DNS یک سیستم سلسهمراتبی نامگذاری برای کامپیوترها، سرویسها، و یا هر منبع دیگری که به شبکه اینترنت و یا یک شبکه خصوصی (LAN) متصل بوده، میباشد. وقتی میخواهید وارد وبگاهی شوید، باید نشانی کارساز وبش را بدانید. نشانی کارساز وب با نشانی آیپی مشخص میشود. اما به خاطر سپردن نشانی آیپی، دشوار است. میتوان به جای نشانی آیپی، از نامهای دامنه استفاده کرد. برای هر نشانی آیپی یک نام دامنه در نظر گرفته شدهاست.
پیکربندیROOT HINT ها، بطوری که اگر یک یک ریشه DNS داخلی داشته باشید، باید ROOT HINT های دیگر سرویس دهنده های داخلی طوری پیکربندی شوند تا به سرویس دهنده مزبور، اشاره کنند.
انتقال حوزه ها باید غیر فعال و یا محدود گردد
Properties\Zone Transfers
فایل ثبت سرویس DNS باید پیکربندی شود.
Computer Management\System Tools\Event Viewer\Properties\General\Max Log Size : Min 16 M
به عنوان یک مدیر شبکه یا کسی که با ساختارهای شبکه آشنایی دارد ، قطعا تا کنون با مبحثی به نام Zone در ساختار DNS برخورد کرده اید. هر چند که به دلیل اینکه در بسیاری از موارد تنظیمات مربوط به Zone ها در DNS بصورت خودکار توسط فرآیند DCPROMO در اکتیودایرکتوری انجام می شود اما به هر حال بد نیست که در خصوص ماهیت اصلی Zone و چیستی آن صحبت کنیم . در این مقاله قصد داریم شما را با مفاهیم تئوری و مفهومی Zone و انواع آن در سیستم عامل های سرور شرکت مایکروسافت آشنا کنیم. ابتدا به بررسی مفهوم Zone می پردازیم و با این سئوال شروع می کنیم که Zone چیست ؟
بد نیست قبل از اینکه به مفهوم فنی Zone بپردازیم واژه Zone را از لحاظ لغوی بررسی کنیم . از لحاظ مفهوم لغوی Zone در فارسی به معنی منطقه ، محدوده ، قلمرو و بخش می باشد. در ساختار DNS نیز Zone به معنی یک بخش مشخص ، یک فضای مدیریت شده ، یک فضای اجرایی در داخل ساختار DNS می باشد که منحصر به یک ساختار نامگذاری مشخص شده است.برای اینکه درک بهتری از مفهوم Zone داشته باشید همان مثال همیشگی را در خصوص DNS به خاطر بیاورید ، DNS را با یک دفترچه تلفن مقایسه کنید .
این دفترچه تلفن دارای ترتیبی است که بر اساس حروف الفبا مرتب شده اند و شماره تلفن ها نیز بر اساس همان ها مرتب شده اند ، شما قطعا می دانید که کسی که دارای نام خانوادگی نصیری است در قسمت حروف الفای نون قرار دارد نه در جای دیگر ، همین مثال را در خصوص Zone ها نیز بکار می بریم . تمامی زیر مجموعه های نام دامنه ای که با آدرس tosinso.com هستند در داخل یک Zone به همان اسم نگهداری می شوند ، برای مثال آدرس IP یا رکورد مربوط به نام دامنه edu.tosinso.com قطعا در Zone مربوط به tosinso.com قرار دارد نه در جای دیگر.
فراموش نکنیم که ساختار Zone ها از همان ساختار سلسله مراتبی DNS پیروی می کند. در هر Zone آدرس های IP و یا نام دامنه ها یا نام Host های مورد نظر برای جستجو همانند شماره تلفن های موجود در دفترچه تلفن وجود دارد.که در اینجا به هر یک از این موجودیت ها به اختصار رکورد گفته می شود. بصورت کلی دو نوع Zone به نامهای Reverse Lookup Zone و Forward Lookup Zone وجود دارد که اینها طبقه بندی کلی مجموعه Zone ها می باشد ، در Forward Lookup Zone نام دامنه خواسته شده به آدرس IP و در Reverse Lookup Zone آدرس IP مقصد به نام دامنه مرتبط می شوند. فارق از اینکه Zone ما از کدامیک از این دو نوع است ، هر یک از این دو نوع Zone کلی به انواع دیگری طبقه بندی می شوند که به شرح زیر می باشد :
Primary zone
Secondary zone
Stub zone
primary zone : وقتی برای اولین بار در DNS یک zone می سازیم باید از نوع primary باشد . این zone ،هم نوشتنی و هم خواندنی است.این zone منبع اصلی اطلاعات است و کپی های اصلی از اطلاعات zone را در یک local file یا در ADDS ذخیره می کند ،وقتی zone در یک فایل ذخیره می شود،به صورت پیشفرض این فایل zone_name.dns نامیده می شود و در پوشه ی %windir%\System32\Dns ،روی سرور قرار می گیرد.تمامی zone ها باید نام داشته باشند،یعنی بر اساس name.name باشند.برای مثال edu.tosinso.com یک نام دامنه است.
secondary zone: این zone هم مانند primary zone است با این تفاوت که DNS سرور Backup است و وقتی ما یک DNS سرور primary داریم قطعا وجود نسخه ی پشتیبان برای آن جز ضروریات است، secondary zone فقط ( Read only ) خواندنی است. هرچیزی که در primary zone ساخته شود در secondary zone هم ساخته خواهد شد که به این فرآیند zone transferring می گویند.secondary zone یک کپی از primary zone است و روی ADDS نمی تواند ذخیره شود و به دلیل اینکه secondary zone ها از نوع استاندارد هستند پایگاه داده آنها در پوشه ی DNS در system32 ذخیره می شود.این زون درخواستها را به primary zone ارجاع می دهد.
Stub zone : این Zone در واقع یک کپی از یک Primary Zone است که صرفا حاوی رکوردهای ضروری برای شناسایی Zone ای است که حاوی کلیه کوردهای Authoritative برای آن Zone است . Stub Zone تا حدود زیادی با Secondary Zone شباهت دارد با این تفاوت که در Secondary Zone کلیه رکوردهایی که در Primary Zone قرار دارد وجود دارد اما در Stub Zone صرفا رکوردهای ضروری برای شناسایی سرورهایی که رکوردهای مورد نظر را در درون خود نگه می دارد. معمولا زمانی از Stub Zone استفاده می کنیم که می خواهیم چندین DNS Namespace متفاوت را برای کاربران خود سرویس دهی کنیم . شما نمی توانید تغییراتی در Stub Zone ایجاد کنید مگر اینکه در Primary Zone ای که از آن گرفته شده است تغییری ایجاد شود.رکورد هایی که در Stub Zone قرار می گیرند به شرح زیر می باشد :
رکوردهای SOA یا Start Of Authority Records
Host name یا A رکوردهای تمام سرورها
NS یا Name Server رکوردهای تمام Name Server های معتبر در زون ها که Glue record نام دارند
SRV(service) و MX و A رکوردهای های مربوط به host ها را ندارد.
پس همانطور که بدیهی است یک Secondary Zone بسیار بزرگتر از یک Stub Zone است. این حجم کوچک Stub Zone ها باعث میشود که ترافیک حاصل از Replication Zone در شبکه بسیار ناچیز باشد،چرا که رکوردهای NS به ندرت تغییر میکنند و در نتیجه نیاز به Replication در آنها زیاد احساس نمیشود.همچنین از آنجا که بیشتر DNS سرورها طوری طراحی میشوند که از ایجاد ترافیک حاصل از Zone Transfer به Secondary Zone جلوگیری شود، تنها SOA ,NS و A رکوردها در Stub Zone برای Name Server ها درخواست میشوند.
در نهایت یکی از مورادی که باعث برتری Stub Zone ها نسبت به Secondary Zone ها میشود این است که Stub Zone ها می توانند Active Directory Integrated باشند اما Secondary Zone ها نمیتوانند.از اینرو به راحتی می توان عمل Replication را بین Stub Zone و دومین کنترلرها انجام داد.توجه کنید که استفاده از Stub Zone در مواقعی که بیش از یک فارست داریم توصیه می شود.از Stub Zone ها به دلیل کاهش ترافیک Zone Transfer بین دو مجموعه ای که به وسیله WAN با یکدیگر ارتباط برقرار کرده اند استفاده میشود.
کاربردهای Stub zone
بروز نگه داشتن اطلاعات Zone ای که Delegate شده است : با بروز شدن اطلاعات stub zone اطلاعات مربوط به child domain ها نیز بروز می شود و همین امر باعث می شود که اطلاعات موجود در parent domain همیشه بروز نگه داشته بشود.
بهبود فرآیند Name Resolution : ساختار stub zone به DNS سرور این امکان را می دهد که بتواند فرآیند Recursion را با استفاده از لیست Name Server هایی که دارد و بدون مراجعه به اینترنت با سرعت بیشتری انجام دهد .
ساده سازی مدیریت DNS : شما با استفاده از ساختار Stub Zone می توانید اطلاعات موجود در خصوص DNS سرور های معتبر را بدون استفاده از ساختار Secondary Zone براحتی منتشر کنید. از جهتی با استفاده از قابلیت Delegation باعث ساده تر شدن فرآیند مدیریت در DNS می شوند.
دو لیست از سرورهای DNS که در مدیریت ،نگهداری و بارگذاری stub zone مشارکت دارند وجود دارند.
لیست ای از سرورهای اصلی (master servers )از آنDNS سروری که stub zone را بارگذاری و آپدیت میکند.که این master server ممکن است primary DNS serverیا secondary DNS server برای zone باشد.
لیستی ازDNS serverهای معتبر و شناخته شده برای zone .
این قابلیت در سرور های نسل 8 اچ پی و بالاتر از آن در دسترس است. برای سرور های نسل های پایین تر به روش دوم مراجعه کنید.
در این روش برای رید کردن باید وارد محیط SSA(Smart Storage Administrator) شویم. برای ورود به این محیط در صفحه Loading سرور هنگامی که سخت افزارها بررسی و معرفی می شوند کلید F10 را فشار دهید.
پس از زدن این کلید وارد صفحه استارت Intelligent Provisioning سرور می شوید. در این صفحه سه گزینه مشاهده می شود که شما باید گزینه دوم یعنی Smart Storage Administrator را انتخاب کنید تا به صورت مستقیم وارد محیط SSA شوید. دقت داشته باشید که بارگزاری این صفحه ممکن است حدود یک دقیقه زمان ببرد.
همانطور که در تصویر زیر می بینید پس از بارگزاری صفحه در ستون سمت چپ مدل کنترلر دستگاه مشاهده می شود. روی آیکون کنترلر مورد نظر کلیک کنید.
حالا از ستون وسط روی دکمه Configure کلیک کنید
همانطور که در تصویر زیر مشاهده می کنید در صفحه Configure تعدادی دکمه عملیاتی مشاهده می شود.
حال می توانیم هارد ها را Raid کنیم. در اینجا ما می خواهیم 4 عدد هارد 300 گیگابایتی را با یکدیگر Raid 5 کنیم. برای شروع روی دکمه Create array کلیک می کنیم.
با زدن این دکمه با صفحه زیر روبرو می شویم.
در اینجا منابع خام به ما نشان داده می شود، این یعنی ما در این صفحه فقط لیست هارد هایی که Raid نیستند را می بینیم که کنار هر کدام، اطلاعات موقعیت فیزیکیشان روی باکس هاردها نوشته شده است. چون در این نمونه می خواهیم هر 4 عدد هارد موجودمان را رید کنیم تیک همه هارد ها را می زنیم و آن ها را انتخاب می کنیم. البته باید به این نکته توجه داشت که هارد های HDD و هاردهای SSD به دلیل تفاوت تکنولوژی با یکدیگر رید نمی شوند. حال اگر شما علاوه بر HDD، هارد های SSD هم برای رید کردن روی سرور دارید می توانید از منوی کشویی بالای صفحه گزینه SSD را انتخاب کنید تا لیست هارد های SSD شما نمایش داده شود.
پس از انتخاب هاردهای مورد نظر در پایین صفحه دکمه Create Array را کلیک می کنیم.
در صفحه بعدی باید نوع رید خود را مشخص کنیم. در اینجا ما Raid 5 را انتخاب می کنیم.
در پایین همین صفحه زیر عنوان Size یک دکمه رادیویی با نام Custom Size به همراه یک جعبه متن در جلوی آن وجود دارد. اگر می خواهید رِیدی که می سازید بیش از یک Logical Drive داشته باشد، می توانید از این گزینه استفاده کنید. به این صورت که با فعال کردن آن می توانید میزان حجم logical drive دلخواهتان را بر حسب GB بسازید. با هر میزان حجمی که انتخاب می کنید در پایین صفحه دکمه Create Logical Drive را بزنید.
در انتها نیز پس از ساخت کامل Raid، دکمه Finish را برای پایان کار بزنید.
پس از این که شما عملیات ساخت رید را انجام دادید می توانید برای کنترلر تعریف کنید که درهنگام بوت شدن سرور به وسیله آن در صورت نیاز کدام درایو منطقی Bootable شود. برای این کار کافیست در صفحه پیکربندی رید کنترلر بر روی دکمه Set Bootable Logical Drive/Volume کلیک کنید.
حال وارد صفحه ای می شوید که باید درایو Logical مورد نظرتان را انتخاب کنید. گزینه مورد نظر را انتخاب و سپس دکمه OK را در پایین صفحه فشار دهید و در انتها نیز در صفحه بعدی دکمه Finish را کلیک نمایید.
در ستون سمت چپ در همان صفحه پیکربندی کنترلر گزینه ای وجود دارد به نام Logical Devices که با کلیک بر روی آن در ستون وسط درایو های منطقی و اطلاعات مربوط به Raidها را می توان مشاهده کرد.
در محیط SSA گزینه هایی مانند مشاهده درایو های فیزیکی و تنظیمات دیگری نیز موجود است که چون مربوط به این مقاله نمی باشد در اینجا از شرح آن ها صرفه نظر می کنیم.
روش دوم
raid بندی سرور های HP از طریق ROM
برای انجام عملیات Raid در سرور های نسل 9 به قبل می توان این کار را از دو طریق انجام داد که یکی از آن ها رید کردن از طریق ROM می باشد.
در سرور های Gen8 و نسل های پایین تر از آن در هنگام بررسی و معرفی Raid Controller دستگاه توسط ROM در صفحه Loading سه کلید عملیاتی پیشنهاد داده می شود. در تصویر زیر توضیحات فوق در سرور های Gen8 قابل مشاهده است:
در مورد سرور های Gen6 و Gen7 پس از نمایش میزان حجم رم های دستگاه و پردازشگر آن با گزینه Press any key to view option ROM messages مواجه می شوید:
با فشردن یک کلید به صفحه ای منتقل می شوید که ابتدا معرفی iLO و پس از آن رید کنترلر سرور مشاهده می شود:
همانطور که در تصاویر فوق مشاهده می کنید برای ورود به صفحه پیکر بندی کنترلر کلید F8 تعریف شده است.
با فشردن این کلید به صفحه زیر هدایت می شوید:
در تصویر شماره 17 چند گزینه برای پیکربندی و رید کردن مشاهده می شود.
حال می توانید برای رید کردن هاردها اقدام کنید.
ایجاد Raid
روی گزینه اول یعنی Create Logical Drive یک Enter بزنید. با انتخاب این گزینه وارد صفحه دیگری می شوید که در آن هاردها به صورت جداگانه در سمت چپ و Raid های پیشنهادی در سمت راست دیده می شود. در تصویر زیر ما 4 عدد هارد 300 گیگابایتی داریم که می خواهیم آن ها را رید کنیم:
به طور مثال اگر بخواهیم این همه این 4 هارد را با یکدیگر Raid 1+0 کنیم باید به این صورت عمل کنیم:
از ستون سمت چپ همه هاردها را با استفاده از کلید Space تیک می زنیم. سپس از ستون سمت راست گزینه Raid 1+0 را تیک زده و در انتها کلید Enter را می زنیم.
پس از زدن کلید Enter وارد صفحه زیر می شویم:
همانطور که در تصویر می بینید برای تایید عملیات باید کلید F8 را بزنیم.
و همچنین برای تایید نهایی و ادامه کار کلید Enter را می زنیم
به این نکته توجه داشته باشید که با ساختن یک Raid آرایه ای از دیسک ها ساخته می شود، که به صورت یک درایو منطقی (Logical Drive) در دسترس خواهد بود.
مشاهده Raid های ساخته شده
برای مشاهده Logical drive های موجود می توانید در صفحه اول پیکربندی (تصویر شماره 17) گزینه View Logical Drive را انتخاب کنید. پس از آن تصویر زیر را مشاهده خواهید کرد:
در این صفحه درایوهای منطقی قابل مشاهده در کنترلر و همچنین وضعیت فعلی آنها نشان داده می شود. به طور مثال در اینجا ما تعدادی هارد را با هم رید 0+1 کرده ایم که در این صفحه به صورت 1# نشان داده شده است.
با زدن Enter روی هر Logical Drive در صفحه ای دیگر تعداد هاردهای آن مجموعه و وضعیت (سالم و یا خراب بودن) هر هارد به صورت جدا گانه مشخص شده است. با رفتن روی هر کدام از این هاردها چراغ آبی رنگ آن به صورت فیزیکی روی هارد روشن می شود.
همچنین اگر در صفحه ای که درایو های منطقی نمایش داده می شود روی هر کدام از گزینه ها برویم نیز چراغ های آبی که آن درایو را تشکیل داده اند همگی با هم روشن می شود. با استفاده از این قابلیت می توانیم بفهمیم که هر Logical drive کدام یک از هارد ها را شامل می شود.
حذف کردن Raid
قبل از هر چیز به این نکته توجه داشته باشید که با پاک کردن رید، تمامی داده های آن از بین خواهد رفت و اصطلاحاً Lost خواهد شد. پس قبل از انجام این عملیات توصیه می کنیم از دیتای خود یک نسخه پشتیبان تهیه کنید و به طور خلاصه از بی اهمیت بودن داده های موجود در آن درایو منطقی که قصد حذف کردن آن را دارید اطمینان حاصل نمایید. زیرا بعد از آن دیگر به داده هایتان دسترسی نخواهید داشت و باید به متخصصان بازیابی اطلاعات مراجعه کنید و متحمل هزینه های بالایی شوید، که البته تضمین صد در صدی هم برای بازگشت دیتای شما وجود نخواهد داشت.
حال برای پاک کردن یک logical Drive، به صفحه اول پیکربندی Raid Controller (تصویر شماره 17) مراجعه کنید. سپس گزینه Delete Logical Drive را انتخاب کنید.
با انتخاب این گزینه لیست درایو های منطقی یا همان رید هایی که ساخته اید به شما نمایش داده می شود. بر روی رید مورد نظر F8 را بزنید:
حال به شما تذکر داده می شود که با این حذف دیتای موجود در آن از بین می رود و آیا از پاک کردن آن مطمئن هستید؟ در این مرحله برای حذف کلید F3 را بزنید. سپس برای اتمام کار و ادامه کلید Enter را از شما می خواهد.
با انجام این کار شما عملیات حذف را انجام داده اید و اکنون چراغ سبز رنگ هارد های مورد نظر خاموش می شوند. برای اطمینان و چک نهایی نیز می توانید به صفحه مشاهده Logical Drive ها مراجعه کنید.
بوت کردن یک Logical Drive
گزینه چهارم پیکربندی این کار را برای شما انجام می دهد. پس از این که شما عملیات ساخت رید را انجام دادید می توانید برای کنترلر تعریف کنید که در هنگام بوت شدن سرور به وسیله آن در صورت نیاز کدام درایو منطقی Bootable شود. برای این کار کافیست در صفحه پیکربندی رید کنترلر گزینه چهارم، یعنی Select Boot Volume را انتخاب کنید.
حالا با انتخاب Direct Attached Storage درایو های موجود نشان داده می شود. در صفحه بعد لیست درایو های موجود نمایش داده می شود. درایو مورد نظر را انتخاب کنید.
برای ذخیره، کلید F8، و در انتها Enter را برای اتمام و ادامه بزنید.
همانطور که متوجه شدید در استفاده از راه هایی که برای عملیت Raid وجود دارد سرور های نسل 8 به دلیل بهره مند بودن از خاصیت Intelligent Provisioning و همچنین استفاده از بوت Legacy به صورت همزمان، امکان انجام این عملیات از هر دو طریق را دارد.
برای نسل های قبل از 8 که بوت دستگاه از نوع legacy است و از گزینه Intelligent Provisioning بی بهره هستند علاوه بر رید از طریق ROM می توان با استفاده از بالا آوردن محیط گرافیکی SSA به وسیله برنامه های Smart Start و یا با استفاده از بوت سرویس های SPP ارائه شده توسط شرکت HP هارد ها را رید کرد.
هنگامی که شما دستگاهتان را به وسیله یک دیسک SPP بوت می کنید با دو گزینه آپدیت به صورت اتوماتیک و گزینه آپدیت به صورت دستی مواجه می شوید. با انتخاب گزینه دستی می توانید در ادامه کارعلاوه بر آپدیت Firmware های سرور به صورت دستی، گزینه SSA را نیز به صورت یک آپشن جداگانه مشاهده و استفاده کنید.
برنامه های Start Smart نیز به همین صورت عمل می کنند و بعد از بوت شدن شما می توانید به وسیله محیط گرافیکی SSA عملیات رید را انجام دهید. توضیحات نحوه Raid کردن از این مسیرها همانند روش اول است که در ابتدای مقاله به طور مفصل راجع به آن توضیح داده شد.
در انتها فقط نحوه اجرای محیط SSA به وسیله سرویس SPP را در سرور های Gen7 به صورت تصویری به شما نشان داده ایم.
امیدواریم این مطلب مفید بوده و raid بندی سرور های HP را فرا گرفته باشید.
بیگ دیتا به زبان ساده یعنی دیتای حجیم و پیچیده که با سرعت زیاد تولید میشود و تحلیل آن با روشهای سنتی سخت و یا غیرممکن است.
بیگ دیتا یعنی به دست آوردن اطلاعات کاربردی و قابل فهم و قابل پیاده سازی از اطلاعات خامی که به طور مجزا ساختار و معنی و مفهوم خاصی ندارند و قابل استفاده نیستند، بیگ دیتا نام دارد. بیگ دیتا یعنی تحلیل کلان داده. حال ببینیم کلان داده یا داده های حجیم چیست. کلان داده یعنی تمام دیتا و اطلاعاتی که در یک سازمان و شرکت وجود دارد و اصولا دارای سه ویژگی مهم است: حجم زیاد، سرعت تولید بالا، تنوع زیاد. با وجود این ویژگیها باید از راهکار و شیوههایی برای تحلیل استفاده کرد که هزینه مناسبی داشته باشد و از نتایج پردازش آن بتوان برای بهبود در زمینههای مختلف سازمانی مثل بینش و اتوماسیون و تصمیم گیری و مدیریت استفاده کرد.
در مدل ۳v بیگ دیتا، دیتاها دارای سه ویژگی حجم زیاد (volume)، سرعت تولید بالا (velocity)، تنوع زیاد (variety) هستند. چنین حجم از دیتا را نمیتوان با ابزارهای معمولی و ستنی پردازش و تحلیل کرد و باید در زمانی بهینه بتوان از این اطلاعاتِ بدون ساختار و ناقص، نتایجی به دست آورد و بتوان از این اطلاعات استفاده مفید برد.
در مدل ۵v کلان داده، علاوه بر سه ویژگی قبلی، دو ویژگی ارزش (Value) و صحت (Veracity) هم مورد توجه است و نشانگر آن است که ارزش دیتا و درستی دیتا مار را به تحلیل درستتر هدایت میکند وگرنه بدون ارزشمندی و درستی، به بیراهه خواهیم رفت.
تحلیل کلان داده ها در سیستم ها و ابزارهای سنتی مثل دیتابیس، نه تنها هزینه زیادی برای ذخیره لازم دارد بلکه زمان زیادی هم برای تحلیل لازم است که در عمل راهکاری ناکارآمد است. اما اگر دیتای خام جمعآوری شده، ورودیهای یادگیری ماشین و هوش مصنوعی باشند، با استفاده از الگوریتمهای پیچیده میتوان الگوهای تکرارشوندهای را از بین این دیتاها پیدا کرد و فقط لازم است این خروجی را تحلیل کنیم.
مزایای بیگ دیتا و تحلیل کلان داده
از مزایای بیگ دیتا و تحلیل کلان داده این است که:
جوابهای کاملتری دارید چون اطلاعات بیشتری دارید. و هر چه جوابهای کاملتری داشته باشید راحتتر میتوانید مشکلات را حل کنید.
افزایش فروش: ۴۴ درصد از کسبوکارهای کوچک که از ابزارهای تحلیل داده استفاده میکنند، افزایش فروش را گزارش کردهاند.
مدیریت سادهتر داده: شرکتهایی که از تحلیل داده استفاده میکنند، تصمیمهای تجاری خود را ۵ برابر سریعتر انجام میدهند.
مهمترین قسمت تحلیل داده، گرفتن داده، تشخیص داده درست، تروتمیز کردن داده (Data Cleaning) و قرار دادن آن در جای مناسب است. Data Cleaning در واقع به پروسه تشخیص و تصحیح و حتی حذف قسمتهای خراب یا غیردقیق از رکوردها، جدولها و دیتابیس است تا بخشهای ناصحیح، ناکارآمد و نامرتبط با داده حذف شود. در نتیجه دادههای Dirty، جایگزین، اصلاح و یا حذف میشوند و در نهایت چنین دادههایی را میتوان تحلیل کرد. Dirty Data یعنی دادههای ثبت شده در دیتابیس که دارای خطا هستند که دلایل متفاوتی دارد مثلا دادههای منقضی شده یا ناقص، فیلدهای نامناسب و وجود Duplicate در دادههای ثبت شده. متخصصین علم داده، ۶۰ درصد وقت خود را صرف تمیزکاری و برچسبزنی به دادهها (Cleaning and Labeling Data) میکنند.
تاریخچه کلان داده
مفهوم بیگ دیتا مفهوم جدیدی است اما اولین مجموعه دیتاهای بزرگ در دهه ۶۰ و ۷۰ میلادی مطرح بودند. درست زمانی که دیتا تازه داشت کارش را در دنیا شروع میکرد و اولین دیتاسنترها و دیتابیسها در حال شکلگیری بود.
مفهوم بیگ دیتا در اوایل قرن ۲۱ و معرفی مدل ۳V مطرح شد. حدود سال ۲۰۰۵ بود حجم زیادی دیتا توسط مردم در فیس بوک و یوتیوب و دیگر سرویسها در حال تولید بود. Hadoop (برنامه متن بازی که با هدف ذخیره و تحلیل بیگ دیتا به وجود آمد) هم در همین سال توسعه یافت و NoSQL در همین زمان محبوبیت پیدا کرد.
توسعه برنامههای متن بازی مانند Apache Hadoop و Apache Spark (ارایه شده در سال ۲۰۱۴)، از جمله ابزارهای تحلیل بیگ دیتا هستند که نقطه عطفی در رشد بیگ دیتا بودند و باعث شدند کار با بیگ دیتا راحتتر و ذخیره آن کمهزینهتر شود. حالا دیگر فقط انسانها نبودند که روی تحلیل دیتاهایی که هر روز بیشتر و بیشتر تولید میشدند کار میکردند. هم اکنون استفاده ترکیبی از این دو ابزار تحلیل بیگ دیتا بهترین راهکار است .
ظهور اینترنت اشیا که باعث اتصال اشیای بیشتر به هم از طریق اینترنت شد حجم دیتای تولیدی را بیشتر افزایش داد. و در این حین، پردازش رایانش ابری – Cloud Computing وارد میدان شد و قابلیتهای بیگ دیتا را توسعه داد.
Predictive Analytics چیست؟
Predictive Analytics در مبحث کلان دادهها، صنعت بزرگی است و شرکتها از اطلاعات حاصل از آن استفاده میکنند که خود چند مرحله دارد:
جمعآوری دادها: جمعآوری و آمادهسازی دادهها از منابع گوناگون برای تحلیل
تحلیل دادهها: فرایند بررسی، شفافسازی و مدلسازی دادهها
آمار: استفاده از تکنیکها و مدلهای آماری برای تایید فرضیهها با هدف کشف اطلاعات مفید و نتیجهگیری
مدلهای قابل پیشبینی: آمادهسازی مدلهای قابل پیشبینی برای پیشبینی رفتارهای آینده مشتری
اجرای مدلهای قابل پیشبینی: گزینهای برای تصمیمگیری روزانه درباره نتیجهگیری، تهیه گزارشها و نتایج و خودکارسازی تصمیمها براساس مدلسازی آماده میکند.
از طرفی، Predictive Analytics شامل فنون اجرایی تحلیل آماری، پرسشهای تحلیلی و الگوریتمهای خودکار است و قابلیتهای آنالیز و تحلیل پیشرفته را که شامل موارد زیر است، در کنار هم جمع میکند:
ad-hoc statistical analysis
predictive modeling
data mining
text analytics
optimization
real-time scoring
Machine Learning Predictive Analytics
کاربردهای بیگ دیتا
همان طور که گفتیم تحلیل کلان داده و بیگ دیتا عمر زیادی ندارد و دوران جوانی خود را سپری میکند اما توانسته در جای جای زندگی ما تاثیرات مهمی بگذارد. از جمله کاربردهای بیگ دیتا در موارد زیر:
سلامت و پزشکی
رسانه و تلویزیون
صنعت بیمه
برنامه های مسیریابی مانند Waze و Google Maps
رفتارشناسی در شبکه های اجتماعی
بانکداری
پیش بینی وضعیت هوا
بورس و اقتصاد
بازاریابی و دیجیتال مارکتینگ
سیستم های توصیه کنند – Recommendation Engins
مدیریت ارتباط با مشتری – CRM
آموزش
شناسایی مجرمان و تبهکاران و تامین امنیت
کشاورزی
راهنمایی و رانندگی
شبکه و ارتباطات
کاربرد بیگ دیتا در بازاریابی
کاربرد بیگ دیتا در بازاریابی و دیجیتال مارکتینگ به این صورت است که با شناخت مشتریان و بررسی نظر شخصی آنها پرسونای خود را تعریف میکنیم و بدین ترتیب متناسب با پرسونای برند خود کمپینهای تبلیغاتی را طراحی و اجرا میکنیم در نهایت صرفهجویی در هزینه ودرآمد بیشتر نصیب ما خواهد شد.
در طراحی پرسونا استفاده از بیگ دیتا میتواند مواردی مانند نقاط قوت و نقاط ضعف، نیاز به ارتقای خدمات و محصولات، معرفی فرصت تجاری جدید را به شما نشان دهد. حال اگر با توجه به دیتایی که از رفتار مشتری دارید مثلا روی چه مطلبی کلیک کرده یا برایش جذاب است یا کدامیک به کارش نمیآید، کجا زندگی میکند، چه سابقه خریدی دارد و هزاران نکته دیگر میتوانید دقیقا آنچه مورد نیاز اوست را برایش تبلیغ کنید و فرد دقیقا همان زمانی که به محصول و خدمات شما نیاز دارد این تبلیغ را دریافت میکند و احتمال تبدیل شدن او به مشتری و سپس مشتری وفادار بالا خواهد رفت.
در کمپینهای تبلیغاتی توجه به سه نکته مهم است: چه کسی، چه زمانی و چه چیزی. با تحلیل بیگ دیتا میتوانید چندین تبلیغ را برای افراد مختلف و در زمانهای مختلف و با محتواهای مختلف آماده کنید. در این صورت دایره هدف شما گسترش مییابد و درصد موفقیت در تبلیغات بسیار بالا میرود. با استفاده از تحلیل کلان داده در بازاریابی نه تنها هزینه هدفمندی انجام میدهید بلکه نرخ تبدیل به مشتری و در پی آن افزایش درآمد حاصل میشود.
بیگ دیتا در بانکداری
از جمله مزایای کاربرد بیگ دیتا در بانداری به شرح زیر است:
مدیریت ریسک برای کاهش میزان کلاهبرداری و خطا در زمینه تروریسم و فعالیتها جامعه ستیزی
مبارزه با پول شویی
دارای الگوریتم تشخیص کلاهبرداری است و به مشتریانی که اعتبار کمی دارند تسهیلات تعلق نمیگیرد.
ابزارهای هوش تجاری قابلیت تشخیص ریسک های بالقوه را دارد.
امکان آنالیز ترندهای بازار
امکان حل مشکلات به صورت بلادرنگ در شعبات بانک ها
مانیتورینگ دقیق شعبه با نظارت بر کارایی کارمندان و نیازهای مشتریان و …
افزایش کارایی کلی سیستم
ارایه راهکارهای شخصی سازی شده برای مشتریان
بیگ دیتا در بورس
کاربرد بیگ دیتا در بورس از این جهت حایز اهمیت است که با بررسی و تحلیل رفتار بازار میتواند آینده بازار را پیش بینی کند و سود زیادی برای سرمایه گذاران به ارمغان آورد. همچنین امکان تشخیص تقلب و شفافیت در معاملات بورس را به همراه دارد و بدین ترتیب رضایت مشتریان و مدیریت ریسک حاصل میشود. ابزارهای زیادی در زمینه تحلیل بازار بورس در دسترس شما قرار دارد که با آموختن طریقه کار با آن میتوانید معاملات مطمئنتری انجام دهید.
بیگ دیتا در ایران
جای پای تحلیل کلان داده در تمام عرصههای زندگی در ایران خالی است. با وجود کم و کسریهای زیرساختی و نبود متخصصین به میزان کافی ایران را باچالش استفاده از بیگ دیتا مواجه کرده است. جمعآوری اطلاعات از منابع مختلف و تمیزکاری دیتا و دیگر مراحل تحلیل بیگ دیتا، نیازمند پیش زمینههایی چون قانونگذاری، حمایت از داده های شخصی کاربران، رعایت حریم خصوصی، آموزش متخصصین، تامین سخت افزارها و نرم افزارهای موردنیاز، توسعه پلتفرم های بیگ دیتا است. لذا با وجود فعالیتهای برخی شرکت های ایرانی در زمینه بیگ دیتا باز هم آن طور که باید و شاید از این تکنولوژی استفاده نمیشود.
کاربرد بیگ دیتا در کسبوکارهای کوچک و متوسط
وقتی صحبت از بیگ دیتا به میان میآید، کسبوکارهای کوچک و متوسط، ممکن است تصور کنند که این حوزه به درد آنها نمیخورد چرا که طبق تعریف بیگ دیتا، بیگ دیتا به حجم زیادی از داده اطلاق میشود که درون دیتابیسهای بزرگی جای دارند که SMBها هرگز چنین دیتابیسی را تجربه نخواهند کرد. زیرا اگر دادهها زیاد هم باشد اما کسبو کار، بزرگ نیست! پس آیا این تکنولوژی مناسب چنین کسبو کارهایی نیست؟
نتیجهای که بیگ دیتا در تحلیلها عاید ما میکند پروسه یافتن ترندها و الگوها است. اما این نتیجه چه نقشی در SMBها میتواند بازی کند؟ آنچه مسلم است این است که دادهها برای اینکه بینش تجاری ما مشخص کنند، نیازی نیست بزرگ باشند! راههای متفاوتی برای SMBها وجود دارد تا دادهها را جمعآوری، ذخیره و استفاده کنند.
مثلا بینش تجاری ما میتواند شامل عملیات درون سازمانی، رفتار مشتریان، اثرگذاری کمپینها و فرصتهای تجاری بازار باشد. شناسایی مشتریان، علایق مشتریان و کمبودهای بازار هم میتواند مورد توجه باشد. اما داشتن داده به معنای این که بتوانیم از آنها استفاده کنیم نیست. پس نوع دادههایی که ذخیره میکنیم، نیز مهم است.
مزایای تحلیل دادهها برای SMBها بسیار مهم است چرا که باعث تصمیمگیریهای دقیقتر میشود و امکان بررسی اثرات این تصمیمها وجود دارد پس دادهها برای اینکه بر کسبوکار شما تاثیرگذار باشند، نیازی ندارند بیگ و بزرگ باشند.
یکی از ابزارهای ساده و بدون کدنویسی در زمینه کسبو کارهای کوچک ابزار رپیدماینر – RapidMiner و IBM SPSS Modeler و Knime و Orange و SAS است.این ابزارهای با آنالیز مشتری و پیش بینی کالا و خدمات مورد نیاز او و پیشنهاد قیمت مناسب شما را در کسب درآمد بیشتر یاری میکنند.
مجازی سازی سرورها در مراکز داده چند سالی است که طرفداران زیادی پیدا کرده اما طرفداران دسکتاپ های مجازی هنوز به پای آن نمیرسند. VMware View محصول شرکت VMware در زمینه دسکتاپ مجازی است که در کنار رقبایش یعنی Citrix XenDesktop و Microsoft Remote Desktop خودنمایی میکند. در این مقاله میپردازیم به این که VMware View چیست و چطور کار میکند همچنین اجزای VMware Horizon View را معرفی و تشریح میکنیم.
vmware horizon که در گذشته به نام Horizon View شناخته میشد محصول vmware در حوزه مجازی سازی است که برای سیستم عاملهای ویندوز، لینوکس و مکاوس تولید شده است. این محصول ابتدا با نام VMware VDM به فروش رسید، اما با انتشار نسخه ۳.۰.۰ در سال ۲۰۰۸ به “VMware View” تغییر نام یافت. سپس همراه با عرضه نسخه ۶ در آوریل ۲۰۱۴ به “Horizon View” تغییر نام دیگری داد و اکنون به نام VMware Horizon شناخته میشود.
VMware Horizon زیرساخت دسکتاپ مجازی و برنامههای کاربردی است که قابلیتهای کاربردی و مهمی در اختیار کاربران قرار میدهد. دسکتاپ مجازی به زبان ساده عبارت است از: ذخیره دسکتاپ کاربر روی سرور مرکزی، این دسکتاپ به صورت ماشین مجازی روی سرور قرار میگیرد. کاربر میتواند از هر مکانی با استفاده از برنامه ریموت کلاینت به سرور وصل شود. معمولا یک سیستم عامل دسکتاپ شبیه به ویندوز مایکروسافت در یک ماشین مجازی روی یک هایپروایزر اجرا میشود.
در واقع کاربر از تین کلاینت برای برقراری این ارتباط استفاده میکند. تین کلاینت ها هم میتوانند سخت افزار ارزان قیمتی باشند که فقط یک مانیتور و موس و کیبورد دارند، هم میتوانند برنامهای باشند که روی PC نصب میشود. چون دسکتاپ روی سرور قدرتمندی قرار گرفته یا به اصطلاح هاست شده، تمام پردازشهای دسکتاپ کاربر روی سرور انجام میشود. پس منابعی که تین کلاینت لازم دارد بسیار کم است و نیازی به قوی بودن Thin Client نیست. اطلاعات بین تین کلاینت و سرور هاست جابجا میشود. این اطلاعات شامل ویدئو، ورودی های موس و کیبورد و اتصالات جانبی مانند USB و پرینتر است.
مولفههای مختلف VMware Horizon عبارتند از:
VMware vSphere Hypervisor (ESXi با مجوز vSphere)
سرور VMware vCenter (مدیریت محیط مجازی سازی)
View Manager (مدیریت پیشرفته View همراه با خودکارسازی و ارائه گزینههای پیشرفته شبیهسازی)
View Manager (مدیریت View Environment)
View Client (برای برقراری ارتباط میان سیستمعامل دسکتاپ و View)
VMware ThinApp (مولفه مجازیساز برنامهها)
View Persona Management (برای مدیریت پروفایل کاربر)
vShield Endpoint (ضدویروسی با قابلیت بارگذاری آفلاین)
VMware View باعث تقویت vSphere که پلتفرم هاست ماشین مجازی است میشود. به عبارت دیگر دسکتاپ های کاربران همان ماشین های مجازی هستند که روی هاست های ESXi یا ESX اجرا میشود. کاربران میتوانند از تمام مزایای vSphere استفاده کنند مثل VMotion و snapshots و Distributed Resource Scheduler یا DRS و …
VMware به ازای هر سوکت پردازنده فیزیکی مجوز vSphere hypervisor را ارائه میدهد. هایپروایزور vSphere برای دسکتاپ از نظر عملکرد همتراز با vSphere Enterprise Plus است. VMware View دارای دو نسخه است:
سازمانی (Enterprise): همراه با vSphere برای دسکتاپها، سرور vCenter و View Manager ارائه میشود.
شرکتی (Premier): همراه با View Composer ، Persona Management ، vShield Endpoint و ThinApp در دسترس مصرفکنندگان قرار دارد.
برای آنکه کاربران به منابع دسکتاپ مثل صفحهکلید، ویدئو، ماوس به بهترین شکل دسترسی پیدا کنند و بتوانند فعالیتهای روزمره را بدون مشکل انجام دهند به یک کانال ارتباطی قدرتمند نیاز است. بر همین اساس VMware View از پروتکلهای VMware Blast Extreme و Microsoft RDP و Teradici PCoIP پشتیبانی میکند تا شرکتها بتوانند بر مبنای نوع معماری که انتخاب کردهاند از گزینه مناسب استفاده کنند.
VMware Horizon Suite بهطور کامل با محصول vSphere ادغام شده تا قدرتمندترین و یکپارچهترین راهکار مجازی سازی در اختیار شرکتها قرار گیرد. محصولات رقیب این شرکت مثل Citrix XenDesktop نمیتوانند همتراز با vSphere و Horizon View راهکاری یکپارچه در اختیار کسبوکارها قرار دهند.
ویژگی ذخیرهسازی و صرفهجویی IOPS که از طریق vSphere و به شکل منحصر به فرد در Horizon View و Horizon Suite وجود دارد به شرکتها اجازه میدهد دادهها را به شکل هوشمندانهتر و دقیقتری ذخیرهسازی کنند.
معرفی VMware Horizon Suite
امروزه نیروی کار سیار به روشی بهتر، ایمنتر و پایدارتر برای دسترسی به فضای کاری و برنامههای کاربردی نیاز دارد. بهطوری که بتواند از هر مکان و هر دستگاهی فعالیتهای روزانه خود را انجام دهد. در همین حال، دپارتمانهای فناوری اطلاعات سازمانها به راهحلی قابل اعتماد نیاز دارند که فرآیند مدیریت آن با سهولت انجام شده و پیچیدگی خاصی نداشته باشد.
برای پاسخگویی به این الزامات حیاتی، شرکت ویامویر محصول VMware VMware Horizon Suite را معرفی کرد. این مجموعه ارزشمند شامل VMware Horizon View و VMware Horizon Mirage و VMware Horizon Workspace است و قابلیتهای کاربردی مهمی به شرح زیر فراهم میکند:
ارائه برنامههای کاربردی و دسکتاپ مجازی
ایمیجی مدیریت شده از ویندوز که قابلیت پشتیبانگیری و بازیابی را ارائه میکند.
اشتراکگذاری فایل
مدیریت فضای کاری موبایل
طبقهبندی برنامههای کاربردی
مدیریت مبتنی بر خطمشیهای متمرکز
ویامویر با ارائه Horizon Suite سعی کرده است تمامی ملزومات موردنیاز شرکتها را در قالب یک مجموعه واحد ارائه کند. محصولی که در مقایسه با نمونههای مشابه مزایای رقابتی زیادی دارد. سازمانهایی که از محصول مذکور استفاده میکنند پس از گذشت مدت زمان کوتاهی متوجه خواهند شد راهحلی که Horizon Suite ارائه میکند در مقایسه با نمونههای مشابه مثل Citrix گزینههای بیشتری در اختیار آنها قرار میدهد. صرفهجویی در هزینههای جانبی و بازگشت سریعتر سرمایه (ROI) تنها بخشی از مزایای شاخص این محصول هستند.
ویامویر در توصیف این محصول میگوید: «قابل اعتماد بودن، پایداری، سادگی در مدیریت و ارائه بهترین تجربه به کاربر نهایی از ویژگیهای مثبت این محصول هستند.» یکی دیگر از مزایای شاخص این محصول تحلیل و خودکارسازی است. تجزیه و تحلیل ابرمحور مبتنی بر VMware vRealize Operations برای دسکتاپها و برنامههای کاربردی دید جامعتری در مقایسه با نمونههای مشابه مثل XenDesktop شرکت سیتریکس ارائه کرده و به تیمهای فناوری اطلاعات کمک میکند با تجزیه و تحلیل عملکرد سرویسها پایداری و عملکرد شبکه را بهبود بخشند.
مجازیسازی دسکتاپ و سرور دو مفهوم عجین شده با یکدیگر هستند، بر همین اساس مهم است که تفاوتهای این دو مفهوم به درستی شرح داده شوند.
در هر دو حالت یک لایه انتزاعی به سرور فیزیکی افزوده میشود که بهنام هایپروایرز معروف است. در بحث مجازیسازی سرور، سرور به شکل انتزاعی به کانتینرهایی تقسیم میشود که این فرآیند ممکن است به شکل سختافزاری انجام شود که بهنام فلز لخت (Bare Metal) معروف است یا میتواند در محیط سیستمعامل میزبان انجام شود. در ادامه میتوان بر مبنای نیازهای کاری کاربران، نرمافزارها را به محیطهای مجازی جداگانهای اضافه کرده، حذف کرده یا اجرا کرد. در رویکرد مجازیسازی سرور ما با ایمیجهایی در تعامل هستیم که به منظور بهبود بارهای کاری و بهبود عملکرد کاربران اجرا میشوند.
مجازی سازی دسکتاپ با راهحلهایی مثل VMware Horizon که اجازه میدهند کاربر سیستم عامل دسکتاپ و نرمافزارهای خاص خود را داشته باشد. به جای آنکه ملزومات روی هارددیسکهای کاربر ذخیرهسازی شوند، دسکتاپها روی ماشین مجازی که سرور آنها را میزبانی میکند اجرا میشوند و کاربر میتواند از کامپیوتر شخصی، تبلت، تینکلاینت، گوشی هوشمند و نمونههای مشابه به ماشین مجازی متصل شود.
چرا سازمانها از مجازی سازی دسکتاپ استفاده میکنند؟
پاسخ در متمرکزسازی دسکتاپ است. قابلیتهای مجازی سازی دسکتاپ با Horizon View عبارتند از:
مجازیسازی دسکتاپ یک ایمیج مستر در اختیار شرکتها قرار میدهد و به آنها اجازه میدهد دسکتاپهای مجازی را از روی آن کپی کنند. رویکرد فوق به ادمینها اجازه میدهد هر زمان کلاینت یا کاربر جدیدی به سازمان اضافه شد به سرعت دسکتاپ جدیدی در اختیارش قرار دهند.
سفارشی سازی دسکتاپها؛ هر زمان بهروزرسانی نرمافزار جدیدی ارائه شد، این امکان فراهم است تا به جای بهروزرسانی تکتک ماشینها تنها نسخه اصلی را ویرایش کنید تا همه دستکاپها بهطور خودکار بهروز شوند. به همین دلیل است که ویامویر محصول VMware Horizon View را یک راهحل جامع سازمانی معرفی میکند.
یکپارچهسازی فضای کاری آنلاین مستتر؛ مجازیسازی دسکتاپ با Horizon View قابلیت اعتبارسنجی بلادرنگ را ارائه کرده، دسترسی به اکتیو دایرکتوری و LDAP به منظور احراز هویت را ساده کرده و دسترسی زمینهمحور (Context-based) کاربران به منابع از طریق یک فضای کاری یکپارچه را ارائه میکند. علاوه بر این با پشتیبانی از احراز هویت دو عاملی که مبتنی بر کارت هوشمند و مکانیزمهای زیستی است، امنیت زیرساختهای ارتباطی را بهبود میبخشد.
مزایای VMware Horizon View
راهکار VMware Horizon View راهکاری قدرتمند برای مدیریت محیط دسکتاپ و برنامههای کاربردی با هدف استفاده بهینه از منابع، افزایش قابلیتهای مدیریتی، بهبود عملکرد و امنیت معرفی میکند. سازمانها دیگر نیازی ندارند برای هر کاربر یک ایستگاه کاری فیزیکی گرانقیمت را آمادهسازی کنند، زیرا ایستگاههای کاری را میتوان با زیروکلاینتها یا تینکلاینتها جایگزین کرد. زیرساخت دسکتاپ مجازی میتواند ایستگاه کاری فیزیکی که کاربران از طریق پروتکل دسکتاپ از راه دور به آن دسترسی دارند را مجازی کند.
مدیریت دسکتاپهای فیزیکی به دلیل تنوع در سختافزارهای به کار گرفته شده در آنها فرآیندی وقتگیر و هزینهبر به شمار میرود. کاری که VMware Horizon View انجام میدهد این است که به دسکتاپهای مختلف اجازه میدهد بهعنوان دسکتاپهای جداگانه در یک سرور فیزیکی اجرا شوند. دسکتاپهای مجازی منابع سرور مانند پردازنده مرکزی، حافظه، فضای ذخیرهسازی و شبکه را به صورت اشتراکی مصرف میکنند. این مسئله مشکلات ناسازگاری سختافزارهایی که در گذشته ایستگاههای کاری فیزیکی با آن دست به گریبان بودند را برطرف میکند. برخلاف سرویسهای Windows Terminal که از محاسبات متمرکز استفاده میکنند، VMware Horizon View توان پردازشی مختص به هر دسکتاپ مجازی را ارائه میکند.
بدون اغراق باید بگوییم که مدیریت ایستگاههای کاری فیزیکی کابوسی شبانه برای سرپرستان شبکه به شمار میروند. هر ایستگاه کاری حاوی سیستمعامل خاص خود است که باید با برنامههای کاربر نصب و بارگذاری شود. سیستمعامل و برنامهها باید مرتباً با وصلههای امنیتی بهروزرسانیها شوند. در سویی دیگر، درایورهای سختافزاری میتوانند باعث ایجاد مشکلاتی در ایستگاههای کاری فیزیکی شوند. علاوه بر این داشتن مدلهای مختلفی از ایستگاههای کاری باعث میشود در زمان بروز مشکل وقت زیادی برای حل آنها صرف شود. شاید فرآیند مدیریت تعداد محدودی از ایستگاههای کاری فرآیند زمانبری نباشد، اما هنگامی که تعداد آنها به صدها و حتی هزاران ایستگاه کاری فیزیکی برسد، آنگاه به نیروی متخصص و صرف هزینههای زیاد نیاز دارید.
Horizon View با ارائه قابلیتهای مدیریتی متمرکز تمامی این مشکلات را برطرف میکند و با ایجاد دسکتاپهای اختصاصی به کاربران اجازه میدهد با سهولت بیشتری به دسکتاپهای مجازی دسترسی داشته باشند. در این حالت، فرآیند مدیریت دسکتاپها ارزانتر و سریعتر شده و منابع به شکل بهینهتری استفاده میشوند.
وصلههای امنیتی و بهروزرسانیهای سیستمعامل تنها روی ایمیج اصلی انجام میشود. در ادامه ایمیج بهروز شده جدید برای همه کاربران مستقر میشود. در این حالت، به جای آنکه بهروزرسانی دسکتاپهای فیزیکی هفتهها به طول انجامد اینکار در عرض چند ساعت یا حتی چند دقیقه انجام میشود. رویکرد فوق به ویژه در ارتباط با حملات روز صفر یک سپر دفاعی محکم در اختیار سازمانها قرار میدهد.
دیگر ضرورتی ندارد تا برنامهها روی هر ایستگاه کاری فیزیکی جداگانه نصب شوند. همه برنامههای پر کاربرد را میتوان روی یک ایمیج کاربر اصلی در زیرساخت دسکتاپ مجازی مستقر کرد و یک دسترسی به کاربران داد. همانند بهروزرسانی سیستمعامل، در ارتباط با برنامهها نیز تنها باید ایمیج اصلی که روی سرور بارگذاری شده وصله یا اصلاح شود.
در مجموع باید بگوییم که VMWare Horizon View به سازمان امکان میدهد در وقت، هزینه و منابع صرفهجویی کنند و یک محیط کاری متمرکز و یکپارچه را پیادهسازی کنند.
معایب VMware Horizon View
از مهمترین معایب Horizon View عبارتند از:
هنگامی که یک بانکاطلاعاتی و سرور جدید برای View Composer تعریف میکنید لازم است از مکانیزم احراز هویت SQL Authentication استفاده کنید، زیرا مکانیزم پیشفرض Windows Authentication پشتیبانی نمیشود. ادمینها تنها زمانی قادر به استفاده از مکانیزم فوق هستند که view composer و بانک اطلاعاتی هر دو روی یک سرور نصب شده باشند. بنابراین اگر ماشینهای جداگانهای برای اsql server و View Connection آماده کرده باشید، امکان بهکارگیری مکانیزم احراز هویت مبتنی بر اکتیو دایرکتوری برای ODBC Connection فراهم نیست.
پیادهسازی آن به وجود نیروهای متخصصی نیاز دارد که دانش خوبی در ارتباط با مجازی سازی و راهکارهای VMware داشته باشند.
پیکربندی آن روی شبکههای بزرگ ارتباطی کمی پیچیده است.
برای پیادهسازی معماری مرتبط با VMware Horizon به نقشه جامعی نیاز است و باید هر زمان تغییری در زیرساختها اعمال شد همه چیز به شکل مستند مکتوب شود.
گاهی اوقات در زمان برقراری ارتباطات ممکن است با پیغام خطاهای مرتبط با SSL با حداقل جزییات روبرو شوید که فرآیند اشکالزدایی را سخت میکنند.
VMwareHorizon برای تمامی کسبوکارها مناسب نیست و قبل از بهکارگیری آن ابتدا باید ملزومات سازمانی را شناسایی کرد.
اگر قرار است از ویدیو کنفرانسهای ویدیویی یا قرار ملاقاتهای آنلاین استفاده کنید بهترین راهحل در این زمینه Skype for Business است. در حالی که اگر دسترسی به برنامههایی مثل WebEx و Zoom و نمونههای مشابه فراهم باشد سازمانها انتخاب بیشتری در این زمینه داشتند.
مراحل نصب و راه اندازی VMware Horizon View
در این قسمت به بررسی اجزا و مولفه های VMware Horizon View و مراحل نصب و راه اندازی vmware horizon view میپردازیم. اجزا مورد نیاز در مجازیسازی Desktop با VMware Horizon عبارتند از:
۱. VMware Horizon View Connection Server
کانکشن سرور، بروکری است که تمام اتصالات View Client به View Desktop فراهم میکند. قبل از اینکه کلاینت بتواند به دسکتاپ وصل شود، باید احراز هویت از طریق پروتکل دسترسی اکتیو دایرکتوری و یا Lightweight انجام شود و سپس با امنیت کامل، اتصال به دسکتاپ برقرار میشود. کانکشن سرور، چک کردن پالیسی ها و Entitlement ها و مدیریت Session های دسکتاپ را هم بر عهده دارد. Connection Server به عنوان VMware View Manager هم شناخته میشود.
مولفه فوق سرور مدیریت مرکزی است که ارتباطات کاربران دسکتاپ مجازی را برقرار میکند و یک کپی از بانک اطلاعاتی LDAP سازمانی را ذخیره میکند.
کانشکن سرور، اولین و مهمترین مولفه برای راه اندازی VDI است که به عنوان سروری داخلی راهاندازی شده و وظیفه مدیریت و آمادهسازی دسکتاپها را برعهده دارد.
۲. VMware Horizon View Security Server
سرور Horizon View Security کارکردی شبیه به کانکشن سرور دارد با این تفاوت که در سمت DMZ شبکه قرار میگیرد.
۳. VMware Horizon View Replica Server
Replica Server، کپی از کانکشن سرور است. در مقاله “Security سرور و Replica سرور در راه اندازی VMware Horizon View” به آن پرداخته شده است.
۴. VMware Horizon View Composer Server
View composer چیست؟ View Composer برنامه آپشنالی است که برای کاهش مقدار فضای دیسک که View Desktop از سرور هاست استفاده میکند، به کار میرود. View Composer بسیار شبیه به مفهوم Snapshot در VMware است.
Vmware View مولفهای است که این امکان را فراهم میکند تا دسکتاپهای کاربران به جای آنکه روی کامپیوترهای شخصی قرار داشته باشند به سرور انتقال پیدا کنند و کاربران از تجهیزات ارزانقیمتتری مثل تینکلاینتها برای برقراری ارتباط با سرور مجازی ساز دسکتاپ استفاده کرده و فعالیتهای روزانه خود را انجام دهند.
به ازای اضافه شدن هر کاربر جدید به سامانه، فضای هارددیسک به میزان قابل توجهی مصرف میشود، View Composer سعی میکند از طریق تکنیکهایی مثل کلون یا ایمیجگیری از دسکتاپهای مجازی به صرفهجویی در منابع ذخیرهسازی بپردازد. بهطور مثال، قادر است از تکنیک کلونهای پیوند داده شده (Linked Clone) استفاده کرده یا دسکتاپهایی که برای مدت زمان طولانی به کار گرفته نشدهاند را حذف کند.
شما میتوانید این سرویس نرمافزاری را روی یک نمونه سرور vCenter یا سرور جداگانهای که ماشینهای مجازی را مدیریت میکند نصب کنید. سپس مولفه View Composer میتواند مجموعهای از کلونهای مرتبط از یک ماشین مجازی والد مشخص را ایجاد کند. این استراتژی هزینه ذخیرهسازی را به میزان ۹۰ درصد کاهش میدهد. هر کلون مرتبط مانند یک دسکتاپ مستقل، با نام میزبان و آدرس آیپی منحصر به فرد عمل میکند، با این حال کلون ساخته شده به فضای ذخیرهسازی قابل توجهی نیاز دارد، زیرا یک ایمیج پایه را با والد خود به اشتراک میگذارد.
از آنجایی که مخازن/استخرهای (Pools) دسکتاپ مرتبط با کلون یک ایمیج پایه هستند، سرپرستان شبکه میتوانند تنها با بهروزرسانی ماشین مجازی والد بهروزرسانیها و وصلهها را نصب کنند، در حالی که تغییری در تنظیمات، دادهها و برنامههای کاربران نهایی به وجود نمیآید.
علاوه بر این، این امکان فراهم است که از View Composer برای ساخت مزارع خودکار پیوند داده شده از طریق میزبانهایی که از پروتکل RDS مایکروسافت استفاده میکنند بهره برد تا برنامههای کاربردی را به شکل دقیقتری در اختیار کاربران نهایی قرار دهند. اگرچه این قابلیت وجود دارد که View Composer را روی میزبان سرور خود نصب کنید، اما به این نکته دقت کنید که سرویس View Composer تنها با یک نمونه سرور vCenter کار میکند. بهطور مشابه، یک نمونه سرور vCenter میتواند فقط با یک سرویس View Composer مرتبط باشد.
مولفه مذکور که روی سرور vCenter نصب شده و فضای ذخیرهسازی دسکتاپ مجازی vCenter Server را مدیریت میکند از طریق شبیهسازی پیوندها به بهبود فرآیند ذخیره سازی کمک میکند. مولفه فوق یک کپی از هارددیسک مجازی پایه متعلق به کاربر (VMDK) ایجاد میکند، دادههای کاربر را با نمونه دیسک اصلی مقایسه میکند و تنها دادههای غیر تکراری کاربر را به شکل محلی ذخیرهسازی میکند تا مشکل افزونگی دادهها به وجود نیاید. این روش میتواند چیزی در حدود پنجاه تا نود درصد در فضای دیسک صرفهجویی میکند. این مولفه از رویکرد شبیه سازی پیوندها برای متصل کردن دسکتاپهای مجازی به دیسکهای والد (Parent) استفاده میکند.
۵. VMware Horizon View Licenses
برای استفاده بهینه از هر برنامهای باید با تفاوتهای موجود بین انواع لایسنس های آن آشنایی داشته باشیم تا بر اساس نیازها بهترین انتخاب را انجام دهیم.
پروتکلهای ارتباطی و Display، برای برقراری ارتباط بین View Client و View Desktop استفاده میشود که عبارتند از Microsoft RDP و VMware PCoIP و Blast Extrem و Hewlett-Packard’s (HP’s) RDS.
۷. VMware Horizon View Client
View Client میتواند تین کلاینتی خاص باشد و یا دسکتاپ و لپ تاپی که برنامه کلاینت – Horizon View Client را اجرا میکند.
این مولفه به دسکتاپهای مجازی کاربران اجازه میدهد با View Connection Server ارتباط برقرار کرده و از طریق سرور اکتیو دایرکتوری که روی Connection Server نصب شده فرآیند احراز هویت را انجام دهند. مولفه فوق را میتوان روی ویندوز، مکاواس یا لینوکس نصب کرد.
۸. View Desktop
View Desktop معمولا ماشین مجازی ای است که روی هاست ESX/ESXi ذخیره میشود اما میتواند یک ترمینال سرور و یا دسکتاپ فیزیکی هم باشد. View Agent روی هر یک از این دستگاهها نصب میشود و برای نظارت و مانیتورینگ اتصال، با View Client ارتباط برقرار میکند. همچنین امکان پرینت و USB را فراهم میکند.
۹. View Agent
مولفهای است که باید بخش ثابت تمام ماشینهای مجازی باشد که قرار است توسط Horizon View Connection Server مدیریت شوند. در اینجا بهتر است عاملی (Agent) روی هر ماشین مجازی نصب شود تا در قالب یک میز کار مجازی در دسترس کاربران قرار گیرد. عامل مذکور ویژگیهای مهمی را برای دسکتاپهای مجازی ارائه میکند که از آن جمله باید به پشتیبانی از یواسبی، تجهیزات جانبی، چاپ کردن و نظارت بر اتصالات اشاره کرد.
۱۰. Horizon Administrator
Horizon Administrator یک رابط وبمحور برای مدیریت زیرساخت دسکتاپ مجازی Horizon VDI است. ویامویر پیشنهاد میکند برای هر سرور اتصال Horizon از یک نمونه مولفه Horizon Administrator استفاده کنید. با استفاده از رابط مذکور، مدیران میتوانند سرورهای vCenter و View Composers را به پیکربندی View اضافه کنند.
۱۱. Workspace ONE UEM
VMware Workspace ONE بستری است که به شما امکان میدهد با کنترل دسترسی یکپارچه، مدیریت برنامه مرکزی و مدیریت نقطه پایانی، برنامههای موردنیاز کاربران را در اختیار آنها قرار دهید. مولفه فوق مبتنی بر فناوری مدیریت یکپارچه (VMware unified endpoint management) است و قابلیت ادغام با VMware Horizon را دارد.
۱۲. Application Delivery
ویامویر از دو مولفه برای ارائه برنامهها به کاربران در محیط مبتنی بر VMware Horizon استفاده میکند:
Volume App: یک برنامه حساس به زمان است که برنامهها را به صورت پویا به دستگاههای کاربر تحویل داده و آنها را مدیریت میکند.
ThinApp: مجازی سازی برنامه بدون عامل (agentless) را ارائه میکند و به کاربران اجازه میدهد بدون نیاز به نصب نرمافزار روی دستگاههای شخصی خود به برنامههای راه دور دسترسی پیدا کنند.
raid اگر چه باعث افزایش امنیت، سرعت و کارایی میشود اما پیاده سازی آن باید به شکل اصولی انجام شود و ادمین رور باید چک لیست مراقبت از raid را رعایت کند. در هر حال اگر هارد و raid شما با مشکل مواجه شد بزیابی و ریکاوری Raid راهکار پیشنهادی فالنیک به شماست اما این کار هم باید به صورت حرفهای و به دست متخصصین انجام شود. در ادامه برخی نکات مهم در ریکاوری اطلاعات raid و آموزش بازیابی هارد ارایه میشود.
بازیابی یعنی فرآیند ایمنسازی یا بازیابی اطلاعات از سیستمهای سخت افزاری خراب یا در معرض خطر. هدف از بازیابی دادهها چیست؟
جرمشناسی دیجیتالی
بازگرداندن دادههایی که به واسطه حملههای هکری یا خرابی سامانهها از دست رفتهاند
بازیابی اطلاعاتی که به اشتباه پاک شدهاند و …
اصطلاح Data Recovery به تکنیکهای فنی بهدست آوردن یا بازگرداندن دادههایی اشاره دارد که به شیوه معمول دسترسی به آنها امکانپذیر نیست و به متخصصان فنی و ابزارهایی برای بازگردان همه یا بخشی از اطلاعات نیاز است. برخی مواقع ممکن است رسانه ذخیرهساز مثل هارد آسیب فیزیکی دیده باشند، اما بورد یا صفحهای که اطلاعات روی آن ذخیرهسازی شده آسیب جدی ندیده و همه یا بخشی از اطلاعات قابل بازیابی باشد.
RAID چیست؟
RAID ترکیبی از چند هارد دیسک است یعنی چند هارد دیسک به یکدیگر متصل میشوند و به صورت یک هارد تصور میشود. تکنولوژی RAID برای افزایش سرعت، کارایی و امنیت تجهیزات ذخیره سازی استفاده میشود. نوع RAID ای که بر اساس نیاز شما پیاده سازی میشود میزان افزایش کارایی سیستم را مشخص میکند. برای پیاده سازی بهتر RAID و افزایش سرعت، کارآیی و عملکرد سیستم، بهتر است با متخصصین این حوزه مشورت کنید.
هدف اصلی استفاده از RAID این است که بتوان به صورت یکسان دادهها را در دیسکهای متفاوت ذخیره کرد و این کار سبب افزایش کارایی و حفاظت از دادهها میشود. این تکنیک باعث جلوگیری از فقدان اطلاعات و دادهها در زمانی که سیستم کرش میکند و یا آسیب میبیند میشود. در هاردهای RAID اطلاعات و دادهها ممکن است به صورت متفاوت در بین دیسکهای فیزیکی توزیع شوند که بسته به نوع توزیع، انواع RAID مشخص میشود.
RAID Recovery چیست؟
بازیابی دادههای RAID تفاوت محسوسی با فرایندهای بازیابی دادههای استاندارد دارد، زیرا معماری ذخیرهسازی RAID از روش منحصر به فرد و پیچیده برای ذخیره و استخراج دادهها استفاده میکند. بازیابی دادههای RAID میتواند برای هر یک از سطوح RAID که مشتمل بر RAID 0,2,3,4,5,6,7 هستند انجام شود. بهطور معمول، فرآیند بازیابی به دلیل خطاهای فنی زیر انجام میشود:
برای انجام موفقیتآمیز فرآیند بازیابی RAID بهتر است تمامی آرایههای ذخیرهساز RAID از نو و بر مبنای پیکربندی و تنظیمات اصلی یا آخرین تنظیمات بازسازی شوند. نکته مهمی که در بازیابی موفقیتآمیز دادهها باید به آن دقت کنید توانایی شناسایی پیکربندی RAID به کار گرفته شده در سختافزار، نرمافزار، میانافزار و سطوح آن توسط نرمافزار کاربردی است تا بازیابی دادهها به شکل درستی انجام شود. شناسایی دقیق و درست آرایه RAID مهمترین بخش در روند بازیابی RAID است، به ویژه اگر از معماری فوق در ارتباط با بانکهای اطلاعاتی استفاده شده باشد.
هنگامی که مشکل جدی در ارتباط با هارددیسکها مشاهده کردید، توصیه میشود برای جلوگیری از آسیب بیشتر از دستگاه خراب استفاده نکنید و آنرا از برق قطع کنید. این اولین قدم در زمان بازیابی اطلاعات است که مانع از آن میشود تا آسیبهای برگشتناپذیری به هارددیسک وارد شده و شانس بازیابی اطلاعات کم شود.بازیابی اطلاعات هارد RAID
ریکاوری اطلاعات raid به این دلیل حائز اهمیت است که ممکن است یکی از هاردیسکها به شکل موقت یا کامل خراب شود و در ظاهر مشکل خاصی به وجود نیاید، اما در باطن تمامی بار کاری به هارددیسکهای دیگر منتقل میشود. در این حالت هارددیسکها باید ضمن انجام وظایف عادی خود، به تمامی وظایف هارددیسک خراب شده نیز رسیدگی کنند که ابتدا افت سرعت را شاهد خواهیم بود. در صورت ادامه این روند، هارددیسکهای سالم نیز دچار مشکل میشوند و اگر بازهم این روند ادامه پیدا کند در نهایت ممکن است امکان بازیابی دادهها غیرممکن شود.
همانگونه که اشاره شد برای آنکه بتوانید اطلاعات هاردهای مبتنی بر معماری RAID را بازیابی کنید ابتدا باید در مورد معماری RAID اطلاعات کافی داشته باشید، زیرا اطلاعات RAID خراب باید به گونهای بازیابی شوند که امکان بازگرداندن ساختار فراهم باشد، در غیر این صورت ممکن است اطلاعات به شکل غیرخوانا بازیابی شده یا بخشی از آنها از دست برود. بر همین اساس در ارتباط با بازسازی یا ریکاوری RAID باید به نوع ساختار آن دقت کنید، زیرا آستانه تحمل خطا (Fault Tolerance) معماریها یکسان نیست و هر یک سطوح مختلفی را به شرح زیر ارائه میکنند.
ریکاوری مبتنی بر معماری RAID 0: RAID0 که بهنام مجموعه نوار (Strip Set) یا ولوم نوار (Strip Volume) نیز نامیده میشود از دو یا چند دیسک (در بیشتر موارد دو دیسک) برای بهبود عملکرد سرور استفاده میکند. با توجه به اینکه تمامی بار کاری سرور روی دو هارددیسک قرار دارد، اگر هر یک از آنها خراب شود، عملکرد آرایه کاملا تحت تاثیر قرار میگیرد ممکن است اطلاعات بازیابی نشده یا درصد کمی از آنها بازیابی شوند.
ریکاوری مبتنی بر معماری RAID 1: معماری فوق بر مبنای رویکرد آینهسازی (Mirroring) که برخی منابع از اصطلاح افزونگی برای توصیف آن استفاده میکنند کار میکند. در این معماری دو یا چند دیسک آینه یا به عبارت دقیقتر قرینه یکدیگر هستند تا مانع از دست رفتن دادهها شوند. در این روش اطلاعات یک دیسک به دیسک دیگر کپی میشود تا نسخه پشتیبانی از دادهها ایجاد شود تا یک کپی داخلی از تغییرات اعمال شده توسط کاربران به دست آید.
رویکرد فوق به ویژه در ارتباط با بانکهای اطلاعاتی که توسط موسسات مالی، فروشگاههای اینترنتی و کسبوکارهایی که قابلیت اطمینان برای ارائه خدمات مهم آنها اهمیت زیادی دارد استفاده میشود. مهمترین مشکل این روش تاخیر در زمان ساخت اولین آینه از دادهها است، اما در زمانهای بعدی این مشکل حل شده و فرآیندها به حالت عادی باز میگردد. برخی شرکتهای خاص برای حل این مشکل از یک رسانه واسط نظیر حافظه حالت جامد به عنوان یک کش داخلی استفاده میکنند که به دلیل پیچیده شدن معماری زیاد توسط شرکتهای عادی استفاده نمیشود.
ریکاوری مبتنی بر معماری RAID 5: در این معماری از هر رویکرد نواری (Striping) و توازن (Parity) با هدف دستیابی به راندمان بهتر و پیشگیری از بروز مشکل از دست رفتن دادهها استفاده میشود. در معماری RAID 5 سرپرستان شبکه یا فناوری اطلاعات میتوانند یک هارددیسک را به شکل موقت از مدار خارج کنند و اطمینان حاصل کنند که اطلاعات از دست نخواهند رفت. بنابراین در زمان خراب شدن یا از دست رفتن یک درایو، عملیات همانند قبل ادامه داده میشود. با توجه به پیچیده بودن معماری، بازیابی RAID 5 به کار فنی و زمان بیشتری نیاز دارد، با اینحال، اگر یکی از دیسکها خراب شوند، امکان بازیابی اطلاعات وجود دارد.
ریکاوری مبتنی بر معماری RAID 6: RAID 6 ساختار و معماری شبیه به RAID 5 دارد، اما از مکانیزم توازن متفاوت استفاده میکند. به همین دلیل اگر بیش از یک هارددیسک خراب شود بازهم سامانه به کار خود ادامه میدهد.
ریکاوری مبتنی بر معماری RAID 10 [0 + 1]: معماری ترکیبی RAID 10 را باید تلفیق دو تکنیک آینهسازی و نواری توصیف کرد که باعث میشود مزایای قابل توجه معماری RAID 1 که آستانه تحمل و حداکثر راندمان که خصیصه بارز معماری RAID 0 است به دست آید. در معماری فوق حتا اگر بیش از دو یا چند هارددیسک از دست بروند، سامانه بازهم قادر به ادامه کار است. البته پیادهسازی این معماری به لحاظ هزینه، جزییات فنی و زمان لازم برای پیادهسازی برای کسبوکارهای عادی مقرون به صرفه نیست. با اینحال دستیابی به ظرفیت ذخیرهساز در این معماری در بهترین حالت قرار دارد.
زمان لازم برای ارزیابی و ریکاوری چقدر است؟
ارزیابی استاندارد (بهطور معمول ۱ تا ۳ روز کاری) و در شرایط اضطراری (۳ تا ۶ ساعت با پرداخت هزینه اضافی) انجام میشود. زمان موردنیاز و اولویت توسط مهندس بازیابی انجام میشود. بهطور معمول، ارزیابی یا ریکاوری برای موسسات مالی، شرکتهای فعال در فرابورس و نهادهای نظامی باید در کوتاهترین زمان انجام شود. هنگامی که شرایط توسط مشتری پذیرفته شد باید دستورالعملهایی در مورد چگونگی حمل درایوهای RAID به محل شرکت ارائه شود.
نرم افزارهای مختلفی برای بازیابی اطلاعات RAID در دسترس شرکتها قرار دارد، با اینحال، تنها چند نمونه قدرتمند در این زمینه وجود دارد. این نمونهها که قابل استفاده روی سیستمعاملهای ویندوز، لینوکس و مک هستند عبارتند از:
DiskInternals
GetDataBack
ReclaiMe Free RAID recovery
Zero Assumption Recovery
R-Studio Data Recovery
در ادامه به بررسی بهترین نرم افزارهای بازیابی و ریکاوری raid میپردازیم.
DiskInternals: نرم افزار فوق از یک مکانیزم کاملا خودکار برای بازیابی دادهها از RAID استفاده میکند. البته بازیابی خودکار دادهها اجباری نیست و امکان انجام اینکار به شیوه دستی نیز وجود دارد. از مزایای شاخص این نرم افزار باید به شناسایی خودکار آرایه دیسک، انجام خودکار فرآیندها و سوییچ به حالتهای خودکار و دستی اشاره کرد.
GetDataBack: نرم افزار GetDataBack برای بازیابی اطلاعات از سیستمهای فایلی FAT و NTFS مناسب است. مزایای آن عبارتند از: پشتیبانی از حافظههای فلش، ssd و تمامی هارددیسکها. علاوه بر این از NTFS، FAT12، FAT16 و FAT32 پشتیبانی میکند.
ReclaiMe Free RAID Recovery: این نرم افزار، ابزار سادهای برای بازیابی اطلاعات هارد نیست زیرا پلتفرمی در اختیارتان قرار میدهد که اجازه میدهد فایلهایی که در دسترس و قابل بازیابی هستند را مشاهده کنید و تصمیم بگیرید که آیا دادههای قابل بازیابی را نیاز دارید یا خیر. از مزایای آن عبارتند از:
مشاهده پوشهها، فایلها و دایرکتوریها در دیسک خراب
مشاهده سطوح مختلف RAID
پشتیبانی از طیف گستردهای دستگاههای NAS
Zero Assumption Recovery: این نرم افزار به شما امکان میدهد دادهها را از درایوهای ذخیره سازی که برخی از نرم افزارها قادر به بازیابی آنها نیستند استخراج کنید. در حالی که وظیفه اصلی این نرم افزار بازیابی اطلاعات raid است اما قابلیتهای کاربردی خوب دیگری در اختیارتان قرار میدهد. از مزایای این نرم افزار عبارت است از بازیابی فایلهای حذف شده، ولومهای فرمت شده و فایلهای RAW. علاوه بر این در زمینه بازیابی سکتور MBR و بازیابی عکسهای دیجیتال قابلیتهای خوبی ارائه میکند.
R-Studio Data Recovery Software: این مجموعه نرم افزاری توسط شرکت فناوری R-Tools تولید شده و از تکنیکها و قابلیتهای پیشرفته و ویژهای برای بازیابی اطلاعات استفاده میکند. از مزایای شاخص آن عبارتند از:
تشخیص و تفسیر الگوی دادهای
بهکارگیری مکانیزمهای متداخل غیر استاندارد برای بازیابی اطلاعات در سطوح مختلف RAID
تشخیص پارامتر
بررسی سازگاری خودکار RAID
آموزش ریکاوری raid
بهطور معمول ارزیابی اولیه شرایط باید توسط مهندسان بازیابی RAID انجام شود تا اطلاعات دقیقی در ارتباط با وضعیت فعلی در اختیار مشتریان قرار دهند. در حالت استاندارد این فرآیند بر مبنای گامهای زیر انجام میشود:
هنگامی که یک پروژه بازیابی اطلاعات را دریافت میکنید، ابتدا باید تیکتی در ارتباط با اطلاعات اولیهای که بهدست آوردهاید ثبت کنید و بر مبنای اطلاعات که بهدست آوردهاید گزارش اولیهای در ارتباط با مدت زمان و هزینهای که برای انجام اینکار باید انجام شود ارائه کنید تا در صورت توافق مشتری، مرحله بازیابی RAID را آغاز کنید. دقت کنید در این مرحله باید ارزیابی دقیقی از خراب، دشواری فرآیند بازیابی، مدت زمان تخمین و هزینهای که برای بازیابی باید پرداخت شود ارائه کنید. گاهی اوقات اطلاعاتی که روی یک هارددیسک ذخیره شدهاند تنها یک کپی هستند و خرید یک هارددیسک جدید مقرون به صرفهتر از تعمیر آن است. در اینجا باید چند پرسش مهم از مشتری بپرسید و اطلاعات را درون گزارش کار ثبت کنید:
چه اتفاقی افتاده و چه زمانی این اتفاق انجام شده؟
چه تعداد هارددیسک در raid وجود دارد؟
از چه سیستم فایلی (NTFS، HFS ، EXT و غیره) استفاده شده است؟
کل ظرفیت ذخیرهسازی هر درایو چقدر است؟
سازنده سرور کیست؟
از چه پیکربندی در ارتباط با RAID (0 ، ۱ ، ۵ ، ۶ ، ۱۰ و غیره) استفاده شده است؟
رابط دیسک سخت (SATA ، SAS ، SCSI ، IDE و غیره) چیست؟
آیا تلاشهایی برای بهبودی انجام شده است؟
چه نوع دادهای (اسناد، پایگاههای داده، ایمیل و غیره) در هارددیسک ذخیرهسازی شدهاند؟ این موضوع در زمان بازیابی اطلاعات اهمیت بسیار زیادی دارد.
اگر اطلاعات دقیقی در ارتباط با چگونگی ساخت تیکت ندارید، به تصویر زیر دقت کنید.
پس از بررسی پاسخها، هزینه تخمینی بازیابی RAID را ارائه کرده و درباره روشهایی که برای بازیابی اطلاعات از آنها استفاده میکنید اطلاعاتی در اختیار مشتری قرار دهید. اکنون که نیازمندیهای مشتریان را شناسایی کردهاید و به خوبی میدانید چه اتفاقی افتاده باید بر مبنای یک رویکرد هفت مرحلهای روند بازیابی RAID را انجام دهید. روشهای ذکر شده در زیر بر مبنای پروتکل استانداردی آماده شدهاند که برای انواع مختلفی از معماریهای RAID قابل استفاده هستند.
مراحل ریکاوری اطلاعات raid
۷ مرحلهای که به آنها اشاره شد روند معمول بازیابی RAID است. به دلیل پیچیدگی تنظیمات RAID، روند بازیابی ممکن است در سطوح مختلف با تغییراتی همراه باشد. تغییرات در روند بازیابی به عواملی از جمله شدت و نوع خرابی و تعداد هارد دیسکهای RAID بستگی دارد.
با وجودی که RAID سبب افزایش و ایمنی ذخیره اطلاعات و داده بر روی دیسکها میشود، ممکن است دچار آسیب و مشکل شود و نیاز به ریکاوری و بازیابی اطلاعات ذخیره شده بر روی رید پیدا کنیم. رایجترین و مهمترین آسیبها و مشکلات مربوط به raid مربوط به خرابیهای سرور و هارد است. بنابراین برای بازیابی و ریکاوری موفقیتآمیز اطلاعات و دادههای ریدبه نکات زیر توجه کنید تا به راحتی و آسانی دادهها و اطلاعات خود را از رید ریکاوری کنید.
۱- از اطلاعات خود بکاپگیری کنید.
بکاپ گیری توصیهای است که همیشه در مورد ریکاوری و بازیابی انواع اطلاعات و دادههای ذخیره شده روی درایو توصیه میشود. این کار برای تمامی آرایههای RAID صادق است و در تمامی سناریوهای بازیابی اطلاعات باید مورد توجه قرار گیرد.
آمادهسازی یک نسخه پشتیبان از تمامی درایوها باعث میشود پس از بازیابی انسجام اطلاعات و نحوه قرار گرفتن اطلاعات روی RAID حفظ شود. با انجام بکاپ گیری از دادهها و اطلاعات، همیشه یک کپی از اطلاعات و دادههای خود داشته باشد و در صورت نیاز از اطلاعات و دادههای خود روی RAID بکاپ گیری کنید. نکته مهم که در بکاپ گیری حتما باید بر روی دیسک جدا یا سیستم و تجهیزات جداگانهای انجام شود.
۲- یک فرآیند تشخیص روی همه درایوها اجرا کنید.
مهندس بازیابی اطلاعات باید فرآیند تشخیص خطا روی تمامی درایوهای RAID انجام دهد تا ضمن شناسایی درایوهای خراب، درایوهایی که مستعد خطا هستند را شناسایی کند. در این فرایند حتا عملکرد درایوها نیز بررسی میشوند تا اطمینان حاصل شود که ایمیج کاملی به دست آمده و جزئیات نادیده گرفته نشدهاند. رویکرد فوق باعث میشود تا مهندس بازیابی با دید دقیقتری از ابزارهای بازیابی استفاده کند.
۳- فرادادههای مربوط به هر یک از درایوهای RAID را تجزیه و تحلیل کنید.
پس از شناسایی و رفع خطاها در صورت لزوم، بهتر است مهندس بازیابی فراداده را تجزیه و تحلیل کند. فرادادهها به نوع خاصی از اطلاعاتی که در ارتباط با اندازه، نوع و ترتیب هر دیسک سخت در RAID هستند اشاره دارند. علاوه بر این، فراداده نشان میدهند که جدیدترین دادهها چه زمانی در درایو نوشتهاند. رویکرد فوق به ویژه در فرآیند بازیابی بسیار مهم است، زیرا درک درستی به مهندس بازیابی میدهند که دادههای جدید بیشتر روی چه درایوی نوشته شدهاند. علاوه بر این، با استفاده از فراداده، مهندس بازیابی قادر است هارددیسکهای قدیمی و جدید را از یکدیگر تفکیک کند، رویکرد فوق به ویژه در معماریهای RAID مبتنی بر چند درایو مفید است.
۴- بازطراحی فیزیکی دوباره RAID
برای یافتن الگوی منطقی آرایه، مهندس بازیابی باید آرایش فیزیکی دیسکها را دوباره ایجاد کرده و درخت داده (Data Tree) را بازسازی کند. این فرآیند اجازه میدهد ساختار دادهها و فایلهایی که پس از خرابی هنوز قابل بازیابی هستند را مشاهده کند. بازطراحی دوباره آرایش فیزیکی RAID به تعیین میزان دادههایی که قابل بازیابی هستند کمک میکند. بهطور معمول، هرچه ظرفیت درایو ذخیرهسازی بیشتر باشد، واحدهای منطقی بیشتری خواهید داشت. بررسی و بازسازی این واحدها در مدت زمانی که فرآیند بازیابی را انجام میدهید کمک میکنند.
۵- از سیستمِ فایلی برای یافتن دادهها استفاده کنید.
بر مبنای واحدهای منطقی شناسایی شده در مرحله بازطراحی ساختار RAID میتوان سیستم فایل RAID را شناسایی و از آن استفاده کرد. سیستم فایلی RAID برای نگاشت ساختار منطقی آرایه و شناسایی مکان فایلها طراحی میشود. برای آنکه بتوانید فرآیند بازیابی دادهها در یک RAID خراب را به بهترین شکل انجام دهید باید به درستی سیستم فایلی را شناسایی کنید.
سیستم فایلی شامل اطلاعات کلیدی در مورد مکان دادههایی است که ممکن است به دلیل خرابی RAID آسیب دیده یا از بین رفته باشند. اگر سیستم فایلی خود آسیب دیده است، مهندس بازیابی RAID بر مبنای رویکرد بازیابی خام اقدام میکند. بازیابی خام RAID تنها زمانی استفاده میشود که مهندس بازیابی به دلیل آسیب دیدگی زیاد قادر به ساخت فهرست فایلی نباشد.
فرآیند بازیابی خام، کل آرایه را اسکن کرده و متناسب با نوع فایلها (jpeg ، اسناد و غیره) اقدام به بازیابی فایلها میکند. متأسفانه، اگر خرابی شدید باشد، مهندس بازیابی نمیتواند ساختار پوشهها را بازیابی کند. در این حالت، دادههایی که با موفقیت بازیابی میشوند در قالب پوشههای انبوه (bulk) بازگردانده میشوند.
۶- فایلهای نمونه را استخراج و آزمایش کنید.
پس از ساخت دومرتبه RAID و بررسی سیستم فایلی، مهندس بازیابی، فایلهایی که استخراج کرده را آزمایش و بررسی میکند تا اطمینان حاصل کند فرآیند به درستی انجام شده است. از آنجایی که بیشتر معماریهای RAID مبتنی بر الگوی نواری هستند و دادهها با هدف دستیابی به افزونگی بهتر در مکانهای مختلفی ذخیره میشوند درخت داده باید با دقت بازسازی شود. مهندسان بازیابی از این مرحله برای تأیید موفقیتآمیز بودن بازسازی و در دسترس بودن دادههای قابل استفاده قبل از حرکت به سمت استخراج اطلاعات استفاده میکنند.
۷- استخراج تمام دادههای موجود در آرایه RAID
مرحله آخر بازیابی RAID هنگامی است که مهندس بازیابی تمام دادههای موجود را از RAID استخراج کرده و به یک درایو سالم منتقل میکند تا به مشتری تحویل دهد. غالباً فهرستی از فایلهای بازیابی شده به مشتری تحویل داده میشود تا مطمئن شود چه دادههایی از RAID با موفقیت بازیابی شده و چه دادههایی از دست رفتهاند.
نکات مهم در بازیابی اطلاعات هارد raid
اگر raid شما با مشکلی مواجه شد حتما نکات زیر را رعایت کنید:
۱- دیسک را اسکن نکنید.
اگر برای رید مشکلی به وجود آمد و اطلاعات و دادههای ذخیره روی آن با مشکل مواجه شد به هیچ وجه درایوهای RAID را اسکن نکنید. علاوه بر این احتمال دارد به صورت خودکار و ناخواسته ویندوز در زمان بالا آمدن بخواهد درایو رید را اسکن کند، که شما باید حواستان جمع باشد و از آن جلوگیری کنید.
خرابی و مشکلات احتمالی که برای درایو RAID به وجود میآید در اکثر مواقع به دلیل نقص و تناقص در پیکربندی با دیتای موجود در روی دیسکها است که میتوان قبل از این که به ریکاوری رید پرداخت، با پیکربندی مجدد و اصلاح آن، مشکل و عیب درایو RAID را بر طرف کرد. در حالی که اگر در چنین شرایطی اقدام به اسکن دیسک کنید، اسکن سبب مخدوش شدن دادهها و اطلاعات ذخیره شده بر روی دیسک میشود در نتیجه ریکاوری رید موفقیت آمیز نخواهد بود.
۲- مقدار دهی اولیه و تعریف مجدد آرایه RAID را انجام ندهید.
raid را دوباره تعریف نکنید و مجدد مقدار دهی اولیه انجام ندهید. با تعریف دوباره و انجام مقدار دهی اولیه نه تنها ساعتها زمان باید صرف شود بلکه همه اطلاعات و دادههای ذخیره شده روی رید از بین میرود و دیگر قابل بازیابی نخواهد بود.
۳- اهمیت گذاشتن شماره و یادداشت
اگر در زمان استفاده از RAID ، هارد خراب شد، آن را از دستگاه خارج کرده و شماره روی آن را بر اساس آرایه آن یادداشت کنید و تاریخ و زمانی را که از سیستم خارج نمودهاید را نیز یادداشت کنید. البته شما میتوانید هاردهای سالم را با استفاده از ماژیک و برچسب شماره گذاری کنید و همیشه آن را به خاطر داشته باشید. در هنگام شماره گذاری ریدها باید نحوه شماره گذاری به نحوی باشد که شماره روی دیسکها با آنچه داخل سیستم رید است، یکی باشد. چرا که در بسیاری مواقع تعداد هارد خراب با پیغام های خطا وجود دارد، که شما با یاداشت ترتیب زمانی خراب شدن آنها میتوانید خرابی و مشکل را را کدگذاری کنید، تا دیگر مشکلی پیش نیاید.
۴- RAID را بازسازی یا Rebuild نکنید.
توجه کنید بازسازی یا Rebuild کردن raid میتواند سبب از دست رفتن اطلاعات و دادههای ذخیره شده روی آن باشد. بنابراین در ریکاوری RAID به هیچ وجه آن را بازسازی نکنید. اگر به صورت ناخواسته بازسازی رید اتفاق افتاد، فورا آن را متوقف کنید. بازسازی مجدد رید عاملی است که ریکاوری آن را غیر ممکن میکند و اطلاعات و دادههای ذخیره شده روی آن را از بین میبرد. این کار را به مهندس بازیابی بسپارید.
۵- فورا هارد معیوب را تعویض کنید.
تعویض هارد معیوب در اسرع وقت و بدون این که زمان را از دست بدهید، از دیگر توصیههای مهم در مورد ریکاوری RAID است. چنانچه کنسول کارت و یا کنترلر رید با نمایش پیام خطا، هشدار خرابی داد و یا صداهای غیر مکانیکی از هارد خود شنیدید باید فورا اقدام به تعویض هارد کنید. صداهایی مانند تلق تلق، خش خش، بوق بوق و غیره از علائم و نشانههای مشکل در رید است که نیاز به تعویض دارد. با تعویض به موقع هارد، امکان این که بتوانید دادهها و اطلاعات خود را ریکاوری کنید خیلی بیشتر است ولی اگر دست دست کنید و سعی کنید هارد را خارج کرده و دوباره جا بیندازید و یا به هر طریقی آن را اصلاح کنید، احتمال ریکاوری و بازیابی اطلاعات و دادهها را به شدت کاهش میدهید و احتمال این که ریکاوری انجام شود، بسیار کم میشود.
۶- بررسی و تست کردن هارد دیسکها
تست کردن هارد درایو ها و اطمینان از سلامت آنها کاری بسیار مهم است. اگر هارد دیسک تازهای خریدهاید و میخواهید آن را با هارد دیسک خراب و معیوبی تعویض کنید، توصیه میشود قبل از تعویض حتما هارد دیسک جدید را بررسی و تست کرده و از سالم بودن آن مطمئن شوید. بسیاری از افراد تنها به این نکته که هارد دیسک خریداری شده تازه و آکبند است اکتفا میکنند و آن را تست نمیکنند در حالی که در برخی مواقع هارد تازه خریداری شده و نو هم احتمال دارد خراب باشد. برای تست هارد دیسک میتوانید از منوهای نرم افزار کنسول استوریج استفاده کنید. در این منو محلی برای تست هارد دیسک ها وجود دارد و میتوانید هارد دیسک خود را در آن محل تست نکید.
۷- انجام دادن صحیح تعویض هارد معیوب
هارد معیوب را به درستی تعویض کنید. اگر نمیدانید منظور از درست انجام دادن تعویض هارد چیست بهتر است به صورتی که گفته میشود عمل کنید. اگر هارد دیسک موجود در سرورها و استوریجهایی که هارد هات پلاگ دارند، معیوب شود برای تعویض هارد معیوب، دستگاه را خاموش نکنید و بدون خاموش کردن دستگاه، هارد معیوب را با هارد سالم عوض کنید تا بتوانید در زمان جابه جایی و تا زمانی که کار تعویض هارد تمام میشود، وضعیت مربوط به آرایهها را در کنسول مدیریت و نظارت کنید.
اگر در حین کار و زمان تعویض کردن با نوسانات برق مواجه شدید و دستگاه خاموش شد، به احتمال زیاد دادهها و اطلاعات از دسترس خارج میشود. توجه کنید برای ریکاوری و قابل دسترس کردن دادهها و اطلاعات از نرم افزارها و یا ابزارهای تعمیر درایو و اسکن دیسک استفاده نکنید.
برای رفع مشکل خرابی raid سرور hp ابتدا باید علت بروز مشکل را شناسایی کنید. از مهمترین عواملی که باعث خرابی سرور hp میشود باید به خرابی هارد، خرابی کنترلر raid و خرابی منبع تغذیه اشاره کرد. خرابی کنترلر رید باعث عدم راهاندازی سرور میشود. وظیفه کنترلر raid عبارتند از:
مدیریت فرآیندهای خواندن و نوشتن در دیسک
مرتب کردن دادهها به شکل درستی روی دیسکهای RAID
در مجموع مدیریت تمامی فرآیندهای مرتبط با RAID
طبیعی است اگر هارددیسک یا کنترلر خراب شوند، سرور راهاندازی نمیشود. کنترلر معیوب RAID ممکن است دادهها را به شکل اشتباه یا ناقص روی دیسکهای RAID بنویسد، مانع دسترسی به دادهها میشود و در نهایت باعث خرابی هارد و از بین رفتن دادهها میشود. اگر raid کنترلر خراب شود، تنها راه دستیابی به اطلاعات جایگزین کردن قطعه معیوب با نمونه سالم است.
با توجه به اینکه جایگزینی raid کنترلر کار سادهای نیست و ممکن است علاوه بر خراب شدن کنترلر، یک یا چند دیسک در آرایه RAID نیز آسیبدیده باشند، یک جایگزین ساده ممکن است باعث از بین رفتن همیشگی دادهها شود، بنابراین بهتر است اینکار را به متخصصان مربوطه واگذار کنید.
خرابی هارددیسک نیز باعث میشود تا اطلاعات در ساختار RAID از دست بروند. در این حالت اگر آرایه پس از خرابی دیسکها همچنان در حال کار است، بهتر است در اولین فرصت هارددیسک معیوب با نمونه سالم جایگزین شود. در این حالت بسته نوع معماری RAID که انتخاب کردهاید دادهها به شکل خودکار در درایو نو قرار میگیرند. به عنوان یک قاعده کلی بهتر است، هارد دیسکی که جایگزین نمونه معیوب میکنید ظرفیت بیشتری داشته باشد.
بازیابی اطلاعات هارد سرور hp
برای آنکه بتوانید به شکل درستی بازیابی اطلاعات هارد سرور hp را انجام دهید، ضمن رعایت نکاتی که به آنها اشاره شد، بهتر است به موارد زیر به دقت توجه کنید:
ابتدا سرور را خاموش کنید تا آسیب بیشتری به دادهها وارد نشود. برخی از سرپرستان شبکه با تصور اینکه راهاندازی سرور ممکن است مشکلات را حل کند اقدام به راهاندازی سرور میکنند. این حالت تنها زمانی راهگشا است که شما با پیغامهای مثل KMODE_EXCEPTION_NOT_HANDLED روبرو شوید. در چنین شرایطی با ابزارهای تعمیر ویندوز قادر به رفع مشکل هستید، در غیر این صورت راهاندازی باعث از دست رفتن دادهها میشود.
هارددیسک را بر مبنای شکافی که در آن قرار گرفتهاند شمارهگذاری کنید.
هارددیسک یا هارددیسکهایی که مشکلساز شدهاند را نشانهگذاری کنید.
جستجویی در ارتباط با مدل سرور hp انجام داده و در ادامه مدل دقیق کنترلر raid را پیدا کنید.
اگر کارشناس فنی نیستید، به دنبال باز کردن درب هارد نباشید، اینکار ممکن است به بازوها، هد یا موتور هارددیسک آسیب جدی وارد کند.
سطح RAID مورد استفاده را شناسایی کنید.
هیچ نرمافزار یا محتوایی روی سیستم نصب و ذخیرهسازی نکنید. اینکار باعث از دست رفتن دادهها میشود.
در انتها بر مبنای برنامه هفت مرحلهای که اشاره کردیم اقدام به بازیابی اطلاعات کنید.
پادکست: بازیابی و ریکاوری اطلاعات هارد
در این پادکست به موارد زیر پرداخته میشود:
دلایل اصلی از بین رفتن اطلاعات و خرابی هارد
دلایل از دست رفتن اطلاعات RAID و نکات ریکاوری و بازیابی RAID
Firmware چیست؟ علایم و نشانههای خرابی Firmware
بازیابی و ریکاوری اطلاعات هارد با مشکل فریمور
در این پادکست به همراه بخش تخصصی، اخبار تکنولوژی و مناسبتهای ماه را هم میتوانید پیگیری کنید؛ این نسخه پادکست ۴۳ مگابایت حجم و ۳۸ دقیقه زمان دارد. زمانبندی این پادکست در جدول زیر آمده است:
همانطور که می دانید زمانی که یک سوییچ را خریداری و نصب کردید باید شروع به پیکربندی آن نمایید که این کار به شرایط محیطی که قرار است سوییچ در آن مورد استفاده قرار گیرد بستگی خواهد داشت.سوییچ ها دارای دو نوع مدیریتی و غیر مدیریتی می باشند که در سوییچ های مدیریتی پیکربندی به مدل و قابلیتهایی که سوییچ ارائه می دهد و همچنین به محیطی که قرار است سوییچ در آن مورد استفاده قرار گیرد بستگی خواهد داشت.
این مقاله به شرح پیکربندی اولیه سوییچ خواهد پرداخت بنابراین برای آشنایی با نحوه ی پیکر بندی اولیه سوییچ در این مقاله با ما همراه باشید.
برای اتصال به سوییچ باید از درگاهی به نام کنسول که از نوع RJ45 یا USB بر روی سوییچ می باشد استفاده کرد . همچنین کابلی به نام کابل کنسول نیز برای اتصال سوییچ به کامپیوتر شما مورد نیز می باشد. در صورتی که سوییچ شما از مدلهای قدیمی موجود در بازار می باشد باید از یک مبدل سریال به یواسبی برای اتصال کایل کنسول به کامپیوتر خود استفاده کنید.
میانافزار دستگاه
نرم افزار PUTTY در واقع یک میان افزار بوده که مبتنی بر محیط خط فرمان می باشد و با استفاده از آن می توانید با سوییچ خود ارتباط برقرا کنید.بنابراین شما می توانید از این نرم افزار برای برقرار ارتباط با سوییچ خود استفاده کنید اما باید به این نکته نیز توجه کنید که به هنگام استفاده از این نرم افزار باید به انتخاب درگاه serial و COM برای برقراری ارتباط با سوییچ بپردازید و نوع ارتباط خود را یکی از این دو درگاه در نظر بگیرید تا در برقراری ارتباط خود با سوییچ به مشکلی برخورد نکنید.
حال به مراحل پیکربندی اولیه سوییچ خواهیم پرداخت با ما همراه باشید:
در مرحله اول باید کابل کنسول را به سوییچ و کامپیوتری که می خواهید آن را به سوییچ متصل کنید وصل کنید .سپس نرم افزار PuTTY را بر روی کامپیوتر خود نصب کرده و آن را اجرا کنید. نوع ارتباط خود را درگاه serial انتخاب کنید.
در مرحله بعد باید به بخش Category رفته و بر روی گزینه Serial کلیک کنید.
حال باید به انتخاب نوع ارتباط سریال بپردازید. برای این کار باید به انتخاب گزینه پورت COM را برای فعالسازی فیلد Serial line to connect در وضعیت COM1 بپردازید.
بعد ار انتخاب نوع ارتباط سریال نوبت به تعیین سرعت ارتباط با سوییچ می باشد که برای این کار در صورتی که سوییچ شما مربوط به سریهای ۳۰۰ و ۵۰۰ می باشد استفاده از مقدار ۱۱۵۲۰۰ برای سرعت ارتباط با سوییچ بهتر می باشد.
حال باید به تنظیم فیلد مربوط به Data bits بپردازید که مقدار ۸ برای تنظیم این فیلد مناسب می باشد.همچنین مقدار 1 را برای تنظیم فیلد مربوط به Stops bits قرار دهید.
بعد از انجام تنظیمات گفته شده به منوی Parity رفته و به انتخاب گزینه None بپردازید.
گزینه None را برای منوی مربوط به Flow Control نیز انتخاب کنید.
در اخر تنظیمات انجام شده را سیو کرده و به اجرای PuTTY CLI بپردازید. برای اینکه بتوانید تنظیمات را سیو کنید باید به قسمت Session در پنل سمت چپ رفته و فیلد Saved Session را پیدا کرده و نامی را برای تنظیمات انجام داده انتخاب بر روی گزینه Save کلیک کنید. حال برای وارد شدن به محیط CLI باید به انتخاب گزینه Open بپردازید.
بعد از انجام تمامی مراحل بالا باید با پیغام زیر روبرو شوید:
<Switch
ورود به حالت EXEC و تنظیم نام میزبان برای سوئیچ
بعد از مشاهده <Switch و باز شدن محیط CLI باید کلمه Enable را تایپ کرده تا وارد محیط مربوط به پیکربندی سوییچ شوید. بعد از تایپ این کلمه خط فرمان به صورت #Switch تغییر خواهد کرد.در مرحله بعد باید فرمان زیر را تایپ کنید:
Switch# configure terminal
#Switch(config)
حال بهتر است برای سوییچ خود یک نام مشخص کنید برای این کار باید به اجرای دستور زیر بپردازید:
Switch(config)# hostname access-switch1
#access-switch1(config)
همانطور که مشاهده می کنید نام سوییچ مورد نطر به access-switch1 تغییر داده شد.
اختصاص گذرواژه به سوئیچ
حال برای ایجاد امنیت و بالا بردن آن باید برای سوییچ خود یک پسورد قرار دهید تا دسترسی به آن محدود شود و تنها افراد مشخصی که از پسورد اطلاع دارند بتوانند به سوییچ دسترسی داشته بااشند برای انجام این کار باید دستور زیر را اجرا کنید:
در این قسمت باید برای ورود و استفاده از Telnet یک پسورد قرار دهید. انجام این کار سبب شده تا با امنیت بیشترب با سوییچ ارتباط برقرار کنید. انجام این کار سبب می شود تا در صورتی که فردی بخواهد از طریق Telnet به سوییچ شما متصل شود امکان این کار را نداشته باشد برای اینکه بتوانید برای Telnet یک گسورد قرار دهید باید به اجرای دستورات زیر بپردازید:
حال باید به تعیین آدرس آی پی هایی بپردازید که قصد دارید به آنها دسترسی استفاده از Telnet را بدهید. برای این کار باید دستورات زیر را اجرا کنید:
access-switch1(config)# ip
access-list standard TELNET-ACCESS
access-switch1(config-std-nacl)# permit 216.174.200.21
access-switch1(config-std-nacl)# permit 216.174.200.21
access-switch1(config-std-nacl)# exit
شما همچنین می توانید به پیکربندی یک فهرست از کنترل دسترسی ها برای VTY بپردازید. با انجام این کار شما از اتصال افراد مجاز به سوییچ به وسیله Telnet اطمینال حاصل خواهید کرد.برای انجام این کار باید دستورات زیر را اجرا کنید:
access-switch1(config)# line vty 0 15
#access-switch1(config-line)
access-class TELNET-ACCESS in
access-switch1(config-line)# exit
#access-switch1(config)
حال باید به تعیین یک آئری آی پی مدیریتی شبکه بپردازید نا بتوانید به وسیله Telnet و یا SSH به سوییچ متصل شوید. برای اینکه این کار را انجام دهید باید ابتدا به یک VLAN رفته و به تعریف یک رابط مجازی همراه با یک آدرس آی پی بپردازید.برای این کار باید از دستورات زیر استفاده کنید:
حال باید به تعیین Default Gatway مورد نظر در شبکه خود بپردازید.Default Gatway در واقع ادری آی پی روتر شما در شبکه بوده که قرار است سوییچ شما با آن ارتباط برقرار کند. در صورتی که Default Gatway را تعیین نکنید آنگاه VLAN1 شما نخواهد توانست ترافیک را برای شبکه شما ارسال کند.برای اینکه بتوانید Default Gatway مورد نظر خود را مشخص کنید باید دستور زیر را تایپ و اجرا کنید:
access-switch1(config)# ip default-gateway 10.1.1.254
غیر فعال کردن پورتهای بازی که کاربرد ندارند
همانطور که می دانید هکرها قادر هستند تا از طریق پورتهای باز موجود بر روی سوییچ وارد شبکه شوند بنابراین توصیه ما به شما این است که پورت های باز سوییچ خود راکه مورد استفاده قرار نگرفته اند را ببندید برای انجام این کار تنیز باید به اجرای دستورات زیر بپردازید:
access-switch1(config)# interface range fe 0/25-48
access-switch1(config-if-range)# shutdown
access-switch1(config-if-range)# exit
#access-switch1(config)
همانطور که در دستورات بالا و در خط اول مشاهده می کنید برای بستن پورت ها می توانید محدوده ی آنها را مشخص و وارد کنید.
ذخیرهسازی تنظیمات پیکربندی سیستم
بعد از اتمام پیکربندی سوییچ نیاز است تا تنظیمات انجام شده ذخیره شود برای اینکار باید دیتور زیر را اجرا کنید:
access-switch1(config)# exitaccess-switch1# wr
پیکربندی NetFlow برای مدیریت سیسکو
در صورتی که بخواهید بر ترافیک شبکه نظارت داشته باشید و سوییچ شما از سوییچ های مربوط به سیسکو باشد می توانید برای نظارت بر ترافیک موجود در شبکه خود از پروتکل NetFlow استفاده کنید. برای اینکه بتوانید این کار را به مرجله اجرا درآورید باید تنظیمات زیر را انجام دهید:
ابتدا به محیط پیکربندی سوییچ خود بروید:
Switch# configure terminal
سپس باید به ایجاد یک رکورد ضبط اطلاعات بپردازید که برای این کار باید به اجرای دستور زیر بپردازید:
#flow record Comparitechrecord
در مرحله بعد باید به تعیین موارد زیر بپردازید:
آدرس آی پی منبع IPv4
آدرس آی پی مبدا IPv4
پروتکل IPv4
پورت-مبدا انتقال
پورت-مقصد انتقال
رابط ورودی
رابط خروجی
برای انجام این کار باید از دستورات زیر استفاده و آنها را اجرا کنید:
Switch# match ipv4 source address
Switch# match ipv4 destination address
Switch# match ipv4 protocol
Switch# match transport source-port
Switch# match transport destination-port
Switch# match ipv4 tos
Switch# match interface input
Switch# collect interface output
حال برای اینکه پیکربندی مربوط به رکورد flow تکمیل شود و همچنین نوع داده هایی که می خواهید جمع آوری می کنید تعیین شود باید دستورات زیر را اجرا کنید:
حال باید به ایجاد یک مکانیزم ارسالکننده flow بپردازید تا به ارسال اطلاعات ضبط و ذخیره شده برای یک ابزار تحلیلگر خارجی شبکه پرداخته شود. برای اینکه بتوانید یک exporter ایجاد کنید باید دستور زیر را اجرا کنید:
Switch# flow exporter Comparitechexport
حال باید آدرس آی پی سرور تحلیل گر را قرار دهید. برای اینکار باید دستور زیر را اجرا کنید:
Switch# destination 117.156.45.241
حال باید به تعیین رابطی بپردازید که قصد دارید بسته ها را بوسیله آن ارسال کنید. برای این کار باید دستور زیر را اجرا کنید:
Switch# destination source gigabitEthernet 0/1
سپس باید به تعیین پورتی که عامل نرمافزاری برای گوش کردن به بستههای شبکه از آن استفاده میکند بپردازید.برای اینکار باید دستور زیر را اجرا کنید:
Switch# transport UDP 2055
حال باید به تعیین نوع پروتکلی که دادهها قصد ارسال دادهها با استفاده از آن را دارید بپردازید برای این کار باید دستور زیر را اجرا کنید:
Switch# export-protocol netflow-v9
و اما اجرای این دستور برای این است تا شما مطمئن شوید در زمان انتقال داده ها هیچ مشکلی پیش نیاید:
Switch# template data timeout 60
در انتهای تنظیمات مربوط به flow exporter باید به ایجاد ابزار نظارتی flow monitor بپردازید برای این کار باید دستور زیر را تایپ و اجرا کنید:
Switch# flow monitor Comparitechmonitor
حال باید بین flow monitor و flow record ارتباط برقرار کنید . برای انجام اینکار باید به اجرای دستور زیر بپردازید:
Switch# record Comparitechrecord
Switch# exporter Comparitechexport
در صورتی که بخواهید ارسال اطلاعات مورد نظر بدون وقفه صورت گیرد باید دستورات زیر را اجرا کنید:
Switch# cache timeout active 60
Switch# cache timeout inactive 15
در انتها برای خروج باید به اجرای دستور زیر بپردازید:
Switch# exit
حال باید به تعیین رابطهای ورودی که دادههای NetFlow را جمعآوری میکنند بپردازید. در صورتی که رابط شما از نوع رابط اترنت باشد باید ئستور زیر را اجرا کنید:
Switch# interface gigabitEthernet 0/1
در صورتی که از رابط های چندگانه استفاده می کنید باید از دستور زیر استفاده کنید:
Switch# ip flow monitor Comparitechmonitor input
در صورتی که خواهان استفاده از یک رابط مشخص برای دادههای NetFlow خود می باشد می توانید از دستور زیر استفاده کنید:
Switch# ip flow monitor Comparitechmonitor input
Switch# ip flow monitor Comparitechmonitor output
در اخر از دیتور زیر برای خروج از تنظیمات استفاده کنید:
در این مقاله ما می خواهیم شما را با ترفندهایی برای بالا بردن سرعت فلش آشنا کنیم با ما همراه باشید:
استفاده از کش را برای فلش فعال کنید.
برای اینکه استفاده از کش را برای فلش فعال نمایید باید مراحل زیر را طی کنید:
ابتدا از فلش خود یک بکاپ تهیه نمایید.سپس بر روی فلش راست کلیک کرده و گزینه Properties را انتخاب نمایید. با باز شده پنجره مربوط به Properties به تب Hardware رفته و فلش خود را انتخاب کرده و بر روی گزینه Properties کلیک نمایید.سپس به انتخاب گزینه change settings پرداخته و تب مربوط به Policies را انتخاب کرده و بر روی گزینه Better performanceبزنید.
فرمت فلش خود را به NTFS تغییر دهید.
هنگام انتقال فایل ها حافظه ی RAM را خالی کنید.
در صورتی که خواهان سرعت در انتقال فایلها بوسیله USB می باشید باید تمامی برنامه های در حال اجرا در سیستم خود را ببندید.
هنگام انتقال فایل ها پورت های USB را خالی کنید.
در صورتی که برای انتقال فایل عجله دارید باید پورت های USB را خالی نمایید. به عنوان مثال باید کیبورد یا موس یا هر نوع سخت افزار دیگری که از طریق USB به سیستم شما متصل می باشد را از سیستم خود خارج نمایید.
افزایش فضای هارد با حذف فایل های آپدیت ویندوز پشتیبانی VOIP
از انجایی که کاربران خود باید فایل های سیستمی قدیمی را در ویندوز پاک نمایند در این مقاله قصد داریم تا شما را با نحوه ی حذف این فایلها از سیستم خود آشنا کنیم با ما همراه باشید:
برای انجام این کار ابتدا باید دکمه ویندوز موجود بر روی کیبورد خود را فشرده و در قسمت مربوط به Search programs and files کلمه “Cleanmgr” را تایپ کرده و پنجره مربوط به “Disk Cleanup” را باز نمایید. با باز شده پنجرا شما قادر به مشاهده درایوهای سیستم خود می باشید حال با انتخاب درایو مورد نظر خود و انتخاب گزینه OK به پاک کردن درایو مورد نظر خود بپردازید.
با انتخاب گزینه OK پنجره دیگری برای شما باز خواهد شد که در پنجره باز شده باید گزینه Windows Update Cleanup را پیدا کرده و تیک مربوط به آن را بزنید.در اخر بر روی گزینه OK کلیک نمایید.
با انجام این مراحل شما می توانید از شر فایلهای اضافی در سیستم خود راحت شوید.
در این مقاله قصد داریم تا شما را روشهایی آشنا کنیم که به کمک آنها بتوانید مشکلات مربوط به تاچ پد لپ تاپ خود را حل نمایید با ما همراه باشید:
آموزش فعال کردن تاچ پد لپ تاپ
راه حل اول : پاک کردن تاچ پد
برای پاک کردن تاچ پد لپ تاپ خد باید از یک تمیزکننده آمونیاکی یا پاک کننده های مخصوص که در بازار وجود دارد استفاده کنید.از آنجایی که از تاچپد لپ تاپ استفاده زیادی می شود بنابراین این امکان وجود دارد که مواد چسبناکی مانند لوسیونها یا کرم هایی که استفاده می کنید به آن چسبیده باشد که کارکرد آن را با مشکل مواجه خواهد کرد بنابراین با پاک کردن آن این مشکل حل خواهد شد.
راه حل دوم : Hard Boot
یکی از عواملی که مانع کارکرد درست تاچ پد در لپ تاپ می شود این است که بر اثر کار کردن با برنامه های روزمره مصرف پردازنده بر روی این برنامه معطوف شده که این خود باعث می شود تا تاچ پد قادر به بهرمندی از فضا برای اجرای فرمانهای کاربرانش نباشد و باعث بروز مشکل در تاچ پد خواهد شد. برای این که این مشکل حل شود تنها کافی است تا سیستم خود را خاموش کردن و بعد از چند دقیقه دوباره آن را روشن نمایید. انجام این کار سبب خالی شده بوت سیستم شده و پردازنده به تخصیص مقداری از ظرفیت خود به تاچ پد خواهد پرداخت. در صورتی که تاچ پد مشکل دار را حذف کردید و باز هم تاچ پد با مشکل مواجه بود باید سیستم خود را یک بار خاموش و مجددا روشن نمایید.
راه حل سوم: تنظیمات کلید گرم(HotKey)
یکی دیگر از مواردی که باعث بروز مشکل در تاچ پد خواهد شد این است که ممکن است با فشردن سهوی کلید گرم ،تاچ پد با مشکل مواجه شود. برای اینکه از این امر مطمئن شوید باید به کلیدهای F که در نوار بالایی کیبوردتان می باشد نگاه کنید. روی یکی از این کلیدها تصویری از تاچ پد موجود می باشد.آیکن تاچ پد به صورت یک صفحه ابریشمی بوده که با فشردن کلید Fn و کلید تاچ پد ،تاچپد سیستم شما فعال خواهد شد.
در صورتی که مشکل تاچ پد شما حل نشد باید تمامی لوازم جانبی متصل به لپ تاپ خود را از لپ تاپ خارج کنید.
راه حل چهارم: فعال سازی تاچ پد
برای فعال کردن تاچ پد لپ تاپ خود ابتدا باید موس USB را به سیستم خود متصل کرده و نتظیمات زیر را انجام دهید:
ابتدا به منوی Start رفته و بر روی Control Panel کلیک کنید سپس گزینه Hardware and Sound را در پنجره باز شده پیدا کرده و بر روی آن کلیک نمایید.به قسمت Device and Printers رفته و به دنبال گزینه ی TouchPad یا گزینه TrackPad بگردید. در صورتی که علامت “X” و یا “! ” در کنار تاچ پد وجود داشت نشان دهنده ی غی فعال بودن تاچ پد شما می باشد.
برای اینکه تاچ پد را عال نمایید باید بر روی ان راست کلیک کرده و بر روی گزینه Enable کلیک نمایید. همچنین می توانید با کلیک کردن بر روی گزینه “Scan for Hardware Changes ”درایور تاچ پد لپ تاپ خود را فعال نمایید. در اخر بر روی گزینه Yes کلیک نمایید.
راه حل پنجم: تنظیم حساسیت تاچ پد
برای تنظیمات حساسیت تاچ پد باید مراحل زیر را طی نمایید:
ابتدا به منوی Start رفته و بر روی Control Panel کلیک کنید سپس گزینه Hardware and Sound را در پنجره باز شده پیدا کرده و بر روی آن کلیک نمایید. سپس به قسمت Mouse رفته و در پنجره باز شده گزینه Buttons را انتخاب کرده و بر روی فلشی که به طرف هدر Devices اشاره کرده ،کلیک نمایید… در اخر گزینه Double-click Speed را انتخاب کرده و به تنظیم مقدار سرعت پاسخ به تماس انگشت دست با تاچ پد سیستم بپردازید.
حال برای انجام تنظیمات مربوط به میزان حساسیت تاچ پد باید مراحل زیر را طی نمایید:
ابتدا به Device Setting رفته و گزینه Sensitivity Setting را انتخاب نمایید . سپس بر روی گزینه touch Sensitivity کلیک کرده و در این قسمت به تنظیم میزان حساسیت تاچ پد خود بپردازید. بعد از انجام تنظیمان بر روی گزینه Apply کلیک نمایید تا تنظیمات انجام داده شده اعمال شود.
راه حل ششم: نصب درایور جدید
یکی دیگر از مشکلاتی که باعث درست کار کردن تاچ پد شما می شود عدم نصب صحیح داریور مربوط به آن می باشد.برای اینکه این مشکل را رفع نمایید باید موارد زیر را انجام دهید:
ابتدا مروزگر خود را باز کرده و سایت سازنده لپ تاپ خود را بالا بیاورید. سپس در سایت باز شده به دنبال Support بگردید . در لیست درایورهای مشاهده شده باید داریور مربوط به تاچ پد لپ تاپ خود را پیدا کنید.درایور پیدا شده باید جدیدترین ورژن باشد. جدید ترین درایور را دانلود کرده و بر روی لپ تاپ خود نصب نمایید.
در صورتی که با انجام راه حل های گفته شده باز هم تاچ پد شما با مشکل مواجه شد می توان نتیجه گرفت که تاچ پد شما دارای مشکل نرم افزاری بوده و باید آن را به افزار متخصص در زمیتنه سخت افزار لپ تاپ نشان داد.
در این مقاله قصد داریم تا شما را با نحوه ی مشاهده کاربرانی که فایلهای به اشتراک گذاشته در کامپیوتر شما را کپی می کند آشنا کنیم با ما همراه باشید:
برای اینکار ابتدا باید کلید ترکیبی Win+R را فشرده و در محیط مربوط به Run عبارت mmc را تایپ و بر روی OK کلیک نماید.
در پنجره باز شده به منوی File رفته و بر روی Add/Remove Snap-in کلیک نماید.
سپس در پنجره باز شده باید به قسمت Available snap-ins رفته و به انتخاب گزینه Shared Folders بپردازید، بر روی Add کلیک کرده و در پنجره باز شده بر روی گزینه Finish بزند.
بعد از انتقال Shared Folders به قسمت Selected snap-ins رفته و بر روی دکمهی OK کلیک نماید. سپس در قسمت سمت چپ پنجرهی Console باید بر روی (Shared Folders (Local کلیک کرده و سپس گزینه Sessions را انتخاب نماید.
اکنون از قسمت سمت راست پنجره، نام کامپیوتر شخص کپی کننده و تعداد فایلهایی که در حال کپی می باشند قابل مشاهده است.
ممکن است تا کنون به نرم افزارهایی برخود کرده باشید که بعد از گذشت یک محدودیت زمانی مشخص از شما سریال نامبر بخواهد . شما برای رفع این مشکل می توانید با دسترسی پیدا کردن به سریال یا کیجن و یا کرک به رجیستر کردن نرم افزار خود بپردازید. در بعض ی از مواقع نیز در صورت دسترسی نداشتن به سریال شما مجبور به استفاده از دموی نرم افزار خواهید بود.در این مقاله قصد داریم تا شما را با نحوه ی حل این مشکل آشنا کنیم با ما همراه باشید:
ر مرحله اول باید به پشتیبان گیری از رجیستری خود بپردازید برای انجام این کار باید مراحل زیر را طی نمایی:
ابتدا به قسمت Run ویندوز روفتهو عبارت Regedit را تایپ نمایید و بر روی Ok کلیک کنید. با انجام این کار پنجره مربوط به رجیستری برای شما باز خواهد شد. در پنجره باز شده به منوی File رفته و به انتخاب گزینه Export بپردازید. سپس در قسمت Export range به انتخاب گزینه ی All بپردازید. برای آن یک نام انتخاب کرده(در اینجا نام فایل Before می باشد) و آن را در درایو C ذخیره نمایید.
بعد از امجام عمل پشتیبان گیری به نصب برنامه Wimamp بپردازید نا بتوانید به مشاهده تغییرات در رجیستری بپردازید. سپس بعد از نصب برنامه نام برده باید به انجام کارهای گفته شده در مرحله قبل بپردازید و یک نام متفاوت برای آن انتخاب کرده(در اینجا نام فایل After می باشد) و در کنار فایل قبیلی ذخیره نمایید.
حال در این مرحله باید وار محیط Cmd شوید و دستور زیرا اجرا نمایید:
fc c:\before.reg c:\after.reg>change.txt
در مرحله بعد باید به درایو C رفته و فایل change.txt را باز کرده و تمامی تغییرات رابا ستاره جدا ،جدا مشخص نمایید اما برای نوشتن کلمه همه ی حروف آن را حرف به حرف هر کدام را در خطی مجزا نوشته و مسیری که تغییرات ایجاد شده فقط فایل آخری که در آن تغییر ایجاد شده را نشان میدهد و از اول تا آخر مسیر آن فایل رو نشان نمیدهد برای اینکه راحت به فایلی که در آن تغییر ایجاد شده برسید پایین را مطالعه کنید. پیدا کردن فایل متغیر شده
برای پیدا کردن این فایل باید ابتدا به رجیستری رفته و منوی Edite را باز کرده . بر روی گزینه Find کلیک نمایید. حال برای دیدن تغییراتی که در یک فایل ایجاد شده باید در هر قسمتی که در فایل Chang.txt است را با قرار دادن در یک خط در Find what وارد کنید و بعد از چند ثانیه فایلی که در اون تغییر ایجاد شده رو مشاهده خواهید کرد. نحوه ی رجیستری کردن برنامه ها
حال بعد از ثبت تغییرات در فایل Chang با کمی جستجو با Find رجیستری،فایلی که کرک شدن یا کرک نشدن برنامه را نشان میدهد را پیدا نمایید(بسیاری از برنامه ها برای نشان دادن کرک شدن یا نشدن آن ها را در یک فایل با عدد صفر نشان میدهند که به معنی کرک شدن برنامه است و برای کرک نشدن برنامه عدد یک را به کار میبرند)