اتصال گیتوی Newrock به Issabel

تنظیمات گیتوی Newrock برای اتصال Issabel : در گیتوی های برند Newrock برای اتصال به دستگاه و انجام مراحل کانفی’ ، آدرس IP پیش فرض و رمز عبور به شرح زیر می باشد :

HX4 => ip: 192.168.2.218 – pass: hx4

    MX8 => ip: 192.168.2.218 – pass: mx8

  MX60 => ip: 192.168.2.240 – pass: mx60

MX120 => ip: 192.168.2.240 – pass: mx120

در این سناریو مدل گیتوی ما ، Hx412E می باشد که ردارای 2 پورت Fxo و 2 پورت Fxs می باشد.

با توجه به توضیحات داده شده ، آدرس گیتوی را زده تا محیط کنسول برای شما طبق شکل زیر نمایش داده شود

تنظیمات گیتوی Newrock برای اتصال Issabel

بعد از ورود صفحه زیر به شما نمایش داده می شود

تنظیمات گیتوی Newrock برای اتصال Issabel

روی منوی Basic رفته و از زیر منوی باز شده به منوی Network تا آدرس Ip سیستم را به حالت Static برده و آدرس مورد نظر که طبق سناریو بالا اعلام گردید تنظیم کنید

تنظیمات گیتوی Newrock برای اتصال Issabel

حال آن را ذخیره نموده و با آدرس Ip جدید مجددا وارد کنسول شوید

در این مرحله به منوی Basic رفته و از زیر منوی آن گزینه SIP را انتحاب نموده و در قسمت Proxy Server آدرس سرور ایزابل را به همراه پورت آن وارد نموده و تنظیمات را ذخیره نمایید .

تنظیمات گیتوی Newrock برای اتصال Issabel

در این مرحله به منوی Trunk رفته و زیر منی Trunk را انتخاب نموده و مقادیر را طبق شکل پر نمایید.

تنظیمات گیتوی Newrock برای اتصال Issabel

Trunk Id : FXO-3 شماره پورت می باشد که در این مثال از پورت 3 استفاده شده است

Phone Number : 8002 به پورت انتخاب شده یک شماره ای اختصاص دهید

Inbound handle : Binding به پورت می باشد (Did) جهت اختصاص دادن

Number : 9999 می باشد (Did) نشانگر شماره

تنظیمات را ذخیره نموره و به منوی Routing و زیر منوی Routing Table بروید و دستور زیر را وارد نموده و تنظیمات را ذخیره نمایید

IP x ROUTE FXO 3

در این خط ار Route که نوشته می شود به نوعی هداین تماس ها را بر عهده دارد.

عدد 3 نشانگر پورت Fxo می باشد. شماره پورت Fxo این دستگاه 3و4 می باشد و اگر شما بخواهید از هر 2 پورت آن استفاده نمایید می توانید بازه پورت ها را با – مشخص نمایید به عنوان مثال 4-3 نشان دهنده استفاده 2 پورت می باشد.

تنظیمات را ذخیره نمایید.

تنظیمات گیتوی Newrock برای اتصال Issabel

به منوی Adnance رفته و گزینه Tones را از زیرمنوی آن انتخاب نمایید.

لطفا گزینه Country/Region را به کشور ایران تغییر داده و تنظیمات را ذخیره نمایید.
تنظیمات گیتوی Newrock برای اتصال Issabel

تنظیمات گیتوی نیوراک تمام شد و برای ادامه تنظیمات به سرور ایزابل مراجعه کنید

وارد سرور ایزابل شده و از منوی PBX زیر منوی PBX Configuration را انتخاب نمایید.

از منوی ظاهر شده گزینه Trunk را انتخاب نموده و از گزینه های نشان داده شده طبق شکل گزینه Add Sip Trunk را انتخاب نمایید.

در صفحه باز شده تنظیمات Trunk را مانند شکل زیر وارد نماییدتنظیمات گیتوی Newrock برای اتصال Issabel

 

طبق شکل بالا 3 قسمت باید داخل Trunk کامل شود.

اسم ترانک می باشد که به صورت اختیاری می باشد.

Trunk Name = To-NewRock

نکته : سعی شود هر دو فیلد Trunk Name یکسان پرشود تا در مراحل دیگر به مشکل بر نخورید.

در این قسمت شما کد زیر را وارد می نمایید که جلوی هر خط توظیحات لازم داده شده است.

PEER Details :

در این قسمت آدرس IP گیتوی NewRock را وارد می نمایید.

Host=192.168.10.22

در این قسمت نوع Trunk را مشخص می نمایید که می تواند User , Firend , Peer باشد.

Type=peer

در این قسمت دسته بندی نماس را مشخص می نمایید (داخلی/خارجی).

Context=from-trunk

در این قسمت نوع کدک را مشخص می نمایید.

Allow=alaw,ulaw

در این قسمت برای کنترل خط می باشد که حتما باید نوشته شود.

Qualify=yes

حال تنظیمات را ذخیره نمایید .

حال به منوی PBX زیر منوی Tools و زیر منوی Asterisk Cli رفته و در قسمت Command دستور Sip Show Peers را بزنید و اگر نتیجه آن به شکل زیر بود مشکلی در برقراری ارتباط نداشته و ارتباط بین سرور ایزابل و گیتوی برقرار می باشد.

تنظیمات گیتوی Newrock برای اتصال Issabel

در این مرحله می بایست تماس ها را به خارج و داخل هداست نمایید و برای این گار نیاز به یک Inbound Route و یک OutBound Route داریم.

حال با ساخت Outbound و Inbound می توانید تماس به این ترانک ارسال و یا دریافت کنید.

همچنین شما می توانید برای انجام دادن تنظیمات ویپ خود به شرکتهایی که کار پشتیبانی Voip را انجام می دهند مراجعه کنید.

امیدوارم از آموزش تنظیمات گیتوی Newrock برای اتصال Issabel لذت برده باشید.

کانفیگ SIP TRUNK در ایزابل

کانفیگ SIP TRUNK در ایزابل: در این مقاله قصد داریم تا شما را با نحوه ی برقراری ارتباط ایزابل با خارج بوسیله SIP TRUNK مخابرات آشنا کنیم با ما همراه باشید:

همچنین شما می توانید با مراجعه به شرکتهایی که کار پشتیبانی Voip را انجام می دهند تنظیمان مربوط به ساختار Voip خود را انجام دهید.

سرویس SIP TRUNK چیست؟

حتما تا به حال به این فکر کرده اید که شرکت ها و سازمان های بزرگ چطور با استفاده از یک شماره تماس به مشتریان خود سرویس می دهند ، و یا چطور می توانند ۱۰۰ خط تلفن شهری را مدیریت کرد و از آنها بهینه استفاده کرد .

جواب این سوال بسیار ساده است سرویس های تلفنی بر بستر Data این مشکلات را حل می کند.

تا چند سال پیش سرویسی توسط مخابرات ارائه می شد که به آن E1 ویا PRI گفته می شد در واقع این خطوط با استفاده از یک زوج سیم مسی قادر به انتقال ۳۰ خط تلفن بودند این سرویس بسیار باکیفیت بود و شماره های ۵ رقمی برای خطوط یک طرفه ( فقط قابلیت تماس از بیرون) و شماره های هشت رقمی برای (۵ رقم بعلاوه ۳ صفر) برای خطوط دوطرفه روی آنها ارائه می شد.

یکی از مشکلات این سرویس هزینه بالای تجهیزات سمت کاربر بود به شکلی که برای اتصال خطوط PRI به مرکز تماس VOIP شما نیاز به یک مودم و یک گیتوی PRI داشتید .

با عمومی تر شدن سیستم های تلفنی مبتنی بر VOIP این سرویس حداقل دیگر در تهران ارائه نمی شود و جای خود را به سرویس SIP Trunk داده است ، سرویس SIP Trunk بسار مقرون به سرفته می باشد.

در واقع مخابرات با راه اندازی یک شبکه data این امکان را به شما می دهد که  از سرور تلفنی خود یک ترانک به مخابرات بزنید . و تماسهای خود را از طریق آن دریافت و ارسال کنید.

 راه اندازی SIP TRUNK 

بعد از انجام کار های اداری مخابرات به شما ۳ عدد IP اختصاص می دهد ، برای راه اندازی این خطوط شما نیاز به این سه عدد IP بعلاوه یک مودم G.biz دارید. همچنین نیاز به یک کارت شبکه دیگر روی سرور خود دارید.

هر چند می توان بدون کارت شبکه اضافی اتصال SIP Trunk را برقرار کرد ولی به دلیل عبور ترافیک  Brodcast های داخلی از شبکه تلفنی مخابرات ممکن است باعث کاهش کیفیت تماس ها شود. با توجه به ناچیز بودن قیمت کارت شبکه استفاده از آن توصیه می شود.

تنظیمات شبکه در اتصال SIP TRUNK

همانطور که گفته شد برای اتصال SIP Trunk ابتدا باید یک کارت شبکه به سیستم اضافه کنید. و آن را به مودم G.biz متصل کنید

در این مرحله شما سه IP از مخابرات دریافت کرده اید که یکی را باید روی سیستم خود تنظیم کنید یکی را هم به عنوان Gatway استفاده کنید و دیگری هم مربوط به سرویس دهنده مخابرات می باشد

به عنوان مثال این سه IP به ما داده شده است

۱-  ۱۰٫۱۹۲٫۳۸٫۱۳۷/۳۰

۲-   ۱۰٫۱۹۲٫۳۸٫۱۳۸/۳۰

۳-  ۱۰٫۱۰۶٫۳۰٫۲۳

واضح است که دو IP اول مربوط به سیستم شما و Gateway می باشد و IP سوم مربوط به سرویس دهنده مخابرات ، معمولا IP کوچکتر را Gateway در نظر می گیرند.

طبق آموزش های قبلی IP را روی کارت شبکه تنظیم کنید در صورتی  که کارت شبکه دیگرتان Gateway ندارد می توانید Gateway را هم ست کنید ولی معمولا کارت شبکه اول دارای Gateway می باشد و امکان اضافه کردن Gateway به کارت شبکه دوم وجود ندارد.

برای همین منظور کافی است یک Route به سیستم اضافه کنید

برای اینکار فایل etc/sysconfig/network-scripts/NIC  را توسط یک ویرایشگر متن ویرایش کنید (در صورتی که آشنایی به سیستم عامل لینوکس ندارید بهتر است از برنامه winscp استفاده کنید) در این مسیر منظور از NIC  نام کارت شبکه دوم شماست

این خط را به فایل مذکور اضافه کنید
۱۰٫۱۰۶٫۲۰٫۲۳ via 10.192.38.137 dev NIC

در این خط هم به جای NIC باید نام کارت شبکه خود را قرار دهید

بعد از انجام این کار کافی است سرویس شبکه را مجددا راه اندازی کنید . برای اینکار می توانید از دستور زیر استفاده کنید
service network restart

با انجام این کار ها شما باید بتوانید از سرور ایزابل خود IP سرور مخابرات را ping  کنید.

تنظیمات ترانک برای اتصال به SIP TRUNK مخابرات

یک ترانک از نوع SIP بسازید. در قسمت Trunk name یک نام دلخواه وارد کنید

به بخش Outgoing Setting بروید

در این بخش هم یک Trunk name وجود دارد . یک نام دلخواه برای ترانک انتخاب می کنیم توجه داشته باشید نام اصلی ترانک نامی است که در Outgoing Setting وارد می کنید.

قسمت peer details  را با استفاده از کد زیر پر می کنید.

host=10.106.30.23
type=friend
qualify=yes
insecure=very

با تنظیمات دیگر کاری ندارید و روی Submit Change  کلیک کنید و سپس Applay کنید

کانفیگ SIP TRUNK در ایزابل

در صورتی که همه ی موارد بالا را به درستd انجام داده باشید SIP ترانک شما باید رجیستر شده باشد برای اطمینان از این منظور به منوی PBX و سپس Tools و سپس Asterisk CLI بروید و دستور زیر را اجرا کنید

sip show peers

در لیست نمایش داده شده به دنبال نام ترانک  مورد نظر باشید در قسمت وضعیت باید عبارت OK  درج شده باشد

کانفیگ SIP TRUNK در ایزابل

در صورتی که Sip Trunk شما رجیستر نشده بود موارد بالا را یک باره دیگر چک کنید در صورت اطمینان از صحت تنظیمات به پشتیبانی مخابرات تماس بگیرید.

 

چگونگی ساخت ترانک در FreePBX

چگونگی ساخت ترانک در FreePBX : در این مقاله قصد داریم تا شما را با  چگونگی ساخت ترانک در FreePBX آشنا کنیم با ما همراه باشید:

ماژول ترانک به شما امکان اتصال به انواع سیستم های تلفنی را می دهد. این ویژگی باعث می شود تا به راحتی ارتباط با تکنولوژی های مخابراتی مانند SIP Trunk ، E1 ، انواع گیتوی و خطوط شهری داشته باشید، این ویژگی ها به همین جا ختم نخواهد شد.

با ساخت Trunk در FreePBX می توانید دفاتر سازمان که از نظر فیزیکی در مکان های مختلفی دارند را به یک دیگر متصل کنید تا یکپارچه سازی ای را برای شما به ارمغان بیاورند که بدون صرف هزینه اضافه و با استفاده از بسترهای موجود تماس های رایگان در سازمان خود داشته باشید.

ماژول Trunk  وابستگی مستقیمی به دو ماژول تماس های ورودی و خروجی دارد، مقصد تماس های شما ممکن است به یک Trunk هدایت شود، بنابراین بعد از ساخت ترانک در FreePBX ماژول های Inbound/Outbound Routes را نیز تنظیم کنید.

چگونه ساخت ترانک در FREEPBX 

برای رسیدن به ماژول Trunk مسیر Connectivity>Trunks را دنبال کنید، مانند تمام ماژول های دیگر،  FreePBX لیستی از تمام موجودی ها که در اینجا تنظیمات ترانک هستند به شما نمایش می دهد. با کلیک بر روی Add Trunk یکی از تکنولوژی های موجود را انتخاب کنید.

ساخت Trunk در FreePBX با هر تکنولوژی ای از یک روند ثابتی استفاده می کند برای آموزش راه اندازی سریع به دلیل محبوبیت بالا و پشتیبانی طیف وسیعی از دستگاه ها ما پروتکل SIP را انتخاب کرده اید اما در ادامه انواع ترانک ها و نحوه تنظیم آن ها را بررسی خواهیم کرد.

چگونگی ساخت ترانک در FreePBX

در قسمت General تنها کافی است مقدار Trunk Name برابر با یک توضیح دلخواه باشد، دقت کنید که این مقدار با نامی که در استریسک از آن استفاده می کند یکی نیست.

بر روی لبه ی Sip Setting کلیک کنید تا وارد تنظیمات مربوط به ساخت ترانک در FreePBX با پروتکل SIP شوید. پارامتر Trunk name دقیقا همان اسم ترانک است که می تواند هر مقدار دلخواهی باشد بعد از انتخاب اسم مقدار Peer Details را برای دستگاه یا سیستم تلفنی مقصد با استفاده از قالب زیر تکمیل کنید.

host=Voip_Provider

type=friend

dtmfmode=RFC2833

insecure=very

qualify=yes

به جای مقدار Voip_Provider آدرس سیستمی که می خواهید به آن متصل شوید را وارد کنید، ترانک یک ارتباط دو طرفه است بنابراین تنظیمات ترانک برای این سرور نیز می بایست در مقصد انجام گردد. کافیست بر روی گزینه Submit و سپس Apply Config کلیک کنید تا تنظیمات شما ذخیره و اعمال گردد.

چگونگی ساخت ترانک در FreePBX

تنظیم انواع پروتکل ها برای ساخت ترانک در FREEPBX چگونه است؟

در این قسمت ۳ پروتکل SIP ، IAX و DAHDI را جهت ساخت ترانک در FreePBX بررسی می کنیم و توضیحات لازم  ارائه داده شده است. هدف این بخش آشنایی با این پروتکل ها و یادگیری کار با آن ها در محیط های واقعی برای استفاده های کاربردی است. قاعدتا درک بهتر پیاده سازی هرکدام از این پروتکل ها نیاز به مطالعه بیشتر دارد.

پروتکل SIP جهت ساخت ترانک در FreePBX

همانطور که در قسمت بالا نیز به این مورد اشاره شد، SIP یکی از پرطرفدار ترین پروتکل ها برای پیاده سازی سیستم تلفنی است. این محبوبیت به دلیل پشتیبانی بسیاری از دستگاه ها با این پروتکل به دست آمده. اجرای ساده، کاهش هزینه ها و قابلیت یکپارچه سازی با سیستم های دیگر نیز می تواند از مزایای این پروتکل باشد.

هنگام ساخت ترانک در FreePBX شما با گزینه Peer Details در قسمت SIP Settings روبرو خواهید شد. Peer به موجودیتی در استریسک گفته می شوند که سیستم تلاش می کند تماس ها را به این موجود ارسال می کند. مثال کاربردی برای Peer می تواند دستگاه گیتوی آنالوگ یا دیجیتال شما باشد.

تفاوت هاست Dynamic با Static

ساخت Trunk در FreePBX با احراز هویت دو مفهوم متفاوت هستند، بنابراین شما ارتباط ترانکی را می توانید برقرار کنید که از نام کاربری و رمز عبور یا بدون هویت سنجی استفاده کند. کاربرد این مفهوم آن جایی است که کاربران سیستم در بیشتر موارد آدرس شبکه خود را تغییر می دهند و شما می توانید با استفاده از نام کاریری و رمزعبور آن ها را شناسایی کنید اما معمولا سرور تلفنی های دیگر یا دستگاه های ثانویه مانند گیتوی دارای آدرس ثابتی هستند بنابراین نیاز به احراز هویت برای آن آدرس وجود ندارد.

پروتکل IAX جهت ساخت ترانک در FreePBX

IAX پروتکلی است که در قلب سیستم تلفنی های پایه استریسک قرار دارد. این تکنولوژی به طور ذاتی اولین بار به همراه استریسک توسط مارک اسپنسر منتشر شد، IAX امروزه به نسخه ۲ ارتقا یافته که توانسته استاندارد RFC 5456 را از انجمن مهندسی برق و الکترونیک دریافت کند.

IAX به دلیل استفاده از کد گذاری information-element در عوض ASCII  اجرای بهینه تر به همراه امنیت بیشتر برای شما به ارمغان می آورد ضمن اینکه این پروتکل اجرای کارا تری بر بستر سیم جهت انتقال مالتی مدیا دارد. تنظیمات Peer Setting دقیقا همان هایی هستند که شما برای SIP استفاده کردید و در قسمت قبل بررسی شد.

پروتکل DAHDI جهت ساخت ترانک در FreePBX

تنها راه برقراری ارتباط سیستم تلفنی با سخت افزار، درایور DAHDI است بنابراین اگر از سخت افزار تلفنی بر روی سرور خود استفاده می کنید می بایست ترانک هایی از نوع DAHDI ایجاد کنید.  تنها نکته ای که می بایست هنگام ساخت ترانک در FreePBX رعایت شود تنظیم درست کانال های ارتباطی سخت افزار است. برای مثال شما یک کارت آنالوگ با چهار پورت جهت اتصال خط شهری تهیه کرده اید. به ازای هر پورت یک کانال در FreePBX در اختیار دارید.

کانال های DAHDI می توانند به صورت یک گروه نیز تنظیم گردند، به طوری که تماس های هدایت شده به این کارت با سیاستی که مشخص می کنید بین کانال ها توزیع می شوند. این سیاست تنها با انتخاب نوع ترانک DAHDI تنظیم می گردند، جدول زیر نوع ترانک ها را نمایش می دهد.

نوع ترانک برچسب کاربرد
Group 0 Round Robin Assending r0 توزیع تماس چرخشی بین کانال ها از اولین پورت
Group 0 Round Robin Descending R0 توزیع تماس چرخشی بین کانال ها از آخرین پورت
Group 0 Ascending g0 توزیع تماس از اولین کانال آزاد به ترتیب از پورت اول
Group 0 Descending G0 توزیع تماس از اولین کانال آزاد به ترتیب از پورت اول

چه تنظیمات دیگری برای ساخت ترانک در FREEPBX به من داده شده؟

در ادامه قصد داریم تا تنظیمات کمی پیشرفته تر و تکمیلی را مورد مطالعه قرار دهیم. این تنظیمات در بسیاری از موارد احتیاج ندارند تا از حالت پیشفرض خود خارج شوند. اما به عنوان یک متخصص تلفنی ممکن است با چالش های جدیدی روبرو شوید که شما را وادار به تنظیم این موارد کند.

Trunk Name : یک اسم توصیفی برای این ترانک که می تواند هر مقدار دلخواهی باشد

Hide CallerID : مخفی کردن پارامتر کالرآیدی در تماس های خروجی ای که از این ترانک استفاده می شود.

Outbound CallerID : می توانید کالرآیدی خاصی برای تماس هایی که از این ترانک خارج می شوند در نظر بگیرید.

Maximum Channels : بیشترین تعداد تماسی که می تواند بر روی این ترانک فرستاده شود.

Asterisk Trunk Dial Options : با فعال کردن این قسمت می توانید پارامترهای برنامه Dial در استریسک را به تماس هایی که از این ترانک می گذرند اضافه کنید.

Continue if Busy : بعد از فعال سازی این قسمت اگر تماسی بر روی این ترانک پیغام اشغال ( Congested) دریافت کند با استفاده از ترانک بعدی سعی در شماره گیری مجدد می کند.

Disable Trunk : غیر فعال کردن این ترانک

همچنین شما می توانید با مراجعه به شرکتهایی که کار پشتیبانی Voip را انجام می دهند تنظیمان مربوط به ساختار Voip خود را انجام دهید.

تنظیمات شبکه در ایزابل

تنظیمات شبکه در ایزابل: در این مقاله قصد داریم تا به تنظیمات شبکه در ایزابل بپردازیم و شما را با نحوه ی کانفیگ تنظیمات شبکه در ایزابل آشنا کنیم با ما همراه باشید:

پنل ایزابل

همانطور که می دانید با ورورد به پنل وب ایزابل به صفحه ای وارد خواهید شد که از شما نام کاربری و رمز عبور پرسیده خواهد شدکه پس از وارد کردن نام کاربری و رمز عبور خود می توانید به پنل ایزابل دسترسی داشته باشید.با ورورد به پنل ایزابل این امکان برای شما فراهم خواهد شد که افزونه های ایزابل را اضافه کنید.

تنظیمات شبکه در ایزابل

در پنل کاربری شما داشبورد ایزابل را می بینید  در این محل شما می توانید اطلاعات کلی سرور را مانند نوع سخت افزار ، فضای ذخیره سازی ، میزان بار پردازنده و …. را مشاهده کنید.

تنظیمات شبکه در ایزابل

در قسمت چپ پنل نیز همانطور که قابل مشاهده می باشد شما می توانید به قسمتهای مختلف دسترسی داشته باشید و تنظیمات مربوط به آن را انجام دهید.

شما می توانید برای ویرتایش داشبورد ایزابل به قسمت مربوط به آن رفته وتغییرات مورد نظر خود را اعمال کنید. همچنین می توانید جایگاه اپلت ها را با استفاده از Drag & Drop تغییر دهید.

تنظیمات شبکه در ایزابل

تنظیمات شبکه در ایزابل

همانطور که می دانید CentOS  سیستم عاملی است که بر روی ایزابل می باشد که در صورت تسلط بر این سیستم عامل شما قادر به انجام تنظیمات شبکه با استفاده از خط فرمان خواهید بود اما شما می توانید این تنظیمات را در پنل تحت وب ایزابل نیز انجام دهید.

برای انجام تنظیمات شبکه شما باید به قسمت Network در منوی سمت چپ بروید.

تنظیمات شبکه در ایزابل

ابتدا باید تنظیمات مربوط به ادرس IP را انجام دهید . نام کارت شبکه خود را انتخاب و بر روی ویرایش کلیک کنید.

حال برای اینکه بتوانید تنظیمات مربوط به Gateway و آدرس های DNS را انجام دهید باید به قسمت Edit Network Parameter رفته و تنظیمات مورد نظر خود را انجام دهید.

تنظیمات شبکه در ایزابل

قسمت بعدی مربوط به راه اندازی DHCP سرور روی ایزابل است ، شاید شما در شبکه خود DHCP سرور دیگری داشته باشید ولی در صورتی که ندارید راه اندازی DHCP سرور ایزابل بسیار راحت است و شما را از دادن IP استاتیک به تلفن ها بی نیاز می کند.

تنظیمات شبکه در ایزابل

در قسمت مربوط به DHCP Clinet List لیست تجهیزاتی که از ایزابل IP دریافت کرده اند قابل مشاهده می باشد.

در صورتی که بخواهید برای یک Mac آدرس خاص یک IP در نظر بگیرید باید به قسمت Assign IP Address to Host مراجعه کرده تا برای همیشه این ادرس IP به ادرس MAC مورد نظر اختصاص داده شود

قسمت آخر نیز مربوط به دو ابزار کار آمد Ping و Traceroot بوده که قادر است اتصالات ایزابل به شبکه را بررسی کند.

همانطورکه می دانید می توانید برای نصب و راه اندازی سیستم ویپ خود از شرکتهایی که کار پشتیبانی Voip را انجام می دهند کمک بگیرید.

آشنایی با سرورهای UCS سیسکو (Cisco)

در این مقاله قصد داریم شما را سرورهای UCS سیسکو (Cisco) آشنا کنیم با ما همراه باشید:

مهمترین محصولات سبد جدید معرفی شده این شرکت، سرور ماژولار UCS M-Series و سرور ذخیره ساز UCS C3160 برای محیط های محاسباتی با مقیاس بزرگ است. سیسکو برای محیطهای کوچکتر نیز سرور UCS-Mini را معرفی کرد. معماری UCS M-Series با سرورهای سنتی تفاوتهایی دارد تا بتواند بار کاری را روی محیط های محاسبات ابری توزیع کند. در حالی که سرورهای سنتی تیغهای برای استفاده از دو پردازنده با I/O اختصاصی و ذخیره ساز محلی روی یک PCIe Fabrik چندین برنامه کاربردی را اجرا میکنند، اما در سرور پرقدرت جدید سیسکو منابعی مانند I/O ، ذخیره سازی، منبع تغذیه و سیستم خنک کننده روی 16 پردازنده به اشتراک گذاشته می شوند.

این منابع با استفاده از کارت Cisco Virtual Interface برای استفاده توسط یک نرم افزار توزیع می شوند. سرور M-Series در اندازه RU 2 مجهز به 16 پردازنده اینتل Xeon E3 است که هر پردازنده متشکل از چهار هسته و 32 گیگابایت حافظه رم است. همچنین هریک از پردازنده ها از دو کانکشن 40 گیگابایت و قابلیت اشتراک گذاری چهار درایو حالت جامد (Solid State Drive) بهره می برند. بنابراین در مجموع این سرور شامل 320 پردازنده و 1280 هسته محاسباتی است و قابلیت استفاده از یک ظرفیت ذخیره سازی 10 ترابایتی را دارد. البته با دستگاه های ذخیره سازی خارجی می توان این ظرفیت را تا 128 ترابایت افزایش داد. پهنای باند این سرور نیز 1600 گیگابایت بر ثانیه است.

سرورهای UCS سیسکو (Cisco)

سرور UCS C3160 شرکت سیسکو (Cisco) نیز برای محیط های کلاود (Cloud) مبتنی بر محتوا و ذخیره سازی اطلاعات با مقیاس بزرگ طراحی شده است. در اندازه 4U و با ترکیبی از ذخیره سازهای محلی و سیستم های محاسباتی روانه بازار می شود. دو پردازنده روی این سرور تیغه ای تعبیه شده است که در مجموع از 360 ترابایت ظرفیت ذخیره سازی اطلاعات پشتیبانی می کنند. به گفته سیسکو، این سرور ذخیره سازی برای مصارف بیگ دیتا، هادوپ، سیستم فایل های توزیع شده، سیستم های مدیا استریم و کدگذاری مناسب است. این سرور اگر با M-Series ترکیب شود، اجرای برنامه های کاربردی با مقیاس بزرگ مانند بازی های موبایل یا تحلیل اطلاعات را امکان پذیر می کند.

آشنایی با دستورهای ضروری جهت بالابردن امنیت تجهیزات سیسکو

در این مقاله سعی شده تا شما با دستورهای ضروری جهت بالابردن امنیت تجهیزات سیسکو (Cisco) آشنا باشید با ما همراه باشید:

امنیت تجهیزات شبکه اهمیت بسیار بالایی دارد و باعث می شود که شبکه پایدارتری داشته باشید. در اینجا 10 دستور ضروری برای بالابردن امنیت تجهیزات شرکت سیسکو (Cisco) آماده ده است که به وسیله آن ها بتوانید امنیت شبکه خود را تامین کنید.  این نکته را فراموش نکنید این دستورات درعین سادگی خیلی مهم هستند و عدم رعایت این موارد ممکن است باعث صدمات بسیار جدی به شبکه شما شود.

 

1- تعیین طول پسورد

با استفاده از دستور زیر شما می توانید طول پسوردهای ورودی در سیسکو را مدیریت کنید. این نکته لازم به ذکر است که سعی کنید حداقل از طول 8 کارکتر جهت بالا بردن امنیت تجهیزات خود استفاده نمایید.

(Router (config) #security passwords min-length 8 ( Minimum length of all user/enable passwords

طول پسورد را می توان از صفر تا 16 کاراکتر مشخص کرد.

 

2- استفاده از دستور Enable Secret

همانظور که می دانید یکی از دستوراتی که خیلی در پیکربندی تجهیزات سیسکو استفاده می شود دستور  enable password  است اما به علت مشکل امنیتی و عدم کد گذاری پسورد پیشنهاد می شود از دستور Enable Secret  استفاده کنید.

Router (config) #enable secret cisco123

 

3- قراردادن پسورد درراه های دسترسی به تجهیزات

ما جهت دسترسی به تجهیزات سیسکو روش های مختلفی از قبیل vty , Comsole , aux … داریم که برای بالا بردن امنیت تجهیزات سیسکو خود می بایست پسورد مناسبی جهت دسترسی به آن ها قرار دهیم تا از دسترسی افراد سودجو به تجهیزات جلوگیری کنیم.

 

4- فعال سازی سرویس کدگذاری پسوردها

با استفاده از سرویس password encryption  به صورت خودکار تمام رمزهای مشخص شده کد گذاری می شوند.

Router (config) #service password-encryption

 

5- غیرفعال کردن Password Recovery

همانطور که می دانید امکان Password Recovery در محیط Rommon در تجهیزات سیسکو وجود دارد که این قابلیت در محیط های که تجهیزات در محیط های امنی از لحاظ فیزیکی وجود ندارند می تواند بسیار خطرناک باشد زیرا هکر به راحتی می تواند با استفاده از این قابلیت به تجهیزات ما دسترسی پیدا کند. با استفاده از دستور زیر می توانید این قابلیت را غیر فعال کنید.

Router (config) # no Service Password Recovery

 

6- محدودیت در تعداد دفعات وارد کردن پسورد

یکی از روشهای هک استفاده از حملات کرکینگ است که در این روش هکر به صورت مکرر از یک دیکشنری جهت وارد کردن پسورد استفاده می کنند از این رو ما باید برای ورود پسوردها محدودیت ایجاد کنیم برای این امر از دستور زیر استفاده می کنیم.

Router (config) # Security authentication failure rate 5

با توجه به دستور بالا اگر 5 بار پسورد اشتباه زده شود 15 ثانیه وقفه در دادن پسورد ایجاد می شود.

 

7- محدودیت زمان کار نکردن کاربر با تجهیزات

Router (config) #line console 0 (Vty or Aux)

Router (config-line) #exec-timeout 2 (Min) 30 (Sec)

با توجه به دستور بالا در صورتی که کاربر 2 دقیقه 30 ثانیه کانفیگی انجام ندهد ارتباط قطع می شود و باید مجددا متصل شویم.

 

8- محدودیت تعداد دفعات لاگین اشتباه در یه بازده زمانی خاص

Router (config) #login block-for 30 attempts 5 within 10

در کد بالا اگر کاربری در 10 ثانیه 5 بار اشتباه پسورد را وارد کند به مدت 30 ثانیه بلاک می شود.
9- مخفی کردن فایل Boot

جهت بالابردن امنیت تجهیزات سیسکو ، فایل boot خود را با استفاده از دستور بالا می توانید مخفی کنید.

Router(config)#secure boot-image

 

10- ایجاد پشتیبان مخفی از کانفیگ تجهیزات

Router(config)#secure boot-config

 

معرفی CDN و مزایای استفاده از آن

در این مقاله قصد داریم تا شما را با شبکه تحویل محتوا یا CDN آشنا کنیم با ما همراه باشید:

. Content Delivery Network یا شبکه تحویل محتوا که مخفف آن CDN می باشد، شبکه ای عظیم از سرور هایی می باشد که در نقاط مختلف دنیا برپا شده و به صورت جغرافیایی پخش شده اند. CDN چیزی است که علاوه بر هاست از آن استفاده می کنید؛ چون کمک زیادی به افزایش سرعت سایت می کند. CDN جایگزین هاست نیست! با وجود داشتن CDN باز هم شما به یک هاست نیاز خواهید داشت.

شبکه تحویل محتوا یا CDN چیست؟

محتوای وبسایت ها با بکارگیری از شبکه تحویل محتوا و با توجه به موقعیت جغرافیایی کاربران از طریق نزدیک ترین شبکه به کاربران ارائه داده می شود. این شبکه ها در سرعت بخشیدن به تحویل محتوا و پهنای باند در وبسایت های بزرگ و جهانی تاثیر به سزایی دارند. یک شبکه ی توزیع محتوا یا CDN در اصل یک مجموعه از سرور ها در کشور های مختلف جهان می باشد که نسخه ای از وبسایت شما (شامل تمامی عکس ها و متن ها و کد های css و  html و…) روی این شبکه وجود دارد و اگر از این شبکه استفاده کنید، زمانی که کاربران قصد وارد شدن به وبسایت شما را دارند درخواست شان به نزدیکترین سرور از نظر جغرافیایی ارسال می شود و صفحه ی وب سایت شما در سریع ترین زمان ممکن برای کاربر نمایش داده می شود.

معمولا وقتی یک کاربر از سایت شما دیدن می کند، به وب سروری که سایت خود را در آن هاست کردید هدایت می شود. فرض کنیم وب سرور میزبان شما در شهر تهران قرار گرفته است. اگر سرور اصلی در تهران قرار دارد و شخصی از تبریز به سایت مراجعه کند، به نزدیکترین سرور که در تهران است هدایت می شود.

بدون CDN همه کاربران به همین یک سرور مراجعه می کنند. حالا تصور کنید سایت شما ترافیک بالایی داشته باشد. چه اتفاقی می افتد؟

سایت شما باعث می شود بار زیادی به سرور تحمیل شود که در نتیجه سرعت لود شدن سایت کند می شود و حتی سرور کرش می کند (از کار می افتد). اینجاست که اهمیت وجود CDN به چشم می آید.

نه تنها CDN به جای یک سرور چندین سرور برای شما فراهم می کند بلکه این سرور ها در سراسر جهان گستره هستند. وقتی از CDN استفاده می کنید محتوای استاتیک سایتتان کش شده و در تمامی این سرورها ذخیره می شود.

شاید بپرسید محتوای استاتیک سایت شامل چه چیزهاییست؟

تصاویر، فایل های CSS که مربوط به قالب سایت هستند، جاوا اسکریپت ها، فلش و غیره. حالا اگر یک بازدید کننده به سایت شما بیاید (سرور اصلی) فن آوری AnyCast CDN او را به نزدیکترین سرور موقعیت مکانیش هدایت می کند.

در صورتی که CDN داشته باشید این شخص بجای انتقال به تهران، به POP موجود در تبریز منتقل می شود.

مثال برای مقایسه میزبانی بدون CDN در سمت راست تصور و با استفاده از CDN در سمت چپ تصویر:

شبکه تحویل محتوا یا CDN چیست؟

امتیاز استفاده از CDN فقط افزایش سرعت بارگزاری سایت نیست بلکه تعداد هک هایی که هنگام انتقال فایل های استاتیک به کاربر نهایی اتفاق می افتد را نیز کاهش می دهد. نزدیکی کاربر به وب سرور تاثیر به سزایی در سرعت لود سایت دارد. با مستقر کردن محتوای سایتتان روی چندین سرور پراکنده در جهان، باعث می شوید سایت از موقعیت کاربر سریعتر لود شود. اینجاست که CDN به کمکتان می آید. به زبان ساده تر هرچقدر سرور CDN به کاربر شما نزدیکتر باشد، محتوا سریعتر لود می شود.

 

مزایا استفاده از CDN

  • سرعت بارگذاری وب سایت و نمایش صفحات وبسایت با استفاده از شبکه ی توزیع محتوا به طور چشمگیری افزایش می یابد که باعث بالا بردن سئوی سایت و افزایش رتبه ی سایت در موتورهای جستجو مانند گوگل و یاهو می شود. این کار به این دلیل اتفاق می افتد که فشار ترافیک داده های وبسایت بر روی تنها یک سرور نمی باشد و چندین سرور یا شبکه همزمان با همکاری هم این کار را انجام می دهند.
  • بهبود SEO : گوگل به وضوح اعلام کرده که سایت های سریعتر رنک بالاتری در موتور های جستجو دارند.
  • امنیت وبسایت نیز با استفاده از شبکه ی توزیع محتوا یا CDN افزایش می یابد. شبکه های توزیع محتوا از Firewall بسیار قدرتمندی بهره مند می باشند که در کمترین زمان حمله هایی که به سایت شما می شود را تشخیص داده و آنها را نابود کرده و اجازه نمی دهند به وبسایت شما هیچ گونه آسیبی برسد.
  • نصب آسان و سریع
  • کاهش هزینه ها و افزایش پهنای باند : با استفاده از شبکه ی توزیع محتوا یا CDN می توانید تا حد بسیار زیادی در هزینه ها صرفه جویی کنید. زیرا این سرور ها و شبکه ها به صورت اشتراکی هستند و کاربران زیادی از آن به طور همزمان استفاده می کنند و شما دیگر لازم نیست که هزینه های زیادی برای خرید سرور های اختصاصی و هاست های جداگانه صرف کنید. در ضمن با استفاده از این شبکه از پهنای باند بیشتری هم بهره مند خواهید شد.

 

در حال حاضر شرکت های سرویس دهنده بزرگی این سرویس را به 2 شکل رایگان و تجاری عرضه کرده  اند که می توان از سرویس های رایگان به CloudFlare و Coral CDN و در سیستم های تجاری به Amazon Cloudfront , Cach Fly , MaxCDN و ویندوز Azure اشاره نمود که سرویس های رایگان ذکرشده برای استفاده از تمامی امکانات آن ها باید از پلن های غیر رایگان آن ها استفاده کنید.

نحوه ی  Join کردن یک سرور ESXi به دامین کنترلر (DC)

در این مقاله می خخواهیم نحوه ی  اضافه کردن (Join) یک سرور ESXi به دامین کنترلر (DC) را برای شما بازگو کنیم با ما همراه باشید:

برای اینکه بتوانید مدیریت آسان تر و امنیت بیشتری برای سرور ESXi فراهم کنیم بهتر است که سرور ESXi را به سرویس دامین کنترلر (Domain Controller) خود مثل دامین کنترلر مایکروسافت اضافه کنید :

آموزش اضافه کردن (Join) یک سرور ESXi به دامین کنترلر (DC)

اما قبل از شروع آموزش چه پیش نیازهایی باید از قبل رعایت شده باشه:

 

  • در ابتدا اینکه سرور ESXi شما باید توانایی Resolve کردن نام DNS و نام دامین رو داشته باشه.
  • نام سرور ESXi شما باید بطور کامل تنظیم شده باشه ، مثل esxi1.contoso.local.
  • ساعت هر دو سرور شما یعنی سرور ESXi و سرور DC باید یکسان باشه.

 

برای اضافه کردن و در واقع Join کردن یک سرور ESXi به دامین کنترلر ابتدا  vSphere Web Client را باز کنید و Hosts and Clusters را از قسمت منوی Home انتخاب کنید.

آموزش اضافه کردن (Join) یک سرور ESXi به دامین کنترلر (DC)

سرور ESXi خودتون رو انتخاب کنید.

آموزش اضافه کردن (Join) یک سرور ESXi به دامین کنترلر (DC)

بر روی Join Domain کلیک کنید. مطابق شکل زیر مسیر را پیدا کنید.

آموزش اضافه کردن (Join) یک سرور ESXi به دامین کنترلر (DC)

نام کاربری و کلمه عبور مدیریت دامین خود را وارد کنید.

آموزش اضافه کردن (Join) یک سرور ESXi به دامین کنترلر (DC)

پس از اتمام عملیات، بررسی کنید که همه چیز درست انجام شده است.

آموزش اضافه کردن (Join) یک سرور ESXi به دامین کنترلر (DC)

در سرور اکتیو دایرکتوری خود به قسمت Users and Computers رفته و بررسی کنید که سرور ESXi شما اضافه شده است.

آموزش اضافه کردن (Join) یک سرور ESXi به دامین کنترلر (DC)

همانطور که در تصویر بالا مشاهده می کنید، یک سرور ESXi با نام ESXTEST1 به DC اضافه شد.

استفاده از repadmin برای حل کردن مشکلات active directory

استفاده از repadmin می تواند یکی از بهترین راه حل ها برای حل کردن مسائل مربوط به اکتیو باشد. بیشتر مواقع به نظر می رسد که فرایند replicate  دارد به خوبی انجام می شود اما موقعی که  این فرآیند به دلایل گوناگون مختل شود، پیدا کردن راه حلی برای رفع مشکل میتواند کار سختی باشد. خوشبختانه سیستم عامل ویندوز شامل یک command  است که می تواند برای تشخیص خطا در active directory replicate  به ما کمک کند که آن را repadmin می نامند.

مشکل RepAdmin و Troubleshooting در Active Directory | How To Use Repadmin for Active Directory Troubleshooting  | How to resolve Active Directory replication problems | مشکل در اکتیو دایرکتوری | ارتقاء dc

این ابزار که قسمتی از سیستم عامل ویندوز سرور است، از زمان ویندوز سرور 2003 در آن وجود داشته و با روی کار آمدن ویندوز سرور 2012 نیز روی آن وجود دارد.این دستور را می توان با user administrator ومستقیما روی domain controller  اجرا کرد.

اولین دستور در رابطه با repadmin  دستور Repadmin /replsummary است.این command  خلاصه ای از سلامت replication  جاری را به ما نشان می دهد.

این خلاصه به 2 بخش تقسیم میشود:

source Dsa

 destination Dsa

نصب سرویس Active Directory |  آموزش نصب سرویس Active Directory Lighweight | سرویس ADLDS | فیلم آموزش فارسی آماده سازی Active Directory و DNS

اگر توجه کنید می بینید که سرورهای یکسان در دو بخش لیست شده اند. دلیل این موضوع این است که اکتیو دایرکتوری از یک  multi master domain model.استفاده می کند.به عبارت دیگر آپدیت های اکتیو دایرکتوری میتوانند روی هر domain controller  نوشته شوند. سپس این آپدیت ها برای بقیه domain controller های داخل domain ، replicate  می شوند.به همین دلیل است که شما domain control های یکسان در sorce Dsa و  Dsa destinationمیبینید.

حال اگر  domain ما شامل read only domain controller  باشد،نام آن ها، در بخش destination DSA آورده می شود.این دستور علاوه بر اینکه خلاصه ای از domain controller های موجود را نشان می دهد، largest replication delta را نیز نشان می دهد.همچنین شما می توانید مجموع replication هایی که اخیرا صورت گرفته ، تعداد replicatiom  هایی که با شکست مواجه شده و درصد اقداماتی که منجر به خطا شده است را ببینید.

دستوردیگر” repadmin /queue” است که این دستور تعداد مواردی که برای replicate شدن در صف هستند را نشان میدهد.

نحوه نصب و راه اندازی سرویس اکتیو دایرکتوری در ویندوز | نحوه نصب و راه اندازی سرویس Active Directory در ویندوز 2012 | رمان DCPromo | نصب Active Directory در Windows Server 2008 R2 به صورت | منظور از روش Unattended آنست که بتوان این سرویس را به صورت خودکار نصب  

 

دستور repadmin /showrepl :

این دستور مواردی که در شبکه replicate شده و نتیجه replicate  را نشان می دهد و به شما کمک می کند تا بتوانید بفهمید کدام replicate با شکست مواجه شده است.

استفاده از دستور repadmin می توانید تعداد زیادی از  مشکلات مربوط به Active directory replication را حل کند و بهترین دستوری که میتوان در ابتدا از آن استفاده کرد دستور repadmin/replicate است. این دستور به صورت دستی شروع فرآیند replication  را آعاز می کند.

نحوه ی تقسیم بندی شبکه با Subnetting

در این مقاله  قصد داریم شما را با تقسیم یک رنج شبکه که آن را Subnetting می نامند آشنا کنیم با ما همراه باشید:

Subnetting

به عبارتی Subnetting به معنای افزایش محدوده ی Network است. برای درک بهتر این مفهوم به مثال زیر توجه فرمائید:

آدرس Network با اطلاعات مربوطه به شکل زیر در اختیار است. نیاز است این رنج IP در دو شبکه تقسیم شود.
تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

شبکه ای که قرار است از این رنج IP استفاده نماید تعدادی کمتر از 254 عدد IP در هر بخش نیاز دارد اما در مقابل می بایست از همین رنج در 2 بخش متفاوت استفاده کند. جهت تشخیص تعداد بیت های مورد نیاز در Subnetmask از فرمول زیر استفاده کنید:
تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

در این فرمول Subnet برابر است با تعداد شبکه های مورد نیاز و n برابر است با تعداد بیت هایی که نیاز است از Host کم و به Subnetmask افزوده شود. در مثال فعلی فرمول برابر خواهد بود با:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

تنها در صورتی که  n=1 باشد پاسخ همواره بزرگتر و مساوی با 2 خواهد بود. پس تغییرات زیر در Octed چهارم رخ خواهد داد:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

حال وضعیت Subnet را در Magic Table بررسی کنید:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

در این جدول اگر بیت هایی که به subnet افزوده شده است را برابر با 1 قرار دهیم و مابقی را 0 ، به مقدار جدید subnet دست خواهیم یافت.

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

پس از اعمال تغییرات، رنج ابتدایی تبدیل به دو شبکه شد. اطلاعات شبکه اول برابر خواهد بود با:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

نکته دیگری که در این جدول می توان به آن توجه نمود این است که مقدار Weights هم وزن با Subnet ، تعداد پرش آدرس Network از شبکه اول به شبکه دوم خواهد.

نکته : به طور کلی پس از اعمال تغییرات در یک رنج IP می توانید به کمک فرمول زیر اطلاعات شبکه را بدست آورید:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

نکته: در هر تقسیم بندی شبکه، در اولین شبکه، مقدار Broadcast برابر خواهد بود فرمول زیر، به عبارتی مجموع وزن تمامی بیت های باقی مانده در Host با مقدار 1، عدد مربوط به Broadcast خواهد بود:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

در این مثال:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

در شبکه اول، رنج IP در Broadcast با 127 به اتمام رسیده است، IP بعدی یعنی

192.168.1.128  به Network Address شبکه دوم تعلق گرفته و مشخصات دیگر شبکه نیز بر اساس آن تعیین می گردد.

بنا براین اطلاعات شبکه دوم برابر خواهد بود با:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

جهت درک مطلب به مثال زیر توجه فرمائید:

مطلوب است تقسیم رنجIP  ارائه شده به 5 شبکه مساوی:

IP: 10.0.0.0/8

Subnetmask: 255.0.0.0

برای حل این مساله ابتدا فرمول زیر را بررسی کنید:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

در این مثال 5=<2n  باید به جای حرف  n  چه عددی قرار گیرد تا 5 همواره کوچکتر یا مساوی با آن باشد؟ به نظر می رسد عدد 3 با حاصل 8 مناسب باشد. پس نیاز است 3 بیت از Host  کاسته و به Subnet بیافزاییم. بنابراین Subnet  به شکل زیر تغییر خواهد کرد:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

بر اساس این تغییر و با توجه به Magic Table می توان تشخیص داد که تعداد پرش از هر شبکه به شبکه های بعدی 32تا 32تا خواهد بود.

نکته ریاضی: علاوه بر Magic Table میتوان به این نکته نیز اشاره نمود که با توجه به تقسیم اولیه که در شبکه صورت گرفت، با کسر 3 بیت از Host و افزودن آن به Subnet که (23=8) را حاصل شد، شبکه به 8 قسمت مساوی تقسیم گردید که ما تنها به 5  بخش آن نیاز داشتیم. حال اگر عدد 255 را بر 8 تقسیم کنید برابر خواهد بود با 32. پس در حال حاضر ما 8 بخش 32 تایی خواهیم داشت که تنها از 5 بخش آن استفاده خواهیم کرد.

حال با توجه به فرمول های گفته شده در این مقاله و روشهای یافتن Subnet، Broadcast و دیگر مشخصه های شبکه، جدول زیر را میتوان نتیجه گرفت:

تقسیم شبکه با Subnetting (آموزش کامل IPv4 قسمت سوم)

نکته: Hostmin برابر خواهد بود با یک IP پس از Network Address و Hostmax برابر خواهد بود با یک IP پیش از Broadcast. این دو به ترتیب با عناوین First Host و Last Host نیز شناخته می شوند.

نکته: تعداد Host در هر شبکه برابر خواهد بود با 2h که در آن h برابر خواهد بود با تعداد بیت های Host.

نکته: زمانی که از Subnetting جهت تقسیم شبکه استفاده کرده و رنج شبکه را تغییر می دهید، شبکه های به دست آمده با یکدیگر در ارتباط نخواهند بود. جهت برقراری ارتباط بین این شبکه ها باید از Router استفاده نمائید.

 

معرفی Classful و Classes

کلاس بندی های A تا E به عنوان کلاس های استاندارد و یا Classful شناخته می شود. در حالت عادی شما امکان تغییر در این کلاس ها را نخواهید داشت. حال تصور کنید به طور مثال در شبکه ای که از کلاس C استفاده می شود نیاز به تعداد IP بیشتری داشته باشید. و یا لازم باشد شبکه به چند بخش در همین رنج  تقسیم شود. در این صورن شما به روش هایی نیاز خواهید داشت تا بتوانید.

در بسیاری از سناریوها در شبکه های کامپیوتری کلاس بندی استاندارد پاسخگو نبوده و نیاز است تعداد Host و یا Subnet افزایش و یا کاهش یابد که به این تغییرات CIDR(Classes Inter Domain Routing) یا Classes می گویند.

برای دستیابی به آنچه از IP نیاز دارید می توانید دو دسته تغییرات در کلاس بندی پیش فرض اعمال کنید :

Classful و Classes(آموزش کامل IPv4 قسمت دوم)

همانطور که گفته شد جهت انجام Subnetting و یا Supernetting نیاز است یکی از Octed ها تغییر کند. پس نیاز است کمی بیشتر وزن هر بیت در Octed را بررسی کنیم.

تصور کنید قرار است Prefix آدرس شبکه زیر از 16 به 17 تغییر یابد:

172.0.0.0/16

255.255.0.0

برای این کار ابتدا Subnetmask  را به اعدا باینری تبدیل می کنیم که معادل است با:

Classful و Classes(آموزش کامل IPv4 قسمت دوم)

قرار است از Octed سوم یک بیت کاسته و به subnet افزوده شود(Subnetting)

پیش از تغییر Subnet دارای 16 بیت و مقدار 255.255  بود.  حال اگر مقدار بیت افزوده شده را 1 در نظر بگیریم خواهیم داشت:

Classful و Classes(آموزش کامل IPv4 قسمت دوم)

پس از اعمال تغییرات نیاز است که مجدد اعداد را به دسیمال تبدیل کنیم تا به Subnet جدید دست پیدا کنیم:

Classful و Classes(آموزش کامل IPv4 قسمت دوم)

با توجه به تغییر اعمال شده، Subnet جدید برابر خواهد بود با: 255.255.128.0

حال تصور کنید نیاز باشد 2 یا بیش از 2 بیت به Subnet افزوده شود. مسلما نیاز است که در Octed مورد تغییر، از سمت چپ به تعداد مورد نیاز بیت ها را برابر با 1  قرار دهیم. بنابراین می توان جدول زیر را ترسیم نمود:

Classful و Classes(آموزش کامل IPv4 قسمت دوم)

اگر جدول فوق را خلاصه کنیم به Magic Table یا جدول طلایی خواهیم رسید:

Classful و Classes(آموزش کامل IPv4 قسمت دوم)

درک و به خاطر سپردن این جدول در مراحل بعد شما را کمک خواهد کرد. جهت به خاطر سپردن بهتر این جدول می توانید از فرمول های ریاضی به کار رفته در آن نیز استفاده کنید:

  • از سمت چپ هر subnet Value برابر خواهد بود با مجموع Weight خود و Subnet Value پیش از خود:

Classful و Classes(آموزش کامل IPv4 قسمت دوم)

  • در سطر اول و از سمت چپ، هر سلول مجموعه سلول های قبل از خود با عدد 1 خواهد بود:

Classful و Classes(آموزش کامل IPv4 قسمت دوم)

خارج شدن ۲۰ شرکت فعال در حوزه ارز دیجیتال با افزایش محدودیت‌ها در چین

آمارهای تازه نشان می‌دهد که به‌دنبال اعمال محدودیت‌های جدید بر فعالیت‌های مرتبط با ارزهای دیجیتال در چین، بیش از ۲۰ شرکت فعال در این حوزه مجبور شده‌اند فعالیت‌های خود را در این کشور متوقف کنند.

به گزارش کریپتو اسلیت، ممنوعیت ارزهای دیجیتال در چین، تأثیر زیادی بر اقتصاد دارایی‌های دیجیتال این کشور داشته است. آمارهای تازه نشان می‌دهند حداقل ۲۰ شرکت فعال در زمینه ارزهای دیجیتال مجبور شده‌اند تا ارائه خدمات به کاربران چینی را متوقف کرده و یا اینکه کسب‌وکار خود را به‌کلی تعطیل کنند.

گزارش منتشرشده در نشریه چاینا سکیورتیز ژورنال (China Securities Journal)، نشان می‌دهد صرافی‌های ارز دیجیتال هوکوین (Huocoin)، بایننس، بیکی (BiKi)، بی‌اچ‌اکس (BHEX) و چند صرافی دیگر، از جمله شرکت‌هایی هستند که مجبور به ترک فعالیت‌های خود در چین شده‌اند.

در این گزارش آمده است:

بیش از ۲۰ شرکت فعال در حوزه ارز دیجیتال اعلام کرده‌اند که ارائه خدمات به کاربران چینی خود را متوقف خواهند کرد و به‌طور کلی از بازار چین خارج خواهند شد.

شرکت‌های فعال در زمینه استخراج ارزهای دیجیتال مانند شینگهو ماین پول (Xinghuo Mine Pool)، بزرگ‌ترین استخر استخراج اتریوم، ان‌بی ماینر (Nbminer)، تولید‌کننده نرم‌افزارهای مدیریت کارت گرافیک ماینر و بسیاری از شرکت‌های دیگر، در بیانیه‌های مختلف اعلام کرده‌اند که دیگر به کاربران چینی خدماتی ارائه نمی‌دهند.

پلتفرم‌های ارائه‌دهنده اطلاعات مرتبط با بازار ارزهای دیجیتال هم شامل این محدودیت‌ها شده‌اند. بسیاری از برنامه‌های نه‌چندان‌ کوچک فعال در این حوزه هم اعلام کرده‌اند برای اینکه فعالیت‌های خود را با قوانین این کشور مطابقت دهند، مجبورند از ارائه خدمات به چینی‌ها صرف‌نظر کنند.

در حال حاضر برخی از وب‌سایت‌های محبوب ارز دیجیتال مانند کوین گکو (CoinGecko) و کوین مارکت کپ (CoinMarketCap) را هم مقامات چینی مسدود کرده‌اند و شهروندان این کشور به آنها دسترسی ندارند.

دینگ فیپنگ (Ding Feipeng)، از مدیران شرکت «Beijing Liantong Law Firm»، در رابطه با بسته‌شدن این شرکت‌ها گفته است:

فرقی نمی‌کند که موضوع فعالیت‌های قانونی کسب‌وکارهای ارز دیجیتال در چین باشد یا خارج از کشور، چه کارکنان در چین باشند چه خارج از این کشور، در هر صورت تا زمانی که به کاربران چینی خدمات‌رسانی کنند، آن پلتفرم و کارکنانش با مجازات‌ کیفری یکسان مواجه خواهند شد.

در این گزارش همچنین آمده است که ضربه شدیدی به بازار داخلی ارزهای دیجیتال چین وارد شده است و احتمالاً هیچ شانسی برای احیای آن وجود ندارد.