ((SPD هستند نیز باید از عملکرد “Page Write” حداقل 4 آدرس پی در پی را پشتیبانی کنند.

پروتکل رابط SPD

با توسعه و استاندارد سازی یک فاکتور فرم ماژول جدید که از SPD استفاده می کند ، پروتکل رابط SPD گفته می شود. تا زمانی که از آن فاکتور فرم ماژول استفاده شود این پروتکل باید ثابت بماند. نمونه هایی از پروتکل رابط SPD شامل I2C ، Microwire و غیره است. در صورت اجرای SPD اجرای فیزیکی (pinout و غیره) نیز باید در استاندارد برای فرم ماژول تعریف شود.

استاندارد مورد استفاده رابط برای SPD در همه ماژول های حافظه JEDEC برای انواع دستگاه زیر تعریف شده است:
  • خانواده دستگاه های EEPROM EE1002
  • خانواده TSE2002 دستگاه های EEPROM با سنسور حرارتی یکپارچه در RAM
  • خانواده سنسورهای حرارتی مستقل TS3000

اگرچه از نظر فنی یک دستگاه SPD نیست؛ اما خانواده حسگرهای TS3000 برای سازگاری با ماژول های استفاده از دستگاه های SPD تعریف شده اند. علاوه بر این خانواده دستگاه های TSE2002 نیز در نظر گرفته شده است که مجموعه ای فوق العاده از عملکرد دستگاه های خانواده EE1002 و TS3000 می باشد.

شروع شرط

Start با لبه در حال سقوط  Serial Data(SDA) مشخص می شود در حالی کهSerial Clock (SCL) در حالت High پایدار است. یک شرط شروع باید قبل از هر دستور انتقال داده باشد. دستگاه بطور مداوم (بجز در طول چرخه نوشتن) داده های سریال (SDA) و سریال (SCL) را برای شرایط شروع کنترل می کند و تا زمانی که دستور داده نشود، پاسخ نخواهد داد.

توقف در شرط

توقف با افزایش لبه Serial Data (SDA) مشخص می شود در حالی کهSerial Clock (SCL) پایدار است. یک وضعیت Stop ارتباط بین دستگاه و مدیر شغلی را خاتمه می دهد. یک دستور Read که توسط NoAck دنبال می شود می تواند با یک وضعیت Stop دنبال شود تا SPD مجبور به حالت آماده به کار شود. یک شرط توقف در انتهای یک دستور نوشتن باعث ایجاد چرخه داخلی نوشتن EEPROM برای SPD می شود. هیچ یک از این شرایط عملکرد بخش TS را تغییر نمی دهد.

بدون بیت تأیید (NACK)

بیت عدم تأیید برای نشان دادن تکمیل عملیات خواندن بلوک یا تلاشی برای اصلاح یک رجیستر محافظت شده از نوشتن استفاده می شود. مستر گذرگاه پس از ارسال هشت بیت داده و در طول پالس ساعت 9، Serial Data (SDA) را آزاد می کند و داده های سریال (SDA) را پایین نمی کشد.

نوع داده SPD

داده های SPD در دستگاه حافظه سریال غیر فرار ذخیره می شود. انواع مختلف داده ها شامل موارد زیر است:

  • ورودی های جدول را جستجو کنید
  • داده های دودویی
  • داده های اختیاری (باینری ، ASCII و غیره)
  • Checksums یا چک های اضافی دوره ای

ورودی های جدول جستجو (LUT)

بیشتر داده های SPD به صورت مجموعه ای از ورودی های جدول سازمان یافته است. هر ورودی جدول شامل یک یا چند بایت اطلاعات است. هر ورودی جدول یک مشخصه خاص مربوط به ماژول حافظه را نشان می دهد. به عنوان مثال حالت صفحه سریع DRAM دارای جداول خاصی برای tRAC ، tCAC ، تعداد بانک ها ، تعداد آدرس های ردیف ، تعداد آدرس ستون ، تشخیص و تصحیح خطا ، نرخ تازه سازی ، عرض داده و استاندارد رابط است. هر ورودی جدول مربوط به موقعیت موجود در جدول جستجو است که در ضمیمه این استاندارد مشخص شده است. تعداد بایت (یک یا چند بایت) مورد نیاز برای بیان جنبه خاصی از ماژول در این استاندارد یا در یکی از ضمایم آن ثابت و تعریف شده است.

 داده اختیاری

استاندارد فعلی JEDEC به تولیدکنندگان اجازه می دهد برخی از داده های خاص خود را در SPD EEROM وارد کنند. این داده ها شامل شناسه سازنده ، شماره سریال ماژول سازندگان و سایر داده های ASCII ، Binary Coded Decimal یا دودویی است.

چک باکس و چک های اضافی دوره ای

در موارد مختلف چک باکس مورد نیاز است؛ این روش برای همه شرایطی که به Checksum نیاز است اعمال می شود.

روش محاسبه مجموع چک به شرح زیر است:

  1. اطلاعات باینری را در مکانهای بایت 0 به 62 به اعشار تبدیل کنید.
  2. تمام مقادیر اعشار را برای مکانهای 0 تا 62 جمع کنید.
  3. “جمع” را بر 256 تقسیم کنید.
  4. باقیمانده را به باینری تبدیل کنید (کمتر از 256 خواهد بود)
  5. نتیجه (تک بایت) را در مکان 63 به عنوان ‘Checksum’ ذخیره کنید.

توجه داشته باشید که با جمع کردن مقادیر باینری در مکانهای 0 تا 62 و حذف همه بایت های کم نظم، می توان نتیجه مشابهی گرفت. بایت کم سفارش «جمع کنونی» خواهد بود.

ارتباط سریال

سریال 4 Kbit EEPROM به صورت دو صفحه با 256 بایت یا 512 بایت حافظه کل سازمان یافته در فروش قطعات سرور HP است. هر صفحه از دو بلوک 128 بایت تشکیل شده است. دستگاه ها قادرند داده ها را به طور انتخابی در هر دو یا چهار بلوک 128 بایت قفل کنند. به طور خاص برای استفاده در DRAMDIMMs (ماژول حافظه دو درون خطی) با Serial Presess Detect طراحی شده است ، کلیه اطلاعات مربوط به پیکربندی ماژول DRAM (مانند سرعت دسترسی ، اندازه آن ، سازماندهی آن) را می توان در یک یا چند بلوک حافظه محافظت کرد.

قفل کردن جداگانه یک بلوک 128 بایت از SPD ممکن است با استفاده از یک مکانیسم محافظت از نوشتن نرم افزار همراه با یک ولتاژ ورودی بالا VHV روی ورودی SA0 انجام شود. با ارسال یک توالی SMBus خاص به دستگاه ، هر بلوک ممکن است از نوشتن محافظت شود تا زمانی که محافظت در برابر نوشتن با استفاده از یک توالی SMBus جداگانه که به VHV در ورودی SA0 نیز احتیاج دارد ، برعکس شود. محافظت از نوشتن برای هر چهار بلوک به طور همزمان پاک می شود و ممکن است پس از پاک شدن  حفاظت از نوشتن دوباره مطرح شود.

بخش سنسور حرارتی (TS)

دستگاه بطور مداوم دما را کنترل کرده و اطلاعات دما را حداقل هشت بار در ثانیه به روز می کند. داده های دما توسط دستگاه داخلی بسته مشخص می شوند و ممکن است در هر زمان توسط نرم افزار از میزبان گذرگاه خوانده شوند.

رجیسترهای داخلی برای پیکربندی عملکرد TS و پاسخ به شرایط دمای بیش از حد استفاده می شوند. این دستگاه شامل محدودیت های قابل برنامه ریزی دمای بالا ، پایین و بحرانی است. سرانجام  پین EVENT_n دستگاه می تواند به صورت فعال زیاد یا فعال کم پیکربندی شود و بتواند به صورت وقفه یا خروجی مقایسه کننده پیکربندی شود.

انتخاب آدرس سریال

ورودی های SA0 ، SA1 و SA2 مستقیماً با DTIC و بیت آدرس صفحه EE ترکیب می شوند تا آدرس SMBus را واجد شرایط کنند. هر یک از پین های SA به VDDSPD یا VSSSPD گره خورده و آدرس سریال منطقی (LSA) برابر با کد موجود در پین های آدرس سریال است.

نرم افزار نوشتن محافظت

این دستگاه دارای سه دستورالعمل نرم افزاری برای تنظیم ، پاکسازی یا بازجویی از وضعیت محافظت در برابر نوشتن است.

محافظت در برابر نوشتن نرم افزار با سه دستورالعمل انجام می شود:

SWPn: تنظیم نوشتن حفاظت برای Block n

CWP: پاک کردن حفاظت از نوشتن برای همه بلوک ها

RPSn: خواندن وضعیت حفاظت برای Block n

چهار بلوک حافظه مستقل وجود دارد و هر بلوک ممکن است به طور مستقل محافظت شود. بلوک های حافظه عبارتند از:

  • بلوک 0 = آدرس حافظه 000x تا 07Fx (اعشاری 0 تا 127) ، آدرس صفحه SPD = 0
  • بلوک 1 = آدرسهای حافظه 080x تا 0FFx (اعشاری 128 تا 255) ، آدرس صفحه SPD = 0
  • بلوک 2 = آدرس حافظه 000 x تا 07Fx (اعشاری 0 تا 127) ، آدرس صفحه SPD = 1
  • بلوک 3 = آدرس حافظه 080x تا 0FFx (اعشاری 128 تا 255) ، آدرس صفحه SPD = 1

سطح محافظت در برابر نوشتن (تنظیم شده یا پاک شده) که با استفاده از این دستورالعمل ها تعریف شده است؛ حتی پس از یک چرخه قطع برق نیز تعریف می شود که این امر در تعمیرات سرور HP بسیار مفید است.

SWPn و CWP: تنظیم و پاک کردن نوشتن محافظت

اگر حفاظت از نوشتن نرم افزار با دستورالعمل SWP تنظیم شده باشد می توان دوباره با دستورالعمل CWP آن را پاک کرد. همانطور که در دستور SWPn مشخص شده است بر روی یک بلوک در فروش قطعات سرور HP عمل می کند؛ اما CWP حفاظت از نوشتن را برای همه بلوک ها پاک می کند .

 RPSn: وضعیت حفاظت از خواندن

کنترل کننده یک دستور RPSn را صادر می کند و مشخص می کند در کدام بلوک گزارش شود. اگر حفاظت از نوشتن نرم افزار تنظیم نشده باشد؛ دستگاه با Ack به بایت داده پاسخ می دهد. اگر تنظیمات نوشتن نرم افزار تنظیم شده باشد؛ دستگاه با NoAck به بایت داده پاسخ می دهد.

 SPAn: آدرس صفحه SPD را تنظیم کنید

کنترل کننده دستور SPAn را برای انتخاب 256 بایت پایین (SPA0) یا 256 بایت بالاتر (SPA1) صادر می کند. پس از تنظیم مجدد روشن یا خنک کننده؛ آدرس صفحه SPD همیشه 0 است و 256 بایت پایین را انتخاب می کند.

 RPA: آدرس صفحه SPD را بخوانید

کنترل کننده برای تعیین اینکه صفحه SPD در حال حاضر انتخاب شده 0 است (دستگاه Ack را برمی گرداند) یا 1 (دستگاه NoAck را برمی گرداند) ، یک فرمان RPA صادر می کند.

مقایسه دو حافظه RAM UNBUFFERED و RAM REGISTERED

امروزه اکثریت قریب به اتفاق حافظه های مورد استفاده دسک تاپ ، نوت بوک ها و دستگاه های تلفن همراه از نوع حافظه بدون ECC بررسی و تصحیح خطا می باشند.

در حقیقت اگر شخصی از پردازنده مرکزی Intel  یا AMD استفاده کند می تواند از حافظه ECC DRAM بدون بافر پشتیبانی کند و تنها گزینه برای اکثر کاربران می باشد. به عنوان مثال Intel xeons از حافظه ECC پشتیبانی می کند در حالی که حتی core i7  نیز پشتیبانی نمی کند.

AMD از پشتیبانی ECC بسیار گسترده تری در سطح پردازنده برخوردار است؛ اما بسیاری از مادربرد های AMD از ویژگی های حافظه ECC پشتیبانی نمی کنند و برای سرورهای HP چندان مناسب نیست.

آنچه حافظه ECC انجام می دهد

حافظه بررسی و تصحیح خطا (ECC) این روزها بیشتر در محیط های سازمانی ضروری استفاده می شود. بررسی خطای تک بیتی و تصحیح آن در یک بایت 8 بیتی اجازه می دهد تا خطاهای تک بیتی هم شناسایی و هم اصلاح شوند.

هنگامی که یک خطای بیتی واحد شناسایی می شود ، از اطلاعات برابری برای بازسازی داده ها با خطا استفاده می شود. باز هم ، این از نظر مفهومی مشابه این است که چگونه  RAID 5 می توانند خطاهای داده را در آرایه های ذخیره سازی پاک و رفع کنند. خطاهای بزرگتر از چند بیتی را می توان با نوع برابری ECC تک بیتی تشخیص داد اما اصلاح نمی شود.

برای دسک تاپ این اهمیت کمتری دارد زیرا بسیاری از ارقام هر ماه خطاهای تک بیتی را در محدوده 1 در  1GB یا 1 در  2GB حافظه قرار می دهند. برای یک کاربر دسک تاپ این ممکن است باعث خرابی یک برنامه شود ، یا در بدترین حالت به راه اندازی مجدد نیاز دارد.

در سرورها ECC حفظ یکپارچگی داده ها و به روز بودن آنها بسیار ضروری است. با هزینه فعلی جزئی ECC در مقابل DIMM بدون بافر غیر ECC ، دلیل کمی برای خرید حافظه غیر ECC برای یک سرور وجود دارد.

ECC بدون بافر در مقابل حافظه ECC ثبت شده

برای درک بیشتر ECC ، دو مفهوم وجود دارد ، ماژول های حافظه ECC بدون بافر و ثبت شده؛ تفاوت اساسی در این است که دستورات حافظه در تنظیمات حافظه غیر بافر مستقیماً از کنترل کننده به ماژول حافظه می روند ، در حالی که در تنظیمات حافظه ثبت شده دستورات ابتدا قبل از ارسال به ماژول ها به ثبت بانک های حافظه ارسال می شوند. این مفهوم ممکن است دشوار به نظر برسد ، اما در اینجا دیدگاه بسیار ساده و مفهومی اتفاق می افتد وجود دارد.

نحوه ی فعال و غیرفعال کردن SD CARD سرور HP

در این مقاله به بیان نحوه ی فعال و غیرفعال کردن SD CARD سرور HP پرداخته می شود . با ما همراه باشید:

 

رسانه HPE Flash

با ارائه فناوری حالت جامد برای افزایش پهنای باند هم برای بوت سیستم عامل و هم برای محیط مجازی ، عملکرد چشمگیری را ارائه می دهد.

HPE این دستگاه ها را با استفاده از بالاترین فناوری فلش صنعت که سطح بالاتری از عملکرد و ویژگی های استقامت بیشتر را در سطح شرکت فراهم می کند ، آزمایش و واجد شرایط می کند.

برای اطمینان از کیفیت و قابلیت اطمینان هنگام کار با سرورهای HPE ProLiant ، هر دستگاه تحت آزمایش دقیق عملکرد ، اعتبار سنجی نرم افزار و کنترل دقیق تجدید نظر قرار می گیرد

فاکتورهای فرم از جمله درایوهای USB و کارت MicroSD ارائه می شود که به شما امکان انعطاف پذیری برای پشتیبانی از راه اندازی مستقیم سیستم عامل یا مجازی سازی در سراسر HPE ProLiant را می دهد.

مراحل به صورت گام به گام آموزش فعال و غیرفعال کردن SD Card سرور HP

Enabling or disabling the Internal SD Card Slot

Procedure
  1. From the System Utilities screen, select System Configuration > BIOS/Platform Configuration (RBSU) > System Options > USB Options > Internal SD Card Slot and press Enter.
  2. Select a setting and press Enter:
    1. Enabled—The server can access the internal SD card slot.
    2. Disabled—The server cannot access the internal SD card slot.
  3. Press F10

آشنایی باSSD و کاربرد آن

در این مقاله به بررسی هارد SSD و کاربرد SSD می پردازیم با ما همراه باشید:

SSD (درایو حالت جامد)

نوعی رسانه ذخیره سازی غیر فرار است که داده های مداوم را روی حافظه فلش ذخیره می کند. این دو بخش اساسی دارد – یک حافظه فلش NAND و یک کنترل کننده فلش بهینه شده برای ارائه عملکرد خواندن-نوشتن به صورت پی در پی و همچنین واکشی تصادفی. SSD ها هیچ قسمت متحرکی ندارند ، بنابراین بدون شکستن ، چرخش به سمت بالا یا پایین ، مانند مورد درایوهای دیسک سخت پارچه ای با رسانه های مغناطیسی چرخان و آنها است.

SSD یک مزیت عملکردی مشخص را ارائه می دهد. در گذشته ، قیمت SSD ها بسیار بالاتر از HDD بود. هنوز هم ، با پیشرفت در فن آوری ساخت و ظرفیت تراشه ، قیمت ها به طور مداوم در حال کاهش است ، که ارزش آن را برای هر دلار ارزش دارد.

سرعت انتقال SSD

حافظه های SSD سرعت انتقال بالا ، تأخیر کم حتی با دسترسی تصادفی به داده ها ، دوام بیشتر اما نه برای استفاده از ذخیره سازی سلسله مراتبی و انتظار می رود هیچ صدایی از قطعات متحرک نداشته باشد. افزایش عملکرد چشمگیر را می توان در کاربردهای روزمره مشاهده کرد ، مانند سرعت بوت شدن سیستم و سرعت خاموش کردن ، راه اندازی نرم افزار قوی تر است و سیستم نرمتر و بدون هیچ گونه عقب ماندگی احساس می شود. شما باید SSD را امتحان کنید تا جادویی را که با عملکرد و چابکی سیستم رایانه ای شما در مدیریت بارهای سنگین بازی می کند ، ببینید.

برای دستاوردهای قابل درک و واقعی عملکرد ، ذخیره سازی آخرین تنگنا بود که با ظهور SSD و سپس راهکارهای ذخیره سازی NVMe SSD با عملکرد بالا از بین رفت. حافظه های SSD فلش NAND عملکرد ورودی-خروجی را کاملاً بهبود بخشیده و زمان دسترسی از 6-12 میلی ثانیه به کمتر از 1 میلی ثانیه کاهش یافته است. با این وجود ، کمتر از 1 میلی ثانیه زمان دسترسی و ورودی و خروجی شگفت آور نزدیک به ظرفیت واقعی درایوهای فلش نبود. مسئله سخت افزار و نرم افزار قدیمی بود که بیش از پنج دهه پیش به جای SSD های سریع ، برای HDD ساخته شده بود.

چندین نوع SSD موجود که از نظر عملکرد و ضریب شکل با یکدیگر رقابت می کنند ، اثر واقعی و استحکام حافظه فلش تاکنون حاصل شده است.

آشنایی با webphone و نحوه ی کار تلفن تحت وب

عملکرد این نرم افزارهای تلفنی تحت وب ابتدا به این شکل بود که یک فایل نصبی که نقش برقراری ارتباط بین داخلی روی وب با ورودی خروجی های کامپیوتر مانند میکروفن و بلندگو را داشت در اختیار کاربر قرار می گرفت تا روی سیستم خود نصب نماید و در کنار این فایل یک فایل HTML وجود داشت که تنظیمات مربوط به داخلی سرور VOIP روی آن انجام می شد.
تلفن نرم افزاری تحت وب webphone
اما با توسعه وب و نرم افزارهای مربوطه و ارائه نسخه های جدید تکنولوژی های وب، وب فون ها در حال تغییر هستند و با نسل جدیدی از WEBPHONE ها روبرو خواهیم بود که با برقراری ارتباط کلاینت سروری می توان از آن ها بدون نیاز به نصب فایل های سیستمی روی کامپیوتر کاربر، یک داخلی را به کاربر اختصاص داد تا هر جا که به یک مرورگر اینترنتی دسترسی دارد، بتواند از داخلی خود استفاده نموده و تماس های تلفنی خود را برقرار سازد. سیستم تلفنی محبوب الستیکس در نظر دارد روی نسخه جدید خود یک تلفن تحت وب ارائه نماید.
مزیت WEBPHONE ها نسبت به SOFTPHONE ها
تلفن های نرم افزاری وابسته به سیستم عامل هستند یعنی یک تلفن نرم افزاری می تواند برای سیستم عامل ویندوز، لینوکس، مک و یا اندروید و IOS باشد و اگر یک کاربر می خواهد روی دیوایس های مختلف خود، این تلفن را داشته باشد باید نسخه مربوط به هر سیستم عامل را (اگر موجود باشد) تهیه و نصب نماید. از مزیت های نرم افزارهای وب این هست که مستقل از سیستم عامل عمل می کنند و به راحتی هرجا که دسترسی به وب باشد مثل شبکه داخلی یا اینترنت می توان از این نرم افزارها روی کلیه دیوایس های ارتباطی استفاده نمود.

آشنایی با 5 قابلیت مرکز تماس

حال سوال اینجاست، برای مدیریت و بهینه سازی فرایند تماس های تلفنی سازمان و پاسخگویی کارشناسان چه راهکار مدرن و مناسبی وجود دارد. مرکزتماس پاسخی درخور برای این نیاز سازمان ها می باشد. یک مرکز تماس حرفه ای باید دارای چه ویژگی هایی باشد. با چه پارامترهایی می توان یک مرکزتماس مناسب را انتخاب نمود.

5 قابلیت مرکز تماس به شرح زیر است:

قابلیت اول – مدیریت و هدایت تماس های ورودی

مهمترین ویژگی و قابلیتی که هر مرکز تماس باید دارای آن باشد امکان مدیریت و هدایت تماس های ورودی می باشد. یعنی مرکز تماس باید با شناخت اپراتورهای فعال به ترتیب از اولین فرد تماس گیرنده تا آخرین فرد را در یک جدول قرار دهد و به صورت منظم بین اپراتورها توزیع نماید. اگر یک سیستم این بخش را بخوبی سرویس دهی نکند عملا خیلی قابل استفاده نمی باشد.

به همین جهت ما توصیه می کنیم حتما نوبت دهی مرکز تماس از تماس اول همیشه در انتخاب مورد لحاظ قرار گیرد و همچنین اجرای این فرایند بدون نقص و توقف با ملاحضه نمونه پروژه های فعال ارزیابی گردد.

 

قابلیت دوم – ارائه گزارشات مدیریتی قابل تحلیل

یکی دیگر از قابلیت هایی که باید یک مرکز تماس در اختیار مدیران سازمان قرار دهد گزارشات دقیق و با جزییات در مورد تماس های تلفنی می باشد. این مهم از آن جهت هست که مدیران بتوانند تحلیل مناسبی بر فراوانی و چگونگی وضعیت تماس ها داشته باشند و بر اساس آن بتوانند سیاست گزاری های مناسب در مورد فرایند های فروش و ساختار سازمانی را صورت دهند. این گزارشات می تواند شامل اطلاعات دقیقی از زمان، طول مکالمه، مبدا و مقصد و …… باشد که در قالب گزارشات جزئی و کلی و نموداری در دسترس قرار گیرد.

 

قابلیت سوم – بایگانی مکالمات تلفنی مرکزتماس

هر مرکز تماسی باید امکان بایگانی مکالمات صورت گرفته میان اپراتور ها و مشرتریان را داشته باشد. در بسیاری از مواقع اختلافات و شکایات مشتریان و یا در بعضی مواقع انتظارات بیجا موجب کاهش کیفیت پاسخگویی سازمان می شوند. یک بایگانی قوی از مکالمات تلفنی امکان بررسی در اسرع وقت و احقاق حقوق مشتری یا پرسنل را سازمان را برای مدیران فراهم نموده و بر اساس آن می توانند از ابزارهای کنترلی خود جهت مدیریت بهتر بهره ببرند.

 

قابلیت چهارم – امکان بومی سازی مرکزتماس

یکی از معضلات یک مرکزتماس عدم سازگاری یا قابلیت بومی سازی آن می باشد. در بعضی از پروژه ها که این فرایند به صورت کارشناسی انجام نمی پذیرد مشکلات زیادی در مورد اصوات فارسی درون صف ها بوجود می آید و این می تواند برای مشتریان بسیار آزار دهنده باشد. شاید در نگاه اول به این موضوع توجه لازم صورت نپذیرد ولی مطمئنا می تواند یک فاجعه را به دنبال داشته باشد. فرض کنید در زمان انتظار برای پاسخگویی اطلاعات غلط در زمان های نامناسب در اختیار شما قرار گیرد، طبیعتا اعتماد ما از سیستم مذکور سلب می گردد.

 

قابلیت پنجم – قابلیت توسعه نرم افزاری

یک مرکز تماس بواسطه گزارشات ارزشمندی که در آن ثبت می گردد، باید قابلیت ارتباط با نرم افزارهای دیگر سازمان را داشته باشد و از طرفی در صورت نیاز به توسعه این بستر در آن فراهم باشد. به طور مثال در صورتیکه ما پس از مدتی خواستیم به تماس های ناموفق (تماسهایی که قبل از پاسخگویی از طرف کاربر قطع می گردد) یک اطلاع رسانی پیامکی داشته باشیم بتوانیم این توسعه نرم افزاری را روی مرکزتماس انجام دهیم.

نحوه ی نمایش جریان بسته های پروتکل SIP با برنامه sngrep

در این مقاله قصد داریم تا شما را با نحوه ی نمایش جریان بسته های پروتکل SIP با برنامه sngrep آشنا کنیم با ما همراه باشید:

این کار در استریسک با دستور زیر انجام می پذیرد.

asterisk -rvvvvvv
sip set debug on

اما به دلیل حجم بالای بسته ها و محیط نچندان کاربری امکان بررسی دقیق بسته ها بواسطه این دستور استریسک Asterisk وجود ندارد.

برنامه کدباز sngrep برای بررسی و مشاهده بسته های پروتکل SIP بر روی ترمینال لینوکس طراحی شده است.

برای نصب آن بر روی سرور استریسک Asterisk خود از طریق زیر اقدام کنید.

yum install git -y
yum install ncurses-devel -y
yum install libpcap-devel -y
git clone https://github.com/irontec/sngrep.git
cd sngrep
./bootstrap.sh
./configure
make
make install

حال با دستور زیر می توانید از فایل PCAP موجود اطلاعات را دریافت و نمایش بدهید:

sngrep -I file.pcap host 192.168.1.1 and port 5060

یا برای مشاهده بسته های زنده و لایو پروتکل سیپ SIP از دستور زیر استفاده کنید:

sngrep -d eth0 -O save.pcap port 5060 and udp

نحوه ی ارتقا شبکه به Gigabit Ethernet

امروزه شبکه ها خیلی سریع تر از گذشته در حال گسترش هستند. اگر میخواهید مطمئن شوید که شما با این سرعت همراه هستید باید از سخت افزار و نرم افزار خود درجهت استاندارد بودن مطمئن باشید. Gigabit Ethernet اشاره به استاندارد جدیدی از تکنولوژی شبکه های سیمی دارد. بسیار سریع تر از قبلی خود ، FastEthernet که نیازمند تحقق وعده سرعت بالا توسط ارائه دهندگان خدمات اینترنت است.

این مقاله چگونگی اطمینان از مطابقت داشتن سخت افزار و نرم افزار شما را با استاندارد اترنت گیگابیت Gigabit Ethernet توضیح خواهد داد:

1- ابتدا  ارتقاء شبکه باید برای شما ارزشمند باشد. 

 كتاب الكترونيكي آموزش شبكه Network | شبکه رایانه‌ای و تسهیل ارتباطات میان کاربران | آموزش شبـــــــــــــــکه - شبكه ( Network ) چيست

 

2-پورت شبکه را در دستگاه خود بررسی کنید 

 کارت شبکه (network adapter) | دوره آموزشی شبکه +Network | مفاهیم اولیه شبکه | زمینه Networking | دانلود کتاب آموزش شبکه های کامپیوتری +Network

 

4- چاپگرهای شبکه را فراموش نکنید 

 ساختار فناوری اطلاعات و شبکه | امنیت شبکه (Network Security) - تجهیزات شبکه | شبکه کامپیوتری network چیست | network عبارت است از ارتباط یکپارچه کامپیوترها، پرینترها، فکسها، مودمها، سرورها

 

5-کابل های خود را بررسی کنید. 

 توپولوژی های شبکه - Network Topology‬‎ | نتورک پلاس و شبکه بحث توپولوژی | ویدئو آموزشی کاملا با توپولوژی های شبکه | دانلود رایگان جزوات آموزشی فارسی شبکه network + | مفهوم شبکه (network) - دانستنی های کامپیوتر | مفهوم شبکه (network). شبکه درساده ترین حالت خود شامل دو رایانه‌

 

6-روتر/ سوییچ خود را بررسی کنید. 

  شبکه تلفن های همراه (Mobile Networks) | حالت شبکه (Network mode) | شبکه (NETWORK) چیست؟ | وصل کردن چند کامپیوتر به یکدیگر با روشهای مختلف را شبکه گویند.یکی از دلایل اصلی برای شبکه کردن کامپیوترها به اشتراک گذاشتن فایل | آزمون تکنسین فنی تجهیزات شبکه های کوچک | سیستم های نظارت متمرکز بر شبکه (Network Monitoring)، سیستم های شبیه ساز، نرم افزارهای طراحی

 

7-سخت افزار شبکه خود را ارتقاء دهید.

 

Network hardware - Hardware and networking | آموزش شبکه (Network) + دانلود | قصد آموزش شبکه (Network) | مقالات آموزشی شبکه ( NETWORK) | آموزش مقدماتی شبکه | شبكه و تجهيزات سخت افزاري | نرم افزار مدیریت کامپیوتر های شبکه

 

8-دستگاه های خود را به آخرین سیستم عامل به روز کنید. 

 مدیریت شبکه دیدن صفحه نمایش تمامی کاربران شبکه کنترل ماوس و صفحه | دانلود نرم افزار نظارت و کنترل سایر کامپیوترها در شبکه | Network LookOut Administrator | شبکه Network | امنیت شبکه ( Network Security ) - راهکار | Translate this page راهکار امنیت و ایمن سازی شبکه ها. محافظت از شبکه های کامپیوتری فیزیکی و مجازی در برابر تهدیدهای مخرب

 

 

9-ارتقاء رسانه های ذخیره سازی و  رم

  مجریان شبكه هاي كامپيوتري و سیستمهای حفاظتی و ایمنی با بکارگیری پیشرفته ترین محصولات از معتبرترین | مجری پروژه های شبکه ، آموزش دوره های تخصصی شبکه | مجری پروژه های شبکه و برگزار کننده دوره های تخصصی شبکه و کارگاه های تخصصی شبکه و آموزشگاه تخصصی شبکه و امنیتمجری پروژه های شبکه و برگزار کننده دوره های تخصصی شبکه و کارگاه های تخصصی شبکه و آموزشگاه تخصصی شبکه و امنیت

معرفی Microsoft Azure

مایکروسافت ازور Microsoft Azure به طور خلاصه، پلت فرم Cloud (ابر) مایکروسافت است: یک مجموعه رو به رشد از خدمات، محاسبات، ذخیره سازی، داده ها، شبکه سازی و برنامه که به شما کمک کند سریع تر حرکت کنید، کار بیشتری انجام دهید و در هزینه ها صرفه جویی نمایید. اما اینها تنها موارد سطحی Cloud می باشند. در زیر ویژگی های دیگر Azure آمده است:

مایکروسافت ازور Microsoft Azure به طور خلاصه، پلت فرم Cloud (ابر) مایکروسافت است: یک مجموعه رو به رشد از خدمات، محاسبات، ذخیره سازی، داده ها، شبکه سازی و برنامه که به شما کمک کند سریع تر حرکت کنید، کار بیشتری انجام دهید

درباره مایکروسافت ازور Microsoft Azure

مایکروسافت ازور Azure تنها پلت فرم بزرگ Cloud (ابر) است که توسط گارتنر به عنوان یک پیشرو در صنعت هم برای زیرساخت به عنوان یک سرویس (IaaS) و هم برای پلت فرم به عنوان یک خدمات (PaaS) رتبه بندی شده است. این ترکیب قدرتمند از خدمات مدیریت شده و مدیریت نشده به شما اجازه ساخت، گسترش، و مدیریت برنامه های کاربردی را به هر صورتی که شما برای یک کارایی بی نظیر می خواهید، اجازه می دهد.

برخی از ارائه دهندگان Cloud (ابر)  انتخاب بین مرکز داده تان (datacenter) و Cloud عمومی را برای شما ایجاد می کنند. اما Azure راه حلهای  cloud ترکیبی سازمانی ثابت شده ای را به بهترین حالت از هر دو گزینه بالا با گسترش گزینه های IT شما بدون پیچیدگی اضافه شده ای به شما ارائه می دهد. با Azure، ذخیره سازی داده ها، پشتیبان گیری و بازیابی، کارآمد تر و مقرون به صرفه تر می شود.

مایکروسافت ازور Azure تنها پلت فرم بزرگ Cloud (ابر) است که توسط گارتنر به عنوان یک پیشرو در صنعت هم برای زیرساخت به عنوان یک سرویس (IaaS) و هم برای پلت فرم به عنوان یک خدمات (PaaS) رتبه بندی شده است.

پلتفرمی متم باز و انعطاف پذیر

مایکروسافت ازور  Azure هر نوع سیستم عامل، زبان، ابزار، و چارچوبی از ویندوز به لینوکس (Linux)، SQL سرور به اوراکل (Oracle)، C # به جاوا (Java) را پشتیبانی می کند و بهترین اکوسیستم ویندوز و لینوکس در دسترس را مطرح می کند، بنابراین شما می توانید برنامه ها و خدمات بزرگی را که با هر دستگاهی کار می کند، بسازید.

مایکروسافت ازور Microsoft Azure پلتفرمی متم باز و انعطاف پذیر

(Azure 99.95٪ SLA ( A Service Level Agreement:
قرارداد بین ارائه دهنده خدمات و کاربر نهایی که سطح خدمات مورد انتظار از ارائه دهنده خدمات را تعریف می کند، قابل دسترس و پشتیبانی فنی 24×7 و نظارت بر سلامت خدمات شبانه روزی را ارائه می دهد. به همین دلیل بیش از 57٪ از 500 شرکت سرمایه دار امروزه به مایکروسافت ازور Azure تکیه می کنند. از پخش زنده حوادث المپیک تا بازی های آنلاین چند نفره، برخی از کارهای شگفت انگیزی است که مشتریان Azure انجام می دهند.

مایکروسافت ازور Azure مقرون به صرفه و مقیاس پذیر

مایکروسافت ازور Azure مقرون به صرفه و مقیاس پذیر

مایکروسافت ازور Azure به سرعت می تواند در مقیاس بالا یا پایین با نیازها مطابقت کند، بنابراین شما تنها برای آنچه که استفاده می کنید هزینه پرداخت می کنید. به ازای هر دقیقه ارائه صورت حساب و تعهد برای مطابقت با قیمت های رقیب برای خدمات زیرساخت های معروف مثل محاسبه، ذخیره سازی و پهنای باند به این معنی است که شما همیشه قیمت های بی نظیری را برای عملکردها دریافت می کنید.

مایکروسافت ازور Azure حضور در همه جا

حضور در همه جا

پلتفرم Azure بر روی یک شبکه جهانی در حال رشد از اطلاعات مرکزی (Datacenter) مدیریت شده مایکروسافت در 19 منطقه اجرا می شود که به شما طیف گسترده ای از گزینه ها را برای اجرای برنامه ها ارائه داده و به مشتریان شما تضمین می دهد که همیشه می توانند عملکردهای بزرگی دریافت کنند. Azure اولین ارائه دهنده cloud های چند ملیتی در سرزمین اصلی چین است و در تداوم گسترش در مناطق جدیدی در سراسر جهان می باشد.